Category: Recensies

Autocamper – Again

Een nieuwe lente, een nieuwe band! Het correcte citaat (van H. Gorter) is een nieuwe lente, een nieuw geluid, maar dat laatste durven we niet te beweren.

Autocamper komt uit (post)punkstad Manchester en produceert een meer poppy of -zoals ze zelf zeggen- anti-macho versie van het onverslijtbare genre. Again is pas hun vierde single en de opmaat naar een debuutalbum. Wie de jaren 80/90 heeft meegemaakt heeft het allemaal al eens eerder gehoord bijvoorbeeld van bands als The Chills en The Vaselines. Maar de update van dit viertal klinkt fris, compact en overtuigend. Het meest is het oor springen de jingle-jangle gitaren, maar ook de call en respons zang van zanger-gitarist Jack Harkins en toetseniste Niamh Purtill mag er zijn. Album 1 van Autocamper heet ‘What Do You Do All Day’ en staat voor 11 juli.  

Mei Semones – Animaru

Mei Semones is en blijft een vreemde eend in de indie-bijt, maar dat zijn vaak juist de meest bijzondere zo niet de beste artiesten.

De Japans- Amerikaanse zangeres-gitariste fuseert jazz en folk tot een eigen  genre (J-indiepop?). Er zijn wel verwante artiesten, maar niemand die zo klinkt als Mei Semones met haar wendbare liedjes, virtuoze gitaarspel en levendige begeleiding van bas, drums en violen. En ze kan nog zingen ook! Animaru, Japans voor dier is het titelnummer van Mei’s debuutalbum. Jammer dat ze vooralsnog alleen in de V.S. optreed, maar gelukkig hebben we Youtube nog.

Stella – Adagio

Stella – Adagio (Sub Pop)

Ja, mensen, dis is dus wat onze zo sterk gemankeerde planeet het hardst nodig heeft: de nieuwe plaat van de Griekse Stella Chronopoulou, uit Athene. Ze heet kortweg Stella, gespeld met zo’n Griekse S, maar die schittert door afwezigheid op toetsenborden.

Stella zingt voor het eerst gedeeltelijk in het Grieks en dat bevalt prima, hoewel je er dus nog geen procent van begrijpt. Ondergetekende had daar ook al last van met Nana Mouskouri. Al zong zij (90 inmiddels) in vrijwel elke taal die je kan bedenken.

Stella beperkt zich tot het Grieks en het Engels. De lichtvoetige indiepop van de Griekse is zalvend voor zowel geest als trommelvliezen. Het huppelt, het wiegt en wordt met speels gemak gezongen. Wie niet vrolijk wordt van Adagio moet met spoed langs de huisarts. Hoewel het onbekend is of zo’n euvel behandelbaar is.

Het geluid van Stella fladdert werkelijk waar uit de luidsprekers en natuurlijk haal je dan de barbecue uit de garage. Voor de heerlijkste melodieën van Stella, ingekleurd met soepele elektronica, gitaren met nylon snaren en verrukkelijke percussie. Alles is zalig aan dit album. Track vijf, Can I Say, zelfs ronduit verslavend. Soms doet Stella even denken aan Sade. Hoe is het daar eigenlijk mee? Pieter Visscher

 

Lael Neale – Wild Waters

Lael Neale volgt oud IJsbreker Down On The Freeway op met Wild Waters, het openingsnummer van haar nieuwe album dat gelijktijdig is verschenen.

Miss Neale komt weliswaar uit L.A. maar haar muzikale invloeden zijn eerder Duits dan Amerikaans. Met een bevlogen monotonie die we kennen van krautrockbands als CAN en NEU! gaat ze recht op haar doel af. Verschil is wel dat veel Duitse bands uit de jaren zeventig en tachtig de koelte koesterden terwijl miss Neal’s stem en sekse haar songs iets sensueels meegeven. De wilde wateren waar ze over zingt zijn een metafoor voor haar behoefte aan vrijheid en ongebondenheid.

Altogether Stranger is het 4e album van de 34 jarige zangeres, die op BKS 25 staat.

Florry – Pretty Eyes Lorraine

Single drie van album twee van slacker countryrockband Florry is weer een klein feestje.

Dit keer doet de band niet aan Neil Young denken, maar aan een andere levende legende, de heer Dylan. Vooral Francie Medosch’s vrije opvatting van dictie en timing doen aan de Bobster denken. Dit keer is het geen pedalsteel die voor een countrygeur zorgt maar een fiddle. Pretty Eyes Lorraine lijkt een simpel liefdesliedje maar is wel wat meer dan dat. Medoch heeft lang gedacht van Duitse afkomst te zijn, uit de omstreden grensstreek Elzas-Lorraine om precies te zijn. Daarom is ze ook Duits gaan studeren. Ze zat al in het vierde jaar toen ze er via een DNA test achterkwam Ierse roots te hebben. Daarover en meer gaat deze derde single van Sounds Like…. dat op 23 mei uitkomt.

Car Seat Headrest – Equals

De nieuwe single van Car Seat Headrest is weer zo’n uitgerekt epistel dat beslist de moeite waard is, maar beter tot zijn recht komt op een album dan op de radio.

