Category: Recensies

Nilüfer Yanya – Call It Love

Nilüfer Yanya staat garant voor kwaliteitspop met een indie-signatuur. Het is niet alleen haar stem die haar muziek kleurt, ook de verzorgde instrumentatie en de ruimte voor solo’s zijn kenmerkend voor haar sound en stijl.

Feitelijk maakt Nilüfer luistermuziek om op te dansen. Of vice versa. Het lijkt een kwestie van tijd voor ze een vaste gast wordt op North Sea Jazz en andere festivals die muzikaliteit hoog in het vaandel hebben staan. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat ze op een regulier popfestival niet op haar plek zou zijn. Call It Love is binnenkort terug te vinden op het nieuwe album van de Ierse-Turkse-Barbadaanse singer-songwriter-gitarist-keyboardsspeler, My Method Actor (13/9).

Highly Suspect – The 8th Of October (to august 17th)

Highly Suspect speelde zich een jaar of tien geleden in onze kijker met Lydia. Sindsdien zijn we de rootsy rockers best wel trouw gebleven. Een track of tien hebben we in de loop der tijd van ze opgepikt en gesteund.

Maar toen kwam de klad er in. Overproductie, gewenning, maar vooral gebrek aan gitaarsolo’s maakten dat we onze interesse verloren in de ‘best southern rockband’ die niet uit het zuiden van de V.S. komt (maar uit Cape Cod, Massachusetts). Blijkbaar is er binnen de band ook onvree ontstaan, want op het nieuwe album wordt er weer vaardig en vurig aan de snaren getrokken. Voorlopige favoriet van As Above As Below (nu uit), de vijfde langspeler van Highly Suspect is The 8th Of October (to august 17th), een smeulende gospel rocksong die culmineert in een minutenlange solo waarin zanger-gitarist Johnny Stevens ziel en zaligheid en zijn hele hebben en houwen heeft gestopt. Welkom terug mannen.

Merce Lemon – Backyard Lover

Een groot succes is de vorige single van Merce Lemon niet geworden, ook al hebben we van Will You Do Me A Kindness een IJsbreker gemaakt.

Geen probleem proberen we het gewoon nog een keer met Merce. Niet als IJsbreker dit keer, daarvoor is haar nieuwe single Backyard Lover te breekbaar. Zo’n teder nummer moet je niet opgedrongen krijgen. Bedoeling is dat hij af en toe langs komt je de oren spits en even checkt wie daar zo mooi zingt en mogelijk nog mooier gitaar speelt. Merce Lemon is van de sloppy country, beetje zoekende, uit de losse pols gespeeld en in country gewortelde rock zoals de oude Neil die maakt(e).  Hou je van Merce dan hou je ook van MJ Lenderman, Wednesday, Florry, SG Goodman, Waxahatchee, etc. En wie doet dat niet?

Bacchae – Dead Man

Ondanks de titel is vrolijkheid is troef op Dead Man, de nieuwe single van Bacchae uit Washington DC. De band van -actief sinds 2016- is van de punk.

Op Dead Man is dat de cartooneske variant die we kennen van bands als The B52’s. Dead Man staat met 9 vergelijkbare punkrockoefeningen op het nieuwe, derde album van Bacchae dat je schijnt te moeten uitspreken als Bock Eye en oorspronkelijk de titel is van een Griekse tragedie. Voor originaliteit moet je niet bij de band van frontvrouw Rena Hagins zijn, maar het kan niet worden ontkent dat Bacchae een goed oor heeft voor de haakjes en oogjes en andere details die maken dat liedjes bijven plakken.

Popwarmer: The Beaches – Takes One To Know One

The Beaches waren een groot succes op Down The Rabbit Hole. Logisch, want wie niet vrolijk wordt van het Canadese dameskwartet kan beter even contact opnemen met de plaatselijke GGZ.

The Beaches (Bitches maar dan uitgesproken op zijn Zuid-Europees) staat al een jaar of zeven garant voor blij makende vrouwenpowerpop in een traditie die minsten is terug te voeren op Blondie, maar waarschijnlijk nog wel ouder is. Hemelbestormend is het allemaal niet, maar geen zomer is compleet zonder een dosis Beaches. Vandaar vanaf heden hier dagelijks te horen, Takes One To Know One.

Dexter and The Moonrocks – Bleach

Western Space Grunge is de veelbelovende titel van nieuwe EP van Dexter and The Moonrocks. De titel geeft ook wel een beetje aan in welke hoek je de band uit Abeline, Texas moet plaatsen. Die van de rootsy, emotioneel geladen gruisrock.

Ze zijn met zijn vieren, baardig en langharig en relatief tattoo-loos. En ze zijn vast begonnen als fans van Kings of Leon, maar inmiddels ruim het punt gepasseerd waarop je hen van imitatie kunt beschuldigen. De drie dit jaar verschenen singles laten horen hoe snel de band zich ontwikkelt. Dexter & the Moonrocks is dan ook een naam om even in je oren te knopen.

The Surfrajettes – Easy As Pie

De bandnaam verraadt het al, we hebben hier te maken met een surfband en een van feministische kunne. Surf is zo’n stijl die sinds die op de kaart werd gezet door Dick Dale begin jaren zestig nooit meer uit het muziekbeeld is verdwenen.

The Surfrajettes zijn lekker recht in de surfleer. Hun Easy As Pie klinkt als een onlangs herontdekte album track van heer Dale of een van zijn discipelen. Het is ook niet te horen dat hier dames aan het werk zijn, maar wel te zien. Check de charmante clip elders op deze pagina. En als je meer wilt horen van The Surfrajettes, begin oktober verschijnt hun tweede LP.

Wunderhorse – Silver

Na drie singles kunnen we een paar dingen zeggen over Midas, het nieuwe album van Wunderhorse; a) dat de songtitels bestaan uit één woord, b) dat het een gevarieerd allerlei gaat worden en c) dat de band weer kwaliteit levert.

Nieuwe single Silver is een seventies aandoende Brits klinkende rocktrack. Geen direct aansprekende tophit, maar een nummer dat groeit bij bloeit als je er aandacht aan schenkt. Silver is ook geen vrolijk nummer. Jacob Slater zingt over de slechte eigenschappen die iedereen heeft, maar zich helaas niet altijd laten onderdrukken.

Het nieuwe album van Wunderhorse is opgenomen in de Pachyderm Studio waar Nirvana In Utero en PJ Harvey Rid Of Me` hebben gemaakt en geproduceerd door Craig Silvey die eerder met The Stones, The National en Florence +Machine heeft gewerkt. 30 augustus komt Midas uit.

King Gizzard & The Lizard Wizard – Le Risque

Het is opvallend lang stil geweest in het King Gizzard kamp. Meestal poept de band er wel een album of twee, drie per jaar uit, maar op nieuwe single Le Risque hebben we ruim een half jaar moeten wachten. Schande!

Maar niet heus. Volgens de bijsluiter gaan de Australiërs op hun nieuwe album op de bluesrocktour; classic rock uit de periode 68-72 naar voorbeeld van bands als The Band en de vroege The Steve Miller Band. Het zal niet verbazen dat The Risque toch vooral klinkt als King Gizzard & The Lizard King. De eerste single van Flight b741 markeert het debuut van drummer Michael Cavanagh als zanger. Releasedatum van het 26ste album van KGLK is 9 augustus.