Tag: Egyptian Blue

Egyptian Blue – A Living Commodity

Een van de ontdekkingen van het veelgeprezen Left Of The Dial Festival was Egyptian Blue. Helemaal een verrassing was dat niet want de band had al eerder indruk gemaakt op Paaspop. Maar het is altijd goed om te zien dat een eerste indruk juist was.

Egyptian Bue is een Britse band uit de postpunkhoek. Anders dan de punktraditie voorschrijft is de band niet wars van een gitaarsolo, of twee. Een mooi voorbeeld van hun rijkelijk met gitaren gevulde sound is de titelsong van hun vers verschenen debuutalbum, A Living Commodity, een nummer dat het ongetwijfeld ver gaat schoppen in de Graadmeter. En waarschijnlijk niet alleen bij ons. Je hoeft dan ook geen kristallen bol te raadplegen om te voorspellen dat je de naam en de band Egyptian Bue nog vaak gaat tegenkomen.

Egyptian Blue – A Living Commodity

Een van de ontdekkingen van het veelgeprezen Left Of The Dial Festival was Egyptian Blue. Helemaal een verrassing was dat niet want de band had al eerder indruk gemaakt op Paaspop. Maar het is altijd goed om te zien dat een eerste indruk juist was.

Egyptian Bue is een Britse band uit de postpunkhoek. Anders dan de punktraditie voorschrijft is de band niet wars van een gitaarsolo, of twee. Een mooi voorbeeld van hun rijkelijk met gitaren gevulde sound is de titelsong van hun vers verschenen debuutalbum, A Living Commodity, een nummer dat het ongetwijfeld ver gaat schoppen in de Graadmeter. En waarschijnlijk niet alleen bij ons. Je hoeft dan ook geen kristallen bol te raadplegen om te voorspellen dat je de naam en de band Egyptian Bue nog vaak gaat tegenkomen.

Egyptian Blue – A Living Commodity

Een van de dingen die pospunkband hebben overgnomen van de oude garde is een aversie tegen gitaarsolo’s. Op Living Commodity, het titelnummer van hun debuutalbum  lapt Egyptian Blue die regel aan hun laars. En wel op zo’n overtuigende manier dat zelfs de meest recht in de leer zijnde punker het ze niet kwalijk zal  nemen.

De Britten gaven een weekend of wat geleden een uitstekend visitekaartje af tijdens het Rotterdamse Left Of The Dial Festival. Eerder was de band al opgevallen op Paaspop. Je hoeft dan ook geen koffiedik kijker te zijn om te voorspellen dat Egyptian Bue nog wel vaker gaan tegenkomen in onze contreien.

Egyptian Blue – To Be Felt

We zijn een beetje laat met de nieuwe single van Egyptian Blue.  Maar aangezien we waarschijnlijk toch de enige (Nederlandse) radiozender zijn die To Be Felt draaien is er geen haan die er naar kraait.

To Be Felt is de opvolger van GM hit Skin en wederom een geslaagde oefening in het post punk idioom. Ook als je weinig op hebt met eigentijdse punk, maar wel van gitaren houdt heb je een ook goede aan Egyptian Blue. To Be Felt is het 4e liedje dat de band heeft vrijgegeven in aanloop naar de release volgende week van hun debuutalbum, A Living Commodity.

Egyptian Blue – Skin

Wie dacht dat de neo-postpunkgolf zolangzamerhand wel zou zijn uitgeraasd, moet toch even naar Egyptian Blue luisteren.

De Britse band geeft toch weer een nieuwe draai aan het genre. Nieuwe single Skin is bijna jazz met zijn starts en stops en met zijn trippy gitaarsolo ook best een beetje psychedelisch. De bozige leadzang is dan weer typisch post punk.

De geboorteplaats van Egyptian Blue is Colchester, maar de band is naar Brighton verhuisd om dichter bij het vuur te zitten. Londen was beter geweest, maar inmiddels onbetaalbaar voor beginnende bands. Aan een eerste album wordt momenteel de laatste hand gelegd. A Living Commodity gaat de plaat heten. De releasedatum is 27 oktober. Is er rond die tijd geen nieuwe London Calling? Hint, hint.