Metz kennen we als een wat bozige postpunkband die een tijdje op het punt heeft gestaan om belangrijk te worden, maar wegens het ontbreken van een vonk weer is teruggezakt in het peloton.
De eerste twee singles van wat hun zevende album moet gaan worden bevestigden die mening. Dus wie schetst onze verwarring toen we Light Your Way Home onder oren kregen? Single drie van de nieuwe plaat is een zeer geslaagde exercitie. Light Your Way Home is een rafelige ballad, meer melancholiek dan boos, meer shoegaze dan punk. En oprecht i.p.v. op de automaat. Of één klasse track genoeg is om het vertrouwen in Metz te herstellen moeten we nog zien, maar de twijfel is in hun voordeel omgeslagen.
Weird Nightmare (Alex Edkins van METZ) toont een nieuwe kant van Edkins’ reeds gevestigde songwriting, met een rauwe, zoete explosie van distorted pop. Het nieuwe album vertoont alles wat je van zijn belangrijkste band kent, maar dan met een onverwachte doch volledig bevredigende zoetheid. Stel je The Amps voor die Big Star coveren, of de glorieuze, sissende, epic tracks van Guided by Voices in miniatuur die het bombast van Sugar Blue uit het Copper Blue-tijdperk. De rode draad blijft eigenlijk gewoon dat Weird Nightmare met het spannende type tunecraft komt dat je oren doet trillen zodra je het de speakers uitknalt.
Over de eerste single, “Searching For You”, deelt Edkins mee, “het is een leuk, no-nonsense rock-‘n-rollnummer. Het gaat over het zoeken naar betekenis en inspiratie overal om ons heen. In mijn gedachten verwijst de ‘jij’ in het refrein naar iets dat groter is dan kameraadschap of liefde, het is dat ongrijpbare waar we allemaal naar zoeken maar nooit vinden.” Geregisseerd door Ryan Thompson en geanimeerd door Jordan “Dr. Cool” Minkoff, is het tijd om een wereld van ultieme gekte vol warme rock-‘n-roll-video-verrukking te betreden in de nieuwe video voor ‘Searching for You’.
De tien nummers op het album laten een nieuwe kant van Edkins’ reeds gevestigde songwriting zien, maar hoewel het grootste deel van Weird Nightmare werd opgenomen tijdens de COVID-19-pandemie, dateren sommige van de nummers terug tot 2013 in demovorm. “Hooks en melodie zijn altijd een groot deel van mijn schrijven geweest, maar deze keer werden ze echt de belangrijkste focus”, legt hij uit. “Het ging erom te doen wat natuurlijk voelde.”
Voor alle duidelijkheid: Weird Nightmare is geen ‘pandemisch album’, maar een album dat toevallig tijdens de pandemie werd opgenomen. “Ik was altijd van plan om deze nummers af te maken, maar het feit dat ik niet met METZ kon touren en gedwongen werd te stoppen, gaf me echt een duwtje.” Na een tijdje thuisonderwijs te hebben gegeven aan zijn zoon, reed Edkins naar de METZ-repetitieruimte en sleutelde hij diep in de nacht aan de bedrieglijk eenvoudige structuren van deze nummers en de rijke, met statische elektriciteit beladen texturen. “Het was een uitkomst voor mij”, zegt hij over het creatieve proces. “De uren vlogen voorbij en ik verdwaalde in de muziek en het opnemen. Het was een mooie ontsnapping.”
Een paar gasten doen mee aan Weird Nightmare: het Canadese alt-popgenie Chad VanGaalen voegt zijn onmiskenbare toets toe aan het steeds verder escalerende “Oh No”, terwijl Alicia Bognanno van Bully haar kenmerkende strot leent aan het dreunende “Wrecked”. “Ik had het bijna niet op het album gezet omdat ik dacht dat er iets ontbrak”, legt Edkins uit. “Ik heb het naar Alicia gestuurd en zij heeft het omhoog getild.”
