Starcrawler – Stranded

Na zich een paar jaar warm te hebben gelopen in eigen beheer heeft Starcrawler nu de overstap gemaakt naar wat in vaktermen een ‘major label’ heet. Die stap lijkt nu al te lonen, want nieuwe single Stranded heeft in korte tijd al heel veel wat in het zelfde vakjargon ‘views en plays’ heet opgeleverd. Dat heeft niet alleen met de power van de nieuwe platenmaatschappij te maken, maar ook met de kwaliteit van de nieuwe single.

Stranded begint als bitterzoet popliedje, maar eindigt als rocker van stadionformaat met in de prijs inbegrepen een gitaarduet waar Keith en Ronnie  zich niet voor zouden schamen. Frontvrouw Arrow De Wilde oogt en klinkt als een dochter van Mick J. en Debbie H. Personality is het woord.

Je hoeft geen waarzegger te zijn of veel verstand van muziek te hebben om te horen en zien dat we nog veel plezier gaan hebben van Starcrawler. En hun nieuwe platenbazen ook. 

Starcrawler – No More Pennies

Als Arrow de Wilde invalt op No More Pennies, de nieuwe single van Starcrawler denk je meteen Dinosaur Jr! Haar intonatie, maar vooral het ogenschijnlijk lukrake moment waarop ze begint te zingen is puur J Mascis.

Het kan toeval zijn, maar waarschijnlijk kent de broodmagere zangeres gewoon haar klassiekers. Dat blijkt ook uit de rest van het nummer, dat klinkt als een outtake van de Stones ten tijde van ‘It’s Only Rock ‘n’Roll’.        Nu lijkt het misschien alsof Starcrawler verlegen zit om ideeën en daarom maar leentjebuur speelt in de pophistorie, maar dat is absoluut niet het geval. Net als het verwante Greta van Fleet is het liefde voor de muziek van hun (groot)ouders, die de band er toe beweegt om in het verleden te wroeten. No More Pennies mag dan niet erg origineel zijn, goed is het nummer zeer zeker. Misschien wel de beste track van Starcrawler tot nu toe.

We volgen de neo-glitterband uit L.A. al een tijdje en raken er steeds meer van overtuigd dat er een zonnige toekomst in het verschiet ligt voor Arrow en haar mannen. Wat dat betreft heeft de titel No More Pennies wel iets profetisch, no more pennies, lots of dollars!

Album twee van Starcrawler komt al snel, ‘Devour You’ is de titel en 11 oktober de releasedatum. De band komt ook spelen. Als je gaat, trek dan niet je allerbeste kleren aan, want waarschijnlijk vloeit er (nep)bloed. Live heeft de band namelijk een paar kunstjes afgekeken van een andere oerrocker, mister Alice Cooper.

Concert: 17 november Rotown, Rotterdam.

Starcrawler – Hollywood Ending

Je moet ze tegenwoordig met een lampje zoeken, maar ze zijn er nog wel, bands die nog stevig rocken en aan de vriendelijk kant van de metalgrens blijven. Het Californische Starcrawler is zo’n rockorkest met 2×6+4 gevoelige snaren, een timmerende ritmesectie en een frontman, of in dit geval frontvrouw, die niet bang is om een keel op te zetten.   

Net als die andere jonge hongerige rockband Greta van Fleet gaat Starcrawler retro voor inspiratie. Met name de glamrock van de vroege seventies brengt de band op goede ideeën. Met zijn riant rockende gitaren en sexy zang had Hollywood Ending  niet misstaan op een classic album van T-Rex of Bowie ten tijde van Ziggy.

Starcrawler bracht begin dit jaar hun debuutalbum uit, geproduceerd door Ryan Adams. Van dat album hebben wij I Love L.A. veelvuldig gedraaid. Het kwartet onder aanvoering van miss Arrow De Wilde is inmiddels alweer materiaal aan het verzamelen voor een tweede album. Het duurt echter nog wel even voor dat er twaalf hoogwaardige liedjes zijn geschreven en opgenomen. Zo lang wil de band niet wachten dus hebben ze als troef tussendoor een nieuwe single uitgebracht. Producer van het welluidende Hollywood Ending is Nick Launay, een legendarische producer met een punkverleden en een staat van dienst waar je U tegen zegt. Onder andere Lou Reed, Arcade Fire, Nick Cave, Talkimg Heads en Yeah Yeah Yeahs hebben zijn studio van binnen gezien. En nu dus ook het jonge vonkende Starcrawler.

Starcrawler – Hollywood Ending

Je moet ze tegenwoordig met een lampje zoeken, maar ze zijn er nog wel, bands die nog stevig rocken en aan de vriendelijk kant van de metalgrens blijven. Het Californische Starcrawler is zo’n rockorkest met 2×6+4 gevoelige snaren, een timmerende ritmesectie en een frontman, of in dit geval frontvrouw, die niet bang is om een keel op te zetten.   

