Recensies Archieven - Page 249 of 371

Greta Van Fleet – Age Of Machine

Net op tijd voor kerst komen de Greta’s met een mooie ballad op de proppen. Age Of Machine is weer zo retro als bruin-oranje behang. We menen de bron te kunnen herleiden tot de Britse bluesrockband Free met een mespuntje Cheap Trick voor het glam-gehalte.

Een kleine zeven minuten duurt het feest. Genoeg tijd dus voor Jake Kiszka om twee keer breed uit te pakken op zijn gitaar. 16 april is de releasedatum voor het tweede album van Greta Van Fleet. Achter de knoppen zat ditmaal Greg Kurstin die o.a. Beck, Foo Fighters, Sir Paul en een heel leger hitacts als klant heeft.

De mysterieuze en misschien wel filosofische titel van het tweede Greta Van Fleet album is Battle At Garden’s Gate. Afgaand op de video van Age Of Machine zou die garden wel eens het hof van eden kunnen zijn. De clips zit zo barstensvol symboliek en experimentele beelden dat er vast een heel verhaal achter zit. Daarover vast later meer.

The Cool Greenhouse – Alexa!

Laten we een nieuw genre opvoeren, parlando punk. (Post) punk dus met een redenaar (witte rapper) i.p.v. een zanger. Het is opvallend hoeveel parlando punkbands de kop opsteken de laatste tijd. We noemen namen; Yard Act, The Clockworks, Dry Cleaning, uit eigen land Lewsberg en niet op de laatste plaats The Cool Greenhouse uit Londen. Zoveel praatgrage vocalisten is geen toeval meer, maar een trend.

The Cool House bracht eerder dit jaar een debuutalbum uit, maar heeft sindsdien bepaald niet stilgezeten. Alexa! Is helemaal nieuw en een opvolger is er ook al, The End Of The World heet die. Wat The Cool Greenhouse dus gemeen heeft met genoemde bands is een praatzingende zanger. Wat de band anders maakt is hun gevoel voor humor. Woordvoeder Thomas Graham begint zijn Alexia! relaas met de opmerking, ‘Well Here Is Our Attempt At A Contemporary Lovesong’. Wat volgt is een verhaal over ‘a stereotypically subservient female automaton that’s unbelievably crap at its job’. Kort samengevat, een slimme speaker die de instructies niet goed opvolgt. Een vrolijk eigentijds verhaal dus vertelt over een beat uit het Lou Reed songbook. Grappig en goed.

Holy Motors – Horse

Holy Motors – Horse (Konkurrent/Wharf Cat Records)

Je gaat onwillekeurig heel anders naar een paard kijken wanneer er een vrouw op zit. Niet in de laatste plaats omdat het om Eliann Tulve gaat. Wie? De zangeres van Holy Motors. Uit Estland.

Dat wist ik nog niet toen ik het album Horse voor het eerst opzette. Het klinkt allemaal heel erg Amerikaans. Holy Motors zit ook nog eens in de americanahoek. Wat je natuurlijk niet uit kunt sluiten voor een band uit Tallinn. Laat dat duidelijk zijn. In Tallinn trouwens, zit al 21 jaar de Depeche Mode Baar, een café waar louter Depeche Mode wordt gedraaid. De band zelf was er ook al een paar keer te vinden. De uitstekende muzieksmaak in Estland staat buiten kijf derhalve. Maar dat terzijde.

Het debuut Slow Sundown van Holy Motors, uit 2018, werd al goed ontvangen en dat gebeurt ook met Horse. Er is opnieuw gekozen voor acht songs op het album. Dat bevalt dus prima. Maar het geluid is enigszins veranderd. Het is allemaal wat minder zweverig geworden. Wat minder Twin Peaks, wat minder shoegaze bovendien. Hoewel dat laatste ingrediënt nog altijd ruimschoots wordt geserveerd.

Holy Motors is muzikaal iets doortastender geworden. Wat resoluter? Misschien wel. Wat meer de altcountryhoek in ook. Het legt ze geen windeieren. Jesus and Mary Chain galmen na en wat directer nog The Raveonettes, die natuurlijk weer schatplichtig zijn aan die eerste.

