Bloc Party kondigt 6 studio-album aan en komt in mei naar Utrecht

Zojuist heeft de Engelse band Bloc Party hun zesde studio-album Alpha Games aangekondigd. Deze plaat, de opvolger van Hymns uit 2016, verschijnt op 29 april (via Infectious/BMG) en is geproduceerd door Nick Launay & Adam Greenspan (Nick Cave, Yeah Yeah Yeahs, IDLES).

Als voorproefje van Alpha Games heeft het viertal met zanger/gitarist Kele Okereke aan het roer, meteen de eerste single Traps uitgebracht. Hierop is alvast te horen dat de band terugkeert naar hun vroegere geluid, namelijk rauwe en voortstuwende postpunk.

Over Traps zegt Okereke:

“From the moment we wrote ‘Traps’, we knew it had to be the first thing people heard from this album; playing it in soundchecks on our last tour before it was finished and hearing how it sounded in those big rooms and outdoors.”

Op 17 mei komt Bloc Party naar Nederland voor een concert in het Utrechtse TivoliVredenburg. De kaartverkoop start op 3 december.

Los Bitchos – Good To Go!

Het in Londen gevestigde, pan-continentale vrouwelijke instrumentale viertal, Los Bitchos, deelt vandaag hun nieuwste single en video, “Good To Go!”. Met een onweerstaanbaar relaxte tiki lounge-sfeer, komt “Good To Go!” vergezeld met een erg leuke video geregisseerd door Tom Mitchell en met de band en Alex Kapranos van Franz Ferdinand. Los Bitchos’ zei het volgende over de video:

“Gevangen in een surrealistische spelshow in de rechtszaal en draaiend aan het rad van fortuin voor onze vrijheid. Dit nummer deed ons altijd denken aan een spelshow uit de jaren 70 met zijn lichte, leuke sfeer in combinatie met een intrigerend intro in westerse stijl. We hebben al onze vrienden als jury en onze album producer Alex om de show te hosten/jureren. We hadden zoveel plezier bij het maken van deze video.” Dat is te zien, kijk maar eens:

Los Bitchos is misschien wel je nieuwe favoriete feestband, met instrumentale reizen die scènes oproepen van iemand met veel swagger in een saloonbar in de woestijn en het in brand steken van een rij vlammende sambuca’s, of een Tarantino-heldin die kunst weet te brengen met een jachtgeweer, of het vieren van het feest van je leven onder een gigantische piñata met al je vrienden. Ze zijn de girl gang waarbij je zeker weet dat het geen straf is met ze vast te zitten in een tourbus.

Serra Petale (gitaar), Agustina Ruiz (keytar), Josefine Jonsson (bas) en Nic Crawshaw (drums) komen uit verschillende delen van de wereld, maar leerden elkaar kennen via huisfeestjes die de hele nacht door gaan. Hun unieke geluid bindt ze samen, met een retro-futuristische mix van Peruaanse chicha, Argentijnse cumbia, Turkse psych en surfgitaren. Het doet denken aan hun spirituele neven (en tevens Los Bitchos fans) van Khruangbin, met wie ze mooie herinnering delen van een te lange nacht met goedkope mezcal bij het legendarische Shacklewell Arms.

“Ik wilde klinken als Van Halen en Cocteau Twins – maar dan uit Turkije”, zegt multi-instrumentalist Serra, die zelf in West-Australië is geboren en veel inspiratie haalt uit de rockplaten van haar moeder uit de jaren 70. De rest van de band brengt ook invloeden uit hun opvoeding mee. Agustina komt uit Uruguay en de groep werd verliefd op haar Latijns-Amerikaanse muziekcollectie (net als Madonna’s ‘La Isla Bonita’-periode). Dan is er Josefine uit Zweden – “die een vleugje ongecontroleerde pop brengt”, grappen haar bandleden – en Nic uit Zuid-Londen, die in verschillende punkbands drumde voordat ze toe trad tot Los Bitchos. “Omdat we uit al deze verschillende plaatsen komen”, zegt Serra, “betekent dit dat we niet vastzitten in één genre en dat we het rulebook een beetje kunnen verscheuren als het gaat om onze invloeden.”

Let The Festivities Begin! is een maximale Technicolor-stijl van een album met hallucinerende surf-exotica, en een feestelijke titel, een uitspraak om te doen terwijl je proost met je borrelglaasje en we het einde van het pandemische tijdperk met wilde overgave inluiden. “Het gaat om samen zijn en een hele leuke tijd hebben”, zegt Los Bitchos. Let The Festivities Begin!

The Reytons – Kids Off The Estate

The Reytons uit het Engelse Sheffield maakt schurende, energieke en bevlogen indierock vol bravoure a la Arctic Monkeys, The Strokes en The Kooks. In eigen land is de band intussen al aan het uitgroeien tot een ware sensatie en ook buiten de landsgrenzen maken een sterke opmars door.

Vrijdag (12 november) verschijnt hun album Kids Off The Estate, waarvan deze gelijknamige single afkomstig is.

In maart 2022 is de band te zien in de Melkweg, Rotown en Hedon.

Ramkot – Eye To Eye

Het Gentse trio Ramkot heeft een videoclip uitgebracht voor hun nieuwste single ‘Eye To Eye’. De single is de focustrack van hun pas uitgebrachte EP ‘What Exactly Are You Looking For’.

Eye To Eye gaat over innerlijke strijd en wordt prachtig gevisualiseerd door visual artists Deejay Mr. T & Ysbear. De combinatie van live footage, analoge glitches en een portie humor versterkt de harde sound die Ramkot typeert.

