Alvvays – Easy On Your Own?

Met Pharmacist, hun eerste nieuwe nummer in vijf jaar maakte de Canadese (post)punkband Alvvays het de luisteraars niet echt makkelijk. De song zat zo propvol informatie dat het leek alsof er twee nummers door elkaar liepen.

Nieuwe single Easy On Your Mind? is een stuk makkelijker te behappen. Dat wil niet zeggen dat Molly en band het easy listening pad zijn opgeslagen. Onder haar ontspannen meisjeszang kraakt, piept en borrelt er van alles, maar het deksel blijft dus op de put.

Het resultaat is een punky popsong die klinkt als een kruising tussen (oude) Pixies en The (vroege) Bangles. De bron van Pharmacist en Easy On Your Own? heet Blue Rev.

Black Honey – Charlie Bronson

Black Honey is inmiddels een oude bekende, maar voor de jongere luisteraars behoeft de naam Charles Bronson misschien enige toelichting. Bronson was een beroemd Amerikaanse filmacteur gespecialiseerd in ruwe bolster, blanke pit types, maar ook regelmatig gecast als bad guy in westerns en andersoortige knokfilms. Zijn knoestige kop leverde hem de bijnaam ‘leatherface’ op.

Uiteraard gaat Charles Bronson niet over de filmster, maar wordt ol’ leatherface door Isobel ‘Izzy’ Phillips opgevoerd als personificatie van haar opgekropte agressie. Izzy wil nog wel eens op tilt slaan als ze weer eens geconfronteerd wordt met het keurslijf waar de (Britse) maatschappij haar induwt. Dan krijgt haar ‘inner’ Charles Bronson de bovenhand. Daarover dus gaat de nieuwe single van Black Honey, het eerste nieuwe nummer van de band sinds het vorig jaar verschenen Written & Directed album.

Cleopatrick – OK

Het Canadese alt-rock duo, Cleapatrick dat onlangs nog op de Lowlands stond, laat de meters in het rood springen op nieuwe single, OK. Alles is vervormd, op de zang na.

Blijkbaar wil de zanger dat zijn tekst goed verstaanbaar is. Die tekst, een tirade eigenlijk is gericht aan een niet bij naam genoemde ‘baby’. Aanleiding voor de desperate woordenstroom lijkt een misverstand in de communicatie. Wat duidelijk is dat de ik figuur niet lekker in zijn vel zit, ofwel hij is niet okay. Als dat maar goed afloopt.

De spanning en frustratie van de lyrics hoor je dus terug in de instrumentatie die schuurt als zand in een natte zwembroek. Het lijkt logisch dat OK het voorspel is van een tweede langspeler van – hun debuut kwam vorig jaar uit- maar die is nog niet bevestigd.

Rubblebucket – Earth Worship

Rubblebucket -puinemmer in het Nederlands- is een ongewone naam voor een ongewone band. De club uit Brooklyn wordt aangevoerd door Alex Toth en Kalmia Traver, hij speelt trompet, zij zingt en speelt sax; ongebruikelijke instrumenten voor een indie-band.

Rubblebucket bracht in 2008 het eerste van binnenkort vijf albums uit. Beroemd zijn ze er niet mee geworden, maar wat niet is, lijkt alsnog nog komen. Die hoop vestigen we op nieuwe single Earth Worship, dat een gestroomlijnde band laat horen die je ergen tussen Arcade Fire en Portugal The Men kunt plaatsen, maar dan dus met sax en trompetsolo’s. Earth Worship heeft zelf wel iets Frans.

Een saillant detail is dat Alex en Kalmia tot 2018 naast de band ook het bed deelden. Een echtelijke breuk leek het einde van de band te betekenen, maar ergens vorig jaar zochten ze elkaar toch weer op. En wat blijkt? De band straalt als nooit te voren. Nu maar hopen dat Earth Worship aanslaat en dat Alex en Kalmia elkaar eeuwige trouw beloven.

Pixies – Vault Of Heaven

Sinds hun tweede wederopstanding in 2016 brengt Pixies met regelmaat nieuwe muziek uit. De band weet ook wel dat daar -behalve een handvol diehard fans- niemand op zit te wachten. Ze doen het dan ook meer voor henzelf dan voor het publiek. Van alleen maar oude songs spelen wordt een band ook niet vrolijk.