Wie op zoek is naar mysterie blijft aan het juiste adres, hoewel er sprake is van een gedoseerde portie schimmigheid. Dat terwijl Craig Dyer zich ook met de plaat heeft bemoeid. Road Stars is een fraai duet met Tulve. Beider stemmen kleuren prachtig. Dyer maakt deel uit van The Underground Youth, dat muzikaal ook shoegazy is en zonder enige twijfel beïnvloed door Joy Division en Echo and the Bunnymen. Zijn vocale inbreng blijft beperkt tot één nummer, wat jammer is, terwijl hij wel synthesizer en bas voor zijn rekening neemt. Horse werd opgenomen in Berlijn, een waar walhalla voor wat donkerder bands. Hetgeen het allemaal wel afmaakt. Pieter Visscher

Steiner & Madlaina – Denk was du willst

We staan ons er op voor dat we tijdens onze niet aflatende zoektocht naar goede muziek verder kijken dan de Engels-talige landen en de Benelux. We draaien ook regelmatig Frans en Spaanstalige nummers. Wat je niet vaak hoort is de taal van onze oosterburen. Daar gaan we deze week verandering in brengen. Op onze radar verscheen namelijk een bijzonder plaatje van het Zwitserse duo Steiner & Madlaina.

Steiner heet Nora van voren en Madlaine van achteren Pollina. Ze komen uit Zurich en zingen zowel in het Hoch Deutsch als in hun eigen lingo, het Schwyzerdütsch. De singer-songwriters trekken sinds 2015 in tandem op. Hun achtergrond is folk, maar zoals nieuwe single Denk was du willst laat horen flirten de dames ook met (country)rock. Denk was du willst is an sich is al een mooi lied, maar de Chris Isaak-achtige elektrische gitaar tilt het nummer net even naar een hoger plan. Is, zeg maar het puntje op de i van indie.

The Ninth Wave – Everything Will Be Fine

Er zijn dit jaar een paar bands opgedoken van wie we hoge verwachtingen koesteren. Om er een paar te noemen van Britse komaf, Tiña, Moses, The Lathums en The Ninth Wave, dat het jaar afsluit met alweer een sterke single.

Met het grotendeels door Millie en Haydn unisono gezongen Everything Will Be Fine blijft de band uit Glasgow op het glam-rockpad. De meeste songs van The Ninth Wave hebben een donker randje, maar op Everything Will Be Fine slaat de band een positieve toon aan.

De boodschap zit in de titel, die zo vaak wordt herhaalt dat het wel een mantra lijkt. Voor wie 3 minuten te kort is om achter de wolken de zon te herkennen is er ook een versie van 9 minuten beschikbaar. Wie daarna nog last heeft van somberte moet gewoon een paar keer op repeat klikken.

Heaven Albums van week 51: met Ryan Adams, Taylor Swift en Kamasi Washington

Popmagazine Heaven verschijnt tweemaandelijks, albums komen dagelijks uit. Daarom geven we wekelijks een korte update van releases die ons meteen opvallen of die anderszins de moeite van het ontdekken waard zijn. Verwacht geen uitgebreide recensies, die verschijnen nog altijd – met meer reflectie – in het magazine. Met meer dan 100 albumrecensies en boeiende interviews is Heaven het blad om je muziekpassie te verdiepen. Heaven is te koop in de (betere) bladenkiosk en platenzaak. Nog beter: neem een abonnement en mis geen nummer!

Roots/Folk
Ryan Adams – Wednesdays
Sinds Adams beschuldigd werd van seksueel wangedrag stond zijn carrière in de pauzestand, om daar eind vorige week plotseling uit te komen met het ontroerende Wednesdays, waarop hij laat horen even ontroerend te kunnen uitpakken als in zijn beste dagen.

Rock/Pop
Taylor Swift – evermore
Taylor Swift verrast met evermore, een zusteralbum van het eerder dit jaar verschenen en hooggewaardeerde Folklore. Opgenomen in dezelfde sessies, maar een volwaardige plaat met prachtige singer-songwriterfolk zoals alleen de allerbesten kunnen maken.

