Category: Nieuwe Muziek

King Gizzard & The Lizard Wizard – Grow Wings and Fly

Je kunt het bijna niet zo gek bedenken of King Gizzard & The Lizard Wizard heeft het een keer uitgeprobeerd. Alleen met een klassiek orkest  – violen, cellos, de hele mik mak– heeft de band nog nooit geëxperimenteerd.

Maar daar wordt aan gewerkt. Later dit jaar gaan The Gizards weer op tournee en concerteren ze met lokaal gecharterde orkesten. Waarschijnlijk sturen ze van te voren de partituren op zodat de musici beslagen ten ijs kunnen komen. Toch zal het een hele kluif zijn voor de orkestleden om een van nature zo onvoorspelbare bende bij te houden. Nieuwe single Grow Wings and Fly is een geslaagd barok ‘n’ roll nummer waaraan alle betrokken muzikanten op de bühne veel lol zullen beleven. Het nieuwe, 27ste album waarvan Grow Wings and Fly de derde single is heet Phantom Island en verschijnt op 13 juni.

Concerten: 6 november in 013, Tilburg (Rave Set), 7 november Brabant Hallen, Den Bosch (met het Rotterdam’s Philharmonisch Orkest).

Water Machine – River

Water Machine is jonge, leuke, speelse postpunkband uit Schotland. Inderdaad weer een, maar niet zomaar een!

Nieuwe single River wordt aangezwengeld door een elastieke bas en stijgt boven het maaiveld uit middels sterke zang van frontpersoon Hando Morice en aanstekelijke samenzang (M/V/H) van de rest van de band. ‘Realistisch escapisme’ dat is wat de band naar eigen zeggen wil bieden. En dat lukt prima. Hoewel de single charmant naïef klinkt, kunnen de diverse leden wel degelijk bogen op de nodige ervaring, opgedaan in de DIY scene van Glasgow.

Debuutalbum, God Park verschijnt op 20 juni. En nu maar hopen dat Water Machine snel hier eens de boel blank komt zetten.

Elbow – Sober

Elbow is de oude niet meer en dat is geen slecht nieuws.

Betere tranentrekkers dan On A Day Like This en Grounds For Divorce zal de band van Guy Garvey waarschijnlijk wel nooit meer ophoesten. Verstandig dus dat het het ook niet meer proberen. Sober is net als voorganger Adriana Again een muzikaal experiment. Dat nummer was geïnspireerd door (niet al te) heavy metal. Sober heeft Afrikaanse invloeden. In ieder geval is het eerste wat opvalt de alom aanwezige percussie. De inventieve koortjes hebben een gospel-flavor, de repetitieve zang van Guy een hypnotisch effect. Voeg aan dit al een funky bas toe en je hebt een song die niet had misstaan op een album van Talking Heads.

Elbow staat op Rock Werchter.

Autocamper – Again

Een nieuwe lente, een nieuwe band! Het correcte citaat (van H. Gorter) is een nieuwe lente, een nieuw geluid, maar dat laatste durven we niet te beweren.

Autocamper komt uit (post)punkstad Manchester en produceert een meer poppy of -zoals ze zelf zeggen- anti-macho versie van het onverslijtbare genre. Again is pas hun vierde single en de opmaat naar een debuutalbum. Wie de jaren 80/90 heeft meegemaakt heeft het allemaal al eens eerder gehoord bijvoorbeeld van bands als The Chills en The Vaselines. Maar de update van dit viertal klinkt fris, compact en overtuigend. Het meest is het oor springen de jingle-jangle gitaren, maar ook de call en respons zang van zanger-gitarist Jack Harkins en toetseniste Niamh Purtill mag er zijn. Album 1 van Autocamper heet ‘What Do You Do All Day’ en staat voor 11 juli.  

House Of Protection – I Need More Than This

Met nieuwe single I Need More Than This slaat House Of Protection een brug tussen mainstream rock en ouderwetse EMD.

Dat klinkt weinig opwindend, maar is het dus wel. Zeker als de gitaren in gevecht gaan met de computers vliegen de vonken in het rond en moet je vrezen voor het meubilair. En dat terwijl ze maar met zijn tweeën zijn! Aric Improta en Stephen Harrison uit L.A. heulen nog niet zo heel lang samen. Maar na twee EP’s en wat singles komt er zeer binnenkort (23/5) eindelijk een eerste album uit. Outrun You All is de titel. Dat dat even heeft geduurd komt omdat de heren ook nog in andere band zitten. Aric drumt in Night Verses en Stephen speelt gitaar in The Chariot. Die bands staan nu even on hold zodat het duo zich volledig kan concentreren op House Of Protection, Dat is namelijk geen band die je er even bij doet. Ga ze zien op Jera On Air in het Limburgse Ysselsteyn op 27 juni of op 7 oktober in de Ziggo Dome als support van Architects.

