Yves Tumor , NINA – WE DONT COUNT

Yves Tumor keert na 3 jaar terug naar het front met WE DONT COUNT.

Yves deelt de vocale honneurs op zijn eerste nieuwe liedje sinds 2023 met NINA. Die we kennen onder haar doopnaam, Nina Cristante, de in Rome geboren frontvrouw van bar italia. WE DONT COUNT is een leuk luchtig speels sexy niets aan de hand neo new wave liedje dat door Yves en NINA met hoorbaar plezier is gemaakt. ook de clip is een coproductie. Tussendoortje, voorproefje of iets anders? We weten het niet, maar een vervolg zou niet verkeerd zijn.

Snõõper- Worldwide

Egg punk schijnt een ding te zijn. Egg punk, voorheen devopunk is een sub sub subgenre van punk dus, dat zich kenmerkt door een lo-fi productie, satirische teksten en een portie elektronica in de mix. De oerinspiratie komt van de band Devo.

Een eigentijdse representant van egg punk dat als sinds de jaren 10 wordt beoefend is Snõõper uit Nashville. De band sleutelt momenteel aan hun tweede album voor Jack White’s Third Man Records. Dat doen ze voor het eerst met een producer. En niet de minste. John Congleton (Lana Del Rey,/The War On Drugs/ St Vincent) was bereid een poging te wagen het ongeleide projectiel dat Snõõper heet in beschaafde banen te begeleiden. Dat is gelukkig niet helemaal gelukt. Nieuwe single Worldwide heeft de vaart van een TGV en de energie van een kleine kerncentrale. Maar iedereen speelt in dezelfde toonsoort en de zang is verstaanbaar. Worldwide is het titelnummer van het nieuwe album van Snõõper dat begin oktober wordt gelanceerd.

GHOSTWOMAN– that Jesus

Zal GHOSTWOMAN ooit nog een nummer fabriceren van het kaliber van The End Of A Gun?

that Jesus is het niet. Dat laat onverlet dat de nieuwe single van de Canadese gruisrocker weer een prima plaatje is dat zijn weg naar de fans wel weer zal vinden. Met een tergend tempo en een trage opbouw werken Evan en zijn drummende partner  Ille naar een climax die eerder intiem dan uitbundig is maar niet minder bevredigend.

Album: Welcome To The Civilized World/ (5/9). Concert: 18 oktober Tolhuistuin/Amsterdam.

Popwarmer: Eddie Benjamin – DRIVING

Vers van zijn werk aan Justin Biebers SWAG, komt de Australische multi-instrumentalist en singer-songwriter Eddie Benjamin nu met een eigen nieuwe single: DRIVING.

De track opent met soulvolle gitaarlijnen, dromerige vocalen en een open, vrij stromend geluid dat meteen doet denken aan een rit over een lege snelweg. Het is het soort nummer dat je opzet als je net dat extra duwtje nodig hebt om door te zetten — of gewoon als herinnering dat je het rustig aan mag doen. “No, we don’t have to go too fast, a slower pace is built to last”, zingt Benjamin, in een uplifting tekst vol warmte en hoop.

Zijn stem vormt het kloppende hart van het nummer, maar het is vooral de combinatie van een optimistisch akkoordenschema en een subtiele mix van indiepop en Americana die het tot een geheel maakt.

De single verschijnt samen met een sfeervolle, blauwgetinte videoclip waarin Benjamin in een telefooncel aan zee staat te spelen op een elektrische gitaar, terwijl een witte hengst langs de kustlijn rent — een dromerig beeld dat perfect aansluit bij de emotionele drive van het nummer.

Martje Serveert nieuwe muziek week 32 2025

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij omen:

  1. Pynch – Post Punk/New Wave / IJSBREKER
  2. Suede – Dancing With Europeans
  3. Nabeel – wasal
  4. Alex G – Headlight
  5. Ghostwoman – that Jesus
  6. Snooper- Worldwide
  7. Yves Tumor, NINA – WE DON’T COUNT
  8. Water From Your Eyes – Playing Classics
  9. Higher Power – All The Rage / BREEKIJZER
  10. Eddie Benjamin – DRIVING / POPWARMER
  11. Iron & Wine + Ben Bridwell – Luther / MARTJES SPECIAL

Alex G – Headlight

Alex G (Pennsylvania 1993) is zo’n artiest waarvan je je in eerste instantie afvraagt waarom hij zo populair aan het worden is. Hij nadert de 10 miljoen luisteraars per maand op Spotify.

Het antwoord ligt in periodieke blootstelling aan zijn muziek. Zijn op het eerste gehoor wat lijzige liedjes hebben tijd nodig om te groeien. Met een half oor klinkt Alex Giannascoli als een ongeïnspireerde Beck. Met volle aandacht hoor je een diepgravende zanger die zijn emoties en melodieën via avontuurlijke omwegen naar zijn luisteraars stuurt.

Dat succes is Alex G overigens niet komen aanwaaien. Hij had al een album of tien online staan toen hij eindelijk werd opgemerkt door een kapitaalkrachtig muziekbedrijf dat dus alleen maar het laatste duwtje hoefde te geven. Met zijn introverte zang, expressieve gitaren en ‘aparte’ instrumentatie is Headlight representatief voor G’s nieuwe album. Het is dan ook niet voor niets het titelnummer. Tot slot valt op dat Alex G op zijn major label debuut audio-technisch beschouwd beter klinkt dan ooit.

