Tag: Wolf Alice

Wolf Alice – White Horses

Op White Horses, de nieuwste single van Wolf Ellie Rowsell doet de chef d’equipe een stapje terug ten faveure van haar mannelijk begeleiders die we nu ook eens horen zingen. De heren hoor je in de coupletten, Ellie neemt eerst de (exotische) refreintjes voor haar rekening. Later voegt ze zich bij haar broeders en zingen ze gezamenlijk de rest van het ge(s)laagde lied. White Horses is aparte single en het derde bewijs dat het nieuwe album van Wolf Alice verassend veelzijdig wordt en weer heel goed. The Clearing komt uit op 22 augustus.

Concerten: 23/11 AFAS, A’dam. 24/11 Vorst Nationaal (B)

Wolf Alice – Bloom Baby Bloom

Hun grootste hit, Don’t Delete The Kisses scoorde Wolf Alice al in 2017, maar de definitieve doorbraak kwam vier jaar geleden met het vrijwel perfecte Blue Weekend album.   

De band van Ellie Rowsell is niet in hun hitsound blijven hangen, maar heeft het avontuur opgezocht. Dat hoor je meteen al aan het intro. Bloom Baby Bloom begint met een (funky) piano ipv de gebruikelijke gitaar. Wat volgt is een song die misschien nog wel het meest aan de barokke pop van Kate Bush doet denken. Maar dan geïnjecteerd met naar hard rock neigende breaks en door Ellie gezongen op haar vamp en vampier-igst. De band heeft tijdens het maken van het cinematografische nummer duidelijk veel plezier gehad en niet gedacht aan bijzaken als hitpotentie en radiovriendelijkheid. The Clearing, zo gaat het nieuwe Wolf Alice album heten. De releasedatum is 29 augustus. Chapeau en welkom terug!

Wolf Alice – White Horses

POTR heeft den zomer in het hoofd en presenteert deze week als Breekijzer geen hard of stevig of zelfs maar luidruchtig liedje, maar de warmbloedige nieuwe single van het wolfje dat Alice heet.

Op White Horses, de nieuwste single van de band van Ellie Rowsell doet de cheffin een stapje terug ten faveure van haar mannelijk collega’s die we nu ook eens horen zingen. De heren tackelen de coupletten. Ellie neemt de refreinen voor haar rekening. Later voegt ze zich bij haar broeders en zingen ze gezamenlijk de rest van het ge(s)laagde lied. White Horses is dus een aparte single en het derde bewijs dat het nieuwe album van Wolf Alice verrassend veelzijdig wordt. En voorspelbaar goed. The Clearing komt uit op 22 augustus.

Concerten: 23/11 AFAS, A’dam. 24/11 Vorst Nationaal (B)

Wolf Alice – Bloom Baby Bloom

Hun grootste hit, Don’t Delete The Kisses scoorde Wolf Alice al in 2027, maar de definitieve doorbraak kwam vier jaar geleden met het vrijwel perfecte Blue Weekend album.   

De band van Ellen Rowsell is niet in hun hitsound zijn blijven hangen, maar heeft het avontuur opgezocht. Dat hoor je meteen al aan het intro. Bloom Baby Bloom begint met een (funky) piano ipv de gebruikelijke gitaar. Wat volgt is een song die misschien nog wel het meest aan de barokke pop van Kate Bush doet denken. Maar dan geïnjecteerd met naar hard rock neigende breaks en door Ellen gezongen op haar vamp en vampier-igst. De band heeft tijdens het maken van het cinematografische nummer duidelijk veel plezier gehad en niet gedacht aan bijzaken als hitpotentie en radiovriendelijkheid. The Clearing, zo gaat het nieuwe Wolf Alice album heten. De releasedatum is 29 augustus. Chapeau en welkom terug!

Wolf Alice – Blue Weekend

Wolf Alice – Blue Weekend (Dirty Hit/Mattan)

Is Ellie Rowsell de beste zangeres die rondloopt in het pop-rockcircuit? Dat is een vraag die al een jaar of elf gesteld kan worden; in 2010 debuteerde de band Wolf Alice met een titelloze ep. Rowsell beheerst alle zangfacetten binnen het muzikale metier.

Grootste zangprestatie van Rowsell (29) vond plaats op het werkelijk sublieme Visions Of A Life (2017), als Rowsell zó godvergeten veel gevoel legt in het geweldige Planet Hunter dat ondergetekende het niet droog wist te houden bij de eerste luisterbeurt. Alles wat muziek het belangrijkst maakt op onze verwilderde planeet zit verwerkt in die epische prachtsong. Op een album waarop Rowsell ook zo schitterend fluisterzingt. Zoals alleen zíj dat kan. Ze sleurt je mee in haar universum. Of je dat nu wil of niet. Er is geen ontkomen aan.

Visions Of A Life is het magnum opus van de Engelse formatie, die nu, vier jaar later, terugkeert met een album dat raakt aan het enorm hoge niveau van zijn voorvanger. Dat maakt het allemaal extra knap. Terwijl het geluid zonder meer poppier is geworden. Wat radiovriendelijker voor de massa. Een enkele track misschien zelfs voor de goegemeente.

Rowsell verkent op Blue Weekend iets minder de uithoeken van haar vocale capaciteiten; ze is minder vaak (zó prachtig, en gemeend) boos en getergd. Het leidt in elk geval tot de meest consistente collectie songs die op plaat is gezet door Rowsell en haar drie bandgenoten.