En risico’s nemen en uit de comfortzone van Edkins treden, was the name of the game als het ging om het maken van Weird Nightmare. “Ik merkte dat ik nieuwe dingen deed waar ik voorheen niet het lef voor had, alles zelf opnam en op al mijn muzikale instincten vertrouwde”, zegt hij. “Ik denk dat wanneer muziek zich snel manifesteert, er automatisch een zekere mate van eerlijkheid mee gepaard gaat. Als het een puur instinctieve creatie is, is er geen mogelijkheid om de waarheid te verdoezelen.”
Nooit iets maken dat toegankelijk genoeg is voor de grote radiostations is altijd het uitgangspunt geweest voor het snoeiharde METZ. De Canadese band die in 2012 debuteerde lukt dat nu ook weer. Atlas Vending, het vierde album van het meedogenloze trio schuurt en beukt zoals we dat zo graag horen. Met punk, noise en oorverdovende rock nog altijd als belangrijkste elementen.
Ondanks de wil ontoegankelijk te blijven, bespeuren we wel weer degelijk hooks en riffs die beklijven. We horen melodieën, oh welzeker. Het slechts 1.37 minuut durende punkrocknummer No Ceiling is er echt wel eentje om hard mee te blèren. Hayden Menzies slaat zijn drumstel aan flarden en gitarist/zanger Alex Edkins is meer dan ooit de verbeterde versie van Protomartyrs Joe Casey, die binnen die formatie natuurlijk dermate pragmatisch gebruik maakt van zijn vocale beperkingen dat het net zo sterk harmonieert met het geluid van zijn band als dat Edkins dat doet bij METZ.
Zonder zichzelf te overschreeuwen torent Edkins uit boven de muur van geluid waarvoor hijzelf, Menzies en bassist Chris Slorach verantwoordelijk zijn. Tekstueel snijdt de band onderwerpen aan die onze eigenaardige wereld zo kenmerken. Zeker in deze periode van vertwijfeling, onheil en zelfs wat dystopische elementen. Verpletterende sociale angsten, het vaderschap, isolement en verslaving komen voorbij. Maar ook de invloed die al die verdomde sociale media uitoefenen op een in toenemende mate verbouwereerde massa. De paranoia die wordt gecreëerd. Idioten als Lange F. hebben immers een platform gevonden. Ook in Canada krijgt dit soort mesjogge schreeuwers een podium. Rusteloosheid en het gevoel dat je beter alles achter je kunt laten, komen voorbij.
Framed by the Comet’s Tail spreekt boekdelen. Nee, dit is geen liefdesliedje:
“I see nothing in your love A crooked symmetry, a counterfeited sum I feel nothing in your love A broken flag hung out to dry
And I’m waiting for that comet To come and smash the satellite Yeah, I’m waiting for that moment I can leave it all behind”
METZ maakt muziek met een zeldzame intensiteit, waarin je je diepste worstelingen een plaats kunt geven. Vernietigend en meedogenloos. Gek genoeg kan dat hartverwarmend zijn. Zeker in de qua fysiek contact abominabele periode waarin we nu leven. METZ neemt ons bij de hand. Oprechtheid, om zielsveel van te houden. Hoog tijd ze weer eens live aan het werk te zien. Pieter Visscher
Op een nazomerse woensdagmiddag belde CHAOS Music Magazine om 16.00 uur (Nederlandse tijd) met METZ-drummer Hayden Menzies. Hayden zat op dat moment ontspannen met een kop koffie op zijn bank in zijn appartement in Toronto. Het was 10.00 uur ’s ochtends in Canada. Een ochtend als zo velen in een land waar ‘het virus’ nog volop de boventoon voert in de samenleving. Ondanks de inmiddels welbekende situatie in de wereld, brengt METZ op 9 oktober 2020 wel gewoon het vierde studioalbum uit. Hoe is deze plaat tot stand gekomen? En hoe gaat de band de release van het album aanpakken anno COVID-19?
