Category: Nieuwe Muziek

zzzahara – In Your Head

Onze eerste date met zzzahara is een fuzzy gitaarliedje in het momenteel zeer gangbare dreampop idioom.

Zahara Jamie uit L.A. schreef In Your Head met Alex Craig, voormalig gitarist van Ducktails, die tegenwoordig aardig aan de weg timmert als producer (Jelani Aryeh o.a.). Craig bedacht en speelt de potente gitaarriff waaraan In Your Head is opgehangen. De single staat op het nieuwe album van zzzahara die (niet hoorbare) Mexicaanse en Filipijnse roots heeft. Dat album, haar 4e al heet Spiral Your Way Out en is gewoon uit.

Martje Serveert nieuwe muziek week 04 2025

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij komen:

  1. Heartworms – Extraordinary Wings / IJSBREKER
  2. Min Taka – eYeSiGht
  3. Divorce – Pill
  4. Squid – Building 650
  5. Σtella – Adagio
  6. Zzzahara – In Your Head
  7. Throwing Muses – Summer of Love
  8. Lambrini Girls – Love
  9. bdrmm – Infinity Peaking
  10. Doves – Cold Dreaming
  11. Sports Team – Bang Bang Bang
  12. Dead Poet Society – HURT / BREEKIJZER
  13. Noonzy – Buffalo / POPWARMER
  14. Porridge Radio – Don’t want to dance / MARTJE’S SPECIAL

Σtella – Adagio

Met het draaien van Adagio van Σtella nemen alvast een voorschot op de lente. De nieuwe single van de Griekse zangeres is een happy/sad liedje dat doet verlangen naar de eerste warme zonnestralen van het jaar.

Stella Chronopoulou zingt in het Engels zodat we kunnen horen waar ze het over heeft; paradijselijke liefde. Adagio is Italiaans voor gemakkelijk. In de muziek staat de term voor rustig of langzaam. Langzaam is het percussie rijke Adagio niet, wel rustgevend als een warm en welkom mediterraan briesje. Op 4 april komt Σtella‘s nieuwe album uit met daarop ook twee Griekstalige liedjes en een 27 minuten durende meditatie over liefde en verlangen.  

Squid – Building 650

De zang is nog wat ongepolijst, maar verder schuift het Britse Squid steeds verder richting neo-symfo of post-prog.

Die laatste term hebben we zelf verzonnen in een poging om aan te geven dat de muzikanten van Squid de muzikale uitdaging zoeken. Nu heeft Squid toch al nooit de makkelijkste weg gekozen, maar nieuwe single Building 650 is een en al tempowisseling en komt ook nog eens met een aparte vioolpartij. Ook valt op dat de zang minder agressief is dan op vorige uitingen. Mellow is Building 650 ook weer niet, daarvoor gebeurt er te veel. Boeiend is het allemaal wel. We zijn dan ook erg benieuwd naar album 3, Cowards (‘this album is about evil’) dat op 2 februari wordt uitgebracht door Warp Records.

Divorce – Pill

Excuses dat we je zo doodgooien met releases van Divorce. Na Pill zullen we er mee (waarschijnlijk) ophouden. De vuistregel is om niet meer dan drie singles te draaien van een album. En Pill is dus de derde vooruitgestuurde smaakmaker van het debuutalbum van Divorce uit Nottingham, Drive To Goldhammer.

Pill is misschien wel de meest ambitieuze song van Divorce tot nu toe. En dat zegt wel wat. De band stopt in een gemiddeld liedje meer ideeën dan menig vakbroeder/zuster in een heel album. Pill valt in een aantal delen uiteen, van een Talking Heads achtig beginstuk tot een unisono door Tiger Cohen-Towell en Felix MacKezie-Barrow gezongen luisterliedje. Daar tussen zitten nog een metal-achtige gitaarbreak en een verstilde piano ballad. Zo op papier lijkt Pill een allegaartje, maar Divorce laat het werken. En waarover zingen ze? Liefde, lust en andere zaken van belang. Album volgt begin maart.

