Laura Cahen ken je misschien nog wel van My Girl, haar Graadmeter-hit samen met Pi Ja Ma.
Er bestaat een reëele kans dat de Française weer onze hitlijst gaat halen. Dit keer met Anne Paceo. Anne is hier de hoofdartiest. Dus eerst iets over haar. Anne Paceo is een jazzdrummer, een grote naam in de Franse jazzscene met 8 albums en diverse EP’s op haar conto en meerdere prestigieuze prijzen op de schoorsteenmantel. Ze heeft met zo’n beetje alle nog levende jazzgiganten gespeeld en ook met de nodige ‘late greats’. Op haar nieuwe album, Atlantis gaat Anne de ambient-kant op en zijn het niet de drums maar de (analoge) synthesizers die de boventoon voeren. Voor een paar songs heeft ze een vocalist aangetrokken. En dat brengt ons bij Laura Cahen. Zij zingt en schreef mee aan Tant qu’il y a de l’eau (zolang er water is), een chanson die klein begint met de zachte hoge stem van mademoisselle Cahen en uitmondt in een -je zou bijna zeggen orgie- van synths. Pas als de blazers invallen horen we iets van Paceo’s jazzachtergrond. Tant qu’il y a de l’eau is redelijk representatief voor het hele album. Dus.