Blues/Soul/Jazz
Kamasi Washington – Becoming OST
Hoewel niet zo baanbrekend als zijn albums The Epic en Heaven And Earth, toont zijn score voor de Michelle Obama-documentaire Becoming een nog niet heel bekend toegankelijk gezicht van de Amerikaanse componist, saxofonist, arrangeur en producer. Met vijftien tracks en net een halfuur speeltijd laat Becoming horen dat Washington ook in compacte vorm prima uit te voeten kan.

Wereld
Ssue – Bambaya Fire
Met Bambaya Fire brengt de Ghanese zangeres Ssue een tamelijk kort, maar daarom niet minder smakelijk album uit met heerlijke highlife zoals we die al lang niet meer hoorden. Ondersteund door louter topmusici, onder wie drie geweldige blazers, is dit op de valreep een van de betere Afrikaanse releases van 2020.

Tekst: Eric van Domburg Scipio

Luister elke dinsdagavond van 22:00 tot 23:00 uur naar Heaven Radio op Pinguin Indie.

Chaos Albums van week 50 met Nilüfer Yanya en Laura Jane Grace

De albumrecensies van Nilüfer Yanya, Laura Jane Grace en Dizorder vind je nu op onze site. Natuurlijk hebben we een nieuwe Chaotic Twenty samengesteld met nieuwe releases van alternatieve rock, postpunk en indiemuziek. Drie van deze twintig singles krijgen extra aandacht. Scroll snel door om te zien welke!

Nilüfer Yanya – Feeling Lucky?

We werden totaal van onze stoel geblazen door het openingsnummer ‘Crash’, dat direct verwijst naar de angst om te vliegen, en indirect naar de angst om de controle te verliezen. Hier laat Yanya zich van een kant zien die we nog niet van haar gewend waren: als de powervrouw die we al wel in haar vermoedden, maar die tot dusver nog wat verborgen bleef. Lees de volledige recensie door op de afbeelding te klikken.

Laura Jane Grace – Stay Alive

Hartverscheurend in zijn eenvoud en hartverscheurend omdat het zo kwetsbaar klinkt. Dit gevoel wordt niet alleen veroorzaakt door de rauwe stem van de zangeres, maar ook door het bijzondere opnameproces. Geheel analoog werden de liedjes opgenomen en bewerkt. Lees de volledige recensie door op de afbeelding te klikken.

LUISTER DEZE WEEK:

Elke week licht CHAOS een aantal nummers uit die je absoluut moet luisteren. In week 50 zijn dit:

Dodie – Rainbow

Genre: singer-songwriter
FFO: Cavetown, Mxmtoon
Luisteren omdat: dit nummer zó ingetogen is dat het je op de knieën dwingt en je met gebogen hoofd stil laat luisteren. Het past perfect bij de overdenkingen zo aan het eind van het jaar.

Spiritbox – Constance

Genre: Progressive metal
FFO: Polaris, Thornhill
Luisteren omdat: het een emotioneel nummer is over het verlies van een grootmoeder. Een mooi gelaagde ballad met toch genoeg power.

Labasheeda – Infralight

Genre: art-rock
FFO: HEISA, DIRK.
Luisteren omdat: deze Amsterdamse band na vijf jaar stilte weer actief is en wel wat aandacht verdient.

Je vindt deze nummers, samen met andere aanraders, terug in de enige echte Chaotic Twenty.

En natuurlijk hoor je dit soort vette muziek elke woensdagavond van 20:00 tot 21:00 op Pinguin Indie.

Heaven Albums van week 50: met Calexico, Coil en Lee Fields

Roots/Folk
Calexico – Seasonal Shift
Seasonal Shift is misschien niet het nieuwe waar de fans op hoopten, maar de kerstplaat voegt op zijn Calexico’s wel iets toe aan het eindejaarsrepertoire dat we nog niet hadden: een af en toe zelfs Mexicaans getinte rootsy kerstplaat met Calexico-originelen (op een cover van Lennons Happy Xmas (War Is Over) na).

