Met nieuwe single, Jeff Goldblum begeeftMattielzich in het goede gezelschap van o.a. Gorillaz, Lady Gaga, Madness en tig anderen acts die een liedje hebben geschreven over een beroemde filmster.
Spelen in blockbuster films is overigens maar een van de activiteiten van Jeff Goldblum. Hij is ook nog regisseur, baas van een jazzband en presentator van een eigen show op Disney+ waar hij zijn licht laat schijnen over zaken van belang als Tattoos, koffie en vuurwerk. Kortom een man die wel een ode verdient.
Maar sorry, Jeff, Het nummer gaat helemaal niet over jou, maar over een lookalike. Ingeklemd tussen twee gitaarmuurtjes zingt Mattiel Brown hoe ze als een blok viel voor een gast die er uitzag als een jongere Jeff Goldblum. Het lekker gruizige rockliedje is de eerste single van het derde album van het duo. De plaat gaat Georgia Gothics heten. De albumtitel is ook een soort van ode, aan de muziekscene van de home state van Mattiel, die tal van acts heeft voortgebracht waaraan een soort positieve gekte kleeft, denk aan R.E.M., Outkast of van recenter datum The Black Lips, en Mattiel natuurlijk.
Met nieuwe single, Jeff Goldblum begeeftMattielzich in het goede gezelschap van o.a. Gorillaz, Lady Gaga, Madness en tig anderen acts die een liedje hebben gewijd aan een beroemde filmster.
Spelen in blockbuster films is overigens maar een van de activiteiten van Jeff Goldblum. Hij is onder veel meer ook nog regisseur, baas van een jazzband en presentator van een eigen show op Disney+ waar hij zijn licht laat schijnen over zaken van belang als Tattoos, koffie en vuurwerk. Kortom een man die een ode verdient.
Alleen gaat Jeff Goldblum van Mattiel niet over de man zelf, maar over een lookalike. Ingeklemd tussen twee gitaarmuurtjes zingt Mattiel Brown hoe ze als een blok viel voor een gast die er uitzag als een jongere Jeff Goldblum. Het lekker gruizige rockliedje is de eerste single van het derde album van het duo. De plaat gaat Georgia Gothics heten. De albumtitel is ook een soort van ode, aan muziekscene van de home state van Mattiel, die tal van acts heeft voortgebracht waaraan een soort positieve gekte kleeft, denk aan R.E.M., Outkast of van recenter datum The Black Lips, en Mattiel natuurlijk.
Het is alweer twee jaar geleden dat Mattiel iets van zich liet horen. Afgezien dan van een singletje met op de ene kant een cover van The Beastie Boys en op de andere een nummer van The Clash. Met nieuwe single Those Words gaat ze (of eigenlijk gaan ze, want Mattiel is officieel een duo) verder waar ze gebleven was (waren), echter zonder in herhaling te vallen.
De muziek van Mattiel en haar partner in crime, Jonah Swilly is retro maar zeker niet ouderwets. Those Words bijvoorbeeld klinkt als een korte samenvatting van de eerste vijftig jaar pophistorie. Afhankelijk van je leeftijd hoor je rock ‘n’ roll, girl groups, new wave en/of college rock. He gevaar om in clichés te verstrikt te raken weten ze bijzonder knap te omzeilen.
Wat Mattiel ook behoedt voor namaak is de zang. Aline Mattiel Brown is geen geweldige zangeres, maar heeft wel een geweldige stem, eentje met karakter en zeggingskracht.
Tot zover het goede nieuws. Those Words is een zogenoemde ‘stand alone release’. Van een nieuw album is dus voorlopig nog geen sprake.
Je kunt er een punt van maken dat Mattiel eigenlijk niet zo goed kan zingen, maar dan mis je de pointe. De onvast aandoende stem van de zangeres is onderdeel van de onbespoten, naturel sound die zij en haar band nastreven, een mix van sixties garage en fifties r&b. Los daarvan Neil en Bob hebben allang geleden bewezen dat je niet goed hoeft te kunnen zingen en toch een goede zanger kan zijn.