Ramkot is in december live te zien in o.a. Groningen en Eindhoven.

Los Bitchos – Las Panteras

De naam Los Bitchos getuigt niet van veel smaak, laten we het maar op humor houden. Maar je weet wel meteen dat we hier te maken hebben met een damesformatie. Te horen is dat niet, Las Panteras is namelijk geheel instrumentaal.

De bandnaam ten spijt komen de meiden niet uit Spanje, maar uit verschillende delen van de wereld. Hun ontmoetingspunt was Londen. Daar leerden ze middels straatoptredens de kneepjes van het muzikantenmetier.

Zoals het latineske en surf-achtige Las Panteras laat horen is Los Bitchos muzikale familie van Khruangbin. Minder mystiek misschien, maar minstens zo geschikt voor feesten en festivals.  

Optredens: 7 april Merleyn, Nijmegen. 8 april, kleine zaal Paradiso.

Lewsberg – The Corner

Anders, maar toch vertrouwd klink The Corner, de nieuwe single van het Rotterdamse Lewsberg. De vocale stijl van tekstdichter Arie van Vliet – hij is meer een prater dan een zanger- kennen we van het tot nationale indieklassieker uitgegroeide The Smile, maar waar daar de gitaren gierden horen we nu een eenzame viool. Of beter een fiddle, want de klank is meer country dan klassiek. Het tempo van The Corner is weer uiterst relaxed zodat Arie in alle rust zijn verhaal kan doen. 

The Corner komt van het nieuwe, derde album van Lewsberg, In Your Hands. ‘As you read’ toert de band door de UK. De 26ste hebben ze een thuiswedstrijd in Rotown. In maart volgend jaar toeren ze door de lage landen.

Popwarmer: Adele – Can I Get It

Joh, je meent het, is er een nieuw album van Adele? Je kan er niet om heen. Eerder al veel bombarie met de single Easy On Me, en ook nu nu de plaat helemaal uit is. En dat is niet voor niets, Adele is terecht een superster en ze neemt ruim de tijd voor nieuw werk. Adele is gescheiden en is nu moeder op ’30’. Adele heeft haar acceptatie en genegenheid verpakt in klassieke liedjes met classic pop (strijkers!), jazz en soulinvloeden. Onze keuze voor Popwarmer op Pinguin Pop is gevallen op Can I Get It. Een prettig vrolijk nummer dat zelfs een beetje country aan doet. Dat wordt meefluiten met Adele op Pinguin Pop deze week!

POM – Piglet

POM, Piglet; het klinkt heel gezellig, maar vergis je niet. Het biggetje van de Amsterdamse band heeft een venijnig staartje.

Piglet gaat over een iemand die letterlijk bezeten is van liefde. Die manie waar de tekst over verhaalt is vertaald naar een gedreven soms tegen de atonaliteit aanleunende fuzzrocksong. Het vertolken van een psychotische minnares gaat frontvrouwe `Liza angstvallig goed af. POM‘s Piglet is dan ook meer safari dan kinderboerderij.

Stereophonics – Do Ya Feel My Love?

Het Zuid-Welshe Stereophonics leek de laatste paar jaar de weg een beetje kwijt met -eerlijk gezegd gewoon- suffe nummers. Maar de band rondom Kelly Jones heeft de draad weer opgepakt en weer de weg ingeslagen zoals de we SPH’s graag horen. Behoorlijk stevig en natuurlijk heerlijk rauw met Kelly’s stem. Misschien heeft de pandemie voor nieuwe inspiratie gezorgd bij Stereophonics? We gaan het horen op het aanstaande twaalfde (!) album Oochya! van de Britpoppers. Breekijzer Do Ya Feel My Love? belooft in ieder geval veel goeds, terug naar de hoogtijdagen van Stereophonics met classic songs als Dakota.

King Hannah – All Being Fine

Vorige week donderdag hadden we in Nederland eindelijk de kans om King Hannah live te zien spelen op het geweldig memorabele Le Guess Who? festival! Daar waren al een hoop nummers te horen die we niet kennen van de vorig jaar verschenen EP “Tell Me Your Mind And I’ll Tell You Mine”, niet zo gek als je weet dat de Pinguinontdekking vijf dagen later het nieuws betreft het debuut album gaan brengen!

Het Liverpool-duo Hannah Merrick en Craig Whittle, alias King Hannah, heeft een paar dagen geleden hun debuut-LP I’m Not Sorry, I Was Just Being Me voor 25 februari aangekondigd via City Slang. De aankondiging gaat gepaard met de release van de nieuwe single “All Being Fine”. De IJsbreker van deze week, en nummertje drie alweer voor King Hannah. Met All Being Fine wordt de grote doorbraak ingezet.

Oorspronkelijk geïnspireerd door Smog en luidruchtige lo-fi bands uit de jaren 90, trekt deze lead single de luisteraar onmiddellijk naar stille wateren met diepe gronden, de sfeer die overkomt als het auditieve equivalent van de opening van David Lynch’s klassieke film “Blue Velvet ” – de bebloede vinger die in het weelderige groene gras ligt. Geschreven en vervolgens opgenomen met extra muzikanten Ted White, Jake Lipiec en Olly Gorman in slechts acht maanden, is de LP een gewaagd, gedenkwaardig en zelfs verrassend document van een gedeelde droom, een vervulde ambitie en een gerealiseerde visie. I’m Not Sorry, I Was Just Being Me is een debuut waar veel mensen reikhalsend naar uitkijken en een duidelijke indicatie dat dit het begin is van een lange, vruchtbare reis voor King Hannah.