Category: Nieuwe Muziek

Together Pangea – Like Your Father

We volgen Together Pangea toch als snel zo’n jaar of tien, maar de band blijft boeien met puntige singles en solide albums.

Like A Father is weer zo’n typisch Together Pangea nummer; neo-retro West-Coastrock met echo’s van bands als Beach Boys, Creedence en niet op de laatste plaats The Byrds. Mooi ook is het citaat uit Be My Baby van The Ronettes. Toch is Together Pangea meer dan een revivalband’. De tekst gaat van Like A Father gaat wel ergens over; de perikelen van ouder worden en de productie van Mikey Freedom Hart is edgy en eigentijds. Die producer is ook niet de eerste de beste. Hart speelt toetsen bij Bleachers en werkte mee aan albums van o.a. Taylor Swift, Lana Del Rey en ASAP Rocky. Het feit dat zo’n dure kracht – waarschijnlijk tegen gereduceerd tarief-  bereid is in zee te gaan met wat je toch een underground band zou kunnen noemen, zegt ook wel wat.

Cardinals – Masquerade

Het duurt nog even voordat het debuutalbum van Cardinals onder ons is nog een maandje of vier, maar de voor uitgezonden singles beloven veel.

Cardinals komt uit Ierland en dat kun je horen. Aan hun tongval, maar ook aan de folky accordeon die langzaam maar zeker uit de mix van Masquerade opdoemt. Toch is Cardinals op de eerste plaats een gitaarband en daarbij een vrij traditionele. Tekst en melodie staan centraal bij de band uit Cork. Masquerade, het titelnummer van dat debuutalbum, is een semi-ballad met een slepende melodie en een wijze tekst.  Zanger Euan Manning pleit voor meer kwetsbaarheid en minder cynisme.

Jeff Tweedy – Lou Reed Was My Babysitter

En wij maar denken dat Jeff Tweedy is groot gegroeid op een strikt menu van country & Americana, van Willie Nelson en Hank Williams.

Blijkt de oprichter van Uncle Tupelo en Wilco, bands die aan de wieg stonden van de alt.country-beweging ook fan te zijn geweest van Lou Reed! Jeff heeft een liedje gemaakt over zijn idool waarin hij beweert dat de voormalige Velvets voorman zijn oppas was. Lou Reed Was My Babysitter is een perfecte Lou Reed pastiche. Het nummer had niet misstaan op een van de albums van de meester. Jeff brengt zijn eerbetoon met een knipoog. Dat geeft ons een alibi om een favoriete anekdote op te dissen over legendarisch nukkige Reed; Iedereen houdt van Lou Reed. Behalve de mensen die hem wel eens hebben ontmoet ;).

Lou Reed Was My Babysitter is een van de 30 nieuwe liedjes op Jeff Tweedy‘s Twilight Override album dat vrijdag a.s. uitkomt.

Martje Serveert nieuwe muziek week 39 2025

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij omen:

  1. Glyders – Stone Shadow / IJSBREKER
  2. Jeff Tweedy –Lou Reed Was My Babysitter
  3. Together Pangea – Like Your Father
  4. Gorillaz, Sparks – The Happy Dictator
  5. The Growlers – Feel My Funk
  6. Cardinals – Masquerade
  7. Jesper Jesper – You Stopped Caring
  8. The Covids – No Kids
  9. The Gurriers – Erasure
  10. Queen’s Pleasure – The Club
  11. quannnic – Floorface / BREEKIJZER
  12. RAYE – WHERE IS MY HUSBAND! / POPWARMER
  13. Baxter Dury – Mockingjay / MARTJES SPECIAL

Queen’s Pleasure – The Club

The Club is de tweede single van het derde album van het Amsterdamse Queen’s Pleasure.

Waar Eva een ingetogen liefdeslied is, is The Club een onstuimige rocker met vervormde vocals en losgeslagen gitaren. Als The Club in de clubs geen mosh pits losmaakt, moeten Sal, Teun, Jelmer en Jurre eens serieus een carrièreswitch overwegen. Singles en album zijn geproduceerd door Dylan van Dale (Joost Kleijn, NAAZ en sinds kort ook soloartiest). Een opvallende keuze, maar een geïnspireerde. De release van Stunt Double, zoals het nieuwe album gaat heten, staat gepland voor 9 januari. Een dag later speelt Queen’s Pleasure een thuiswedstrijd in de Tolhuistuin.

Popwarmer: RAYE – WHERE IS MY HUSBAND!

RAYE brengt haar langverwachte nieuwe single en videoclip ‘WHERE IS MY HUSBAND!’ uit. De Britse superster zong de track voor het eerst tijdens haar headlineshow op Glastonbury afgelopen zomer. Ook was het nummer te horen tijdens haar optredens op andere grote festivals, waaronder het prestigieuze Montreux Jazz Festival.