Food For Thought komt van een tweede album van Mattiel uit Atlanta, Georgia, dat Satis Factory heet en op 14 juni uitkwam.
LIVEDATA: 17 juli Paradiso, Amsterdam. 18 juli Valkhof Festival, Nijmegen. 19 juli Welcome To The Village, Leeuwarden.
Je kunt er een punt van maken dat Mattiel eigenlijk niet zo goed kan zingen, maar dan mis je de pointe. De onvast aandoende stem van de zangeres is onderdeel van de onbespoten, naturel sound die zij en haar band nastreven, een mix van sixties garage en fifties r&b. Los daarvan Neil en Bob hebben allang geleden bewezen dat je niet goed hoeft te kunnen zingen en toch een goede zanger kan zijn.
Oerrock en protosoul lijken twee genres die zich moeilijk laten paren, maar Keep The Change is het bewijs dat de koppeling vruchtbare resultaten afwerpt. De link is het directe karakter van beide stijlen, die stammen uit de tijd dat songs zo goed als live werden opgenomen, met minimale overdubs en maximale inzet. In diezelfde periode was het ook regel dat er drie songs in vier uur op de band werden geslingerd, maar zoveel haast zullen Mattiel Brown en haar compagnons wel niet hebben gehad.
Keep The Change komt van een tweede album van Mattiel uit Atlanta, Georgia, dat Satis Factory heet en op 14 juni uitkomt.
LIVEDATA: 17 juli Paradiso, Amsterdam. 18 juli Valkhof Festival, Nijmegen. 19 juli Welcome To The Village, Leeuwarden.
Soms duurt het wat lang, maar een goed nummer komt altijd bovendrijven, zeker in deze tijd van social media die de macht van de media grotendeels verlegd heeft naar de mensen, de fans die elkaar informeren en enthousiasmeren.
Zo komt Mattiel – spreek uit Ma Teel- toch nog bovendrijven, maanden na de release van Count Your Blessings. In het oude systeem zou de single allang zijn afgeboekt als flop, maar eenmaal online kan alles in potentie een eigen leven gaan leiden. Nu heeft Mattiel het weer mee, Count Your Blessings is zo zomers als ijs eten op het strand. Wat ook heeft geholpen is dat de zangeres positief opviel op de jongste editie van London Calling en afgelopen weekend op Best Kept Secret.
Met zijn primitieve orgeltje, simpele refrein en Mattiel‘s bestudeerd ongeschoolde, laconieke zangstijl klinkt Count Your Blessings als een cover van een oude hit van Sandy Shaw of Francoise Hardy. Super sixties dus. Dat is geen toeval, alle songs op Mattiel‘s onlangs verschenen debuutalbum klinken zo retro als een polka dot bikini. Je zou de stijl van de zangeres uit Atlanta Georgia kunnen omschrijven als losse pols rock met als primaire invloeden Motown en sixties garagerock. Haar muziek heeft een hoog novelty gehalte en het is maar de vraag hoe lang hij houdbaar is. Maar in het hier en nu is Mattiel de juiste vrouw op het juiste moment.
Afgelopen zaterdag was het tijd voor de 24e editie van Dauwpop. Het was een zeer succesvolle, zonovergoten dag. Bij aanvang was het festival al geruime tijd uitverkocht.
Meer dan 13.000 bezoekers genoten van de meer dan 40 acts, een gevarieerd aanbod aan eten en drinken en de mooie aankleding. Ondanks de voorspelde warmte verliep het festival voorspoedig.
De volgende, en tevens, 25e editie plaats gaat vinden op Hemelvaartsdag, 30 mei 2019. Binnenkort maakt Dauwpop bekend wanneer de voorverkoop voor de jubileumeditie van start gaat.
