Author: Flip van der Enden

Dead Poet Society – Hurt (ft. The Warning)

Zo is het gekomen. De mannen van Dead Poet Society zagen op Social Media Pauline van The Warning meezingen met Hurt, een van de hits van hun laatste album.

Dat leidde tot een nieuwe versie waarop alles drie The Warning zusjes present zijn. Zo te horen is dezelfde backingtrack gebruikt als de eerdere versie van Hurt, maar de female touch doet wonderen.  The Warning is –mocht je de band nog niet kennen – een hardrocktrio uit Mexico. Dead Poet Society is de bekende harde rockband uit Boston. Wat de samenwerking vergemakkelijkte was dat beide bands met dezelfde producer werken, de in de wat lichtere hardrock gespecialiseerde Canadees Anton DeLost.  Die heeft leuke dingen gedaan voor o.a. Cleopatrick, Highly Suspect en Hawthorne Heights.

Heartworms – Extraordinary Wings 

Jojo Orme’s eigen naam is bijzonder genoeg om als artiestennaam te kunnen dienen, maar de zogeheten Britse artieste heeft toch voor een alias gekozen. Waarschijnlijk om luisteraars een blik te gunnen in haar psyche. Te waarschuwen misschien wel, want in de fantasiewereld van Heartworms spelen zich duistere taferelen af.

Met nieuwe single Extraordinary Wings (en bijbehorend album) schudt Jojo de postpunkmantel van zich af die ze omgehangen kreeg na release van haar debuut EP. De derde single van haar eerste album is een hypnotisch soort elektropop waarop Jojo ook vocaal flink uitpakt. Het nummer duurt vijf minuten, maar die vliegen voorbij. Helemaal los van eighties invloeden is Heartworms nog niet. Extraordinary Wings klinkt als een mix van het Zweedse Abba en Japanse Yellow Magic Orchestra. Postpunk is bijna passé, leve de postpop! Of zo.

Min Taka – eYeSiGht

Popronde, Le Guess Who, ESNS, Paradiso Singles Club: zeggen dat het goed gaat met Min Taka is bijna een understatement.

Min Taka (= een mythische, verloren planeet) is de naam van de band /project van een Turkse zangeres-songwriter Yasemin Koyuncu. Ze is geboren en getogen in Istanboel, maar woont en studeert tegenwoordig in Rotterdam. Tot voor kort zong Yasmine vooral in haar moerstaal, maar haar nieuwe single is in het Engels. EyeSiGht is een sprookjesachtig neo-hippie liedje met (vintage) drumcomputer, engelenzang en een dwarsfluitsolo. Min Taka heeft al aardig wat uitgebracht. Wat opvalt is hoe veelzijdig ze is, maar ook de constant hoge kwaliteit. Heel soms schemert haar Turkse achtergrond door, maar Min Tika toont zich vooral een muzikale kosmopoliet voor wie over niet al te lange tijd ook Nederland te klein zal zijn.

De Toegift – Yparxi

Yparxi is Grieks voor Het Bestaan. De zangeres van de nieuwe single van De Toegift is de van Kreta afkomstige Carmela Michailidis, die we hier ook fluit horen spelen.

Haar stem en die fluit zijn belangrijke elementen van Yparxdi, maar het puntje op de i is een of ander elektronische instrument, dat maar heel even in beeld is maar opvalt omdat het zo’n wonderlijk geluid produceert. Voor wie geen Grieks verstaat, Carmela treedt in het voetspoor van haar verre voorvaderen met een filosofische tekst over de relatie tussen het verleden en het nu.

De nieuwe single van De Toegift is misschien wat rimpellozer dan je van ons gewend bent, maar we vinden hem te bijzonder om er niks mee te doen. Op februari komt album 2 uit van De Toegift, onder de intrigerende titel, ‘kleine auto, grote hot wheel’.

13 feb – PaRaDox, Tilburg 22 feb – Paradiso, Amsterdam

15 feb – EKKO, Utrecht 27 feb – Rotown, Rotterdam

20 feb – Merleyn, Nijmegen 04 apr – Vegafabriek, Nijmegen

21 feb – Der Aa-Theater, Gronin 08 apr – AMOR, Antwerpen

Benjamin Booker – SAME KIND OF LONELY

Zeven jaar is Benjamin Booker uit de running geweest. Een van de redenen dat hij zo’n lange pauze heeft ingelast is een bijna doodservaring. Ben kwam tijdens een fietstocht in New Orleans midden in een vuurgevecht terecht.

Hij kwam met de schrik vrij, maar voelde wel de behoefte om eens goed na te denken over de zin des levens. Hij liet de muziek even voor wat die is en ging dingen doen als skaten in L.A. Maar ook muzikantenbloed kruipt waar het niet gaan kan dus begonnen er nieuwe nummers op te borrelen. Die testte hij in kleine clubs in het zelfde Los Angeles. Inspiratie haalde hij dit keer bij rapcrew Mob Deep en shoegazepioniers The Jesus and Mary Chain.

