Category: Recensies

TAPE TOY – Anyone, Anything

Na anderhalf jaar eindelijk weer eens een levensteken van TAPE TOY. En wat voor een! Waar veel vergelijkbare boys + girl bands verstrikt raken in hun sound houdt TAPE TOY het voor ons en zichzelf interessant door te experimenteren met vormen en sferen.

Je herkent de band van Naive en Dig Deeper in Anyone, Anything, maar je hoort ook mentale groei en artistieke ontwikkeling. Die uit zich in het gebruik van samples en andere electronica, maar ook in de gelaagde en gedetailleerde productie van de band samen met Iwen Legro. Het duurt nog even, maar op 14 december volgt een nieuwe EP van TAPE TOY. Daarvan is het ietwat weemoedige Anyone, Anything dus een zeer geslaagd voorproefje.

Popwarmer: Sports Team – I’m In Love (Subaru)

Het Londense Sports Team heeft gebroken met de postpunkrevival. Ze wilden het roer drastisch omgooien en een vette pophit maken. Nou, dat is gelukt. Hun nieuwe single I’m In Love (Subaru) is gelikt en helemaal 80’s. Bryan Ferry, Prefab Sprout en Spandau Ballet kleven aan de nieuwe release. Saxofoon! Het aankomende album Boys These Days komt uit op 28 februari, we zien benieuwd wat we daar nog meer op gaan horen.

Skeleten – Deep Scene

De Australische Russell Fitzgibbon is een elektronische einzelganger die opereert onder de naam Skeleten. Kwa stijl is Russ nog een beetje zoekende.

Maar op basis van nieuwe single Deep Scene lijken we te kunnen vaststellen dat hij de dubby electro van zijn debuutalbum aan het vervangen is door een wat robuustere vorm van synthipop. Of hij heeft gewoon wat meer zelfvertrouwen gekregen, dat kan ook. Op Deep Scene klinkt Russ als Damon Albarn als die -net als Daft Punk en Air- uit Versailles zou komen. Dat is een interessante sound, waarmee hij wel een tijdje vooruit kan. En als hij nog meer sterke refreinen heeft liggen zoals dat van Deep Scene lijkt succes verzekerd.

Pixies – Chicken

Chicken is misschien wel de beste Pixies song van deze eeuw. Het zou een van de beste Pixies songs ooit kunnen zijn als Frank Black niet zo’n lullige tekst had geschreven.

Hij zingt letterlijk dat hij het soms gevoel heeft rond te lopen al een kip zonder kop. Hij geeft ook een vrij nauwkeurige beschrijving van de onthoofding van de hoender. Je begrijpt wat hij bedoelt, maar had hij echt geen betere metafoor kunnen bedenken? Puntje van kritiek. Maar verder niets dan lof en waardering voor deze broeierige ballad met space cowboy gitaar en een gospelkoor. Met zijn vierenhalve minuut duurt Chicken ook lekker lang zodat Joey Santiago de weirde tekst kan compenseren met een smaakvolle gitaarsolo.

The Mystery Lights – Purgatory

‘Turn off your mind, relax and float down stream’. The Mystery Lights neemt je mee naar de tijd dat concertgangers nog zaten op een met Perzische tapijten bedekte vloer, starend naar de vloeistofprojectie op de muren, wachtend tot de LSD zou in kicken.  Of juist tot de trip ten einde loopt.

Puur hippie stuff dus, maar goed. En leuk ook om eens een band te horen die verder terug gaat dan de langzaam maar zeker uitgeput rakende 90’s. De makers van Purgatory komen niet uit San Francisco, maar uit het ietsje zuidelijker gelegen Salinas. De band bracht in 2016 een eerste album uit, en maakt zich nu klaar voor de release van hun derde, hun meest ambitieuze tot nu toe staat er in de bijsluiter. Purgatory is het titelnummer, de releasedatum is 13 september. Op 4 oktober kun je The Mystery Lights live ondergaan in Mezz/Breda en de 25ste in TivoliVredenburg.