YungbludYungbludYungbludYungbludYungbludYungbludYungbludYungbludTriggerfingerTriggerfingerTriggerfingerTriggerfingerTriggerfingerDauwpop SfeerDauwpop SfeerAlligatorAlligatorAlligatorAlligatorAlligatorDauwpop SfeerClaw Boys ClawClaw Boys ClawClaw Boys ClawClaw Boys ClawClaw Boys ClawDauwpop SfeerKensingtonKensingtonKensingtonKensingtonGraveyardGraveyardGraveyardGraveyardGraveyard
Na de bekendmaking van de eerste tien bands vorige week, voegt London Calling Festival nu vijf nieuwe acts toe aan de line-up. YUNGBLUD, LOMA, Mattiel en Stella Donnelly zijn ook van de partij op vrijdag 25 en zaterdag 26 mei in Paradiso. Weekendkaarten in de vorm van de Indiestadpas 2018 zijn al verkrijgbaar en dagkaarten gaan op een later tijdstip in de verkoop.
YUNGBLUD
De pas 19-jarige (!) Dominic Harrison, inmiddels al veel beter bekend als YUNGBLUD viel als kleuter met zijn neus in de muzikale boter. Zijn opa handelde in vintage gitaren en zijn vader zat in de jaren ’70 in de band T-Rex. Hij werd bedolven onder de muziek van The Beatles, The Clash, The Jam en Bob Dylan. Zelf klinkt hij als een jonge Alex Turner (Arctic Monkeys, The Last Shadow Puppets), maakt hij catchy Britrock met een punkattitude en schopt hij maar wat graag tegen de gevestigde orde.
LOMA
LOMA mag dan een gloednieuw project zijn, maar de bandleden hebben ieder al vele kilometers gemaakt in de muziek. Zo kun je Jonathan Meiburg kennen als de zanger van Shearwater, Emily Cross als de multi-instrumentalist van Cross Record en Dan Duszynski als de soundengineer van diezelfde band uit Chicago. Met LOMA maakt het trio subtiele, gelaagde indiepop met prachtige vocalen van Cross en Meiburg. De synths en drums zijn bij vlagen loom en meeslepend en dan weer stuwend en dreigend. Op 16 februari 2018 verschijnt het titelloze debuutalbum, genoeg tijd om in te luisteren en je helemaal te laten meevoeren in de muziek tijdens hun optreden op London Calling.
Mattiel
Afgelopen september bracht Mattiel haar debuutalbum uit op het wereldwijd geliefde Burger Records. De uit Atlanta afkomstige zangeres, designer en illustrator maakt retropop en rock ‘n roll met schelle vocalen en invloeden van soul en blues. De onderstaande video voor Whites of their Eyes raasde vorige zomer over het internet en werd geprezen door zowel kunst- als muziekliefhebbers.
Stella Donnelly
Verkijk je niet op de guitige persfoto van Stella Donnelly. De Australische singer-songwriter maakt kleine liedjes met keiharde, eerlijke songteksten die uit haar nog jonge leven gegrepen zijn. Tekstueel doet het denken aan Courtney Barnett, maar muzikaal gezien neigt het meer naar een uitgeklede versie van PJ Harvey. Haar debuut EP Thrush Metal kwam vorig jaar uit en het nummer ‘Mechanical Bull’ werd direct opgepikt door radiozender Triple J, die geen seconde twijfelde om haar uit te roepen tot Triple J’s Unearthed Feature Artist.
Palm
De bandleden van Palm leerden elkaar kennen op de middelbare school in New York. Geen van allen heeft op dat moment les gehad in het bespelen van een instrument, maar de gezamenlijke liefde voor rock en punk zorgde ervoor dat ze binnen de kortste keren samen in een oefenruimte stonden. Dat resulteerde in het debuutalbum Trading Basics waarop je Eve Alpert en Kasra Kurt’s gitaren soms ruzie hoort maken in chaotische postpunk nummers en op andere momenten elkaar vlekkeloos aanvullen in de wat subtielere rockliedjes. Muziekblogs vergeleken hun geluid al met Stereolab, Slint, Sonic Youth en Broadcast en nu is het in 2018 tijd voor de tweede plaat Rock Island.
