Been Stellar – Breakaway

De New Yorkse band Been Stellar is bezig met een sterke opmars. Ze tourden als support van The 1975 en zijn momenteel op EU/UK tour met Fontaines D.C. Komende zomer zijn ze te zien op grote festivals als Reading & Leeds, Primavera Sound en Pukkelpop. In 2024 brachten ze hun veelgeprezen debuutalbum Screams from New York, NY uit, met daarop o.a. IJsbreker Sweet. Momenteel werken ze aan hun tweede album, waarvan Breakaway de eerste track is. Die klinkt wat minder postpunk dan we van ze gewend zijn, er zit wat emo in verstopt.

David Byrne – Everybody Laughs

Creatieve duizendpoot David “Talking Heads” Byrne brengt op 5 september zijn eerste soloalbum in zeven jaar uit: Who Is the Sky?. De plaat verschijnt op het gerenommeerde Matador Records.

Volgend jaar staat Byrne ook weer op het podium bij ons in de buurt: op 15 en 16 februari in AFAS Live in Amsterdam en op 18 februari in Vorst Nationaal in Brussel. Wie zijn legendarische show op Down The Rabbit Hole 2018 heeft meegemaakt, weet dat je dit niet wilt missen.

De plaat telt twaalf tracks. De eerste single, Everybody Laughs, is inmiddels verschenen en is een ritmisch, opgewekt klinkend nummer dat thema’s als vergankelijkheid en vervreemding aansnijdt. St. Vincent verzorgt de vocalen in de slotfase – een vertrouwde samenwerking voor Byrne. De opvallende videoclip, geregisseerd door Gabriel Barcia-Colombo, bestaat uit een enkele, voortdurende camerabeweging van ruim vier minuten en geeft de boodschap een extra laag.

Voor de productie werkte Byrne samen met Kid Harpoon (bekend van onder andere Harry Styles en Florence + The Machine), terwijl het Ghost Train Orchestra de blazers- en strijkersarrangementen voor zijn rekening nam. Naast St. Vincent zijn ook Hayley Williams (Paramore) en Tom Skinner (The Smile) op het album te horen. Byrne omschrijft de muziek als “menselijk en inclusief”: “Iedereen leeft, sterft, lacht… Muziek kan dat allemaal tegelijk vangen.”

Popwarmer: Indigo De Souza – Heartthrob

Indigo De Souza keert terug met haar vierde album Precipice, dat in juli verschijnt. Als voorproefje deelt de Amerikaanse singer-songwriter de krachtige single “Heartthrob” – een energieke mix van pop en indie rock waarin haar rauwe stem centraal staat. De energie doet wat denken aan een up-tempo versie van The War On Drugs. De Souza vertelt dat het nummer ontstond als manier om pijnlijke ervaringen te verwerken:

“Heartthrob gaat over woede omzetten in kracht. Het is een sarcastische, boze schreeuw voor iedereen wiens lichaam ooit is geschonden.”

Sinds haar debuut I Love My Mom (2018) ontwikkelde De Souza zich van lo-fi indie tot experimentele poprock, met als recent voorbeeld haar EP Wholesome Evil Fantasy (2024). Indigo De Souza is dus al lang geen onbekende meer. Ze scoorde in 2021 ook al eens een Popwarmer met Hold U.

Ondanks persoonlijke tegenslag – veel van haar bezittingen gingen verloren bij overstromingen in Asheville – blijft ze actief en geëngageerd. Zo trad ze onlangs op tijdens een rally van Bernie Sanders en Alexandria Ocasio-Cortez in Los Angeles. Bekijk de videoclip van “Heartthrob” (geregisseerd door Neta Ben Ezra) hieronder.

Brògeal – Vicar Street Days

In de nogal ambitieuze bio op Spotify vergelijkt Brògeal zich met een hele serie illustere voorgangers, vaak van Keltische origine.

Eén naam ontbreekt en dat is die van The Boss. Terwijl zijn naam als eerste te binnen schiet als je Vicar Street Days hoort. En niet alleen vanwege de titel. De band speelt dus E-Street-achtige rock, maar dan met een zwaar Schots accent. Tenminste op hun nieuwe single. Ouder werk is wat folkier met een accordeon en zo. Vicar Street Days gaat over vroeger toen de bandleden hun dagen vulden met drank & drugs en pizza hangend in hun stamkroeg in Falkirk, hun hometown. Als begin twintigers zijn de boys van Brògeal misschien nog wat jong om met weemoed terug te denken aan ‘the good old days’, maar dat zal hun Keltische bloed zijn.

PLAIINS – Row She Said

De vurige punk/indierockband PLAIINS brengt op 15 augustus hun langverwachte debuutalbum Happy Faces uit via Long Branch Records. Als voorproefje verscheen vandaag de derde single ‘Row She Said’, een gelaagde protestsong tegen rechts-nationalisme.

Britse frontman maar tegenwoordig Hamburger Chris Reardon vertelt: “We wilden een nummer schrijven dat niet plat of eendimensionaal is, maar poëtisch en open voor interpretatie. ‘She’ staat symbool voor het thuisland dat zijn burgers oproept om een idee van soevereiniteit te verdedigen. Voor mij ging dat over het Verenigd Koninkrijk na Brexit, maar het geldt net zo goed voor andere landen.”