Concerten 9 & 8 november Paradiso.

THE TOWER Python-meesterwerkje

Eén van de meest spraakmakende personages in het Monty ‘The Holy Grail’ was natuurlijk The Black Knight. Een op zich zeer capabele ridder wiens enige fout zijn grenzeloze zelfoverschatting was. Het is dan ook maar goed dat de gelijknamige Nederlandse band alleen de naam van dit heerschap heeft overgenomen en niet zijn negatieve karaktertrekken. Net zoals hun naamgenoot in de film is de band meer dan capabel in hun core business: het spelen van kwalitatief uitstekende heavy metal. Echter, een ongezond stukje zelfoverschatting is in geen velden of wegen te bekennen. De mannen zijn duidelijk niet bezig met het veroveren van de wereld, maar willen gewoon op zijn tijd een puike metalplaat maken. Dit is met hun vierde album sinds 1998 wederom gelukt. Op ‘The Tower‘ wordt weer prima muziek gemaakt in de stijl van Metal Church en Iced Earth. Black Knight doet daarbij niet onder voor deze genrebazen, ik durf zelfs de stelling aan dat ze bij tijd en wijle zelfs frisser voor de dag komen dan menig andere band in het genre. Dat uit zich in composities waar duidelijk over nagedacht is en waar de gitaren met een zekere regelmaat de hoofdrol opeisen maar altijd in de geest van het liedje hun ding doen. De song staat voorop en hoeft niet in de schaduw te staan van solistische egotripperij. De zang speelt daarbij ook een positieve rol. De stem van Henk Overbosch heeft veel weg van oud-Riot-zanger Rhett Forrester en dat is natuurlijk ideaal voor dit soort metal. Naast eigen werk (waarvan ‘Fire’ toch wel het klapstuk is) staat er ook nog een verrassende cover op ‘The Tower’ in de vorm van Im Dunkeln. Dit is niets minder dan de oude hit van het Nederlandse Kadanz uit 1983 getiteld ‘In Het Donker’, maar nu in het Duits uitgevoerd. Liefhebbers van gedegen old school metal moeten dit maar eens gaan luisteren, het is zeker een plekje in de collectie waard. (tekst Aardschok)

Nabeel – wasal

nabeel is de artiestennaam van Yasi Razak, een in de V.S. wonende/studerende Irakees.

Toen we begin dit jaar een nummer van de Iraki indie-artiest oppikten spraken we de hoop uit dat Yasi niet door de Amerikaanse vreemdelingenpolitie het land zou worden uitgezet. Niemand met een visum en kleurtje is momenteel nog veilig in ‘the land of the free’. Maar tot dusver lijkt hij de dans ontsprongen. nabeel heeft in ieder geval kans gezien zijn debuutalbum te lanceren. De release van ‘ghayoom’ is een goede aanleiding om eens dieper in ‘s mans werk te duiken. En dat loont. Wasal is een midtempo rocksong met extra gitaar die wel iets weg heeft van Dinosaur Jr. Shoegaze maar dan net even anders.

Higher Power – All The Rage

Higher Power is een filosofisch ingestelde hardrock/metalband uit Noord Engeland. Dat moet je weten want horen doe je het niet.  Dat filosofische dus.

Tenzij je naar hun teksten luistert natuurlijk. Die van All The Rage gaat over de zoektocht naar ‘inner peace’. Die ligt binnen ieders handbereik volgens zanger Jimmy Wizzard, maar je moet er wel iets voor doen. Muziek maken bijvoorbeeld. Alhoewel je je afvraagt als je het het nieuwe derde album* van Higher Power hoort hoe je ooit de rust vindt om even aan je gemoedstoestand te werken. De band rockt op een zeer hoog niveau zowel wat volume als muzikaliteit betreft en wekt met hun auditieve geweld eerder gevoelens op van baldadigheid dan van innerlijke rust. Maar na de storm volgt stilte. Tenzij je de plaat nog een keer opzet natuurlijk 😉

*There’s Love In The World If You Want It staat nu online.  Vinyl volgt in september.

Suede – Dancing With Europeans

Terwijl Oasis oude tijden doet herleven, probeert generatiegenoot Suede (en Pulp en Blur) relevant te blijven met fris repertoire.

De nieuwe nummers zijn wel in de oude stijl, maar meer dan flauwe remakes. Ook zijn niet alle songs even geslaagd. Maar met zijn Beatles gitaren en Bowie zang is Dancing With Europeans weer een schot in de roos. De meerwaarde van deze derde single van het nieuwe Suede album,  ‘Antidepressant’ (5/9) zit hem in het aanstekelijke spelplezier. De band van Brett Anderson heeft nooit echt in de zelfde league gespeeld als Blur en Oasis, maar wel een eigen publiek opgebouwd dat de band al ruim 30 jaar trouw is. De mannen zijn misschien wel niet rijk, maar ook niet ongelukkig en dat hoor je.