Nieuwe Muziek Archieven - Page 229 of 968

Yot Club – down bad

Yot is waarschijnlijk hoe je yacht uitspreek in Mississippi, de thuisstaat van Ryan Kaiser, voorzitter en enig lid van Yot Club. Op basis van de bandnaam zou je gerechtigd zijn te denken dat Yot Club, yacht rock maakt, glad gestreken gitaarmuziek voor consumptie op terrassen, jachthavens en andere zonnige plekken.

Dat is dus niet het geval, integendeel zelfs. Yot Club is van de lo fi, gruizige indie, muziek voor slaap -en zolderkamers, kleine clubs en andere plekken voor mensen voor wie geld geen rol speelt.

In zijn voorkeurslijst op Spotify staan vooral obscure acts die net als hij inspiratie putten uit de new wave en synthipop van weleer met af een toe een uitschieter richting blues, funk en dance. Breed dus. Dat geldt ook voor zijn debuutalbum, Off The Grid. De 11 uiteenlopende songs worden bijeen gehouden door Kaisers voorkeur voor vintage instrumenten, en zijn nasale zang. Hij speelt gitaar, drums, keys en en bas.

Mede vanwege die zang en de keyboards doet single down bad aan The Cars denken, terwijl de powerpop gitaren lijken afgekeken van The Romantics. Twee namen die overigens niet in zijn lijst voorkomen. De achtergrondzang die het nummer extra cachet geeft is helemaal van hemzelf.

Yot Club timmert inmiddels flink aan de weg. Hij bereikt maandelijks ruim 5 miljoen luisteraars en zijn (eerste) tour is grotendeels uitverkocht. Dit muisje krijgt dus nog een staartje.

Derya Yildirim & Grup Simsek – Bal

Derya Yildirim is een medium succesvolle singer-songwriter uit Turkije met als specialisatie de gevoelige ballad. Grup Simsek is een vrij onbekend, traditioneel Turks gezelschap. Zet ze bij elkaar en er gebeuren muzikale wonderen!

Het funky Bal is een mooi voorbeeld van wat de Bosporus popband te bieden heeft, een fusie van Anatolische rock, Turks psych en Zwarte Zee ballades. Inderdaad, Derya Yildirim & Grup Simsek behoren tot dezelfde muzikale bloedgroep als ‘onze’ Altin Gün. Net als bij de Gün hebben de bandleden ook verschillende nationaliteiten. Zelf spreken ze van de ‘Outernational generation’. Anders dan AG spelen Derya Yildirim & Grup Simsek naast Turkse traditionals ook eigen werk, zoals Bal.

Te zien op Le Guess Who in Utrecht tussen 10 en 13 november.

Harley Francine brengt op 8 juli hun langverwachte debuutalbum ‘Derailed’ uit

Met veel ogen op ze uit de Nederlandse indie-scene is de grunge band Harley Francine aan het stijgen in de charts. Met goed ontvangen singles zoals ‘Mason, Run!’, ‘Dagger Tongue’ en ‘Drown’, die veel radioplay hebben gekregen door heel Nederland, komt er nu een vervolg met 13 nummers: ‘Derailed’.

Het album bevat features van The Damned Few zangeres Dion Legebeke (Op ‘Dystopia’) en Reality Spill zanger Kees Dost (Op ‘Mason, Run!’).

Na 2,5 jaar schrijven ging de band naar Luttenberg om het album op te nemen met producer Ruud Tijs van Hillroad Records, die bekend staat om zijn werk met onder andere The Damned Few, Tricklebolt en een hoop andere bands en artiesten.