Pinguin Radio presenteert Volkskrant Radio – juli 2024

Pinguin Radio en de Volkskrant slaan de handen ineen voor een maandelijkse radio-uitzending waarin de luisteraar bij de hand wordt genomen langs de beste albums en de beste tracks van het moment.

de Volkskrant

Iedere eerste maandag van de maand tussen 20:00 en 22:00 uur live te beluisteren bij Pinguin Radio en een dag later terug te vinden op Volkskrant.nl als podcast en uiteraard ook bij ons op de site!

Dit alles, en meer, is te vinden op de maandelijkse Volkskrant Radio-podcast op Pinguin Radio.

Met in deze aflevering de beste albums van juli 2024:

  • Redd Kross – Redd Kross
  • Johnny Blue Skies (Sturgill Simpson) – Passage Du Desir
  • Jake Xerxes Fussell – When I’m Called
  • Aaron Frazer – Into The Blue
  • Childish Gambino – Bando Stone and The New World
  • Common & Pete Rock – The Auditorium Vol. 1

The Heavy Heavy – Because You’re Mine

Voor het zelfde geld had The Heavy Heavy ook The Sixties Music Preservation Society kunnen heten. De Britse band heeft zich namelijk als taak gesteld om de muziek van de jaren zestig levend te houden.

Dat doen ze niet door covers op te nemen van door hen bewonderde bands als The Beatles en The Mama’s & The Mama’s, maar door met songs te komen die klinken alsof ze stammen uit de periode 1964- 1970. Het fascimileren legt de band geen windeieren. De belangstelling voor hun geslaagde pastiches is groot en internationaal. Was vorige single Happiness een paar streepjes te zoet voor ons gebit, het ‘Sonny & Cher go garagerock’, Because You’re Mine is wel weer spekkie voor ons indie-bekkie zeker in deze tijd waarin de zon zich regelmatig laat zien. In september komt album II uit van The Heavy Heavy onder de titel, One Of A Kind.

Cavolo Nero – Agar

Cavolo Nero (de zwarte ruiter) is een band uit Utrecht die vindt dat er wel wat meer geswingd mag worden op deez’ aard.

Dat doel bereikt men met een mix van inheemse muzieksoorten uit het Midden-Oosten, de Caraïben en de V.S. Dat lijken in ieder geval de belangrijkste bronstreken voor kruidige nieuwe single Agar. Ook is de band niet vies van een beetje psychedelica. Dat maakt hun muziek een directe aanrader voor fans van o.a. Altin Gün, Jungle By Night, Yin Yin en Nusantara Beat. Er bestaat dus een groeiende en bloeiende Global Fusion scene in ‘Ollanda en Cavolo Nero is daar actief lid van.

Yannis & The Yaw – Rain Can’t Reach Us

Het verhaal is bekend. Foals frontman Yannis Philipakkis sluit muzikaal verbond met legendarische Afro-beat drummer Tony Allen. Voordat het project goed en wel op gang is, komt de 79 jarige Nigeriaanse drummer onverwachts te overlijden.

Yannis besluit de half voltooide songs alsnog af te maken voor release op EP later dit jaar. Rain Can’t Reach Us is de derde en met afstand beste vooruitgestuurde single van Yannis & The Yaw. En wel hierom.  Rain Can’t Reach Us is een vrij volmaakte fusie van de ambitieuze indie van Foals en de inventieve Afro-beat die Allen samen met Fela Kuti hielp ontwikkelen.  De ‘Paris, London, Lagos’ EP verschijnt op 30 augustus.

Concert: 10 september in Paradiso.

meija – HEAVEN

De in L.A. gelegerde Jamie Sierota alias meija maakt -volgens eigen zeggen- met synths doordrenkte indiepop.

Meija heeft zelfinzicht, want we hadden zijn nieuwe single HEAVEN en ook zijn oudere werk niet beter kunnen omschrijven dan als met synths doordrenkte indiepop. Om toch iets meer van een indruk te geven, kan je er woorden als eigenzinnig en bewogen aan toevoegen. Het is in ieder geval niet erg vrijblijvend wat meija maakt. Het is dan ook passend dat op vorige single POSSUM de ons welbekende Mark E. Everett van Eels te gast is. HEAVEN is bedoeld voor meija‘s nieuwe, twee album There Is Always Something dat oktober moet gaan uitkomen.