Category: Nieuwe Muziek

Wishy – Planet Popstar

Wishy weigert zich vast te pinnen op een bepaalde stijl. De band schakelt zonder moeite over van poppy songs naar donkere band-jams.

Planet Popstar valt ondanks de titel in de laatste categorie. De track, die niet op het nog vrij recente Triple Seven album staat komt uit de koker van Kevin Krauter. De meer poppy songs zijn vaak van Nina Pitchkikes, het vrouwelijke lid van de vijf leden tellende band, die onlangs nog in het land was. Planet Popstar stamt van de zelfde sessies als het jongste album, maar haalde dus de eindselectie niet. Waarom is een raadsel.

Cosmo Sheldrake – Song of the Cedars (feat. Los Cedros Cloud Forest)

Als je het fijne ervan wil weten moet je zelf even googelen, maar in het kort komt het hier op neer. De Britse alleskunner Cosmo Sheldrake heeft een song gemaakt samen met Los Cedros Cloud Forest. Dat is geen band of andersoortige act, maar een bos, een nevelwoud om precies te zijn in Equador.

Een natuurreservaat opvoeren als wetmatige mede-eigenaar van een geluidsopname moet de rechtszekerheid van het bedreigde woud versterken. Tenminste dat is de bedoeling. Een behartigenswaardig initiatief dat we van harte toejuichen en graag steunen. Maar dat is niet de hoofdreden dat we Songs of The Cedars draaien. Dat doen we simpelweg omdat het een prachtig nummer is. Je hoort niet veel meer dan een tribale trom, tjirpende vogels, ademende woudreuzen en de gestapelde stem van Cosmo Sheldrake, maar wat een wonderschoon nummer is Song of the Cedars. Een heel album zou helemaal mooi zijn.

https://www.cosmosheldrake.com/mothrecords

https://www.theguardian.com/world/2024/oct/25/legal-bid-for-ecuador-forest-to-be-recognised-as-song-co-creator

Roos Rebergen & SunSunSun Orchestra

Roos Rebergen & SunSunSun Orchestra (MARS Worldwide)

“Laat ons bidden voor de mensen met een auto met open dak”, klinkt Roos Rebergen in We Hebben Alles. De afsluiter van Roos Rebergen & SunSunSun Orchestra, het eerste album dat de eigenzinnigste zangeres van Nederland opnam met een orkest. Het is weergaloos.

De Gelderse boerendochter heeft nog altijd een timbre waarvan je moet houden, maar dat is ook het geval bij Elvis Presley. Rebergen (36), doorgebroken in 2008 met het onderscheidende album Ze willen wel je hond aaien maar niet met je praten is tekstueel van de buitencategorie. Iets wat ze ook weer laat horen op dit sublieme werk dat tot stand kwam met het Vlaamse strijkkwintet SunSunSun Orchestra, geleid door Tim Vandenbergh, ook bekend van zijn studiowerk voor onder meer Tamino, John Cale, Einstürzende Neubauten en Het Zesde Metaal.

Op Roos Rebergen & SunSunSun Orchestra zijn negen songs te vinden die Rebergen opnam met haar band Roosbeef. Nummers die zich goed lenen voor strijkersarrangementen. Dat pakt allemaal geweldig uit. Hoor ze eens verrukkelijk exalteren in Rodeo.

Roos Rebergen & SunSunSun Orchestra is een op zichzelf staand meesterwerkje dat nog gedeeltelijk is meegekregen door Roosbeef-bandlid Tom Pintens, die vorig jaar overleed aan darmkanker. Pintens werd 48. Roos Rebergen & SunSunSun Orchestra mag ook worden gezien als een eerbetoon aan Pintens, die meteen liet blijken enthousiast te zijn toen Rebergen hem vertelde over het project. Je luistert nu toch anders naar een song als Hoe Je Leven Moet, zeker met die indringende violen. Pieter Visscher

 

3 TO KNOW – POM

Pinguin Radio introduceert 3 TO KNOW. Met zoveel nieuwe muziek en opvallende artiesten is het leuk als we ze iets beter leren kennen. Dus stellen we de belangrijke vragen!

Altijd dezelfde vragen, altijd een andere artiest. Dit keer leggen we de vragen voor aan POM. Want we hebben trek gekregen van A Craving.