Rock/Pop
Coil – Musick To Play In The Dark
Normaliter zou nieuw werk van de Britse avant-gardisten Coil hier geen plek vinden, maar in de steeds rustiger wordende pre-kersttijd springt hun Musick To Play In The Dark er toch echt wel uit, al was het maar omdat deze lange, grotendeels elektronische plaat opvallend beluisterbaar is. Met als hoogtepunt het afsluitende The Dreamer Is Still.

Blues/Soul/Jazz
Lee Fields & The Expressions – Big Crown Vaults Vol. 1
Een echte aanrader is deze restjesverzamelaar van retrosoulzanger Lee Fields misschien niet, daar voor is het toch teveel een half album dat enigszins tot normale albumlengte wordt gebracht door het gros van de nummers ook instrumentaal op te voeren, maar dat neemt niet weg dat ik van Fields’ vocale kwaliteiten ook hier weer heel blij wordt.

Wereld
BraAgas – Bestiále
Tara Fuki – Motyle
Was ik vorige week zeer te spreken over het Tsjechische Budoár Staré Dámy en hun album Kostřičky, deze week ruim ik graag plaats in voor nog twee Tsjechische folkgroepen: BraAgas en Tara Fuki. Bestiále van BraAgas is een best of van hun vijf eerdere cd’s en doet nog het meest aan een Tsjechische Laïs denken, meerstemmige moderne damesfolk met veel pit gebracht. Het dames cello/zang-duo Tara Fuki toont zich op Motyle ingetogener, maar dringt misschien nog wel dieper binnen.

Tekst: Eric van Domburg Scipio

Luister elke dinsdagavond van 22:00 tot 23:00 uur naar Heaven Radio op Pinguin Indie.

Pinguin Radio presenteert podcast Volkskrant Radio – november 2020

Pinguin Radio en de Volkskrant slaan de handen ineen voor een maandelijkse radio-uitzending waarin de luisteraar bij de hand wordt genomen langs de beste albums en de beste tracks van het moment.

Iedere eerste maandag van de maand tussen 20:00 en 22:00 uur live te beluisteren bij Pinguin Radio en een dag later terug te vinden op Volkskrant.nl als podcast en uiteraard ook bij ons op de site!

Dit alles, en meer, is te vinden op de maandelijkse Volkskrant Radio-podcast op Pinguin Radio.

Wax Chattels – Clot

Wax Chattels – Clot (Captured Tracks/Konkurrent)

PLAY IT LOUD! Zo luidt de boodschap die op sociale media van Wax Chattels wordt meegegeven aan toekomstige luisteraars van het nieuwe album van de Nieuw-Zeelandse band. Clot, de tweede worp na het titelloze debuut in 2018, staat dan ook vol met noise en postpunk die die aanmoediging legitimeert.

Wax Chattels is keyboardspeler en zanger Peter Ruddell, bassiste en zangeres Amanda Cheng en drummer Tom Leggett. Laatstgenoemde heeft slechts een crashbekken, een hihat, een bassdrum en een snare tot zijn beschikking. Maar dat is doelbewust uiteraard. Het knalt, beukt en klettert. Gitaar? Niet nodig om te imponeren.

Die drie van Wax Chattels ontmoetten elkaar tijdens een gezamenlijke jazzopleiding aan de Auckland University. Je hoort met name in het drumgeluid van Leggett dat hij technisch sterk onderlegd is. Al bevat de ontwrichtende elektronica in een aantal songs ook genoeg jazzy elementen. Neem een korte song als Cede.

Clot is een nog opwindender en bovenal woestere plaat geworden dan het debuut. Dat doet recht aan de tijdsgeest. Een stukje agressie uit de luidsprekers kan nu en dan geen kwaad tijdens zo’n intelligente lockdown. Wees eerlijk. Daarom sluiten we ons zonder meer aan bij het advies dat de band geeft: PLAY IT LOUD! Tip: start met track 7, Spanners & Implements. Verlies jezelf. Ga lekker los. Je hebt er recht op. Pieter Visscher