Category: Nieuwe Muziek

Pinguin Radio Podcast – Nieuwe muziek week 46 2022

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij komen:

  1. Kerala Dust – Red Light (IJsbreker)
  2. dEUS – Must Have Been New
  3. Yves Tumor – God Is A Circle
  4. bar italia – Polly Armour
  5. Crooks & Nannies – Sorry
  6. DEADLETTER – Madge’s Declaration
  7. Phoneboy – Runaway
  8. Special Interest – Cherry Blue Intention
  9. FIEP – Lola (NL)
  10. Crawlers – Too Soon (Breekijzer)
  11. Son Mieux – This Is The Moment (Popwarmer)
  12. Manchester Orchestra – No Rule (Martje’s <3)

Crawlers – Too Soon

Op de plek waar normaal een biootje staat op Spotify is bij Crawlers alleen maar Yeah! te lezen. Wij doen daar nog een schepje bovenop en zeggen Oh Yeah! Of Fuck Yeah!

Er zijn vier Crawlers, ze komen uit Liverpool gekropen. Frontvrouw Holly Minto zingt niet alleen, maar speelt ook trompet. Daaruit mag je afleiden dat Crawlers niet het zoveelste zooitje ongeregeld is, maar een die opvalt en bijblijft. Too Soon is een van de zes tracks van hun spiksplinternieuwe, tweede EP, Loud Without Noise. Het nummer is niet representatief. Dat is eigenlijk geen enkel nummer. Crawlers is namelijk nogal veelzijdig, de band is breed van smaak. Wat hun songs bindt is een assertieve attitude, opgeschroefd volume en gitaar als dominant instrument.

Too Soon heeft elementen van rap en rock, komt met een verleidelijke female touch en genoeg energie om een maanraket te lanceren. Live zal Crawlers helemaal een feest zijn. Je kan dat gaat zien op 26 november in Paradiso.

bar italia – Polly Armour

We hebben het eerder gezegd, gek is goed in de popmuziek, maar gek zijn alleen is niet genoeg. Enige inspiratie is vereist, dat heeft bar italia in ruime mate.

bar italia hult zich graag in een mantel van mysterie. Op Insta staan alleen wat vage foto’s, aan Facebook doen ze niet en een bio op Spotify ontbreekt. Ten tijde van internet blijft echter niets geheim. Dus na een beetje googelen kwamen we op de volgende namen; Sam Fenton, Nina Cristante en Jezmi Tarik. Zingen doen ze alle drie. Het trio houdt zich op in ‘greater London’.

Nieuwe single, het Cure-achtige Polly Amour is een van hun ‘normalere’ nummers. Met zijn dikke twee minuten is het ook langer dan voor hun doen gebruikelijk. Dat geldt ook voor vorige single Banks. Dit voedt de indruk dat album drie van bar italia iets minder gek gaat worden dan de voorgangers, maar dus nog steeds (prettig) gestoord. bar italia stond op Le Guess Who. We gaan dus waarschijnlijk nog wel meer van ze horen.

Kerala Dust – Red Light

Kerala Dust bengelt al een tijdje in onze longlist, de lijst waaruit we de tracks kiezen die we daadwerkelijk gaan draaien. In september kwam alvast het krautrockachtige Pulse VI op de playlist. De nieuwe single Red Light is weer een schot in de roos. Zo goed zelfs dat we er maar meteen het felbegeerde IJsbreker etiket op hebben geplakt.

Even over de naam. Kerala is een deelstaat in zuid-west India. De hoofdstad heet, hou je vast Thiruvananthapuram. Of het er stoffig is konden we niet vinden. Het is er wel tropisch. Kerela is een van de centra van de Indiase filmindustrie, Bollywood dus. Grote kans dat Kerala Dust de titel van een film is.

Terug naar de zogenoemde Britse band uit Londen. Ze geven de Duitse band Can, The Velvet Underground en Tom Waits op als referentie. Daaruit mag je concluderen dat ze arty zijn aangelegd. In 2017 trad het trio in het openbaar. Sindsdien hebben ze zo’n 150 optredens verzorgd in Europa, Azië en Amerika. Een van die shows, in de Spaanse woestijn, is gefilmd en staat op Youtube. Begin dit jaar stond Kerala Dust in Paradiso. Ook op het platenfront is de band goed bezig. Nieuwe single Red Light komt van een derde album dat in februari moet gaan uitkomen.

En hoe klinkt Kerala Dust? Apart. Beetje Spoon-achtig misschien. Red Light is ieder geval geen nummer waar je snel op uitgeluisterd raakt. Dat zijn vaak de beste.