Martje Serveert nieuwe muziek week 45 2024

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij komen:

  1. Momma – Ohio All The Time / IJSBREKER
  2. Sean Thompson’s Weird Ears – Riding In The Van
  3. La Sécurité – Détour
  4. overpass – Be Good To Yourself
  5. GARDENS – Shift
  6. Bryan’s Magic Tears – Stalker
  7. King Gizzard & The Lizard Wizard – Phantom Island
  8. Good Looks – Damage Control
  9. Cosmo Sheldrake – Song of the Cedars
  10. Wishy – Planet Popstar
  11. Superbloom – I Loved Everyone / BREEKIJZER
  12. Junior Varsity – New York / POPWARMER
  13. BIG SPECIAL & John Grant – Stay down, Lazarus / MARTJES < 3

King Gizzard & The Lizard Wizard – Phantom Island

En weer gooit King King Gizzard & The Lizard Wizard het roer om! Vrij rigoureus dit keer zelfs. Als je niet zou weten dat de mannen van Sense, Gamma Knife en Shanghai achter Phantom Island zitten, zou je het misschien niet eens horen.

Tenminste niet meteen. Phantom Island begint met piano en violen gevolgd door blazers. Pas als het tempo omhoog gaat en de zang begint komt er iets van herkenning. Maar met zijn symfonische opzet en jazzy arrangement blijft het een a-typisch nummer, zelfs voor een band die van variatie haar handelsmerk heeft gemaakt.

Goed is het natuurlijk weer wel, beetje neurotisch tegen het eind, maar dat went vast. Het meest recente album van de Australische veelplegers is alweer drie maanden oud. Hoog tijd dus voor een nieuwe. Wat en wanneer is nog niet bekend, wel weten we dat King Gizzard & The Lizard King weer uitgebreid op tournee gaat. En ze nemen een dirigent mee om de nieuwe songs in volle glorie uit te kunnen voeren. De orkesten charteren ze waar ze spelen. In Nederland zou bijvoorbeeld het Metropool orkest een optie kunnen zijn. Het is nog steeds niet saai in het King Gizzard kamp.

Ada Oda – Sotto la Conchiglia

Hee leuk, een indie-band uit Italië! Dat dachten we toen we het aanstekelijke Sotto la Conchiglia hoorden van Ada Oda.

De werkelijkheid is wat gecompliceerder. De band komt namelijk uit Brussel. De connectie met Italië is dat de vader van zangeres Victoria Barracato uit Sicilië komt. En ze maken dus Italiaans-talige muziek. Of het de taal is of de maffe liedjes -waarschijnlijk een combinatie van beiden-, maar Ada Oda klinkt fris en origineel. Hun debuutalbum uit 2022 hebben we gemist, maar we zijn blij dat nieuwe single Sotto la Conchiglia wel op onze radar is verschenen. Het ritme lijkt wel van elastiek en de zang is zowel sexy als brutaal. Meng The B52’s met Mano Chao, gooi er wat Italiaanse kruiden bij en je krijgt Ada Oda. Zo aanstekelijk hoor je ze maar zelden.

Popwarmer: Junior Varsity – New York

Junior Varsity is een start-up indiepoptrio uit L.A.

De band maakt ongecompliceerde, melodieuze huppel-indie met een hoog B5’2 gehalte. Dat komt door de springerige beat, maar vooral door de heen en weer kaatsende boy en girl zang. Die girl is nog niet zo heel lang in beeld. Ze is alleen te horen op de twee laatste singles.

Niet dat Junior Varsity op een dood spoor zat zonder haar, maar haar vocale injecties geven nummers als Cross The Street en het nieuwe New York een eigen smoel en herkenbaar geluid. Beter dus dat ze blijft.

Superbloom – I Loved Everyone

Die doodskop op de hoes belooft al veel goeds. En Superbloom stelt niet teleur.

Nieuwe single I Loved Everyone is ruim vijf minuten kabaal op niveau. Oasis, maar dan heavy, iets in die richting. Tenminste tot halverwege de paddo’s inkicken en alles lekker zweverig wordt. Deze passage wordt nog een keer herhaald. Maar lang duren de intermezzo’s echter niet, want de handen van de nuchtere ritmesectie jeuken en de rest van de band voegt zich alweer snel naar hun behoefte tot beuken. De bloemenboys komen uit NYC en zijn begin dit decennium van start gegaan. Zitvlees zullen ze niet hebben, want Superbloom  hebben al twee albums uit, plus een serie singles. I Loved Everyone is nieuw, wat op een derde album duidt. Hoe wat, wanneer en waarom horen we vanzelf.

Waterpistol – Où est ton âme

Waterpistol is een nieuwe band uit Wales. Het verder Engelstalige, Où est ton âme (waar is je ziel) is pas hun tweede single.

De twee dames en vier heren halen hun inspiratie uit de V.S. en dan met name uit het tijdperk 65-70. In die periode scheidde rock zich af van pop en namen de hippies de macht over van de squares. De nieuwe popmuziek werd toen underground genoemd, tegenwoordig spreken we van psych- of garagerock. Où est ton âme is een rijkelijk met gitaren gevulde rocksong met en biseksuele leadzang.  Helemaal recht in de hippieleer is Waterpistol nou ook weer niet, kenners horen ook invloeden van later data zoals daar zijn grunge en shoegaze. Veelbelovend.