Tag: The Veils

De Britse indierockband The Veils kreeg onlangs de eer om een nummer te spelen in een aflevering van Twin Peaks, de vermaarde David Lynch-serie die dit jaar nieuw leven werd ingeblazen. Fantasierijke frontman Finn Andrews vertelt aan LiveGuide over die onvergetelijke ervaring, zijn aankomende soloplaat en de tour die daar aan vooraf gaat: “Voor het eerst schrijf ik nummers die niet passen in de wereld van The Veils.”

Tekst LiveGuide | Elysa van der Ven
Foto Willem Schalekamp

Dat is veelzeggend, aangezien de inmiddels 34-jarige muzikant sinds zijn zeventiende schrijft, zingt en gitaar speelt in The Veils. Maar op de vraag in wat voor wereld zijn solowerk dan wél thuishoort, heeft hij nog geen antwoord. “Ik ben druk bezig om dat uit te vogelen. De plaat is nog lang niet af.”

Wel zijn er al wat voorproefjes te horen deze maand, als Andrews in zijn eentje de planken onveilig maakt. Letterlijk, bijna: de zanger staat inmiddels bij zijn publiek bekend om zijn markante podiummaniertjes, waarbij hij vaak naar zijn borst grijpt of kijkt alsof hij slachtoffer is van de meest helse pijn op aarde. Concertbezoekers van The Veils fluisteren niet zelden over bezetenheid, maar dat vindt de beste man zelf reuze meevallen. “Ik weet niet wat ik daarvan moet vinden. Op het podium voel ik me het meest en ook het minst mezelf.”

“Optreden is maar een gek iets om te doen met je leven. Ik snap nog steeds niet waarom ik dat zo leuk vind, want ik ben tenslotte niet gemaakt om op het podium te staan. Het voelt niet natuurlijk en is zeker niet makkelijk. Het is zelfs ontzettend beangstigend. Daarom probeer ik erin te verdwalen. Of dat bezetenheid is: ik weet het niet, maar ik verlies mezelf in elk geval compleet on stage en daar trek ik iedereen in mee.”

Lucifer
Niet alleen die bezeten podiumpersoonlijkheid van Finn is kenmerkend voor de donkere thematiek van The Veils. De teksten belichten vaak de duistere kanten van de liefde en er is regelmatig een rol weggelegd voor de duivel. Zoals in Low Lays the Devil van het laatste album Total Depravity, de swingende track die – niet heel toevallig – te horen is in de populaire FOX-serie Lucifer.

Je zou denken dat een door filmische melodieën geïnspireerde kunstenaar om zo’n serie staat te springen, maar Andrews heeft ’m zowaar nog nooit bekeken. “Ik kijk zelden naar een film of serie waarin onze muziek is gebruikt. Sowieso luister ik mijn nummers niet terug: daar voel ik me altijd ontzettend ongemakkelijk bij. Niet omdat ik ze niet leuk vind, hoor. Ik kan er gewoon geen relatie mee hebben zoals andere mensen dat kunnen, omdat ik op dat punt al jaren besteed heb aan het schrijven en opnemen van de muziek. Daar geniet ik het meest van: het hele proces waarin een nummer tot stand komt. Daarna gaat de muziek een compleet ander leven leiden en heb ik er geen rol meer in.”

Dramales
Twin Peaks is een uitzondering. “Dat heb ik wel teruggekeken. We stapten tijdens de opnames een prachtige wereld binnen en The Veils sluit daar goed bij aan. Op diezelfde dag waren er meerdere bandopnames, dus hebben we gehangen met Nine Inch Nails en The Cactus Blossoms. Het voelde een beetje als dramales op school: iedereen ging om de beurt het podium op. De sfeer was lekker informeel en warm en we voelden ons ontzettend welkom.”

En dat is absoluut een vereiste, benadrukt Andrews. “We zijn een paar jaar geleden gevraagd om muziek te schrijven voor dat Twilight-gedoe, maar die mensen waren assholes. Écht verschrikkelijk. Het is maar goed dat we het niet gedaan hebben…”

De excentrieke singer-songwriter wil daarmee niet zeggen dat hij geen fan is van vampiers. “Ik hou niet van die nieuwe vampiers, zoals hoe ze in Twilight worden neergezet. Ik ben meer een Bram Stoker kinda guy”, lacht hij, waarna hij toegeeft dat Nosferatu hoog in zijn lijstje staat. “Toen waren vampiers nog écht sexy.”