Een nieuwe Where is My Mind of Monkey Gone To Heaven zit er helaas niet meer in, maar dat wil niet zeggen dat Frank Black niet af en toe verassend goed uit de hoek komt. Nieuwe single Vault of Heaven verdient bijvoorbeeld meer dan te worden afgedaan met een schouderophalend ‘het zal wel’. Ook omdat het een a-typisch nummer is voor Pixies. Vault Of Heaven is meer prairie dan punk, meer Morricone dan Hüsker Dü, zeg maar en dus erg geslaagd. Leuke clip ook. Meer van dit graag.

Kaminski signs with AudioSport Records

On September 16th Kaminski’s debut album My Diary Lied will be released via AudioSport Records, Leeuwarden. ‘A dark and personal manifesto, with an urgency that needs to be heard,’ the label explains. ‘As a label, we focus on the Frisian indie and rock scene and we have a weakness for music that is heartfelt and honest. Kaminski fits right in here’.

The 10-track album was recorded during the corona lockdown in Kaminski’s garage. In the safety of his quarantine, fanning out old photographs, searching for the meaning of childhood anxiety dreams, and exploring perpetual inhibitions that had been characterizing him for years, a clear but gloomy central theme emerged: the struggles of a child growing up in a religious cult. Musically, Kaminski navigates between indie, slowcore, and elements of prog rock.

The album My Diary Lied will be released on vinyl by AudioSport Records, and will also be available via all streaming platforms.

Listen to Kaminski here.

Powered by Penguin Artists

The Murlocs – Compos Mentis

Het Australische vijftal van de ‘energetic, punky and psychedelic’ rock band The Murlocs opereert vanuit Melbourne en “Rapscallion” is alweer hun zesde studio-album. Met leden uit bands als Orb, King Gizzard & The Lizard Wizard, Crepes en Beans kun je The Murlocs waarachtig een ‘dynamic musical collective’ noemen en ‘strapped with fuzzy guitar licks, feverish bass-lines and psychedelic brightness’ bevat hun nieuwe album ‘an ultimate mix of bluesy feelgood, laidback stoner, fun punk and catchy 60’s tinged rock’!

The Sheepdogs – So Far Gone

Een beetje blues en roots naar de mensen toe! En dat nog wel uit Canada, als je southern states van de USA zou zeggen, zou je het ook geloven. The Sheepdogs halen de mosterd bij CCR en Allman Brothers vandaan, voeg daar een T-Rex basloopje aan toe en je hebt een heerlijk retro sound te pakken zoals op So Far Gone. Een single van hun nieuwe album Outta Sight, hun zevende alweer.

DMA’S – I Don’t Need To Hide

Na drie studioalbums heeft het Australische rocktrio DMA’s een soort van mythische status verworven onder fans. Hun wereld is er eentje van aanvaarding, vrijheid van expressie en gedeelde emoties.

Vorige langspeler THE GLOW (2020) katapulteerde de band recht naar de top van de charts (#4 in UK, #2 in Schotland en #2 in Australië). I Don’t Need To Hide is hun nieuwste single en het opwindende geluid van een band op de top van hun kunnen. “There’s a confidence you obtain when you find someone who loves you for all your faults, quirks and obscurities. They make you feel like you don’t need to hide anything from anyone anymore”, aldus gitarist Jonny Took.

Warhaus – It Had To Be You

Balthazar zit midden in een drukke festivaltour, afgelopen weekend nog op Lowlands, maar dat weerhoudt Maarten Devoldere zich er niet van om muziek te maken en uit te brengen met zijn project Warhaus. Onlangs kwam de eerste single Open Window van het aankomende album al uit, maar die viel stiekem een beetje tegen. Vonden wij dan.  Het nieuwe nummer It Had To Be You valt bij ons beter in de smaak. Mysterieus en zwoel met rijke instrumentatie zoals we Warhaus graag horen. Op 15 november komt Warhaus langs in de Helling in Utrecht. Dat belooft “intiem” te worden.