Opvallend is het intro van Feeling Myself, dat sterk doet denken aan dat van The Rolling Stones’ Gimme Shelter. Je moet het maar durven. Wat verder opvalt is dus dat Wolf Alice een soort innerlijke rust heeft gevonden. Wat leidt tot sfeervolle indierock met wat meer poppy accenten op een album waarop Rowsell maar tweemaal (het venijnige Smile (goeie clip ook!) en de woeste punkrocker Play The Greatest Hits) écht het achterste van haar tong laat horen. De rest van haar gezang is ‘slechts’ wonderschoon. Pieter Visscher

 

Chaos in gesprek met Wolf Alice: “Explosief terug met Blue Weekend”

Terwijl fans wanhopig wachtten op de release van Wolf Alice’s adembenemende derde studioalbum, had CHAOS het genoegen om met gitarist Joff Oddie en bassist Theo Ellis van het viertal te spreken. Na de luisteraars lekker te hebben gemaakt met de release van drie singles voorafgaand aan hun nieuwe plaat, bespreken Ellis en Oddie de inspiratie voor het album en onthullen ze de weemoedige en mysterieuze wereld van ‘Blue Weekend’.

Lees het interview hier.

Tekst: Lucy Tessier

Wolf Alice – Smile

Wat doet Wolf Alice op POTR? Dat is toch een popband? Ja en nee. De band van Ellie Rowsell maakte weliswaar naam met speelse indie-popsongs, maar heeft ook een serieuze, donkerdere kant.

Met nieuwe single Smile laat de band nog eens horen -wellicht ten overvloede-  dat Wolf Ellie meer is dan een lief grietje dat familievriendelijke liedjes schrijft. Dat is ook het onderwerp van Smile, ‘mensen die zich een beeld van je vormen zonder dat ze je kennen’.

Met Smile begeeft Wolf Alice zich op een voor hen nieuw muzikaal terrein. Dat van de rap-rock, inclusief heavy gitaarriff en zware basbreak. Als we hadden gezegd dat Smile een cover is van een oud Faith No More nummer had je het geloofd.

Smile is single twee van album drie van Wolf Alice. Hopelijk bevat Blue Weekend (11/6) meer van dit soort muzikale verrassingen.

Wolf Alice – The Last Man On Earth

‘Men’ zegt wel dat iedere halve band leuke up-tempo liedjes kan maken, maar dat het schrijven van een mooie, tijdloze ballad een kunst is die alleen echte talenten verstaan. Mocht ‘men’ gelijk hebben dan kan de conclusie niet anders luiden dan dat Wolf Alice een serieus goede band is.

The Last Man On Earth is namelijk een klasse ballad; gevoelig, gemeend en indringend zonder kitscherig of sentimenteel te zijn. De nieuwe single van de band rond Ellie Roswell is ook geen liefdes of haat liedje (zo van ‘ook al was je de laatste man op aarde dan nog zou ik niet….’), maar een zeg maar filosofische beschouwing over de arrogantie van de mens. Het idee voor de tekst heeft Ellie uit een satirisch science-fictionboek, Cat’s Cradle van de Amerikaanse schrijver Kurt Vonnegut (1922-2007).

The Last Man On Earth is het eerste nieuwe nummer van Wolf Alice in zo’n vier jaar. Loopbaan technisch gezien ligt niet voor de hand om terug te komen met een ballad en zeker niet met een nummer van wereldbeschouwelijk aard. Ballads worden meestal bewaard tot derde en/of laatste single. Wolf Alice lijkt echter lak te hebben aan conventies en precedenten. Met de release van The Last Man On Earth lijkt de band niet alleen te willen zeggen dat ze weer terug zijn, maar ook dat het leuke blonde bandje van Moaning Lisa Smile en Don’t Delete The Kisses volwassen is geworden. Album volgt in juni.

Wolf Alice – Smile

Wat doet Wolf Alice op POTR? Dat is toch een popband? Ja en nee. De band van Ellie Rowsell maakte weliswaar naam met speelse indie-popsongs, maar heeft ook een serieuze, donkerdere kant.

Met nieuwe single Smile laat de band nog eens horen -wellicht ten overvloede-  dat Wolf Ellie meer is dan een lief grietje dat familievriendelijke liedjes schrijft. Dat is ook het onderwerp van Smile, ‘mensen die zich een beeld van je vormen zonder dat ze je kennen’.

Met Smile begeeft Wolf Alice zich op een voor hen nieuw muzikaal terrein. Dat van de rap-rock, inclusief heavy gitaarriff en zware basbreak. Als we hadden gezegd dat Smile een cover is van een oud Faith No More nummer had je het geloofd.

Smile is single twee van album drie van Wolf Alice. Hopelijk bevat Blue Weekend (11/6) meer van dit soort muzikale verrassingen.

 

 

 

 

 

Wolf Alice – Smile

Wolf Alice brengt op 11 juni hun langverwachte derde studio-album Blue Weekend uit. Het is de opvolger van het ‘Gouden’ debuut My Love Is Cool uit 2015 en Visions of Life uit 2018 waarmee ze de Mercury Prize wonnen. Na de prachtige ballad The Last Man On Earth, brengt de band de tweede single Smile uit. Hiermee grijpen ze terug naar het rockgeluid wat we van het Londense viertal kennen.