De Overijsselse band bestaat uit zanger en gitarist Luc de Vries, basgitarist Florian Honer en drummer Russell Sluiter. Vanwege een schoolband waar beide leden in zaten startten Florian en Russell Harley Francine in begin 2019 met z’n tweeën. In de zomer van 2019 kwam Luc erbij door een online advertentie op muzikantenbank.net. Met een gedeelde passie voor jaren 80 en 90 alternatieve rock muziek is de band sinds 2019 non-stop bezig met zich ontwikkelen en vernieuwen. Een keerpunt van de band was toen ze de support act voor The Damned Few waren in september 2020. Na het eerste echte optreden gespeeld te hebben zoekt de band naar meer, en hebben ze sindsdien op een aantal andere plekken gespeeld en meerdere interviews gehad met radio stations en podcasts.

Op 8 juli presenteert Harley Francine het album in Hedon (Zwolle) met support van de bands Headfirst en Rockford. Samen met de 2 andere grunge rock bands is Harley Francine misschien wel de meest stijgende band in Nederland op het moment. Met een verdubbelend aantal radio interviews bij onder andere Alternative FM en een stabiele hoeveelheid radio airplay over meerdere stations door Nederland laat Harley Francine zien wie ze zijn, en wat ze te bieden hebben: Een album dat de jaren 90 een nieuwe jasje geeft en de indie scene iets nieuws en origineels biedt.

Listen to Harley Francine’s tracks here

THICK – Loser

Nikki Sisti speelt gitaar, Kate Black bas en Shari Page de drums. Alle drie zingen ze, Nikki het hardst. Acht jaar geleden staken ze de creatieve koppen bij elkaar en begonnen ze THICK.

Inmiddels is THICK een begrip in de punkscene van New York en daarbuiten. Met Loser kondigen de meiden de geboorte aan van hun tweede langspeler.

‘You Think That I’m A Loser, I Love When People Tell Me I Should Quit’, I’ll Never Be A Winner‘ zingt Nikki Sisti. ‘Stel je het ergste voor dan kan het alleen maar meevallen’ lijkt de boodschap. Hopelijk geldt dat niet voor het nieuwe album. Loser schept namelijk verwachtingen.

The Strangerz – Shut Up!

Shut Up! is de tweede single van The Strangerz, een volgens eigen omschrijving ‘shouty feminist punkband’ uit Manchester. Daar zit geen woord gelogen bij.

Vergeleken bij de uithaal van frontvrouw Martha in Shut Up! is de schreeuw van Rhian Teasedale van Wet Leg in Ur Mum niet meer dan een zuchtje. Bij wijze van spreken dan.

Op de twee tot nu toe verschenen singles van The Strangerz plaatst de band zich in het zelfde speelveld als Yard Act, Dry Cleaning, English Teacher en al die andere bands met een praatzingende frontpersoon, parlando punk dus.

Fun fact, The Stangerz bestaat uit twee tweelingen. Martha en haar gitaarspelende broer Thomas en drummer Shannon en haar bassende broer Will.

Soccer Mommy – Don’t Ask Me

Sophie Allison alias Soccer Mommy heeft met Sometimes Forever een album voor de jaarlijstjes afgeleverd. De belofte van een grootse doorbraak zal er al in vanaf haar eerste echte langspeler, Clean (2018). Maar het is toch altijd fijn als verwachtingen worden waargemaakt. Je zult de acts maar te eten moeten geven die onder de druk bezwijken.

Het verlegen singer-songwritertje van vier jaar geleden is getransformeerd tot indie-diva van formaat. Hoewel de meeste songs op haar nieuwe album weer beschouwend en introvert zijn, haalt ze regelmatig even lekker uit en/of zet ze haar woorden kracht bij met opvallend heavy gitaarwerk.

Met zijn ingehouden zang en uitbundige gitaren is Don’t Ask Me representatief voor het album waarmee Soccer Mommy zich definitief plaats voor de indie-eredivisie.

All Them Witches – L’hotel Serein

Op nieuwe single L’hotel Serein geeft All Them Witches een partijtje blues ten beste zoals we eigenlijk sinds Stevie Ray Vaughn niet meer hebben gehoord. Het is de zesde track van de psych-rock band uit Nashville dit jaar uitbrengt, de tweede met een radiovriendelijke lengte.

