Tag: Black Foxxes –

Black Foxxes – Carsaig

Wat er precies is fout gegaan mag Joost weten. Feit is dat Black Foxxes de belofte die de band maakte met hun debuutalbum vooralsnog niet heeft kunnen waarmaken.

Misschien gaat dat alsnog gebeuren met Four The Haar, het nieuwe album. Maar de voortekenen zijn niet onverdeeld gunstig. Eerste single, I Can’t Be Left Alone is een deprimerende piano-balad, sfeervol dat wel. Nieuwe single, Carsaig is gelukkig een stuk beter, hoewel ook geen carnavalskraker ( ‘I can’t shake the feeling of death’). En Mark Foley klinkt wel heel erg als Thom Yorke op standje falset, maar de gitaarorgie die volgt maakt veel goed. Vooralsnog geven we  trio uit Exeter het voordeel van de twijfel. Maar helemaal gerust zijn we er niet op.

Black Foxxes – Jungle Skies

Black Foxxes was toch al geen vrolijke band, maar het nieuwe album van het trio uit Bristol dat volgende week uitkomt is nog donkerder dan we van ze gewend zijn. Daar is ook alle reden toe.

Frontman Mark Holley schreef het leeuwendeel van de nieuwe songs in een periode van onrust en tegenslag. En dat bedoelen we nog geen eens de Corona ellende. Holley lijdt aan een akelige ziekte, niet levensbedreigend, maar wel zeer in grijpend. De officiële naam voor zijn kwaal is alopecia androgenetica. In gewone mensentaal, haaruitval. De ziekte is erfelijk en ongeneselijk en bij Holley al zo ver gevorderd dat hij zijn hele hoofd kaal heeft moeten scheren.

Min of meer tegelijkertijd ging zijn ritmesectie er vandoor. Of hij heeft ze de laan uitgestuurd. Het is niet helemaal helder wat er precies is gebeurd. Maar het gevolg was dat Holley in een zwart gat viel. Daar is hij weer uit geklommen mede dankzij zijn muziek.

Gelukkig is Mark Holley kunstenaar genoeg om zijn persoonlijke perikelen zo te verwoorden dat zijn teksten meer zijn dan verkapte dagboeknotities. Ook muzikaal klinkt hij zeer geïnspireerd. Jungle Skies, de vierde preview van het nieuwe album is een smeulende ballad in een stijl ergens tussen The Smashing Pumpkins en Radiohead in. Een bijzonder nummer van een bijzondere band.

Black Foxxes – Jungle Skies

Black Foxxes was toch al geen vrolijke band, maar het nieuwe album van het trio uit Bristol dat volgende week uitkomt is nog donkerder dan we van ze gewend zijn. Daar is ook alle reden toe.

Frontman Mark Holley schreef het leeuwendeel van de nieuwe songs in een periode van onrust en tegenslag. En dat bedoelen we nog geen eens de Corona ellende. Holley lijdt aan een akelige ziekte, niet levensbedreigend, maar wel zeer in grijpend. De officiële naam voor zijn kwaal is alopecia androgenetica. In gewone mensentaal, haaruitval. De ziekte is erfelijk en ongeneselijk en bij Holley al zo ver gevorderd dat hij zijn hele hoofd kaal heeft moeten scheren.

Min of meer tegelijkertijd ging zijn ritmesectie er vandoor. Of hij heeft ze de laan uitgestuurd. Het is niet helemaal helder wat er precies is gebeurd. Maar het gevolg was dat Holley in een zwart gat viel. Daar is hij weer uit geklommen mede dankzij zijn muziek.

Gelukkig is Mark Holley kunstenaar genoeg om zijn persoonlijke perikelen zo te verwoorden dat zijn teksten meer zijn dan verkapte dagboeknotities. Ook muzikaal klinkt hij zeer geïnspireerd. Jungle Skies, de vierde preview van het nieuwe album is een smeulende ballad in een stijl ergens tussen The Smashing Pumpkins en Radiohead in. Een bijzonder nummer van een bijzondere band.

Black Foxxes – Drug Holiday

Het Britse Black Foxxes opereert in het grensgebied tussen metal en indie. Soms zoals in het recente Badlands slaat de balans door naar de heavy kant, maar op Drug Holiday is hij precies goed.

