Girl and Girl – Oh Boy!

We hebben even getwijfeld of drie songs binnen korte tijd van Girl and Girl niet wat teveel van het goede is, maar konden toch geen weerstand bieden aan de charmes en ‘aparte’ zangkunsten van frontman Kai James.

Wat mede de doorslag gaf, is de ronduit fijne gitaarmelodie die Oh Boy! siert. De formule is bekend, jingle jangle garagerock met bibberzang en een onnavolgbare tekst over vreugde en verdriet. Na Oh Boy! Stoppen we voorlopig even met het adopteren van nieuwe nummers van de Australiërs. Tenzij er op  Call The Doctor (24/5) een nummer staat dat ons van gedachten doet veranderen 😉

Girl and Girl – Mother

Nu we helemaal gewend zijn aan de vibrerende vocalen van Girl and Girl voorman Kai James kunnen we ongeremd genieten van een van de betere en misschien zelfs wel beste Australische band van dit moment.

Mother is de sterke opvolger van Hello. Beide songs laten horen waarom een gerenomeerd label als Sub Pop keihard is gevallen voor de charmes van Girl and Girl. De herkomst van de bandnaam is nog steeds onduidelijk. Van de vier bandleden is er maar één van het vrouwelijke geslacht en die is oud genoeg om de moeder van haar collega’s te kunnen zijn. Aunty Liss staat overigens te boek als een van de beste drummers van het zuidelijk halfrond. Het albumdebuut van Girl and Girl heet Call A Doctor en staat voor 24 mei.

Girl and Girl – Hello  

Een jaar geleden riepen we een nummer van Girl and Girl uit tot IJsbreker. Om nou te zeggen dat ons enthousiasme voor All I See breed werd gedeeld is de waarheid geweld aan doen.

Grote delen van ons luisterpubliek viel over de vreemde vibrato van frontman Kai James. De songs sneuvelde dan ook al snel in de Graadmeter. Maar na de aanvankelijke protesten trad al snel de gewenning en niet veel later de waardering. Een volgende single, Strangers (Flight Nite) schopte het zelfs tot -1!

Of de Australiërs die huzarenstukje gaan herhalen met Hello zal de toekomst uitwijzen, maar dat het lied gretig aftrek zal vinden in Pinguinland, en daarbuiten lijkt wel zeker. Hello is een positief energieke rocksong door James weer gezongen met zijn karakteristieke bibberatie. Girl and Girl heeft inmiddels een deal bij het befaamde Sub Pop label. Hopelijk laat een debuutalbum niet al te lang op zich wachten en blijft het niet bij dat ene concert in Europa op 4 juli op het Les Eurockkéennes festival in Frankrijk.

Girl and Girl – Strangers (Fight Night)

Strangers (Fight Night) is (voor ons) de opvolger van All I See, een nummer dat we IJsbreker-waardig vonden. De reacties waren echter niet onverdeeld gunstig. Veel luisteraars bleken moeite te hebben met de vibrato van de frontmeneer van Girls and Girls, Kia James. Na herhaalde blootstelling bleek de irritatie gelukkig grotendeels over te gaan. Ook een optreden op London Calling hielp bij de gewenning.

Daarom durven we het nu wel weer aan om een nieuw nummer van de Australiërs te gaan draaien. De nieuwste single van Girl and Girl begint met wat klinkt als een ongebruikte lick uit het Beatles-songbook ca 1965. Tot de band er plots de beuk in gooit en het tempo opvoert van looppas naar draf. Wanneer meneer James dan begint met zijn bibberzang kan het echt geen andere band meer zijn dan die drie boys en hun drummende tante uit Queensland.

Op 2 november volgt de EP Fight Night, genoemd naar de opnamestudio die zich boven een platenzaak bevind die (funfact!) Dutch Vinyl heet.

Girl and Girl – Strangers (Fight Night)

Strangers (Fight Night) is (voor ons) de opvolger van All I See, een nummer dat we IJsbreker-waardig vonden. De reacties waren echter niet onverdeeld gunstig. Veel luisteraars bleken moeite te hebben met de vibrato van de frontmeneer van Girls and Girls, Kia James. Na herhaalde blootstelling bleek de irritatie gelukkig grotendeels over te gaan. Ook een optreden op London Calling hielp bij de gewenning.

Daarom durven we het nu wel weer aan om een nieuw nummer van de Australiërs te gaan draaien. De nieuwste single van Girl and Girl begint met wat klinkt als een ongebruikte lick uit het Beatles-songbook ca 1965. Tot de band er plots de beuk in gooit en het tempo opvoert van looppas naar draf. Wanneer meneer James dan begint met zijn bibberzang kan het echt geen andere band meer zijn dan die drie boys en hun drummende tante uit Queensland.

Op 2 november volgt de EP Fight Night, genoemd naar de opnamestudio die zich boven een platenzaak bevind die (funfact!) Dutch Vinyl heet.

Girl and Girl – All I See   

Het vermaarde Sub Pop label, de bakermat van de grunge en het lanceerplatform van bands als Fleet Foxes en Beach House heeft een filiaal in Australië. Daarop zit o.a. Rolling Blackouts Coastal Fever en sinds kort ook Girl and Girl.

Behalve geboortegrond en gitaar als leadinstrument vertonen beide bands verder weinig overeenkomsten. Het opvallendste aan Girl and Girl is niet het snarenwerk, hoewel dat er ook mag zijn, maar zanger Kia James. Die heeft een trage vibrato die sommige oudere luisteraars waarschijnlijk wel aan Bryan Ferry zal doen denken. Verder is Girl an Girl (feitelijk 3 boys en een 1 girl) een vrij ongrijpbare band. Ze hebben korte nummers en lange nummers. Sommige zijn recht toe recht aan, andere gaan richting psychedelica. Wat de band niet heeft is een romantische kant. Op al hun songs houden ze het tempo er goed in. Ook zo goed afwezig zijn gitaarsolo’s. Wat is duidelijk dat Girl and Girl gepokt en gemazeld is in het live-circuit. Zoals All I See op plaat klinkt zal het ook op het podium klinken, vrij van opsmuk maar vol energie.

Op 20 mei komt Girl and Girl zich voorstellen middels een optreden op London Calling.