Blue Velvet
Die vampirische elementen en ook de sexy vibes zijn hoorbaar in de muziek van The Veils, zeker op Total Depravity. Maar toch zijn Finns favoriete invloeden uit de filmwereld vooral afkomstig van regisseur Tim Burton (die bekendstaat om zijn gothicachtige filmelementen) en – jawel – van David Lynch. “Als kind was ik geobsedeerd door films van Tim Burton. Zo heb ik Beetlejuice en Edward Scissorhands wel duizenden keren bekeken.”

Toch heeft de zanger nog nooit Burtons Frankenweenie gezien, maar daarin is dan ook de Veils-song Another Night On Earth te horen. “Ik ben meer fan van zijn oude werk. Maar mijn favoriete film aller tijden is Blue Velvet van Lynch. Het deed me denken aan het dorpje waarin ik ben opgegroeid: witte houten hekjes, een ogenschijnlijk rustige, saaie woonwijk… zo’n standaardplaatje. Van de buitenkant leek het de perfecte buurt, maar eigenlijk was het een oppervlakkige en ijdele bedoening. Toen ik de film voor het eerst zag als tiener, voelde het alsof ik eindelijk een klankbord had. Ik had alleen nooit durven dromen dat mijn muziek ooit in zulke films gebruikt zou worden.”

LIVEDATA 13/12 Hedon, Zwolle 14/12 Effenaar, Eindhoven 15/12 Festival Stille Nacht, Rotterdam 16/12 TivoliVredenburg, Utrecht

Klinkt als: chaotische indierock bezeten door een zwoele klopgeest

—

Het extra dikke winternummer van LiveGuide is overal in het land verkrijgbaar. Snel halen dus deze 37ste editie van de gratis concert- en festivalkrant.

King Krule prijkt op de cover van het blad waarin de focus ligt op artiesten die in december en januari naar Nederland komen. De roodharige rockende Brit met gouden tand bracht vorige maand met The OOZ een van de toonaangevende albums van het jaar uit en vertelt in LiveGuide over alle worstelingen die ervoor zorgden dat het zo lang duurde.

Bloody hell
Minstens zo spraakmakend is het interview met de bizarre hiphoppunkers van Ho99o9. Eaddy en theOGM gaan vanuit hun studio in L.A. los zoals we ze kennen van hun met bloed, zweet, absurditeit, naaktheid en euforie doordrenkte liveshows. Kalmer zal het eraan toe gaan bij Finn Andrews. De Engelsman komt voor het eerst solo naar Nederland en zegt na jaren vlammen in The Veils optreden nog steeds ‘maar een gek iets om te doen’ te vinden.

Show van het jaar
Verder wordt in LiveGuide #37 uitgebreid teruggeblikt op het concertjaar 2017. De schrijvers van het medium noemen shows van onder meer The National, Benjamin Clementine, Radiohead en Eddie Vedder als hoogtepunt van het jaar, terwijl de beste fotografen van de krant hun favoriete livefoto’s delen. Pinguin Radio-hoofdredacteur Wilbert Stuifbergen (hé!) deelt de beste albums van het moment en Intergalactic Lovers-zangeres Lara Chedraoui biecht op dat ze ooit na een verloren potje pool boos de ballen mee naar huis nam.

Schizofreen
Dan zijn we er nog niet, want zoals gezegd is de krant deze maand extra dik. Zo deelt de Zaanse fanfarepunkband De Kift z’n licht schizofrene rider, worden vijf Deense acts op Eurosonic Noorderslag getipt (Velvet Volume, check die shit!), wordt de The Prodigy-kennis van Olaf Caarls (Folk Road Show) getest, vertelt Suus van Sue the Night hoe goed zij overweg kan met boerderijdiertjes en staan we met een voormalig metalhead en groupie van Run the Jewels stil bij hun magistrale double bill met Danny Brown in TivoliVredenburg.