Category: Nieuwe Muziek

Blondshell, Bully – Docket

Een gevalletje nazorg. Zowel Blondshell als Bully, twee oude favorieten die we vanaf hun prille begin hebben gesteund staan op punt van doorbreken. En hebben onze steun dus niet meer nodig.

Daarnaast hebben de dames wel wat water bij de wijn gedaan om hun commerciële succes te bevorderen waardoor ze voor ons muzikaal minder interessant zijn geworden. Docket is nog op het randje. De samenwerking wordt gered door een sterk refrein en een mooie gitaarsound, maar riekt verder net even te veel naar mainstream. Dus vaarwel Blondshell en Bully, het was goed zo lang het duurde.

Been Stellar – All In One

Been Stelllar is een snel opkomende indieband uit NYC. Het vijftal maakte goede sier met een serie singles die qua stijl het midden houden tussen grunge en shoegaze.

Een eigentijds geluid dus, maar dat is niet de (enige) reden dat Been Stellar in zulke goede aarde valt. All In One is net als voorganger Passing Judgement een vrij complexe song waarin sfeer, sound en dynamiek net zo belangrijk zijn als structuur en compositie. Anders gezegd, het duurt even voordat je kunt meezingen. Producer Dan Carey (ja, hij weer) heeft goed begrepen dat Been Stellar een band is, een organisch collectief en laat dan ze dan ook lekker live klinken. Het debuutalbum van Been Stellar heet Scream From New York, NY en wordt 14 juni verwacht.

Credit Electric – slow burner (live)

Slow burner hebben we opgepikt voor het niet onaanzienlijke deel van onze luisterschare dat zijn/haar rock graag een beetje prog heeft, de Porcupine Tree fans zeg maar en de liefhebbers van het latere Radiohead.

Als je slow burner hoort zou je niet zeggen dat Credit Electric een verleden heeft in de Americana. Ook de bandnaam duidt niet op roots in de country en blues. Wat de band uit California heeft doen besluiten om het roer om te gooien vermeldt het verhaal niet. Maar zo te horen wilden de muzikanten meer vrijheid hebben en ruimte voor improvisatie. Die is er volop in lekker lange en luie live opgenomen slow burner. Credit Electric telt naast een ritmesectie drie gitaristen en is voor de gelegenheid uitgebreid met een saxofoniste.  Slow burner staat op een 3 tracks tellende live EP.

mary in the junkyard – Marble Arch

mary in the junkyard schepte verwarring met debuutsingle Tuesday, bevestigde de eerste indruk van zowel bewonderaars als haters met opvolger Ghost en gooit nieuwe olie op het vuur van de  stammenstrijd met single drie, Marble Arch.

Het trio uit Londen maakt mini-indie-opera’s die wemelen van de tempowisselingen en door Clari Freeman-Taylor worden gezongen met een ongeschoolde ‘kleine meisjesstem’ die fel contrasteert met haar ongepolijste gitaarspel. Marble Arch gaat over de rivaliteit tussen zussen en dus niet over het monument uit de titel. De song heet zo omdat Clair de tekst schreef terwijl ze onder die marmeren boog zat te zitten. mary in the junkyard is dus wat de Engelsen noemen ‘a required taste’, of om het op zijn Hollands te zeggen, ‘je moet er van houden’. Herhaalde blootstelling doet overigens wonderen dus oordeel niet te snel en geef mary een kans.

Bõa – Walk With Me

Bõa is een Britse rockband met een lange geschiedenis, maar een miniem oeuvre. Sinds hun conceptie begin jaren 90 heeft Bõa maar twee album uitgebracht.

Het eerste album dat ze opnamen verscheen 12 jaar na de release van hun tweede album, dat lang alleen in Japan verkrijgbaar was. Album drie verscheen ruim 20 jaar na oprichting, maar is eigenlijk album twee met een andere titel. Er zijn nog wat geaborteerde projecten waarvan delen online zijn verschenen, maar die tellen niet echt mee.

En nu staat er dus een derde op stapel. Whiplash is de titel, een releasedatum is nog niet voorhanden. Voor de sceptici, die eerst willen zien en dan geloven. Er is een nieuwe single, dus Bõa is echt in de studio geweest. Walk With Me is een elegante ballad in de ‘classic rock’ stijl. Als je het weet kan je het horen, maar de zangeres van Bõa is Jasmine Rodgers, dochter van de -we mogen wel zeggen- legendarische voorman van Free en Bad Company. In den beginne was haar broer Steve ook van de partij, maar die heeft alweer geruime tijd een functie elders. Een ander teken dat er toch echt een nieuw Bõa album zit aan te komen mis de wetenschap dat de band geboekt is voor een uitgebreide tour door de VS in het najaar. Dus..