Net als die andere jonge hongerige rockband Greta van Fleet gaat Starcrawler retro voor inspiratie. Met name de glamrock van de vroege seventies brengt de band op goede ideeën. Met zijn riant rockende gitaren en sexy zang had Hollywood Ending  niet misstaan op een classic album van T-Rex of Bowie ten tijde van Ziggy.

Starcrawler bracht begin dit jaar hun debuutalbum uit, geproduceerd door Ryan Adams. Van dat album hebben wij I Love L.A. veelvuldig gedraaid. Het kwartet onder aanvoering van miss Arrow De Wilde is inmiddels alweer materiaal aan het verzamelen voor een tweede album. Het duurt echter nog wel even voor dat er twaalf hoogwaardige liedjes zijn geschreven en opgenomen. Zo lang wil de band niet wachten dus hebben ze als troef tussendoor een nieuwe single uitgebracht. Producer van het welluidende Hollywood Ending is Nick Launay, een legendarische producer met een punkverleden en een staat van dienst waar je U tegen zegt. Onder andere Lou Reed, Arcade Fire, Nick Cave, Talkimg Heads en Yeah Yeah Yeahs hebben zijn studio van binnen gezien. En nu dus ook het jonge vonkende Starcrawler.

Live Foto Review: Starcrawler @ Paradiso, Amsterdam

Live Foto Review: Starcrawler @ Paradiso, Amsterdam
22 januari 2018
Foto’s Willem Schalekamp

Starcrawler is een rockband uit Los Angeles, opgericht in 2016 toen leadzangeres Arrow de Wilde gitarist Henri Cash ontmoette op de middelbare school. Kort daarna liepen ze in het nachtleven van Hollywood hun drummer (Andy Smith) en bassist (Tim Franco) tegen het lijf.

Met hun krijsende riffs, volle beats en opruiende optredens, aangevoerd door de Wilde’s onvermijdbare aantrekkingskracht, doen ze denken aan een hele jonge versie (lees: alle bandleden zijn nog tieners) van de Cramps, Yeah Yeah Yeahs en Alice Cooper.

LIVEDATUM 26/01 Botanique, Brussel (BE)

Starcrawler Starcrawler Starcrawler Starcrawler Starcrawler Starcrawler Starcrawler

Starcrawler – I Love L.A.

18 is ze pas, te jong voor alcohol, maar oud genoeg om een band aan te voeren. De ze is Arrow de Wilde frontvrouwe van Starcrawler, en als haar acteerwerk in de clip van I Love L.A. ook maar enigszins realistisch is dan dichten we haar een grote toekomst toe. Arrow is namelijk zo gek als een deur en in de popmuziek is gek goed. Arrow is nog geen eens de jongste van het stel. Die eer gaat naar gitarist Henri Cash. Henri is 16 en mocht alleen op tournee als hij een aantal schooltaken zou meenemen. Drummer Austin Smith heeft zijn baantje als winkelbediende opgegeven en bassist Tim Franco is gestopt als bouwvakker bij het bedrijf van zijn vader om zich fulltime aan Starcrawler te kunnen wijden.

Ondanks het feit dat de band bestaat uit vier jonge millennials haalt de band haar inspiratie uit een behoorlijk ver verleden. Heel vreemd is dat niet als je de antecedenten kent van Arrow. Haar moeder is Autumn de Wilde, een bekend fotografe en regisseur. Onder heel veel meer heeft Atumn hoesfoto’s gemaakt voor albums van Elliott Smith, The White Stripes en Beck.  Video’s heeft ze geregisseerd voor acts als Spoon, The Raconteurs en Death Cab For Cutie.

Moeder de Wilde is geboren in 1970 in Woodstock. Het is niet ondenkbaar dat ze is verwekt tijdens het beroemde festival aldaar, want haar pa maakte naam met zijn foto’s van o.a. Jimi Hendrix.

Terug naar Arrow en haar mannen. Starcrawler maakt muziek die inhangt tussen de glamrock van T-Rex en Bowie en de shockrock van Alice Cooper en Ozzy Osbourne. Starcrawler bracht eerder dit jaar een debuutsingle uit, I Love L.A. is hun derde. Veel fans heeft de band nog niet, maar wel een paar beroemde zoals Elton John en Ryan Adams. De laatste produceerde het debuutalbum dat klaar is voor release.

Starcrawler – I Love LA

Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag! Met vandaag de opvallende, gekke video bij single I Love LA van Starcrawler, een viertal uit hoe kan het ook anders Los Angeles. Lekker veel gitaren, geïnspireerd op Iggy en Ozzy. Het debuutalbum, waar Ryan Adams aan meewerkte, komt uit op 19 januari. De verwachtingen liggen hoog, want Elton John is al fan. De toekomst van Starcrawler ziet er dus goed uit, nu nog even snel afstuderen..