Dat Will Toledo niet verleerd is om puntige rocksongs te schrijven horen we aan Equals, een van de slechts vier songs op het nieuwe The Scholars album die onder de vijf minuten klokken. Equals laat ook horen dat er wel wat muzikale verwantschap is tussen Car Seat Headrest en Arcade Fire. Zij het dat de band van Toledo ondanks het ambitieuze nieuwe album (een van de tracks duurt bijna 20 minuten!) een stuk minder bombastisch en pretentieus is dan die van de Butlers.

Tamino – Every Dawn’s A Mountain

Tamino – Every Dawn’s A Mountain (Communion)

Van Tamino weten dat hij een van de begaafdste singer/songwriters van België is en die status maakt hij ook op zijn derde album, Every Dawn’s A Mountain, moeiteloos waar. Hoor die falset eens in de ruim vijfenhalve minuut durende parel Babylon.

Een van de ingetogen nummers op een album vol betoverende melancholie en verstilling. Muzikaal rijk, met hoofdrollen voor diverse gitaren en de piano. Maar ook, hetzij wat bescheidener, voor de Amerikaanse zangeres Mitski, die het prachtige Sanctuary naar een nog hoger niveau weet te tillen. Een wat Radiohead-achtig nummer.

Tamino huurde voor de vioolarrangementen het Belgische SunSunSun Orchestra in, dat ook al diensten verleende aan de Nederlandse zangeres Roos Rebergen. Het is weer net zo mooi.

Zoals alles op deze derde langspeler vol pracht en praal die alsmaar meer gaat schitteren. Draaibeurt na draaibeurt. Muziek om zielsgelukkig van te worden. Pieter Visscher

 

Getdown Services – Eat Quiche, Sleep, Repeat

Echt doorgebroken is Getdown Services nog niet maar dat moment nadert met rasse schreden. Oud IJsbreker Dog Dribble is inmiddels de miljoen plays gepasseerd.  Net als I Got Views, onze eerste kennismaking met het humoristische postpunkpraatdiscoduo.

Nieuwe single Eat Quiche, Sleep, Repeat gaat weer overal en nergens over, maar verscholen tussen de kwinkslagen en rake observaties over ‘life in modern Britain’ zit een boodschap: dat we ons er misschien bij moeten neerleggen dat tegenslag bij het leven hoort. Dat klinkt als een open deur, maar niet zoals Josh Law en Ben Sadler het verwoorden. Eat Quiche, Sleep, Repeat komt op een nieuwe EP van de jeugdvrienden uit Bristol. Die gaat Primordial Slot Machine heten en komt op 6 juni uit. Concert: 15 september Vera, Groningen.

The Haunted Youth – Emo Song

The Haunted Youth windt er geen doekjes om. Niks geen misleidende of zelfs maar poëtische titel, de nieuwe single van onze Vlaamse vrienden heet Emo Song. En dat is wat het is.

We horen een lichte verfijning van de gepatenteerde The Haunted Youth sound. Vooral in de zang die zachter, ja emotioneler is dan we van Joachim zijn gewend. Toch is het weer zijn gitaar die op de voorgrond treedt en je ontvoert voor een emotionele ontdekkingsreis. Er komt een nieuw album aan, maar niet eerder dan februari 2026. De titel is Boys Cry Too wat natuurlijk niet geheel toevallig aan een oud meesterwerk van The Cure doet denken. Optreden doet The Haunted Youth met mondjesmaat. Volg deze link voor data.

Claw Boys Claw – I’ll Be Watching You

I’ll Be Watching You is de eerste single van het allerlaatste album van Claw Boys Claw. Na ruim 40 jaar vindt de band het wel welletjes. Nog één album en een clubtour en het doek valt definitief voor een van de beste en leukste en meest spraakmakende bands die de Lage Landen hebben voortgebracht.

I’ll Be Watching You is vintage Claw Boys Claw: een smeuïge rocksong met opruiende gitaren en wortels die teruggaan tot de late jaren zestig toen Iggy nog rimpelloos was en punk niet meer dan een scheldwoord. Aan de voordracht van Peter te Bos is niet te horen dat hij eind dit jaar 75 wordt! Titel en releasedatum van het afscheidsalbum volgen nog. Dit zijn de data van de laatste trektocht door Nederland van Claw Boys Claw.

do 18-sep Rotown Rotterdam
vr 26-sep Rotown Rotterdam
zo 28-sep Patronaat (Haarlem Vinyl Festival) Haarlem
vr 3-okt TivoliVredenburg Utrecht
za 4-okt Effenaar (Come As You Are Festival) Eindhoven
do 9-okt Mezz Breda
za 11-okt Metropool (Beerland Festival) Hengelo
za 18-okt Bolwerk Sneek
do 23-okt FLUOR Amersfoort
vr 24-okt 013 Tilburg
do 30-okt Victorie Alkmaar
za 1-nov Burgerweeshuis Deventer
vr 7-nov. Hedon Zwolle
za 8-nov. Bibelot Dordrecht
vr 14-nov DRU Fabriek ULFT
za 15-nov Paard Den Haag
vr 21-nov Muziekgieterij Maastricht
za 22-nov Doornroosje Nijmegen
za 29-nov Vera Groningen
za 6-dec Paradiso Amsterdam

En voorts zijn wij van mening dat CBC ook op Lowlands 25 zou moeten staan.