Category: Nieuwe Muziek

The Pigeon Detectives – Lovers Come Lovers Go

The Pigeon Detectives mogen dan al bijna 20 jaar meedraaien, op nieuwe single Lovers Come Lovers Go vertoont de band uit Yorkshire geen enkel spoor van slijtage.

Zoals meer bands van hun lichting (Razorlight/Zutons/Fratellis) is het The Pigeon Detectives nooit gelukt om het succes van hun debuutalbum te evenaren. Dat wil echter niet zeggen dat ze na het Wait For Me albums niet meer met scherp hebben geschoten. Op elk van de vier latere albums stonden wel een paar pareltjes. Sinds 2017 is er niks meer van de Pigeons vernomen. Tenminste niet op het platenfront. Live draaide PD gewoon lekker door.

De blijvende belangstelling voor The Pigeon Detectives als bühneband inspireerde hen om toch maar weer eens de studio in te duiken met de onstuimig rockende ode aan polygamie als eerste resultaat. Of er meer in het vat zit zal de tijd leren. Voorlopig is de boodschap dat The Pigeon Detectives nog steeds weet op te winden.

Tame Impala – Wings Of Time

Wings Of Time is misschien niet de glorieuze comeback van Tame Impala die we hadden gehoopt na 3 jaar radiostilte, maar een ‘minder’ nummer van Kevin Parker is altijd nog beter dan het gros van wat er afgelopen week verder is uitgekomen op indie-gebied.

Parker maakte Wings Of Time op uitnodiging van de producenten van de verfilming van de Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves game. Bewust of niet de nieuwe Tame Impala single heeft een hoog Paul McCartney gehalte, zou niet hebben misstaan op Band On The Run.

Wings Of Time is Parker’s derde soundtrack bijdrage in korte tijd. Voor Bob Luzman’s Elvis biopic maakte hij een remix van The King’s Edge Of Reality en voor de nieuwste Minions film nam hij een duet op met Diana Ross (!?).

In ander nieuws uit het Tame Impala kamp; tijdens het lopen van een halve marathon kwam Parker ten val en brak hij zijn heup. Desondanks gaat de geplande tournee door Zuid Amerika in september gewoon door. Mogelijk doet hij een Dave Grohl-letje en zal hij het publiek vanuit een zetel toezingen. Van plannen voor een nieuw album is nog niets bekend.

Pinguin Radio Podcast – Nieuwe muziek week 12 2023

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij komen:

  1. CVC – Sophie (IJsbreker)
  2. Tame Impala – Wings Of Time
  3. Beach Fossils – Don’t Fade Away
  4. The Pigeon Detectives – Lovers Come and Lovers Go
  5. Nation of Language – Sole Obsession
  6. bar italia – Nurse!
  7. The Saxophones – Desert Flower
  8. Youth Lagoon – Idaho Alien
  9. Tommy Lefroy – Worst Case Kid
  10. Cat Clyde – Papa Took My Totems
  11. FIEP – Lucid Dream (NL)
  12. Ayron Jones – Blood in the Water (Breekijzer)
  13. Nothing But Thieves – Welcome to the DCC (Popwarmer)
  14. Der Assistent – Man ohne Vergangenheit (Martje’s <3)

Popwarmer: Nothing But Thieves – Welcome to the DCC

Daar is het eerste nummer van het nieuwe album van onze oude bekenden van Nothing But Thieves; Welcome to the DCC. Het was even wachten, maar in juli komt er een nieuw album getiteld Dead Club City van de heren uit het Engelse Southend-on-Sea. De Thieves gaan richting disco op de nieuwe single met catchy elektronische elementen. Een beetje vergelijkbaar met Muse met ook invloeden van The Weeknd denken wij.

FIEP – Lucid Dream

Single vier van Veerle Driessen inmiddels beter bekend en bemind als FIEP is de minst commerciële van de vier, maar misschien ook wel de beste.

Lucid Dream is monotoon op een goede manier, misschien is hypnotisch een beter woord. FIEP mompelt meer dan ze zingt, worstelt een paar keer met een golf van geluid, maar komt telkens weer bovendrijven. Het nummer had voor het zelfde geld Lucid Nightmare kunnen heten.

Veerle maakte dit bijzondere werkje met Willem ‘Personal Trainer’ Smit. Op 30 maart presenteert FIEP haar debuut EP in de bovenzaal van de Paradiso.

Ayron Jones – Blood In The Water

Ze zijn zeldzaam tegenwoordig, maar wie goed zoekt kan zo af en toe nog wel eens een ouderwetse gitaarheld vinden. Piep is hij niet meer maar met zijn 36 lentes vertegenwoordigt Ayron Jones toch zeker een nieuwe generatie.

