Sorry – Today Might Be The Hit

We hebben het al eerder gezegd en we zullen het nog wel vaker zeggen. Sorry is een van de beste Britse bands van de jaren twintig.

Op 7 november komt het derde en waarschijnlijk meest overtuigende bewijs tot nu toe uit van die stelling. Nieuwe single Today Might Be The Hit is de vijfde vooruitgestuurde single van het Cosplay album en de meest speelse van het stel. Energiek ook en ongrijpbaar, maar dat laatste zijn bijna alle liedjes van Sorry.

Sorry maakt deel uit van de nieuwe lichting Britse bands die in geen enkel vakje passen. Bands als Black Country, New Road, Divorce en Westside Cowboy. Bands ook die uit zowel mannen als meisjes bestaan en vaak uitbundige, eigenzinnige en ook intellectuele muziek maken.  Dat er meer zoals zij mogen volgen.

The Bobby Lees – Napoleon

The Bobby Lees scoorden twee jaar geleden een IJsbreker met Dig Your Lips en een flinke hit in de Graadmeter met Ma Likes To Drink.

De punkband uit Woodstock pikt nu de draad weer op met het prettig opgefokte Napoleon, een song die half gerapt half gezongen wordt door frontpersoon Sam Quartin. Zonder breaks stormt het nummer door tot na iets meer dan twee minuten de finish is bereikt. De Napoleon uit de titel is niet De Napoleon, maar Napoleon Hill, een politiek filosoof die een wet voor succes formuleerde. Sam staat open voor elke suggestie om van de puinhoop die haar leven nu is iets beters te maken. Dat klinkt vrij hopeloos, maar er zijn ook dingen die wel goed gaat. Zo is Napoleon de eerste release van The Bobby Lees op het legendarische punklabel Epitaph. Daarop zal begin volgend jaar ook het nieuwe album van het punktrio verschijnen.

Midlake – The Calling

Single 3 van het 6e Midlake album is weer anders dan zijn voorgangers.

Op The Calling horen we de band uit Texas strak en gedisciplineerd en krijgen ze halverwege versterking van een blazerssectie. Wat minder soft dan Days Gone By en wat aardser dan The Ghouls laat The Calling horen dat Midlake a) ook na een kwart eeuw nog voldoende noten op zijn zang heeft en b) dat ‘A Bridge To Far’ (7/11) weer een gevarieerd en c) sterk album gaat worden.

Concert: 10 feb. Paradiso.

Bleech 9:3 – Ceiling

Er zitten twee broers in Bleech 9:3, Barry en James Quinlan. En de band komt uit Dublin.

Veel meer weten we nog niet te vertellen over Bleech 9:3, dat meer dan overtuigend debuteert met het intense Ceiling, een song die we op het neo-grunge spectrum zouden willen plaatsen. Heel lang zal Bleech 9:3 niet onbekend blijven. Als de band live net zo goed is als de eerste single suggereert, zullen ze zeker opvallen op het Left Of The Dial Festival, waar ze op donderdag drieëntwintig tien te zien zullen zijn om half twaalf in Waterfront. In Rotjeknor dus.

Moving Into Tucson – Please Don’t Go

Moving Into Tucson is een duo dat bestaat uit  twee veteranen met diepe wortels in de Amsterdamse indie-scene.

Eelco B speelde o.a. in Union Carbide en Erwin W met Fatal Flowers. Daarnaast is Erwin actief lid van The Hengels en Eelco uitbater van een platenbedrijf. Moving Into Tucson heeft al het een en ander uit, maar zo goed als op Please Don’t Go klonken ze nog niet eerder is onze onbescheiden mening. De nieuwe single heeft een drive die nergens verslapt, sfeervolle unisono zang van beide heren en een riff die uit hetzelfde hout is gesneden als die van Bowie’s Heroes. Dat dus, plus een refrein dat lang blijft hangen. Waarom twee Amsterdammers hun band noemen naar Tucson, Arizona is nog even een raadsel. Winslow okay, maar Tucson? Maar er zal vast een reden voor zijn.

