Het Amerikaanse Crumb is een beetje gek. En dat steken ze niet onder stoelen of banken.
Neem nou nieuwe single The Bug. Op zich is het al apart om een liedje over beestjes te maken (of je band kruimel te noemen), maar de psych-rockers gooien er nog een schepje bovenop door de song halverwege te laten overgaan in een freaky instrumental. Dat is niet helemaal waar. Ergens op de achtergrond hoor je nog wat gewauwel van frontpersoon Lila Ramani, maar de aandacht wordt getrokken door een trippy kwartet voor bas, drums, gitaar en synthetische strijkers. The Bug komt op 17 mei ook uit als onderdeel van het nieuwe Crumb album, AMAMA.
Crumbhad rijk en beroemd kunnen zijn als ze zich hadden gehouden aan de formule van hun doorbraak hit Locket; een soort mystieke softpop met keyboards, gitaar en vrouwenzang.
Maar dat zit niet in de aard van het bandje. Het kwartet met voorop Lila Ramani valt niet graag in herhaling, is constant op zoek naar nieuwe sferen, geluiden en spirituele inspiratie. Getuige nieuwe single en titelnummer van hun nieuwe album AMAMA heeft die muzikale reis de band naar het Oosten gebracht. Logisch want de familie van Lila komt oorspronkelijk uit India. De stem die je hoort in het intro van AMAMA en ook elders in het nummer is van haar oma. Grootmoeders is ook te zien (en horen) in de clip.
AMAMA word album drie van de band uit Brooklyn. De releasedatum is 17 mei.
Na maar liefst drie singles gelost te hebben in de afgelopen tijd, zal de oplettende luisteraar het vermoeden bevestigd krijgen…. Crumb kondigt hun tweede album Ice Melt aan dat zal uitkomen op hun eigen label Crumb Records! Heel lang wachten hoeft niet, het album ligt over twee weekjes in de betere platenzaken.
Crumb kwam samen in Los Angeles om samen te werken met producer Jonathan Rado en maakte gebruik van sfeercreatie als nooit tevoren, door experimentele composities te bouwen die op zijn beurt hoofdknikkend en surrealistisch, energiek en euforisch zijn. Ramani typeert het album als een “return back down to earth,” a deeply felt examination of “real substances and beings that live on this planet.”
De cultivatie van road-worn muzikanten die gloednieuwe geluiden, toolsets en thematische concepten verkennen, de band ziet zichzelf op Ice Melt richting een terrein duwen dat ze vijf jaar geleden nooit hadden kunnen voorzien. Toen de pandemie begon en de manier waarop we met elkaar en met de wereld omgaan veranderde, was Crumb halverwege met het opnemen van het project. De ernst van lockdown verleende een onmiskenbaar en onherroepelijk gewicht aan de thematische draden die door Ice Melt gaan – thema’s van ontkoppeling en ontwrichting, van vormverandering en het ervaren van nieuwe zijnstoestanden. Ondanks alles is er ook vrede – diepe, prachtige opluchting – de onuitsprekelijke euforie van veiligheid, een stap vooruit doen en weten dat de grond je zal vangen. Hoe droog, hard, begrast, modderig of brak die grond is gaan we meemaken.
Ice Melt is de opvolger van Crumbs veelgeprezen debuut Jinx, Ice Melt is de opvolger van “Trophy”, “Balloon” & “BNR” die er natuurlijk gewoon op staan.
Ghostride van Crumb is inmiddels niet nieuw nieuw meer. Het nummer stond on hold, tot Part III was uitgewerkt, maar dan kunnen we nog lang wachten. Want deze week weer gestegen in de GM naar -1! Dus daarom vanaf nu twee tracks van de New Yorkse band op de nieuw-playlist.
Crumb heeft zoveel mooie pijlen op hun boog. Het korte maar knappe Ghostride is daar een sterk voorbeeld van, verwant aan Part III maar anders.
Crumb maakt indie anno nu, soft, licht zweverig, edoch elegant en melodieus. En met een vrouw aan het roer. Crumb is ook geen navolger, maar een van de vormgevers van de sound van de hedendaagse Amerikaanse indie. Ghostride komt van een nieuwe EP, Fall Down, die vorige week online is gekomen.