Blues a la All Them Witches is slow en smerig, gespeeld met ingehouden spanning en een vleugje psychedelica. Het hotel uit de titel is volgens bassist Michael Parks net zo’n mythische plek als The House Of The Rising Sun of Hotel California, een mix van bordeel en bedevaartsplaats. Een plek dus dat een lied verdiend.

Isle of Wight alt/grunge outfit ‘Pet Lounge’ release debut single – ‘No Fun’

Isle of Wight based alt / grunge act Pet Lounge (aka Guy Page – drummer and producer of UK band Coach Party) release their debut single “No Fun” this July.

The spin-off shares some familiar musical flavours with that of Coach Party, but Guy’s style here leans to a more rough, raw and grungy feel (for fans of Dinosaur Jr, Weezer, Saves The Day, Hell Is For Heroes).

Talking about the single, Guy says: “No Fun” is a song of self-deprecation, which sums up the feeling that you’re just not as funny, interesting or fun to be around as the vast majority of people you associate with. And then there’s a guitar solo.”

Accompanied by a lo-fi lyric video, this debut release is a hooky, hard hitting track which comes in at a satisfying sub 2:30. Produced and mixed by Guy, it’s a reliable sign of what to expect from future Pet Lounge releases.

Please direct all enquiries to EarsPeeled Music: jayden@earspeeled.com

“No Fun” will be released on all major streaming platforms 18th July

Ears Peeled – Music PR

Check Pet Lounge’s profile here

Soundtrack voor een reis door de hel – DIVINA COMMEDIA

Elly Kellner produceerde muziek voor het mode theater DIVINA COMMEDIA van designer Ward Warmoeskerken. Samen gaven ze beeld en geluid aan Dante’s Hel, geïnspireerd door het meesterwerk van Dante Alighieri, die 700 jaar geleden stierf. Het mode theater ging in april in première. De muziek is nu in eigen beheer op EP uitgebracht. Al luisterend kun je veilig neerdalen in de hel, in de wetenschap dat dit een verhaal is dat goed afloopt.

DIVINA COMMEDIA opent met Hoeveel Draad waarin de schikgodinnen de levensdraad spinnen. Aan hen de taak al mijmerend te beslissen wanneer ze de draad zullen doorknippen. “Hier is het begin, het begin na het einde”. In het nummer Wat Deed Je weet Elly de druk van de wraakgodinnen te vangen in een onheilspellende soundscape met summiere tekst. Via Gouden Bergen brengt ze met zelfreflectie de luisteraar in rustiger vaarwater. In de afsluiter Engelenhaar komen we aan in het Paradijs, waar een warm welkom ons wacht in het licht. “Licht en engelenhaar, in de wolken. Al die liefde daar, in de wolken”.

De muziek werd geschreven en gearrangeerd door Elly Kellner.
BJ Baartmans (bekend van zijn werk met Jack Poels, Iain Matthews en JW Roy) speelt de mandoline in Engelenhaar.

Releasedatum: 24 juni 2022
Mix & Master: Elly Kellner, 2022
Website: http://www.ellykellner.com

Luister hier naar de track van Elly Kellner

Alex G – Runner

Alex G is de Beck van deze tijd, een ietwat excentrieke eenling die altijd weet te verrassen en meestal hoge kwaliteit levert. Zoals op Runner, single twee van album negen, God Save The Animals (23 september).

Alex Giannascoli bekent in Runner ‘a couple of bad things’ te hebben gedaan. Wat precies laat hij in het midden. Maar uit het feit dat hij het op een gegeven moment op een schreeuwen zet, mag je concluderen dat zijn spijt echt is. De serieuze tekst zit verpakt in een zacht rockend liedje dat klinkt alsof mister G alle instrumenten zelf heeft ingespeeld. In de video eert Alex een van zijn idolen, Tom Petty door te verwijzen naar de clip van The Waiting.