Om het in meteorologische termen zeggen; Drug Holiday klinkt als een  regenbui die elk moment in volle hevigheid kan losbarsten. Maar uiteindelijk houden we het droog. Juist die dreiging maakt de nieuwe single van het trio tot een song die opvalt en indruk maakt.

Black Foxxes is nooit de leukste thuis geweest, maar afgaande op de drie tot nu toe verschenen singles wordt het later deze maand te verschijnen derde album van de band een donkere affaire. Er is ook wel reden om somber te zijn voor bandleider Mark Holley. Die zag zich gedwongen om na de desertie van zijn ritmesectie op reset te drukken.

Maar zoals een bekende Amsterdamse filosoof ooit zei, alle nadeel heb ze voordeel. Black Foxxes 2.0 klinkt gretig en indringend en zeer overtuigend.

Black Foxxes – Badlands

Black Foxxes is nooit de leukste thuis geweest. Maar zo serieus als op Badlands heeft de band zelden eerder geklonken. Zanger Mark Holley heeft ook alle reden om teneergeslagen te zijn. Twee jaar geleden ging zijn ritmesectie er vandoor en moest hij min of meer opnieuw beginnen. Gelukkig is hij niet bij de pakken gaan neerzitten en heeft hij inderdaad een doorstart gemaakt.

Badlands is het eerste levensteken van Black Foxxes 2.0 en een voorproefje voor album 3 van de band uit het Britse Exeter. Wie Black Foxxes kent weet dat de sound van de band een heel scala aan invloeden kent, new wave, post punk, grunge, emo, progrock. Doorstrepen wat niet is verlangd.

Ook Badlands is een legering van uiteenlopende stijlen en stemmingen. Kort door de bocht zou je het ruim acht minuten durende epos kunnen omschrijven als The Cure meets Sonic Youth. Hoe dan ook Black Foxxes is terug en dat is goed nieuws.

Black Foxxes – Sæla

De laatste IJsbreker van 2017 hebben we mede gekozen omdat we denken dat de makers, het Britse Black Foxxes wel eens hoge ogen zou kunnen gaan gooien in 2018. De band verscheen op onze radar met het meer dan uitstekende Whatever Let You Cope, een kleine twee jaar geleden en bewees afgelopen zomer op Lowlands ook live van wanten te weten.

Black Foxxes maakt stevige, slimme rock met elementen van zowel grunge, emo als Britpop. Hun teksten zijn politiek geëngageerd, maar niet drammerig.

Het wachten was iets nieuws uit Londen. Dat is er nu in de vorm van single Sæla.

Sæla is een kort maar krachtige track, gemaakt naar het beproefde Black Foxxes recept van dikke gitaren en bevlogen zang. Het nummer is afkomstig van het nieuwe, tweede Black Foxxes album dat op 6 maart uit zal komen onder de titel Rei∂i.

Sæla is IJslands, of oud Noors eigenlijk en betekent geluk. De album titel, Rei∂i betekent woede. Daarmee hebben we de twee belangrijkste thema’s van het nieuwe album te pakken. Best een serieuze band dus dat Black Foxxes, maar dan met songs -zoals voornoemde Graadmeter hit Whatever Let’s You Cope en het nieuwe Sæla– die erg goed zijn voor het humeur.

LIVEDATUM 11/03 Melkweg, Amsterdam.

Black Foxxes – Sæla

Black Foxxes brengt op de valreep van 2017 nog een even nieuwe single uit, een voorbode voor dat wat komen gaat, een tweede album van de rockers uit Londen. Sæla heet de kort maar krachtige track, die gemaakt is naar het bekende Black Foxxes-recept van dikke gitaren en bevlogen zang.

Het nieuwe album staat voor 6 maart en gaat Rei∂i heten, dat is IJslands (oud-Noors eigenlijk) voor woede. Sæla betekent overigens geluk, waarmee we twee thema’s van het nieuwe album te pakken hebben. Voor wie de band de eerste ronde heeft gemist: Black Foxxes maakt stevige, maar slimme rock met elementen van zowel grunge, emo als Britpop en teksten die politiek geëngageerd, maar niet drammerig zijn. Best een serieuze band dus, maar dan met songs -zoals de Graadmeter hit Whatever Let’s You Cope en het nieuwe Sæla– die goed zijn voor je humeur.

LIVEDATUM 11/03 Melkweg, Amsterdam.