Het New Yorkse Crumb verscheen vorig jaar op onze radar met het uitstekende Locket, een eigenzinnig indie-werkje dat is uitgegroeid tot bonafide Pinguin hit.
Het heeft even geduurd, een jaar bijna, maar nu is dan toch een opvolger verschenen. Net als Locket geeft het uit twee delen bestaande Part III zijn geheimen niet meteen prijs. De nieuwe single van Crumb is een zacht wiegende, psychedelische track met waterige soundjes en een lekker losjes zingende Lila Rimani.
Of er een album in het verschiet ligt, is onbekend. In ieder geval niet op korte termijn, want dit voorjaar zal de band ‘on the road’ door brengen in eigen land. We kunnen slechtst hopen dat de tour een Europees staartje krijgt, want dat Crumb ook live van wanten weet, weten we sinds we de band eind vorig jaar in actie hebben gezien op London Calling .
Het New Yorkse Crumb verscheen vorig jaar op onze radar met het uitstekende Locket, een eigenzinnig indie-werkje dat is uitgegroeid tot bonafide Pinguin hit.
Het heeft even geduurd, een jaar bijna, maar nu is dan toch een opvolger verschenen. Net als Locket geeft het uit twee delen bestaande Part III zijn geheimen niet meteen prijs. De nieuwe single van Crumb is een zacht wiegende, psychedelische track met waterige soundjes en een lekker losjes zingende Lila Rimani.
Of er een album in het verschiet ligt, is onbekend. In ieder geval niet op korte termijn, want dit voorjaar zal de band ‘on the road’ door brengen in eigen land. We kunnen slechtst hopen dat de tour een Europees staartje krijgt, want dat Crumb ook live van wanten weet, weten we sinds we de band eind vorig jaar in actie hebben gezien op London Calling .
Amper een week na de eerste lichting namen voor de oktober-editie van London Calling volgt een nieuwe lading namen. Ook The Garden, The Chats, Honey Harper, Jess Williamson, ViVii, Crumb en A Giant Dog staan op vrijdag 26 en zaterdag 27 oktober in Paradiso. Weekendkaarten zijn verkrijgbaar in de vorm van Indiestadpassen.
THE GARDEN
Naar eigen zeggen heeft de Californische tweeling met The Garden hun eigen muziekgenre uitgevonden genaamd ‘Vada Vada’. Zou je het in bestaande genres moeten omschrijven dan neigen de nummers van het duo meer naar lo-fi garagepunk. Fletcher and Wyatt Shears zijn twee opvallende broers: soms gehuld in vrouwenkleren en make-up, soms gehuld in leren jacks en gescheurde jeans. Ze maken korte nummers met voornamelijk enkel drum en bas die er keihard op knallen. Afgelopen maart kwam het knotsgekke album Mirror Might Steal Your Charm uit en daarmee zetten ze al een ijzersterke show in Bitterzoet neer.
THE CHATS
“I’M ON SMOKO! SO LEAVE ME ALONE!” Het is dit nummer met de daarbij horende videoclip die The Chats in thuisland Australië direct een cultstatus geeft. Drie jongens die nog maar net droog achter de oren zijn maken onvervalste pubrock en hebben net hun tweede EP Get This In Ya op de wereld losgelaten. Na een uitverkochte tournee met de legendes van Cosmic Psychos weet iedereen ‘Down Under’ wie The Chats zijn. En nu komen ze voor het eerst naar Europa en gelukkig ook naar Nederland.
CRUMB
Het uit New York afkomstige Crumb bestaat uit Lila Ramani (gitaar), Brian Aronow (synths, sax), Jesse Brotter (bas) en Jonathan Gilad (drums). De eerste EP bestond uit nummers die Ramani in haar eentje had geschreven, maar bij de tweede EP Locket (2017) werd collectief geschreven. De band wordt geïnspireerd door psychedelische rock uit de jaren ’60, dream pop en jazz fusion, maar is naar eigen zeggen nog continu op zoek naar de eigen muzikale identiteit. Eerder dit jaar behoorde Crumb volgens alle muziekblogs tot een van de hoogtepunten van het SXSW Festival.