Mei Semones – Animaru

Mei Semones is en blijft een vreemde eend in de indie-bijt, maar dat zijn vaak juist de meest bijzondere zo niet de beste artiesten.

De Japans- Amerikaanse zangeres-gitariste fuseert jazz en folk tot een eigen  genre (J-indiepop?). Er zijn wel verwante artiesten, maar niemand die zo klinkt als Mei Semones met haar wendbare liedjes, virtuoze gitaarspel en levendige begeleiding van bas, drums en violen. En ze kan nog zingen ook! Animaru, Japans voor dier is het titelnummer van Mei’s debuutalbum. Jammer dat ze vooralsnog alleen in de V.S. optreed, maar gelukkig hebben we Youtube nog.

Rosa Damask – Adore You

In een van de schaarse reviews van Adore You wordt Nastia Riegel alias Rosa Damask opgevoerd als ‘goth techno meesteres’.

Dat is een rake omschrijving van de uit St Petersburg, maar naar Berlijn uitgeweken producer-zangeres. Met minimale middelen; een drummachine en twee basgitaren legt Rosa Damask een basis van strenge, sobere en donkere postpunk met echo’s uit de jaren 80. Daaroverheen croont ze zacht een tekst over obsessieve liefde. Adore You is het titelnummer van haar eind vorige jaar verschenen debuutalbum. Dat is verschenen op het Engelse dance-label Downwards. Van Adore You bestaan ook twee door de vermaarde Britse dj Dave Clarke vervaardigde remixes.

Mocht je je toch nog afvragen waar je eigenlijk naar zit te luisteren bezoek Rosa Damask dan eens op Youtube, gegarandeerd dat het muntje alsnog valt. Tenzij je niet gevoelig bent voor de muziek van Depeche Mode, The Cure en andere darkwave pioniers.

3 TO KNOW – Robin Kester

Pinguin Radio introduceert 3 TO KNOW. Met zoveel nieuwe muziek en opvallende artiesten is het leuk als we ze iets beter leren kennen. Dus stellen we de belangrijke vragen!

Altijd dezelfde vragen, altijd een andere artiest. Dit keer leggen we de vragen voor aan Robin Kester.

Lael Neale – Wild Waters

Lael Neale volgt oud IJsbreker Down On The Freeway op met Wild Waters, het openingsnummer van haar nieuwe album dat gelijktijdig is verschenen.

Miss Neale komt weliswaar uit L.A. maar haar muzikale invloeden zijn eerder Duits dan Amerikaans. Met een bevlogen monotonie die we kennen van krautrockbands als CAN en NEU! gaat ze recht op haar doel af. Verschil is wel dat veel Duitse bands uit de jaren zeventig en tachtig de koelte koesterden terwijl miss Neal’s stem en sekse haar songs iets sensueels meegeven. De wilde wateren waar ze over zingt zijn een metafoor voor haar behoefte aan vrijheid en ongebondenheid.

Altogether Stranger is het 4e album van de 34 jarige zangeres, die op BKS 25 staat.

Florry – Pretty Eyes Lorraine

Single drie van album twee van slacker countryrockband Florry is weer een klein feestje.

Dit keer doet de band niet aan Neil Young denken, maar aan een andere levende legende, de heer Dylan. Vooral Francie Medosch’s vrije opvatting van dictie en timing doen aan de Bobster denken. Dit keer is het geen pedalsteel die voor een countrygeur zorgt maar een fiddle. Pretty Eyes Lorraine lijkt een simpel liefdesliedje maar is wel wat meer dan dat. Medoch heeft lang gedacht van Duitse afkomst te zijn, uit de omstreden grensstreek Elzas-Lorraine om precies te zijn. Daarom is ze ook Duits gaan studeren. Ze zat al in het vierde jaar toen ze er via een DNA test achterkwam Ierse roots te hebben. Daarover en meer gaat deze derde single van Sounds Like…. dat op 23 mei uitkomt.