‘WHERE IS MY HUSBAND!’ is een ode aan RAYE’s zoektocht naar haar levenspartner en het wachten op ware liefde. De energieke track is een krachtige mix van funky blazers, R&B-beats en soulpop. Rauw maar verfijnd — met RAYE’s kenmerkende indrukwekkende vocalen en gelaagde harmonieën. Een nostalgisch geluid verpakt in een moderne, scherp geproduceerde hedendaagse sound.

Vorige week kondigde RAYE ook een wereldwijde arenatour aan; op dinsdag 27 januari is ze live te bewonderen in Ziggo Dome, Amsterdam. Opvallend is dat ze tijdens deze tour wordt bijgestaan door haar twee zussen, ABSOLUTELY en AMMA, die beiden veel lof ontvangen voor hun recente debuutreleases. Het drietal stond deze zomer samen op het podium tijdens All Points East in Londen – een voorproefje van wat fans kunnen verwachten tijdens de tour.

Slothrust – Spill The Juice

Denk je net te weten wat voor vlees je met Slothrust in de kuip hebt (post-grunge met dameszang) verrast de band met een nieuwe single die in maar weinig lijkt op het voorafgaande.

Spill The Juice is een vrij classic rockliedje met een hitsige tekst. Makkelijk meezingbaar en met een helder verloop van start naar finish. Alleen de luidruchtige gitaar heeft nog iest van de oude sound. Die gitaarsolo’s -er zijn er meerdere- doen sterk denken aan de gitaarbreak van While My Guitar Gently Weeps van The Beatles (met Eric Clapton). Zoveel zelfs dat er eerder sprake is van een citaat dan van toeval. En daar hebben we geen enkele moeite mee. Integendeel eigenlijk. Eind deze maand verschijnt de Wildcard EP van de band uit Boston, MA.

Quannnic – Floorface

Quannnic (sic) is een wat publiciteitsschuwe rocker uit Florida die al een paar keer eerder via ons uit je speakers of in je oortjes is geknald.

De begin twintiger die waarschijnlijk Nick Quan heet, weet een onbehoorlijk hoeveelheid geluid te produceren voor een eenmansorkest. Toch zou je hem onterecht in een hoek plaatsen als je zijn muziek metal of zelfs maar hard rock zou noemen. Quannnic rockt en kijkt niet op een decibelletje meer of minder, toch is het vrij subtiel wat hij presteert. Op zijn nog vrij recente Warbrained album perfectioneert hij de sound van zijn twee eerdere albums. Als single is Floorface een representatieve proeve van ‘s man’s kunst: een maalstroom van keyboard en gitaargeluiden met daar net boven uit een vrij poppy zangstem. Dat klinkt misschien als shoegaze, maar is het niet. Plaats Quannnic ergens tussen Smashing Pumpkins en Todd Rundgren en je zit er niet ver naast.

Socks;SportsSocks – Oh Oh (money)

Socks;SportsSocks maakt rare plaatjes. Niet slecht of gek, gewoon raar.

Soms zijn ze te weird voor radio, maar regelmatig komen de Rotterdammers met een liedje aanzetten dat te goed is om te laten liggen. Na ‘just killing (time)’ en ‘Talking To Myself’ willen we je nu graag voorstellen aan Oh Oh (money). Bij de eerste klanken denk je even dat er een oud skaliedje begint, maar als de zanger invalt betreden we het unieke, ietwat naïeve universum van Socks;SportsSocks. Hij begint aarzelend, maar laat zich opjutten door een gitarist die het onderste uit zijn fuzzpedal haalt. Het einde komt plots en heeft weer iets weg van een oud (free) jazznummer. En nu weet je nog niet hoe Oh Oh (money) klinkt, behalve een beetje raar.

Socks;SportsSocks viert op 27 november in Rotown een feestje. Aanleiding lijkt de release van hun eerste album, Ironic Songs For A Sincere Generation.

Glyders – Stone Shadow

Zanger/gitarist Joshua Condon en basbeest Eliza Weber hadden al drie keer de wereld rondgetoerd als Glyders voordat ze eindelijk de tijd rijp achtten om een eerste album op te nemen.

Dat deden ze met diverse drummers, want de ware konden ze maar niet vinden. Tot Joe Seger op hun pad kwam. Met Joe achter de trommels stond het tweede album er in no time op. En nu begint het avontuur pas echt voor het powertrio uit Chicago. Nieuwe single Stone Shadow is oerrock op boogiebasis met een mespuntje psychedelica. Hier rockt Glyders zoals bedoeld door de hogere machten: gedisciplineerd, geconcentreerd en geïnspireerd. De sound van Glyders is niet nieuw wel tijdloos. De opvolger van Maria’s Hunt (2023) heet Forever en is vanaf 21 november overal verkrijgbaar.