Author: Flip van der Enden

Westside Cowboy – Drunk Surfer

Alle liedjes die Westside Cowboy heeft uitgebracht staan nu verzameld op de debuut EP van de alt-rockers uit Manchester, This Better Be Something Great.

De goede indruk die de band maakte met eerste single I Never Met Anyone I Thought I Could Love (Until I Met You) en opvolger Alright Alright Alright wordt bevestigd door drie andere donker rockende songs inclusief nieuwe single Drunk Surfer. De teksten van Reuben Haycock zijn belangrijk, maar de instrumentale omlijsting ook. Drunk Surfer is een dynamisch nummer vol starts en stops waarin de gitarist en vooral ook de drummer geen moment rust hebben. De EP van Westside Cowboy is geproduceerd door Lewis Whiting van het bevriende English Teacher.

The Bohemes – What Happens When You Press Escape

The Bohemes volgt het sterke Always At Midnight op met het krachtige What Happens When You Press Escape. De nieuwe single van de Haagse band had niet misstaan op een van de oudere albums van Arctic Monkeys.

Dat kan toeval zijn of met voorbedachte rade omdat de stem van Léon Huisman nou eenmaal een beetje veel lijkt op die van Alex Turner. Het rekruteren van Barney Barnicott voor de eindmix suggereert het laatste. Barney werkt ook voor class acts als Sam Fender, Kasabian en dus die beroemde poolapen. Toch is The Bohemes meer dan een A.M. coverband met eigen nummers. What Happens When You Press Escape is een bondig (2:09) en energiek rockliedje met felle gitaar van Nigel De Vette en bevlogen ondersteuning van bassist Dex de Fijter en Léon’s broer Gabriël op de trommels. Album wordt nog dit jaar verwacht.

hey, nothing – Black Bear

Laten we er geen doekjes om winden, Black Bear is de beste track van hey, nothing tot nu toe.

En dat zegt wel wat, want songs als Sick Dogs en Barn Nursery zijn ook bepaald geen kattenpis. Laten we het op oefening houden die kunst baart, maar nu Harlow Philips en Tyler Mabry zo’n kleine vijf jaar samen muziek maken, hebben ze het moment bereikt dat ze kunnen wat ze willen en willen wat ze kunnen. En dat is niet weinig. Black Bear is een mix van emo-folk en country-grunge, mooi tweestemmig gezongen en voorzien van een prachtige, ingehouden climax. En dan te bedenken dat hij en hen nog maar 20 zijn! Zowel Harlow als Tyler gaan gebukt onder diverse persoonlijk issues en het huidige politieke klimaat in de V.S. maakt het er allemaal niet makkelijker op. Maar gelukkig hebben zij hun muziek en hebben wij hey.nothing!  

Big Thief, Laraaji – Grandmother

In het begin vraag je je af waarom er iemand door Grandmother heen zit te mompelen, maar na een paar keer horen valt alles op zijn plek.

De gastzanger -als we het zo mogen noemen- op de nieuwe single van Big Thief is de vermaarde experimentalist en multi-instrumentalist Laraaiji, echte naam Edward Gordon (82). Grandmother is de derde single van het nieuwe album van Big Thief en weer zo’n song zoals alleen de band van Adrianne Lenker ze maakt; een warm melancholische mix van folk, rock en ambiance. Tegelijk met Grandmother is er nog een track van het nieuwe album uitgekomen, Los Angeles ook mooi, maar die bewaren we voor later. Het Double Infinity album komt op 5 september. 

Wolf Alice – White Horses

POTR heeft den zomer in het hoofd en presenteert deze week als Breekijzer geen hard of stevig of zelfs maar luidruchtig liedje, maar de warmbloedige nieuwe single van het wolfje dat Alice heet.

Op White Horses, de nieuwste single van de band van Ellie Rowsell doet de cheffin een stapje terug ten faveure van haar mannelijk collega’s die we nu ook eens horen zingen. De heren tackelen de coupletten. Ellie neemt de refreinen voor haar rekening. Later voegt ze zich bij haar broeders en zingen ze gezamenlijk de rest van het ge(s)laagde lied. White Horses is dus een aparte single en het derde bewijs dat het nieuwe album van Wolf Alice verrassend veelzijdig wordt. En voorspelbaar goed. The Clearing komt uit op 22 augustus.