Dubbel B produceerde zijn nieuwe album samen met hip hop producer Kenny Segal. Single SAME KIND OF LONELY, dat nog het meeste wegheeft van een delta bluessong in grunge stijl is anders, maar ook niet weer heel dan doorbraakhit, Violent Shiver uit 2014. We herkennen dezelfde bevlogen muzikant. Lower verschijnt op 24 januari.

MICH – Roman Soldiers

Met een vierde album op komst kun je MICH nauwelijks meer een hobbyproject noemen, al is de band niet de belangrijkste bezigheid van de muzikanten.

De opvolger van Nuts heet CHAIR. Een releasedatum is er nog niet, maar al wel een aanlokkelijke eerste single. Die laat een verdere perfectionering horen van het neo-new wave geluid waarmee MICH furore maakte. Roman Soldiers is poppy en dansbaar en bijzonder mooi gemaakt. De hoofdingrediënten zijn een superieure gitaarriedel, een sfeervolle vintage synthesizer en niet op de laatste plaats de zachte, melancholieke samenzang van Sofie Winterson en Bastiaan Bosma. Die zang contrasteert mooi met het vlotte tempo van de song. ‘Sad pop meets happy wave’ noemen ze hun muziek zelf en dat is precies wat het is.

Mogwai – Fanzine Made Of Flesh

Het Schotse Mogwai heet van de postrock te zijn, dwz dat de band geen rekening houdt met aan het rockgenre verbonden conventies als een logische opbouw, welgeplaatste solo’s en pakkende refreinen.

Fans van het oude Mogwai -de band bestaat 25 jaar-  zullen dan ook verrast worden door nieuwe single Fanzine Made Of Flesh, want Mogwai op zijn aller toegankelijkst. Je kunt zelfs meezingen! Als de tekst verstaanbaar zou zijn dan, want dat is hij namelijk niet echt. Naast een behoorlijk refrein heeft Fanzine Made Of Flesh zelfs iets van een hook, een aanknopingspunt in de vorm van een vrolijk huppelende synthesizer. Mogwai goes King Gizzard, soort van.

Vrees niet fans, Mogwai op standje pop is nog lang niet poppy genoeg voor de reguliere hitparade, maar een underground hit mogen we zeker niet uitsluiten.

Het door John Congleton (St Vincent/The War On Drugs/ Sigur Ros e.a.) geproduceerde The Bad Fire (album 11e) verschijnt eind deze maand.

The Symposium – Light Speed 2

The Symposium is een indieband uit Chicago, die het vast niet erg vind dat The Strokes met sabbatical zijn. Ze vissen namelijk in dezelfde powerpopvijver als de band van Julian C.

Waar natuurlijk helemaal niks mis mee is. Onlangs verscheen het derde album van The Symposium, aangejaagd door Light Speed 2. De single laat horen dat The Symposium inmiddels de imitatiefase heeft verruild voor die van emulatie, het overtreffen van hun voorbeeld. Het is namelijk lang geleden dat The Strokes zo’n fris en fonkelend gitaarliedje hebben losgelaten als dit vijfde nummer van het The Sonic Age album.

The Amazons – My Blood

The Amazons go classic rock op nieuwe single My Blood, een song die makkelijk van Starship, Bad Company of Foreigner had kunnen zijn, of een andere stadionrockband uit de roemruchte jaren tachtig.

Kosten noch moeite zijn gespaard om van My Blood een memorabel lied te maken. Blazers, mannenkoren en zelfs een soulzangeres jagen het nummer naar een onontkoombare climax. In deze mega-productie houdt Frontman Matthew Thompson zich makkelijk staande.

Het staat ze goed dat Grote Gebaar, we hopen dan ook met The Amazons dat My Blood resulteert in die langverwachte en dik verdiende doorbraak. Nieuw album, 21st Century Fiction staat voor 7 mei.

Skeleten – Bodys Chorus

De Australische Russel Fitzgibbon alias Skeleten trok afgelopen zomer onze aandacht met Deep Scene en een tijdje terug met Love Enemy, dat nog even in de Graadmeter opdook.

Skeleten blijkt op dreef, want hij heeft inmiddels al weer een nieuw pareltje losgelaten. Ook Bodys Chorus kan je scharen onder het kopje indie-electro of droevige disco. Nou klinkt disco meteen zo clubachtig en dat is de muziek van Skeleten nou ook weer niet. Dansen op Bodys Chorus doe je het beste thuis,  alleen of als het kan met zijn tweeën. Als bonus komen de luchtgitaristen onder ons ook aan hun trekken.

Bodys Chorus is net als Love Enemy en Deep Scene bedoeld voor album 2 van Skeleton, Mentalized dat op 7/2 uit gaat komen.