Michael ‘MF’ Tomlinson is een Australische ex-pat die momenteel in Londen bivakkeert. MF debuteerde vorig jaar met een album waarop hij naar voren komt als een verhalenverteller. Hij presenteert zijn ervaringen, observaties en fantasieën in meanderende songs met barokke instrumentatie; violen, blazers, dwarsfluit, dat werk. Zelf speelt MF gitaar en goed ook!
Voor fans van het Strange Time album zal nieuwe single Winter Time Blues een verassing zijn, met name deel twee van het ruim zes minuten durende epos. Met zijn statige tempo en stemmige blazers en ligt het eerste deel nog in de lijn der verwachtingen, maar als MF na een pregnante break zijn gitaar het woord geeft klinkt Winter Time Blues als een verloren gewaand gitaarduel tussen Eric Clapton en Jimi Hendrix: klassieke slow blues dus zoals die midden jaren zestig is geïntroduceerd en sindsdien nooit meer uit het muziekbeeld is verdwenen. Je hoeft er nog geen eens van te houden om voor de bijl te gaan.
MF Tomlinson album 2 heet We Are Still Wild Horses en verschijnt februari volgend jaar.
10 Years maakte naam met een milde vorm van metal die door kenners alternative wordt genoemd. Dat alternatieve slaat meer op de teksten dan op het volume of de structuur van de songs. 10 Years heeft de laatste 20 jaar namelijk bewezen te kunnen rocken als de beste.
Nieuwe single The Optimist illustreert de plek van de band binnen de scene. Terwijl de collega’s grunten of gillen over zombies en ander apocalyptisch kwaad zingt de band uit Knoxville over hoe je je staande kunt houden in deze wereld vol tegenslag en teleurstelling.
10 Years heeft zijn optimistische boodschap verpakt in een song vol haken en ogen, solo’s en andere zaken waar een rocker’s hart sneller van gaat kloppen. Een nieuw album lijkt nog even op zich te laten wachten, maar de mannen komen wel spelen binnenkort. Al vrij snel ook, op 12 oktober maakt 10 Years zijn opwacht samen met Three Days Grace in de 013 in Tilburg.
Het jaar is nog net even te jong om nu al te spreken van de ontdekking van 2022. Maar als we over een maand of drie de balans gaan opmaken van dit popjaar zal THUS LOVE waarschijnlijk wel in de prijzen vallen. Hun debuutalbum, Memorial verschijnt begin volgende maand. Op tijd voor de jaarlijstjes dus.
We uiten ons vertrouwen in het trio uit Vermont op basis van drie nummers. Daarvan is nieuwe single Family Man misschien wel de sterkste, in ieder geval de energiekste. Met name tegen het eind gaan alle remmen los. Voor een Amerikaanse band klinkt THUS LOVE opvallend Engels, opvallend eighties ook.De jengelende gitaren doen denken aan bands als The Smiths of Lloyd Cole & The Commotions.
THUS LOVE bestaat uit drie non binaire muzikanten, en heeft het dus niet makkelijk in de V.S, waar homofobie welig tiert. Het verklaart de drive van het trio voor wie THUS LOVE behalve een band ook een manier is om te ontsnappen aan de dwangbuis waarin de Amerikaanse maatschappij hen graag zou willen dwingen.
Wie denkt dat de Krautrock opleving alweer voorbij is moet even naar Pulse VI luisteren, de nieuwe single van het Londense Kerala Dust (of naar de remix door The National van het nummer I’m Glück van NEU!).
Op het eerste gehoor lijkt er niet zo veel te gebeuren op de eerste single van het trio sinds Corona. Alle aandacht gaat naar de pulserende motorik-beat en hypnotische zang, maar duik je wat dieper in de materie en het nummer blijkt propvol vernuftige verassingen te zitten; sexy stemmetjes, mysterieuze koortjes en subtiele keyboardjes.
Edmund Kenny, Harvey Grant en Lawrence Howarth beoefenen sinds 2016 een genre dat je kamer-techno zou kunnen noemen. Je kunt er thuis in je eentje helemaal in op gaan of tijdens een festival uit je bol. Een betere soundtrack voor een lange autorit dan de twee albums van Kerala Dust zal je ook niet snel vinden. Hopelijk betekent de release van Pulse VI dat er een derde op komst is.
Na haar zeer geslaagde derde plaat Highway Queen sloegen bij Nikki Lane de twijfels hard toe. Wilde ze nog wel een nieuw album maken, had ze zin om weer op tournee te gaan? Nee, eigenlijk niet. Totdat ze telefonisch kennismaakte met de geniale Josh Homme, leider van Queens Of The Stone Age. Die wilde dolgraag met haar de studio in. Hij bracht wat QOTSA-bandleden mee en de drummers van de Arctic Monkeys en Autolux. Het resultaat is Denim & Diamonds, een waarlijk fantastische powerpop-plaat, gedrenkt in psychedelica en country. Hier komen twee grote liefdes van Lane samen: The 13th Floor Elevators en Loretta Lynn. Tien geweldige eigen songs, met als uitschieter het meesterlijke titelnummer. Nikki Lane en Joshua Homme blijkt een gouden combi te zijn.
