Category: Recensies

Terra Twin – Again and Again

Misschien moeten we maar blij zijn dat de Rings Of Power tv-serie geen doorslaand succes is geworden. Anders had Maxim Baldry het misschien wel te druk gehad om zijn andere droom na te jagen; muziek maken.

Baldry, die Isildur speelt in de serie is de aanstichter van Terra Twin. De band begon als een Brits Americana project. Hoewel een geoefend oor nog wel wat country invloeden kan bespeuren in Again and Again is de algemene indruk toch dat Terra Twin – om Nick Lowe te quoten- een ‘pure popsong for now people’ heeft gemaakt. Begin volgend jaar volgt een EP.

How To Dismantle An Atomic Bomb 20 lentes jong

Ter gelegenheid van de twintigste verjaardag van U2’s veelgeprezen achtvoudig Grammy-winnende album How To Dismantle An Atomic Bomb, hebben Island Records en UMR de release aan van een schaduwalbum aangekondigd, getiteld How To Re-Assemble An Atomic Bomb, dat nieuwe, niet eerder uitgebrachte nummers bevat die zijn ontdekt in het archief van de opnamesessies van het originele album. De eerste nummers die beschikbaar worden gesteld van How To Re-Assemble An Atomic Bomb, die 29 november 2024 op zichzelf zullen verschijnen, zijn Country Mile en Picture Of You (X + W).

Om de verjaardag van dit baanbrekende album verder te vieren, is How To Dismantle An Atomic Bomb nu voor het eerst geremasterd, een proces waarbij de band terugging naar de kluis om die vroege opnamesessies uit de jaren 00 opnieuw te bezoeken, een periode van intense creativiteit voor U2 in de studio, evenals een tijd van diepe persoonlijke en artistieke reflectie na het overlijden van Bono’s vader Bob in 2001. Deze speciale 20e jubileumeditie – uit op 22 november – bevat de bonustrack Fast Cars. How To Dismantle An Atomic Bomb (Re-Assemble Edition) – met zowel How To Dismantle An Atomic Bomb + How To Re-Assemble An Atomic Bomb – zal beschikbaar zijn als een dubbele digitale release op 22 november.

How To Re-Assemble An Atomic Bomb is een verzameling van tien nummers uit de originele opnamesessies voor How To Dismantle An Atomic Bomb – U2’s door critici geprezen, onlangs herontdekt in het archief van de band en nu voor het eerst uitgebracht als een op zichzelf staand album. Dit schaduwalbum bevat nieuwe, nooit eerder gehoorde of eerder uitgebrachte nummers – Treason, Evidence Of Life, Country Mile en Happiness, plus een nummer genaamd Luckiest Man In The World – bekend bij fans onder de werktitel Mercy, waarvan een vroege demo bijna 20 jaar geleden online werd gelekt – dat nu zijn officiële release krijgt; en vijf onlangs geremasterde nummers – Picture Of You (X+W), I Don’t Wanna See You Smile, Are We Gonna Wait Forever?, Theme From The Batman en All Because Of You 2 – allemaal voor het eerst verzameld om de 20ste verjaardag van How To Dismantle An Atomic Bomb te markeren.

How To Dismantle An Atomic Bomb is het elfde studioalbum van U2. Het werd uitgebracht door Island Records / Interscope op 22 november 2004 en bereikte nummer 1 in 34 landen over de hele wereld, waaronder Ierland, het VK en de VS. How To Dismantle An Atomic Bomb, destijds door Bono omschreven als “ons eerste rockalbum”, werd opgenomen in de studio van de band in Hanover Quay, Dublin en Zuid-Frankrijk, en geproduceerd door Steve Lilywhite, met aanvullende productie van Chris Thomas, Flood, Jacknife Lee, Brian Eno, Daniel Lanois, Nellee Hooper en Carl Glanville.

la loye – little red, little blue

Als la loye aan de andere kant van het kanaal was geboren zou ze nu een volle prijzenkast hebben en even volle zalen trekken. Dat gaat hier ook nog wel gebeuren alleen duurt het wat langer.

De zich la loye noemende Anne Lieke Heusinkveld schrijft grootse kleine liedjes, luisterjuweeltjes in de beproefde singer-songwriterstraditie, een stijl die valt en staat bij de persoonlijkheid van de zangeres-componist in kwestie. Van huis uit is la loye toetseniste (o.a. bij Pitou), maar op little red, little blue speelt ze akoestische gitaar. De opname is nieuw, maar klinkt vertrouwd. Als een vriend(in) die je lang niet hebt gezien, maar met wie je meteen weer op het zelfde level zit.

Kills Birds – Behind

Van een band die Kills Birds heet hoef je geen vrolijke liefdesliedjes te verwachten. Maar wat dan wel?

Dat zullen we proberen te vertellen, maar makkelijk is dat niet. Dus beter luister je zelf even, maar hier gaan we. Nieuwe Kills Birds single Behind is een bozige rocksong met brutale gitaren en een zangeres die niet bang is om af te schrikken. Heavy maar absoluut geen metal. De Bosnisch-Canadese frontvrouw heet Nina Ljeti. Naast aanvoerder van Kills Birds is ze ook documentaire en clipmaker.

De band resideert in L.A., maar er is dus weinig zonnigs aan hun muziek. Kills Birds heeft een aantal jaar stilgelegen, maar maakt nu een doorstart met een venijnige single die je niet snel ergens anders zult horen dan bij die maffe Pinguins. (Maar dus niet al te vroeg in de ochtend ;).