Verandering is onvermijdelijk. Of je het nou leuk vindt of niet, het is een absolute voorwaarde in een creatief proces… to remain in flux, to grow in a natural and gradual way. Metz wil niet de creativiteit kapot denken of hun muziek te veel intellectualiseren, maar het gezelschap uit Toronto wil wel wat bereiken… that pushes us forward. Daarom is hun vierde plaat weer een grensverleggend kunstwerk. Het avontuur zit in spel, noise, hoekigheid, vastberadenheid, onrust, ongerustheid en vooral veel goeie smaak. Massief, uitgesproken, vurig en oprecht.
De nieuwe Breekijzer op Pinguin On The Rocks staat op naam van METZ. Niet uit de Franse stad Metz, maar uit de Canadese hoofdstad Ottawa waar redelijk wat Frans wordt gesproken. De band resideert in Toronto, waar vooral Engels wordt gesproken. Metz ‘zingt’ ook gewoon in het Engels.
Metz is een van de vaandeldragers van de noise, punk, etc, etc. De platen van het trio komen uit op het gerenommeerde label Sub Pop. Ook nummertje vier ‘Atlas Vending’ die op 9 oktober verschijnt. A Boat To Drown (Part 1) is daarvan alvast Breekijzer.
Terwijl de grote festivals nog verder uit de kluiten wassen houdt Misty Fields het klein en fijn. Het ludieke muziekfestijn dat jaarlijks plaatsvindt op een toplocatie aan de rand van Nationaal Park De Groote Peel, net buiten de dorpskern van Asten-Heusden en op 20 autominuten van Eindhoven.
Ze moeten het niet hebben van grote namen met een verleden of de trend van dit moment. Sinds jaar en dag jaagt de artistiek leiding van Misty Fields op acts die kunst combineren met kunde, die opwinding veroorzaken op en voor de bühne.
Te ontdekken valt er ook genoeg op Misty Fields. Zo staan onder onder op de programmering Equal Idiots (BE), Birth Of Joy, Metz (CAN), Snail Mail (US), Nicole Atkins (US), Cut Worms (US), Kitchenette, Korfbal, Tony Clifton,Lewsberg,Pip Blom en Komodo.
Passepartouts Winnen?
Wie staat er op #1 in de Graadmeter van Pinguin radio. Mail je antwoord naar prijsvraag@pinguinradio.comen win 2 passepartouts om een weekend lang te genieten van topacts.
Zojuist maakte Misty Fields, het allerleukste ontdekkingsfestival van Nederland dat dit jaar op 31 augustus t/m 2 september, de laatste 12 namen bekend met o.a. een exclusieve Nederlandse show van California’s finest Tijuana Panthers, de Engelse garagepunk sensatie YAK, postpunk trio Moaning en het Amsterdamse Pip Blom.
De rest van het lijstje wordt aangevuld door indie-parel Cut Worms, Nederlandse talenten als Komodo, Tony Clifton, Niko, Kitchenette, The Streetbeat Empire en de akoestische troubadours van The Feliciano’s. Eerder werd al bekend dat o.a. METZ, Birth Of Joy, Snail Mail, Lysistrata, Korfbal, Dylan Leblanc, Nicole Atkins, Equal Idiots, Nordmann & meer dit jaar naar Misty Fields afreizen.
Hoewel Misty Fields dit jaar voor het dertiende jaar plaatsvindt, is het nog steeds een van de best bewaarde geheimen in muziek-land. Al jaren weet het festival de fijnste internationale en nationale namen, zoals King Khan & The Shrines, Ulrika Spacek, The Black Box Revelation en Amber Arcades, naar Asten/Heusden te halen. En niet onverdienstelijk, want steeds meer muzikale fijnproevers en liefhebbers van sfeervolle festivallocaties weten de weg naar natuurgebied ‘De Groote Peel’ te vinden.