Concerten: 23/11 AFAS, A’dam. 24/11 Vorst Nationaal (B)

Wombo – S.T. Stilted

Bij de Amerikaanse staat Kentucky denk je eerder aan country dan aan jazz. Toch is de IJsbreker van deze week meer ‘scoobee do aah’ dan ‘yippee ah yee’.

Wombo uit Louisville, Ky mijdt zelf liever het woord jazz (of fusion). Ze houden het op artrock, een term zonder veel restricties. Wombo is al even bezig. Deze week is, Danger in Fives, hun vierde album uitgekomen. Daarvan komt S.T. Tilted, een kort en inderdaad krachtig nummer met virtuoos spel van Cameron, Joel en Sydney. Die laatste speelt bas en zingt ook. Haar zachte zang is in scherp contrast met de hard werkende instrumentalisten en bezorgt het trio een eigen sound. Wij vinden het bijzonder wat Wombo doet, maar de band klinkt dus nogal anders dan je hier gewend bent. Zie het als experiment. Aan de stemmen in de Graadmeter zien we wel of het experiment geslaagd is. Of niet.

Concert: 11 november, Rotown.

 

Water From Your Eyes – Playing Classics

Water From Your Eyes is een experimentele gitaarband met de nadruk op gitaar. Tenminste zo was het.

Op nieuwe single Playing Classics horen we hem nog wel die gitaar, maar verbannen naar het tweede plan. Het dominante instrument op Playing Classics is een piano. De band lijkt hier haar visie op disco te willen geven. Dansmuziek volgens Water From Your Eyes is niet erg dansbaar. De beat is strak en constant, maar er zijn teveel zaken die afleiden, waaronder een vervormde solo van voornoemde gitaar. En die onontkoombare piano. Misschien niet voor dansers, wel voor muzikale avonturiers.

Album: It’s A Beautiful Place 22 augustus. Concert: 23 november Bovenzaal van Paradiso.

Yves Tumor , NINA – WE DONT COUNT

Yves Tumor keert na 3 jaar terug naar het front met WE DONT COUNT.

Yves deelt de vocale honneurs op zijn eerste nieuwe liedje sinds 2023 met NINA. Die we kennen onder haar doopnaam, Nina Cristante, de in Rome geboren frontvrouw van bar italia. WE DONT COUNT is een leuk luchtig speels sexy niets aan de hand neo new wave liedje dat door Yves en NINA met hoorbaar plezier is gemaakt. ook de clip is een coproductie. Tussendoortje, voorproefje of iets anders? We weten het niet, maar een vervolg zou niet verkeerd zijn.

Snõõper- Worldwide

Egg punk schijnt een ding te zijn. Egg punk, voorheen devopunk is een sub sub subgenre van punk dus, dat zich kenmerkt door een lo-fi productie, satirische teksten en een portie elektronica in de mix. De oerinspiratie komt van de band Devo.

Een eigentijdse representant van egg punk dat als sinds de jaren 10 wordt beoefend is Snõõper uit Nashville. De band sleutelt momenteel aan hun tweede album voor Jack White’s Third Man Records. Dat doen ze voor het eerst met een producer. En niet de minste. John Congleton (Lana Del Rey,/The War On Drugs/ St Vincent) was bereid een poging te wagen het ongeleide projectiel dat Snõõper heet in beschaafde banen te begeleiden. Dat is gelukkig niet helemaal gelukt. Nieuwe single Worldwide heeft de vaart van een TGV en de energie van een kleine kerncentrale. Maar iedereen speelt in dezelfde toonsoort en de zang is verstaanbaar. Worldwide is het titelnummer van het nieuwe album van Snõõper dat begin oktober wordt gelanceerd.

GHOSTWOMAN– that Jesus

Zal GHOSTWOMAN ooit nog een nummer fabriceren van het kaliber van The End Of A Gun?

that Jesus is het niet. Dat laat onverlet dat de nieuwe single van de Canadese gruisrocker weer een prima plaatje is dat zijn weg naar de fans wel weer zal vinden. Met een tergend tempo en een trage opbouw werken Evan en zijn drummende partner  Ille naar een climax die eerder intiem dan uitbundig is maar niet minder bevredigend.

Album: Welcome To The Civilized World/ (5/9). Concert: 18 oktober Tolhuistuin/Amsterdam.