Oh Hazar – Down

De nieuwe single van het Nijmeegse Oh Hazar is een turbulente rocksong, die niet zou misstaan op de soundtrack van een post-apocalyptische Hollywood film.

Aanjager Imke Loeffen speelt afwisselend de rol van vamp en vampier. De muziek houdt het midden tussen een bluesy rocksong en een brandweeroefening. Down is Oh Hazar op haar hardst. En misschien wel op zijn best.

Doves – Renegade

Last, Lost en Lonely zijn sleutelwoorden in het repertoire van Doves, een band bij wie Elbow en The National afsteken als frivool. Ook na ruim 25 jaar en zes albums doolt de band uit Manchester nog steeds door de duisternis, getuige de titel van dat zesde album, Constellations For The Lonely (15/2/24) en bijbehorende single Renegade.

De nieuwe single zet de toon. Het ruim 5 minuten durende epos begint het het geluid van een implosie, dan volgt al snel de sonore stem van Jimi Goodwin en we weten weer precies hoe laat het is, te laat. Maar zelden klonk het einde der tijden zo majestueus en welluidend, uitnodigend zelfs als op de nieuwe single van Doves.

Geordie Greep – The New Sound

Geordie Greep – The New Sound (Rough Trade)

Met een beetje fantasie kunnen we toch wel zeggen dat Black Midi de reïncarnatie is van Frank Zappa & The Mothers of Invention. Black Midi is een ADHD-formatie die elementen uit de jazz, postpunk, noise en progrock vermengt. Black Midi is helaas niet meer. Geordie Greep heeft de stekker eruit getrokken na drie albums.

Maar hij is terug, de heer Greep. Met andere muzikanten (meer dan dertig) en een geluid dat wat toegankelijker is geworden dan dat van Black Midi. De onrust wordt wat beter gedoseerd. Niettemin ligt dit The New Sound sterk in het verlengde van wat Black Midi op plaat heeft gezet.

Greep gaat ongetwijfeld nieuwe zieltjes winnen met The New Sound, dat dus geen totale stijlbreuk is. De free jazz is er nog altijd , jazzfusion, progrock. We horen wat Steely Dan her en der en dingen die we herkennen van King Crimson. Maar over het algemeen ook weer lekker veel Zappa.

Geordie Greep doet nog altijd wat hij wil. Op zijn manier. Het voelt als nog meer carte blanche, zonder zijn voormalige kompanen van Black Midi. Jazzrock die nog altijd alle kanten op schiet. Indringend nog, steevast. Hoewel wat minder indringend dan vroeger en dat is best lekker. Pieter Visscher

awfultune – urmybiggestfear

awfultune, echte naam Layla Eden is de belichaming van de bedkamerartiest. Haar belangrijkste wapens zijn een ukelele en een computer.

De uit de staat New York afkomstige singer-songwriter brak door in 2019 met ‘i met sarah in the bathroom’. Haar oeuvre omvat nu een zestal albums vol persoonlijke liedjes over liefde, twijfel en haar leven als transgender. Dat klinkt allemaal best heftig, maar er zit ook zeker lol en levenslust in de songs van awfultune. Uit haar nom de plume spreekt net zozeer zelfspot als onzekerheid.

Nieuwe single urmybigestfear is een goede introductie tot de muzikale wereld van awfultune, een klein en intiem liedje dat ze zingt met vervormde stem. De hook is ijzersterk net als de onverwachte uithalen die de onzekerheid illustreren die gepaard gaan met het aftasten van nieuwe liefde.

FIEP – Smoke Signals

FIEP maakt een zeer geslaagde eindejaarssprint; op tour met JOHAN, het podium delen met Personal Trainer en meer eigen muziek uitbrengen. Behalve naast samen spelen, werken Veerle en Willem ook in de studio zeer goed samen.

De nieuwe single Smoke Signals is het resultaat van deze leuke samenwerking. Het nummer is wel al geruimte tijd geleden geschreven, over de push and pull van een niet werkende verliefdheid. Zoals de Stones het zongen “this to-ing and fro-ing, is hurting my guts”. Alleen! Wat Smoke Signals anders maakt, is dat het niet boos is, of yearning. Het klinkt verfrissend en voor FIEP echt even anders.

Er komt meer nieuwe muziek aan, zo had FIEP al eerder verteld. En nu we voor het einde van het jaar vast een single krijgen die echt laat zien hoeveel meer er in de muzikale tas van Veerle en Co zit, kijken we meer uit naar het nieuwe jaar. Niet alleen vanwege de nieuwe muziek, maar ook vanwege de heel eigen clubtour van FIEP!

The Vices – Before It Might Be Gone

Alles klopt aan Before It Might Be Gone, de nieuwe single van The Vices; de sound, de solo’s en niet op de laatste plaats het refrein. Sluit je ogen en je ziet gelukzalig deinzende meutes, massaal oplichtende concerthallen en galerijen vol gouden platen.

Even alle gekheid op een stokje. Before It Might Be Gone is waarschijnlijk wel hun beste song/productie tot nu toe. De boys lijken zelf ook in hun sas met het nummer, want het is de titeltrack van hun nieuwe album. De releasedatum daarvan nadert met rasse schreden. 7 februari is de dag.

De clip elders is een live-registratie van de nieuwe single gemaakt in Stuttgart, Duitsland.