Altin Gün – Leylim Ley

Altijd betrouwbaar dat Altin Gün. Nieuwe single Leylim Ley is weer zo’n smakelijk stukje Turks Fruit, een welkome afwisseling tussen de vaak toch wat serieuze indie van ons hoofdmenu.

Feitelijk is de nieuwe single niks nieuws onder de zon, maar dat zonnetje schijnt weer heerlijk. Zoals meestal is Leylim Ley geen eigen nummer, maar een nieuwe versie van historisch Ottomaans meesterwerkje. Het origineel staat op naam van Zülfü Livanelli en verscheen in 1975. Het Amsterdamse multi-culti gezelschap heeft het nummer zich wel weer toegeëigend. De oorspronkelijk versie is solo en akoestisch, die van Altin Gün weer prachtig aangekleed met traditionele en moderne instrumenten en voorzien van een dansbare beat. Nieuw album volgt volgend jaar.

Quasi – Queen Of Ears

Quasi is een musicerend echtpaar uit uit Portland Oregon. Sam Coomes en Janet Weiss zijn al best wel een tijd bezig. Als we vertellen dat ze ooit nog als begeleiders van Elliott Smith hebben opgetreden weet je ongeveer hoe lang.

Hun oeuvre omvat acht albums, waarvan het laatste zo’n tien jaar geleden uitkwam. Hoog tijd voor iets nieuws dus. Daar is nu eindelijk sprake van. Queen Of Ears is de eerste single van een nieuwe plaat die begin volgend jaar gaat uitkomen op Subpop. De titel is Breaking The Balls Of History.

De comebacksingle van Sam en Janet is veelbelovend, een lekker grillig nummer met tig tempowisselingen, fraaie koortjes en ondefinieerbaar hoofdinstrument dat strijdt met zanger Sam om aandacht. Producer is John Goodmanson, die in zijn lange loopbaan ook heeft gewerkt met o.a. Sleater-Kinney, Blonde Redhead, en eh.. Wu Tang Clan.

Hotel Lux – National Team

We kunnen niet anders dan jaloers zijn op de Brits poptraditie. Wij menen onze sporters overzee te moeten steunen met een ordinair dranklied. Iemand met 48 bier achter zijn kiezen moet het ook nog mee kunnen zingen was het criterium. In de U.K. kunnen ze gewoon kiezen uit tal van sterke en solide songs van respectabele acts.

Een van de kandidaten is National Team van Hotel Lux. Ze schreven de punk georiënteerde meezinger toen ze hangend op de bank en boerend van een smakeloze afhaalmaaltijd naar een wedstrijd van het Britse voetbalteam zaten te kijken. En ze zich realiseerden dat die gasten die daar de sterren van de hemel spelen van hun leeftijd zijn!

Kijk dat is nou inspiratie! Ze raapten zich op renden naar de studio en kwamen met dit nummer waarmee ze hoog gaan scoren. Debuutalbum is ook klaar en verschijnt begin volgend jaar. De mannen van Hotel Lux hebben hun biertje wel verdiend.

TVAM – High Art Lite

High Art Lite is de titeltrack van het nieuwe album van TVAM, a.k.a. Joe Oxley. Als naamgever moet High Art Lite representatief zijn voor het album, en dat is het ook.

Op zijn tweede langspeler laat Oxley horen bekend te zijn met de drie hoofdstromingen van de synthesizer muziek, de art-rock van acts als Jean Michel Jarre en Kraftwerk, synthipop a la Tubeway Army en Ultravox en de elektronische dansmuziek van zijn eigen generatie. Aangevuld met een flinke scheut gitaar heeft hij uit die invloeden een eigen sound weten te brouwen waar je op kunt op dansen, transen of romancen. Al naar gelang van de behoefte of situatie.

Moss – The Way You Are

Good Old Moss had nog wat tracks over van de sessie voor hun HX album. En zoals vaker het geval is niet helemaal duidelijk waarom die songs het album niet hebben gehaald. Aan de kwaliteit kan het niet liggen.

The Way You Are laat Moss namelijk in topvorm horen, een gedreven, beetje mystiek nummer met een fraai opgebouwde spanning. Zeker geen doorsnee Moss, maar een geslaagde variant op hun beproefde sound. En dat geldt eigenlijk ook voor de twee andere tracks van de HX DLX EP. Volgende keer misschien even doorgaan tot er genoeg materiaal is voor een dubbelalbum.