HONEY HARPER
William Fussel is een singer-songwriter uit Atlanta die tegenwoordig vanuit Londen opereert. In 2010 vormt hij een synthpop-groep genaamd Mood Rings, vorig jaar kwam hij onder de noemer Promise Keeper met avant-garde pop en met zijn laatste project Honey Harper laat hij zijn liefde voor klassieke country horen. Zijn liedjes zijn eerlijk, zuiver en universeel. Het geluid is licht, maar het gevoel is zwaar. Zelf omschrijft hij het als “Cosmic American Music”.
A GIANT DOG
A Giant Dog maakt garagerock. Na een korte carrière als coverband werd de band van de vriendengroep uit Austin in 2008 omgedoopt tot A Giant Dog en gingen ze aan de slag met eigen muziek. Classics als The Coasters, The Stooges and Velvet Underground zijn van grote invloed op het geluid van de Amerikanen, die er een moderne twist aan geven. Inmiddels is de band toe aan de vierde plaat Toy, waarop ze strakker dan ooit klinken. Het is het resultaat van eindeloos touren in de dezelfde samenstelling; Andrew Cashen en Andy Bauer op gitaar, Graham Low op bas, Daniel Blanchard op drums en de rauwe, uitdagende vocalen van zangeres Sabrina Ellis.
VIVII
Het leven van het Zweedse koppel Emil en Caroline Jonsson is een waar liefdessprookje. Ze leerden elkaar als kind kennen op een zomerkamp in Gothenburg, om tijdens hun tienerjaren verliefd te worden en vroeg in hun twintiger jaren al te trouwen en kinderen te krijgen. Het is pas op dat moment dat Emil zijn carrière als model aan de wilgen hangt en besluit om met zijn vrouw muziek te gaan maken. Daarvoor grijpt het duo terug naar alle muziek uit hun jeugd: oldies van vader en moeder’s platen, indiepop, klassieke muziek en gospel. Het resultaat is lome indiepop vol synthesizers en harmonieuze zang, die doet denk aan de muziek van landgenoot Lykke Li. De eerste single ‘Siv (You and I)’ (2018) is inmiddels al meer dan een half miljoen keer beluisterd.
JESS WILLIAMSON
Jess Williamson is in drie platen uitgegroeid van een voorzichtige folkzangeres op haar debuutalbum Native State (2014) tot een volwaardige singer-songwriter. Dat hoorde je al op het gewaagde tweede album ‘Heart Song’ en wordt nog eens bevestigd op het derde album ‘Cosmic Wink’. De liedjes van de Texaanse hebben een prettig vroegere-Neil Young-gevoel en zijn subtiel, melodieus en tekstueel gezien duister en diep.
Eerder werden al Ancient Shapes, Hookworms, Jo Passed, LAPS, Sink Ya Teeth en The Parlotones bevestigd voor London Calling.
Trippy, jazzy, dromerig, zwoel, psychedelisch; de muziek van Crumb is het allemaal en meer. Het kwartet uit Brooklyn, waarschijnlijk vernoemd naar hippie striptekenaar Robert Crumb is nog maar twee EP’s oud, maar heeft nu al een eigen en herkenbare sound. En behoorlijk wat fans.
Als je Locket mooi vind dan wachten er nog zeven gelijksoortige songs op je waarin zoetgevooisde zangeres Lila Ramani je rondleidt door een wonderlijk muzikaal landschap met kleurige synthesizers, opborrelende piano’s, funky drums, vreemde wendingen en hier en daar zelfs een verdwaalde saxsolo. Niet elk nummer is even relaxed als Locket, maar minstens zo avontuurlijk.
Naar verluidt weet Crumbs hun toverballenrock ook live waar te maken. Hopelijk komt de band dan ook snel deze kant op, bijvoorbeeld als voorprogramma van Beach House of Tame Impala.