Merce Lemon – Will You Do Me A Kindness

12 was Merce Lemon toen ze voor het eerst een podium beklom. Dat was als lid van een punkband. Het lag in de lijn der verwachtingen dat Merce een muzikantenbestaan ambieerde. Ze is namelijk een gevalletje paplepel. Beide ouders zaten in een band. Pa nog steeds trouwens, in die van dochterlief.

Ondanks die vroege start heeft Merce er vrij lang over gedaan om haar draai te vinden. In 2017 en in 2020 bracht ze albums uit met aardige, maar ondermaats geproduceerde songs. Daarna viel ze stil tot ze begin dit jaar met een paar Will Oldham covers kwam aanzetten, mooi gemaakt, overtuigend gezongen.

En nu is er een single die veel beter is dan je zou mogen verwachten op basis van eerder behaalde resultaten. Will You Do Me A Kindness is een langzaam ontluikende ballad die culmineert in een fraaie gitaarsolo van de zingende songwriter zelf. Vanwaar die metamorfose? Het zou zo maar kunnen dat ze besmet is door het volk met wie ze omgaat, figuren als MJ Lenderman en leden van Feeble Little Horse. Of zou ze het net als Robert Johnson op een akkoordje met de duivel hebben gegooid?

Metz – Light Your Way Home

Metz kennen we als een wat bozige postpunkband die een tijdje op het punt heeft gestaan om belangrijk te worden, maar wegens het ontbreken van een vonk weer is teruggezakt in het peloton.

De eerste twee singles van wat hun zevende album moet gaan worden bevestigden die mening. Dus wie schetst onze verwarring toen we Light Your Way Home onder oren kregen? Single drie van de nieuwe plaat is een zeer geslaagde exercitie. Light Your Way Home is een rafelige ballad, meer melancholiek dan boos, meer shoegaze  dan punk. En oprecht i.p.v. op de automaat. Of één klasse track genoeg is om het vertrouwen in Metz te herstellen moeten we nog zien, maar de twijfel is in hun voordeel omgeslagen.

P’pa Carpenter – Bullitt Rock

I composed and played this instrumental inspired by the famous Ford Mustang chase sequence with Steve McQueen in the Peter Yates film (1968), which features music by the famous composer Lalo Schifrin.

I composed my track in a modest attempt to recreate a musical genre in the style of Lalo Schifrin, but with more rock.

The Vaccines – Pick-Up Full Of Pink Carnations

The Vaccines – Pick-Up Full Of Pink Carnations (Thirty Tigers/Mattan)

Pick-Up Full Of Pink Carnations is het zesde album van The Vaccines en een van de zonnigste die de Londenaren hebben afgeleverd. Het is inmiddels dertien jaar geleden dat we kennismaakten met de band die doorbrak met het sprankelende What Did You Expect from The Vaccines?

Ook nu breek je weer je nek over de meezingbare nummers en dat is toch wel razendknap te noemen. Het is een ouderwetse voeljegoedplaat geworden. Een voeljegoedplaat met tien tracks. Geen echte missers.

Justin Young is met zijn stem in staat een misschien wat mindere track als Another Nightmare naar een wat hoger niveau te tillen. Dat is een van de kwaliteiten van de band die in de loop der jaren wat bezettingswisselingen heeft ondergaan. Alleen Young (ook gitaar) en bassist Árni Árnason zijn nog van de eerste kliek.

Muzikaal zijn er ook nu wel weer wat raakvlakken met The Strokes, The Killers en horen we dat The Vaccines ook nog altijd luisteren naar gitaarrock uit de jaren 60 van de vorige eeuw. De platenhoes maakt het allemaal af. The Vaccines staan dit jaar op Down The Rabbit Hole. Dat wordt dansen geblazen. Pieter Visscher

 

Crumb – AMAMA

Crumb had rijk en beroemd kunnen zijn als ze zich hadden gehouden aan de formule van hun doorbraak hit Locket; een soort mystieke softpop met keyboards, gitaar en vrouwenzang.

Maar dat zit niet in de aard van het bandje. Het kwartet met voorop Lila Ramani valt niet graag in herhaling, is constant op zoek naar nieuwe sferen, geluiden en spirituele inspiratie. Getuige nieuwe single en titelnummer van hun nieuwe album AMAMA heeft die muzikale reis de band naar het Oosten gebracht. Logisch want de familie van Lila komt oorspronkelijk uit India. De stem die je hoort in het intro van AMAMA en ook elders in het nummer is van haar oma. Grootmoeders is ook te zien (en horen) in de clip.

AMAMA word album drie van de band uit Brooklyn. De releasedatum is 17 mei.