Sinds hun oprichting in 2020 timmeren PLAIINS stevig aan de weg. Ze deelden het podium met onder andere ITCHY, Press Club en LEAP, en mengen Britse punk, indie en rock in een stijl die doet denken aan IDLES, Soft Play en The Streets. Met meer dan twintig uitgebrachte tracks, Spotify-playlistvermeldingen en airplay op BBC Radio 1 is de opmars van PLAIINS niet te stoppen.

“We wilden een album maken dat tijdloos is, karaktervol en een eigen stem heeft binnen de rockgeschiedenis,” aldus Reardon. Happy Faces belooft precies dat te worden.

Cardinals – Big Empty Heart

Maak je klaar om op de dansvloer te walsen met een donker, hartstochtelijk nieuw nummer uit Cork. Het Ierse vijftal Cardinals keert terug met “Big Empty Heart”, een intense, melancholische song geïnspireerd op een wals die zowel rauw als verfijnd voelt en waarvan de melodie al is geschreven op een Korg-synthesizer op 12-jarige leeftijd door gitarist Oskar Gudinovic.

Vanaf de eerste maten word je een mix van dansbare bas en weerbare gitaren ingeduwd – geen pompende rock, maar eerder een gracieuze, elegante wals met punk en shoegaze elementen. Daarbovenop schittert de accordeon: charmant, bijna theatrale folkklank die de song in één klap herkenbaar maakt.

Vocalist Euan Manning brengt de emotie in elk woord over: zijn intensiteit geeft die ‘lege hart’-thema’s extra gewicht. “Big Empty Heart is a love song written from beyond the grave”, zegt hij zelf – een liefdeslied dat nog nazindert lang nadat het laatste woord vervaagd is.

De combinatie van donkere, echoënde gitaren, gedempte drums en de nostalgische accordeon bouwt een dramatische spanning op. Het resultaat is een nummer dat prikkelt en kietelt – een moderne heruitvinding van post-punk en indiefolk in één pakkend (leren)jasje.

Met het nummer bouwt Cardinals voort op hun succes na Graadmeterhit “Get It” en legt de band de basis voor een druk najaar: als support van Fontaines D.C. in Finsbury Park op 5 juli, met daarna shows in Dublin met Wunderhorse, een Amerika-tour met The Pogues, en vooral hun eerste headline‑tour in het VK deze september.

Cliffords – My Favourite Monster

Cliffords is een nieuwe Ierse band geformeerd rond zangeres Iona Lynch.

Miss Lynch is een performer type natuurkracht. Ze kan fluisteren als een briesje en uithalen als een orkaan. Maar ze is heel spaarzaam met haar super power en mede daarin schuilt haar kracht. Maar als ze los gaat sleept ze alles en iedereen mee. Een ander talent is – daarbij geholpen door de rest van de band – haar vermogen sterke songs te schrijven met aansprekende teksten. Case in point is nieuwe single My Favourite Monster. De nieuwe single van Cliffords staat op de Salt Of The Lee EP, hun 3e. Cliffords viel al op in het woud van bands op ESNS begin dit jaar en gaat binnenkort de show stelen op Best Kept Secret.

Mt. Joy & Gigi Perez – In The Middle

Deze is op het randje, niet van de goede smaak van wat we kunnen scharen onder de indievlag

In The Middle, de vrucht van de samenwerking van Mt JoyGigi Perez is namelijk nogal poppy. Maar wat een goed liedje! Mt Joy is inmiddels een oude bekende. De band uit Philly/L.A. scoorde zeven jaar geleden alweer een IJsbreker met Silver Lining, maar was ook daarvoor al gesignaleerd. Gigi Perez is nieuw hier. De zangeres uit Florida is een TikTok fenomeen en lid van het selecte clubje artiesten met een song die meer dan een miljard keer is gestreamd. Sailor Song is een freakhit eigenlijk, want Gigi maakt zeker geen platte pop. Het duet van Mt Joy en miss Perez is een classic in spe. Een goudeerlijke folksong met een positieve drive, een fijne sfeer en tijdloos refrein. Het einde is wat abrupt, maar dat is dan ook het enige wat je er op aankunt merken. De bron van In The Middle is het album Hope We Have Fun van Mt Joy dat afgelopen week online is gekomen.

Fit – Life So Nice

Met de release van een nieuwe EP sluit de Utrechtse sprokkelrockband Fit een periode af en maken ze tegelijkertijd een begin met een nieuwe fase in hun nog vrij prille bestaan..

Alle tot dusver verschenen singles staan op Miracles Might Happen, maar ook een tweetal gloednieuwe tracks. Het titelnummer en Life So Nice. Die laatste song laat horen wat Fit nou zo bijzonder maakt: de bas is funk, de coupletten punk, de refreinen pop, de synth psychedelisch en het geheel net zo opwindend als het winnen van een bekerfinale. Wat je ook hoort is dat Fit live een belevenis moet zijn.

GHOSTWOMAN – Alive

Evan Uschenko schrijft de naam van zijn band nu aan elkaar en met hoofdletters, maar verder heeft hij alles bij het oude gehouden.

Nieuwe single Alive is dus een doorwrochte rocksong met Byrds-iaanse jingle-jangle gitaren, quasi nonchalante zang en een vurige solo in de staart. ‘Never change a winning formula’ zal hij gedacht hebben. En gelijk heeft hij. Wat je ook goed af kunt horen aan de nieuwe song van Evan en zijn Vlaamse partner Ille van Dessel is dat Alive live nog beter zal klinken dan het nu al doet. Op 5 september komt er een nieuwe album uit van GHOSTWOMAN, Welcome To The Civilized World.

Concert: 18 oktober Tolhuistuin, Amsterdam.