Martje Serveert nieuwe muziek week 43 2025

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij omen:

  1. Westside Cowboy – Don’t Throw Rocks / IJSBREKER
  2. Bleech 9:3 – Ceiling
  3. Moving Into Tucson – Please Don’t Go
  4. Midlake – The Calling
  5. The Bobby Lees – Napoleon
  6. Sorry – Today Might Be The Hit
  7. Nusantara Beat – Ke Masa Lalu
  8. The Orchestra (For Now) – Deplore You/Farmers Market
  9. Gretel – Maybelline
  10. John Maus – Because We Build It / BREEKIJZER
  11. Blondshell ft. Gigi Perez – Arms / POPWARMER
  12. Jehnny Beth – Out of my Reach / MARTJES SPECIAL

Popwarmer: Blondshell ft. Gigi Perez – Arms

Blondshell is geen onbekende naam hier in Pinguin land. Daardoor wellicht extra verrassend dat we haar nieuwe album ‘If You Asked For A Picture’ een soort van lijken te hebben gemist. Geen zorgen! In deze tijden van left on the cutting floor overblijfselen en deluxe uitvoeringen, krijgen we een dubbele bonus.

Op dat album staat Arms. Top. Maar nu, nu heeft Sabrina Mae Teitelbaum er iemand bij geroepen: Gigi Perez. En boi! Dat doet goed. Blondshell schiet iedere keer raak met een samenwerking, eerder met Bully. En weet je, Blondshell en Gigi samen, het is als de cable knit trui die je nu graag aantrekt. Het wandelen met lekkere laarzen aan door de gevallen bladeren.

Pop mag swingen, sprankelen, maar het mag ook zeker verwarmen en uitnodigen. Deze deluxe Arms is een mooi visitekaartje om toch dat album eens goed in te duiken, deluxe of niet.

John Maus – Because We Built It  

John Maus is een Amerikaanse synth-rocker met een bijzondere stem, een bariton.

Zijn lage timbre geeft zijn muziek als vanzelf een duistere, gothic teint. De donkere klanken die hij uit zijn toetsen tovert accentueren die sfeer. Maus is geen nieuwkomer, maar wordt eigenlijk pas de laatste tijd op waarde geschat. We Built It is een track van zijn zesde album, het vorige maand verschenen ‘Later Than You Think’. Met John Maus haal je bepaald geen zonnetje in huis, maar wel een van de boeiendste muzikanten van deze eeuw. Het pulserende krautrock-achtige Because We Built It is een goed introductie tot ‘s man’s werk. Val je voor dit nummer dan ligt er nog heel wat moois op je te wachten. Nou ja mooi, goed.

Concerten: 20/11 013, Paradiso. 22/11 Paradiso.

Girl Tones – Burnout

De Amerikaanse zusjes Kenzie en Laila hebben allebei een klassieke opleiding genoten, maar de violen en harpen -of wat ze ook hebben gespeeld- in de wilgen gehangen om   een punkband te beginnen.

Nieuwe single Burnout, de nieuwe single van Girl Tones is een kordaat en sarcastisch liedje over het korte termijn denken waaraan veel mensen zich schuldig maken, de stomme behoefte aan instant gratificatie. Moraal van het verhaal ‘doe het eens wat rustiger aan anders krijg je een Burnout’. Alleen slaan de meiden hun eigen advies in de wind. Burnout is een opgewonden standje van een song, een muzikaal adrenaline shotje met lekker hakkende gitaren en bijtende meidenzang. En zo heeft Girl Tones er wel meer. Acht om precies te zijn.

Stagediver – Kurt

Beetje raar misschien om je band naar jezelf te noemen en je soloproject een bandnaam te geven. Maar dat is dus precies wat Kelsey Kopecky heeft gedaan.

Haar band – in ruste- heet Kopecky haar eerste solosingle laat ze verschijnen onder de naam stagediver. Kurt gaat – je raad het al- over de legendarische Nirvana voorman. Kelsey is fan en wilde haar held eren met een lied. Kurt is een– het zal je niet verbazen- grungy rocksong, wat luier dan dat Kurt ze zelf maakte, maar verder net zo nineties als gameboys en tamagotchi’s. Debuutalbum van stagediver is in de maak.