Nieuwe Muziek Archieven - Page 5 of 974

The Best Of The Worst– Misogyny

The Best Of The Worst is een zelf benoemde skacore band uit New Jersey.

Skacore is een samenvoeging van ska, als in oerreggae en core, als in hardcore lees oerpunk. En dat is wat je krijgt in de krappe twee minuten die Misogony duurt. Eerst een stukje hardcore punk en dan een staartje ska. Het verbindende stuk is dan weer heavy metal. Het werkt en hoe! The Best Of The Worst is een trio met al redelijk wat albums op hun kerfstok. Misogyny staat op New Dead Ends, hun 6e. Het is geen single maar te goed om geheim te houden.

Muzikaal is Misogyny dus om vrolijk van te worden. De tekst van Miss Liz Fackleman is dat niet. Misogyny betekent namelijk vrouwenhaat en dat dat nog (of weer) bestaat anno 2025 is om droevig van te worden.

Texoprint – Modern Living

Wat Den Haag in de sixties was voor beatmuziek is Rotterdam anno nu voor postpunk. De havenstad blijft leveren. Na internationaal vermaarde bands als Lewsberg, Libray Card en Tramhaus meldt nu Texoprint zich aan het postpunkfront!

Alleen is de term postpunk een beetje taboe tegenwoordig, want te vaak oneigenlijk gebruikt. Bands als Texoprint spreken liever van noise-rock. Maar de ingrediënten zijn hetzelfde: assertieve (praat)zang, muren van gitaar en teksten over de leven. De inbreng van Texoprint zelf is een flinke dosis adrenaline en functionele virtuositeit. Modern Living is het titelnummer van het officiële debuutalbum van het powertrio dat is geboren in de catacomben van de Herman Brood Academie. Vandaar dat hoge spelniveau. Herman zou trots op ze zijn.

Klik hier voor tourinfo en meer.

The Vices – I Know

Een verstandige band houdt wat achter de hand, zet niet alle opgenomen nummers op hun nieuwe album, maar bewaart wat voor later.

Zo-ook The Vices. De Groningers hebben afgelopen vrijdag een Super Deluxe Editie van hun begin dit jaar verschenen Before It Might Be Gone album vrijgegeven. Daarop staan dus een aantal extraatjes. Een van de toetjes is het lekker agressieve I Know, een song waarmee de band laat horen het rocken nog niet te zijn verleerd. Naast het opnieuw onder de aandacht brengen van de langspeler dient de release op single van I Know nog nog een doel; de nieuwe tour promoten. Interesse? Klik hier!

Claw Boys Claw – Fly

Claw Boys Claw – Fly (Excelsior)

Ondergetekende zat weleens bij geboren Alkmaarder Peter te Bos in de bus in de periode dat hij in Wieringerwerf woonde. Het dorp van de legendarische Mariannebar en voetbalclub DWOW. En die camping waar je kunt slapen in een vliegtuig of helikopter. Of in de, jawel, tourbus van U2. En de Dukdalf natuurlijk, waar talloze punk- en rockbands hun eerste optredens afleverden. De ‘Duk’ bestaat nog altijd. Op een andere locatie in het dorp. Wat zou het mooi zijn om Claw Boys Claw te verleiden daar eens op te treden. Peter te Bos terug naar zijn roots.

Te Bos wordt 75 eind van het jaar en lijkt wel in de vorm van zijn leven. De huidige tournee van de band schijnt een afscheidstournee te zijn. Maar daar geloven we natuurlijk helemaal niets van. Want wat een album is Fly geworden zeg. Alle 12 goed zijn ze, de songs op de nieuwe worp van Claw Boys Claw.

Niet voor niets wordt een rocknummer als It’s A Thing grijsgedraaid op het indiestation van Pinguin Radio. Hoor die gitaar van bandlid van het eerste uur John Cameron eens gieren. Wat heerlijk. Vakwerk ook weer van drummer Jeroen Kleijn.

Zwakke broeders komen we dus niet tegen op Fly. Een plaat die je de hele dag wel wil horen. De cd-speler maakt dan ook overuren. Het glasheldere productiewerk van Jan Schenk is fabuleus. We horen geweldige tweede stemmen van Hannah en Gini Cameron. Fly vindt een mooie balans tussen gedragen liedjes en nummers waar ouderwets de beuk in wordt gegooid. De bedwelmende schoonheid van het afsluitende Page After Page is pure honing voor de ziel. Pieter Visscher

Loupe – Not Alone

Het is altijd even afwachten wie er achter de microfoon staat bij het Amsterdamse Loupe, want de band slijt zangeressen als Spinal Tap drummers (grapje!).