Björk heeft haar nieuwe single “ovule” onthuld welke volgt op de vorige week gedeelde single “atapos“. In “ovule” wordt de kwetsbaarheid van liefde wordt onderzocht terwijl ze zich een glazen bol voorstelt; de verwachtingen binnen gehechtheid en de evenwichtsoefening die relaties vormt, worden hooggehouden zodat ze naar een meer harmonieuze toekomst kunnen worden verheven.Het nummer is afkomstig van haar aanstaande album, “fossora”, dat op 30 september wordt uitgebracht via One Little Independent Records.
“ovule for me is my definition of love
it is a meditation about us as lovers walking around this world
and i imagine 2 spheres or satellites following us around
one above us that represents ideal love
one below us representing the shadows of love
and we ourselves walk around in the third sphere of real love ,
where the everyday monday-morning meet-in-the-kitchen-love lives in”
De video is geregisseerd door Nick Knight met co-creatieve regie door Björk met creatief adviseur en vaste collega James Merry.
De succesvolle Groningse gitaarband The Vices heeft vandaag hun EP Strange Again uitgebracht. Deze EP, die zowel op vinyl beschikbaar is als ook digitaal te beluisteren is, bevat de gloednieuwe single Thousand Faces evenals de eerder verschenen tracks Tomorrow I’ll Be, I Had A Name en Strange Again.
Strange Again gaat over een verstoorde onrust en het najagen van verkeerde dingen. Moet alles altijd beter? Wat is beter? En hoe kom ik daar? Verder worden er zijwegen genomen naar filosofische vraagstukken die altijd leiden tot meer vragen dan antwoorden. Betekent dat dan nog meer onrust?
Nee… Uiteindelijk komt de band tot de conclusie dat je het allemaal niet te serieus moet nemen. Zoals frontman Floris van Luijtelaar zegt: “Ga op je bek, geniet, wees eerlijk naar jezelf en de buitenwereld en wees vooral jezelf. Dan kan je zo leven als je wil.”
Deze EP release is de opwarmer voor het tweede album van The Vices dat in het eerste kwartaal van volgend jaar verschijnt en is de opvolger van de zeer goed ontvangen debuutplaat Looking For Faces (2021).
Ook op live gebied heeft het viertal weer flinke meters gemaakt de afgelopen tijd. Zo waren ze voor een aantal (inter)nationale concerten de vaste support van Nothing But Thieves, stonden ze op Best Kept Secret, werden ze uitgenodigd voor het Hongaarse mega-festival Sziget én vroeg Kensington de jongens om 3 van hun recente afscheid shows in Ziggo Dome te openen.
In maart en april ’23 staat de Spit It Out tour gepland. De speeldata zijn:
Op titeltrack De Onheilsprofeet kijkt IMBOS niet alleen naar de actualiteit, ook de toekomst kan rekenen op kritiek.
Vanaf de eerste dromerige tonen van de juno synthesizer word je als luisteraar meegetrokken in de muzikale wereld van IMBOS, mede vormgegeven door co-producer Wieger Hoogendorp (GOLDBAND, Sophie Straat). De zelfbenoemde zwartkijker waarschuwt ons voor de oorlog die vervaarlijk of zelfs onvermijdelijk nadert en maakt hierbij een knipoog naar Nederpop legendes Klein Orkest.
De Onheilsprofeet is de eerste single van de langverwachte tweede EP van IMBOS. De EP wordt in het nieuwe jaar uitgebracht en is mede geproduceerd door Wieger Hoogendorp.
Het jaar is nog net even te jong om nu al te spreken van de ontdekking van 2022. Maar als we over een maand of drie de balans gaan opmaken van dit popjaar zal Thus Love waarschijnlijk wel in de prijzen vallen. Hun debuutalbum, Memorial verschijnt begin volgende maand. Op tijd voor de jaarlijstjes dus.
We uiten ons vertrouwen in het trio uit Vermont op basis van drie nummers. Daarvan is nieuwe single Family Man misschien wel de sterkste, in ieder geval de energiekste. Met name tegen het eind gaan alle remmen los. Voor een Amerikaanse band klinkt Thus Love opvallend Engels, opvallend eighties ook.De jengelende gitaren doen denken aan bands als The Smiths of Lloyd Cole & The Commotions.