Verschil tussen Jones en de gitaargoden van weleer is dat de oude garde vrij eenkennig was, ze speelden blues en hard rock of sympho en metal. Jazzcats daargelaten natuurlijk. Jones is een omnivoor op muziekgebied. Hij is bekend met BB King, maar ook met Nirvana, met Run DMC, maar ook met The Stones met Jeff Beck, maar ook met Slipknot. Zoals gezegd de man is een alleseter. Zijn albums zijn dan ook vaak bonte verzamelingen met als verbindende factor zijn soulvolle zang en geïnspireerde gitaarspel. Ook mag Jones zijn versterker graag op 11 zetten.

Blood In The Water is een klassieke (hard)rockballad met een bluesy afdronk. Uiteraard pakt de meester weer lekker uit op gitaar. Album staat in de steigers, tour is in de planningsfase.

CVC – Sophie

Sophie van CVC draaien we al sinds begin december. Toen was het een lekker nummer waar nog bijna niemand naar luisterde. Nu is het nog steeds een lekker nummer dat hard op weg is een dikke hit te worden.

Niet vanwege een Tik Tok rage of steun van een kapitaalkrachtige platenmaatschappij, maar gewoon omdat het zo’n lekker niks aan de hand liedje is. Voordat Sophie echt ontploft willen we toch even ons vindersloon claimen, dus hebben we er maar IJsbreker van gemaakt. En omdat er verder niet veel soeps is uit gekomen de laatste tijd.

 CVC staat voor Church Village Collective. Denk echter niet dat we hier te maken hebben met een kerkkoor met popambities. De band is genoemd naar Church Village hun dorpje van herkomst in Zuid Oost Wales. Pentre’r Eglwys in het Welch. Zo hadden ze zich dus ook kunnen noemen, maar dat zou commercieel gezien niet erg verstandig zijn.  

Sophie is een pure op Amerikaanse leest geschoeide popsong met een klassieke gitaarsolo en lekker lang outro dat roept om uit volle borst te worden meegebruld. Sophie is een ode aan de vriendin van de toetsenist. Volgens hem kan ze heel goed zingen, maar weigert ze dat te doen waar anderen bij zijn. Haar bijdrage is een aanstekelijk gegiechel aan het begin van het nummer.

Het debuutalbum van CVC heet Get Real en is al uit. CVC staat ook de 19e of 20ste mei op London Calling.   

Bar Italia – Nurse!

Bar Italia kennen we van Polly Armour, een song waarmee de band niet onder stoelen of banken stak zwaar onder invloed van the Cure te staan.

Nieuwe single Nurse is een oorspronkelijker werkstuk zonder directe verwijzingen of hoorbare invloeden. Het geluid van Bar Italia is nog wel geënt op de 80’s, maar een stuk minder opzichtig en ook niet meer zo Brits. Nurse telt twee leadvocalisten: Nina Cristante neemt de coupletten voor haar rekening, Jezmi Tarik Femi dat wat door moet gaan voor refrein.

Maar het opvallendst aan Nurse is de vervormde gitaar. De eerste keer dat die in de mix opduikt ben je geneigd om even te checken of het geluid niet van buiten komt. Tempo en karakter van Nurse zijn laid back om niet te zeggen laconiek. Conclusie; bijzonder plaatje van een band die we goed in de gaten zullen houden.

Robin Kester – Blinds

We kunnen nog even geen genoeg krijgen van Robin Kester, de beste niet Nederlandstalige zangeres van dit tijdsbestek en deze lage landen.

Tenzij je de laatste maanden in het international Space Station hebt doorgebracht weet je dat Honeycomb Shades, Robin’s debuutalbum eindelijk uit is. Daarvan is Blinds een van de diverse hoogtepunten. Het door de zangeres zelf geschreven en door Marien Dorleijn van Moss geproduceerde nummer is een up tempo ballad met een schitterend slot in de vorm van een hemel-bestijgende gitaarsolo.

La Kester is te zien/horen op…

22 maart in het Paard/Den Haag.

23 maart in Merleyn/Nijmegen.

25 maart in EKKO/Utrecht.

26 maart in Patronaat/Haarlem.

31 maart in Vera/Groningen.

5 april in Rotown/Rotterdam.

6 april in Cul de Sac/Tilburg.

9 april Tolhuistuin/Amsterdam.

Softcult – Love Song

Love Song is de zoveelste geslaagde single op rij van droompop annex schoenenstaarduo Softcult.

Zalvende zang, zachte gitaren en de galm van een Gotische kathedraal zijn de belangrijkste bestanddelen van dit lied over obsessieve liefde. Mercedes en Phoenix Arn-Horn komen uit Toronto. Behalve in Lovecult is Mercedes ook aanvoerder van Courage My Love. Met die band laat ze haar rockkant de vrije loop. Haar romantische aard komt dus in Lovecult aan haar trekken. Phoenix is naast muzikant ook actrice en aspirant auteur. Een bijzonder stel dus deze zingende zusjes. Dat wordt nog wat met Sofcult.