Naast nieuwe muziek presenteert het festival ook beeldende kunst, theater en documentaires. De sfeervolle, bosrijke festivallocatie en het uitgebreide aanbod aan eten & drinken maken de unieke festivalervaring compleet. Weekendkaarten voor Misty Fields zijn nu te koop via de website en kosten maar 37 euro. Een kaartje voor de vrijdag kost en voor de zaterdag. Voor het zondag ticket ben je slechts 5 euro kwijt.
Meer informatie over Misty Fields en de kaartverkoop vind je natuurlijk op de website van het festival.
Zojuist maakte Misty Fields, het allerleukste ontdekkingsfestival van Nederland dat dit jaar op 31 augustus t/m 2 september, een tweede lading namen bekend met o.a. de rijzende indie sensatie Snail Mail, Nicole Atkins en het Rotterdamse Lewsberg!
De rest van het lijstje wordt aangevuld door de Franse noiserockers van Lysistrata en Americana helden Nick Dittmeier & The Sawdusters. Eerder werd al bekend dat METZ, Birth Of Joy, Korfbal, Dylan Leblanc, Equal Idiots, Nordmann en Dirty Deeps dit jaar naar Misty Fields afreizen.
Hoewel Misty Fields dit jaar voor het dertiende jaar plaatsvindt, is het nog steeds een van de best bewaarde geheimen in muziek-land. Al jaren weet het festival de fijnste internationale en nationale namen, zoals King Khan & The Shrines, Ulrika Spacek , The Black Box Revelation en Amber Arcades, naar Asten/Heusden te halen. En niet onverdienstelijk, want steeds meer muzikale fijnproevers en liefhebbers van sfeervolle festivallocaties weten de weg naar natuurgebied ‘De Groote Peel’ te vinden.
Naast nieuwe muziek presenteert het festival ook beeldende kunst, theater en documentaires. De sfeervolle, bosrijke festivallocatie en het uitgebreide aanbod aan eten & drinken maken de unieke festivalervaring compleet.
TICKETS
Weekendkaarten voor Misty Fields zijn nu te koop via de website en kosten maar 37 euro. Een kaartje voor de vrijdag kost 20 EURO en voor de zaterdag 28 EURO. Voor het zondag ticket ben je slechts 5 euro kwijt.
Meer informatie over Misty Fields en de kaartverkoop vind je natuurlijk op de website van het festival.
De eerste namen van Misty Fields, het allerleukste ontdekkingsfestival van Nederland, zijn bekendgemaakt! Het festival, dat dit jaar op 31 augustus t/m 2 september plaatsvindt, gooide vanmorgen een mooie greep namen naar buiten met o.a. het Canadese noise trio METZ, Birth Of Joy en de Vlaamse knuffelpunkers van Equal Idiots.
De rest van het lijstje wordt aangevuld door Korfbal, Dylan Leblanc, Nordmann en het Franse blues-rocktrio Dirty Deep. Hoewel Misty Fields dit jaar voor het dertiende jaar plaatsvindt, is het nog steeds een van de best bewaarde geheimen in muziek-land. Al jaren weet het festival de fijnste internationale en nationale namen, zoals King Khan & The Shrines, Ulrika Spacek en Amber Arcades, naar Asten/Heusden te halen. En niet onverdienstelijk, want steeds meer muzikale fijnproevers en liefhebbers van sfeervolle festivallocaties weten de weg naar natuurgebied ‘De Groote Peel’ te vinden.
Naast nieuwe muziek presenteert het festival ook beeldende kunst, theater en documentaires. De sfeervolle, bosrijke festivallocatie en het uitgebreide aanbod aan eten & drinken maken de unieke festivalervaring compleet.
TICKETS
Weekendkaarten voor Misty Fields zijn nu te koop via de website en kosten maar 37 euro. Een kaartje voor de vrijdag kost 20 euro en voor de zaterdag 28 euro. Voor het zondag ticket ben je slechts 5 euro kwijt.
Meer informatie over Misty Fields en de kaartverkoop vind je natuurlijk op de website van het festival.
METZ – Atlas Vending (SubPop/Konkurrent)
De eerste namen van