Maar de bezetting is onveranderd sinds de release twee jaar geleden van hun debuutalbum. Ofwel Annemarie achter de drums, Lana op bas, Abel speelt gitaar en Nina dus achter de microfoon. Wat wel is veranderd, zij het subtiel, is hun sound. Not Alone is een soort funky dreampop van een band die nog hechter speelt dan voorheen. De effecten op de stem geven de nieuwe single een psychedelische glans en als vanouds tovert Abel weer heerlijke klanken uit de gitaar. Not Alone is de voorbode van een tweede album van Loupe. Dat verschijnt al op 28 november onder de titel ‘Oh, To Be Home’ als vanouds op Exelsior Recordings.

Dry Cleaning – Hit My Head All Day

Onze eerste reactie bij het horen van de nieuwe single van Dry Cleaning was: zitten ze nog steeds op de parlando-punk-toer!?

Maar al snel hoorden we dat de band van Florence Shaw weliswaar doorgaat op het oude spoor, maar dat dat voorlopig nog niet dood loopt. Integendeel! Hit My Head All Day is opwindend, grappig, dansbaar en bovenal gewoon weer heel erg goed. Je hoort ook dat er een precedent is in de popgeschiedenis van praten over een funky beat. Model stond the late great Ian Dury. En waarover rept de dame dit keer? Over de slechte invloed van influencers.

En wie toch genoeg heeft van dat gepraat, maar maar geen genoeg kan krijgen van gitaar: de laatste paar van de zes minuten van Hit My Head All Day zijn instrumentaal. Begin volgend jaar komt Dry Cleaning met een nieuw album. Secret Love is geproduceerd door Cate Le Bon, die eerder tekende voor de productie van het meest recente Wilco album. En toevallig zelf ook net een nieuw album uit heeft.

Martje Serveert nieuwe muziek week 41 2025

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij omen:

Geese – Cobra / IJSBREKER
Dry Cleaning – Hit My Head All Day
Texoprint – Modern Living
Loupe – Not Alone
DITTER – Eternity
The Best Of The Worst– Misogyny
Melody’s Echo Chamber – In The Stars
zZz – Rambler
Glimmer – Been Down / BREEKIJZER
Fred Again… ft. Amyl and the Sniffers – You’re a Star / POPWARMER
Romy Liz Rose – The Remedy / MARTJES SPECIAL

Ratboys – Last Night In The Mountains

Ratboys is een volwassen rockband uit Chicago. Mag ook wel na 10 jaar en 5 albums. Een kenmerk van hun sound is het contrast tussen de lichte, meisjesachtige stem van frontvrouw Julia Steiner en de zware gitaren van haar mannelijke begeleiders.

Last Night In The Mountains is hun eerste single voor Americana label New West. De sound van de band is niet wezenlijk anders, mogelijk omdat ze hun producer hebben meegenomen. Dat is Chris Walla, de gitarist van Death Cab For Cutie. Last Night In The Mountains begon zijn bestaan als folksong. Dat is nog enigszins af te horen aan het huppel tempo, maar verder is het weer een typische Ratboys track geworden: zwanger van de zwaarmoedige gitaren met daar boven een soepel zingende Julia. Waarschijnlijk is het werk aan een nieuw album begonnen, maar daarover zijn nog geen details bekend. Het zou dus de 6e langspeler worden van Ratboys, de opvolger van The Window waarop. o.a de # 1 Graadmeter hit staat, het 8 minuut + durende Black Earth WI.

Selma Peelen – In The Boys Room

De Amsterdamse Selma Peelen is een alumna van de popronde met één album op haar naam en (waarschijnlijk) een tweede in voorbereiding.

Het is namelijk te hopen dat In The Boysroom geen alleenstaande single is. De song heeft een sterke sfeer die best wel een album lang zou mogen duren. Er hangt een spanning in de lucht van de Boysroom, een mix van doem en verlangen, van liefde en lust. De middelen waarmee Selma die sfeer neerzet zijn vrij minimaal: percussie, een akoestische gitaar en haar donker getinte stem. Laten we haar stemmige stijl voorlopig goth-folk noemen.

The Mock-Ups – I Wanna Know Your Name

Gerard Way, de opperbaas van My Chemical Romance heeft eindelijk kans gezien het enige bekende nummer van zijn bijband The Mock-Ups uit te brengen.

We weten dat I Wanna Know Your Name geen nieuw nummer is. De opnametechnicus van het nummer -vaste My Chemical Romance medewerker Doug McKean- is twee jaar geleden overleden aan een hersentumor. The Mock-Ups heeft Way op bas en zang. De overige bandleden zijn gerekruteerd uit The Interrupters, een Canadese skapunkband. I Wanna Know Your Name is een geïnspireerd niemendalletje, dat meer refrein dan couplet heeft. Verwacht dus geen album. Tenzij de single aanslaat natuurlijk.