Thus Love bestaat uit drie non binaire muzikanten, en heeft het dus niet makkelijk in de V.S, waar homofobie welig tiert. Het verklaart de drive van het trio voor wie Thus Love behalve een band ook een manier is om te ontsnappen aan de dwangbuis waarin de Amerikaanse maatschappij hen graag zou willen dwingen.
The Bug Club, de driekoppige garageband uit Wales, releast in oktober hun langverwachte debuutalbum. Green Dream in F# bevat veertien opzwepende popsongs en verschijnt via Bingo Records. In oktober komt de band naar Nederland voor een tweetal clubshows (Vera Groningen en Merleyn Nijmegen) en een aantal optredens op het Rotterdamse festival Left of The Dial, waarna The Bug Club weer rechtsomkeert maakt om in het voorprogramma van Pavement te spelen in het Londense Roundhouse.
De eerdere releases van The Bug Club – de EP’s Moondream One en Pure Particles bleken een opmerkelijk DIY-succes, met singles als If My Mother Thinks I’m Happy, The Fixer en We Don’t Need No Room For Lovin’. De band uit Caldicot, Wales maakte de afgelopen jaren naam en faam met een ongekende serie live-shows. Geruggesteund met de solide live-reputatie van deze ‘Belle & Sebastian on speed’ is het in oktober dan eindelijk tijd voor het debuutalbum; Green Dream in F# is een voorlopig hoogtepunt in het The Bug Club-universum. Het debuutalbum verschijnt 14 oktober op Bingo Records, het onafhankelijke label uit Sheffield.
De band zet met de single It’s Art de toon voor het album; zo’n typisch stukje garagepopperfectie, rustig geïntroduceerd door zanger en gitarist Sam Willmett die de muzikale helden van de band opsomt, zoals Modern Lovers icoon Jonathan Richman. Met de altijd sardonische humor van de band op de voorgrond, trekken ze de betekenis en het doel van kunst in twijfel – en op hun beurt zichzelf – voordat ze een zinderende gitaarriff en de kenmerkende duel-zang tussen Sam en Tilly Harris (bas, zang) inzetten. Voordat het te serieus wordt. En zoals op de hele plaat met de solide basis van drummer Dan Matthew.
Muzikaal presenteert de band een verfijnde versie van wat we op basis van eerdere releases kunnen verwachten: opzwepende popsongs, feilloos en met humor uitgevoerd en werpt de band een blik op de manier waarop de kunstwereld – en de muziekindustrie in het bijzonder – zichzelf zo serieus neemt. The Bug Club doet een poging dit te negeren en maken muziek op hun eigen voorwaarden.
Green Dream in F# bevat 14 nummers over favoriete The Bug Club-onderwerpen, waaronder het heelal, het leven in een kleine stad, liefde en vloeken. Als je ze op arrogantie kon betrappen, zou je het gitaarspel van Sam en Tilly virtuoos kunnen noemen. Maar dat zijn ze niet, maar het soms complexe gitaarwerk past precies in de scherpe songstructuren en ondersteunen hun boeiende en soms hilarische verhalen.
De release van Green Dream in F# wordt gevolgd door een volledige UK headline-tour, evenals shows in Europa en het voorprogramma van Pavement in The Roundhouse in Londen. Green Dream in F# wordt op 14 oktober digitaal en op cd uitgebracht, en naar verwachting in november op vinyl.
Oktober
8th – Stowmarket, John Peel Centre (Trust Management Flex)
14th – Newport, Le Pub
19th – Groningen, NL, Vera
20th – Nijmegen, NL, Merleyn
21st – Rotterdam, NL – Left of the Dial
22nd – Rotterdam, NL – Left of the Dial
23rd – London, Roundhouse w/ Pavement
25th – Brighton, Komedia
26th – London, Scala
28th – Ramsgate, Ramsgate Music Hall (SOLD OUT)
29th – Hastings, The Piper
30th – Southampton, Heartbreakers
31st – Totnes, Barrel House
November
2nd – Bristol, The Exchange
3rd – Reading, Face Bar
4th – Cambridge, Portland Arms
5th – Hebden Bridge, The Trades Club (SOLD OUT)
6th – Leicester, International Arts Centre
7th – Sheffield, The Foundry
9th – Birkenhead, Future Yard
10th – Manchester, YES (Pink Room)
11th – Newcastle, The Cluny
13th – York, The Crescent
15th – Leeds, Brudenell Social Club
16th – Birmingham, Hare & Hounds
17th – Swansea, The Bunkhouse
18th – Cardiff, Clwb Ifor Bach
23rd – Galway, IE, The Loft
24th – Limerick, IE, Dolans (Kasbah)
25th – Cork, IE, Winthrop Avenue
26th – Dublin, IE, Workman’s Club