Dead Poet Society – Hurt (ft. The Warning)

Zo is het gekomen. De mannen van Dead Poet Society zagen op Social Media Pauline van The Warning meezingen met Hurt, een van de hits van hun laatste album.

Dat leidde tot een nieuwe versie waarop alles drie The Warning zusjes present zijn. Zo te horen is dezelfde backingtrack gebruikt als de eerdere versie van Hurt, maar de female touch doet wonderen.  The Warning is –mocht je de band nog niet kennen – een hardrocktrio uit Mexico. Dead Poet Society is de bekende harde rockband uit Boston. Wat de samenwerking vergemakkelijkte was dat beide bands met dezelfde producer werken, de in de wat lichtere hardrock gespecialiseerde Canadees Anton DeLost.  Die heeft leuke dingen gedaan voor o.a. Cleopatrick, Highly Suspect en Hawthorne Heights.

Heartworms – Extraordinary Wings 

Jojo Orme’s eigen naam is bijzonder genoeg om als artiestennaam te kunnen dienen, maar de zogeheten Britse artieste heeft toch voor een alias gekozen. Waarschijnlijk om luisteraars een blik te gunnen in haar psyche. Te waarschuwen misschien wel, want in de fantasiewereld van Heartworms spelen zich duistere taferelen af.

Met nieuwe single Extraordinary Wings (en bijbehorend album) schudt Jojo de postpunkmantel van zich af die ze omgehangen kreeg na release van haar debuut EP. De derde single van haar eerste album is een hypnotisch soort elektropop waarop Jojo ook vocaal flink uitpakt. Het nummer duurt vijf minuten, maar die vliegen voorbij. Helemaal los van eighties invloeden is Heartworms nog niet. Extraordinary Wings klinkt als een mix van het Zweedse Abba en Japanse Yellow Magic Orchestra. Postpunk is bijna passé, leve de postpop! Of zo.

Min Taka – eYeSiGht

Popronde, Le Guess Who, ESNS, Paradiso Singles Club: zeggen dat het goed gaat met Min Taka is bijna een understatement.

Min Taka (= een mythische, verloren planeet) is de naam van de band /project van een Turkse zangeres-songwriter Yasemin Koyuncu. Ze is geboren en getogen in Istanboel, maar woont en studeert tegenwoordig in Rotterdam. Tot voor kort zong Yasmine vooral in haar moerstaal, maar haar nieuwe single is in het Engels. EyeSiGht is een sprookjesachtig neo-hippie liedje met (vintage) drumcomputer, engelenzang en een dwarsfluitsolo. Min Taka heeft al aardig wat uitgebracht. Wat opvalt is hoe veelzijdig ze is, maar ook de constant hoge kwaliteit. Heel soms schemert haar Turkse achtergrond door, maar Min Tika toont zich vooral een muzikale kosmopoliet voor wie over niet al te lange tijd ook Nederland te klein zal zijn.

Popwarmer: Hiqpy – Something

Een paar jaartjes geleden speelde de Amsterdamse band Hiqpy nog op onze Pinguin Radio Showcases tijdens ESNS. Vorig jaar stonden ze met een flinke buzz al vroeg op de avond op Noorderslag en dit jaar krijgt het viertal een welverdiende prominentere plek. De band rondom zangeres Abir Hamam heeft live een enorme reputatie opgebouwd. Dat zorgde zelfs ervoor dat Hiqpy al vorige maand in de Snob 2000 stond met een liveversie vanuit Slachthuis van Something. Nu is Something dan eindelijk officieel uit. De krachtige stem van Abir blijft ook in de studioversie helemaal overeind. Live klinkt Hiqpy wat grungier dan op plaat. Something begint wat dromig en poppy, maar op het eind zit er toch een flinke (classic)rockclimax in. Hiqpy is hét Nederlandse antwoord op Wolf Alice en heeft grootse ambities. Daarvoor is topproducer Danton Supple (van o.a. Coldplay) aangetrokken.