Dazy & Militarie Gun – Pressure Cooker

Dazy, een verbastering van Daisy (madeliefje) is de wat misleidende artiestennaam van James Goodson, een punkzanger uit Richmond, Virginia. Militarie Gun is de veelzeggend naam van een fuzzy rockend gezelschap uit L.A. dat nauwe banden onderhoudt met Drug Church.

Hun gezamenlijke single Pressure Cooker is een mooi voorbeeld van het samen zijn we sterker principe. Presure Cooker is iets poppier, of misschien is gedisciplineerder een beter woord, dan wat de mannen los van elkaar uitspoken. Niet dat hier sprake is van een gepolijst popliedje. Alles behalve. Met zijn dope(y) beat en losbandige samenzang klinkt Pressure Cooker als een onbelicht gebleven albumtrack van Stone Roses. Hopelijk zien ze zelf ook in dat deze ‘one song stand’ voor herhaling vatbaar is.

Clipprimeur: The Anaesthetics – TV Celebrity

Een prachtig dromerige track vol vintage electronica, en eigentijdse indie invloeden van The Anaesthetics. De eerste single van debuutalbum 1080 van de Limburgse modern new wave-band. De groep combineert feilloos dansbare elementen met onorthodoxe gitaarpartijen, eigentijdse en eigenzinnige elektronica, en romantische invloeden.

“Deze surrealistische videoclip gaat over een man die een einde wil maken aan zijn kleurloze bestaan, het enige wat hem tegenhoudt is zijn obsessie met de kleurrijke TV-wereld van een nachtelijke reality-tv show. Daarin speelt een vrouw die, in zijn beleving, enkel en alleen naar hem staart. Het hoofdpersonage verliest volkomen het contact met de realiteit tot hij letterlijk in de TV verdwijnt en zodoende één wordt met zijn obsessie. Regie door Aswin Baaijens, SchaduwLicht. Filmmaker Aswin Baaijens wil mensen verbinden met echte verhalen. Verhalen die laten zien wat het betekent om mens te zijn. Verhalen die iets zeggen over onze angsten, onze pijn maar ook onze dromen. Daarom maakt hij fictiefilms die mensen verbinden met hun emoties. Hij maakt verhalen vanuit de speelfilm gedachte, het dramatiseren van een boodschap met karakters. Dit past hij toe in commercieel en persoonlijk werk.” – Koen Buijs (gitaar/synth)

Elephant – Hometown

Om een bekend gezegde te parafraseren; één goed nummer is een incident, twee goede songs is toeval, heb je drie topnummers dan ben je gewoon goed. Met Hometown levert Elephant hun derde toptrack op rij af.

De Rotterdammers maken countryrock. Ooit was dat de hipste muziek op de planeet en The Eagles net zo cool als nu The War On Drugs. Ja, echt. In de loop de decennia kreeg het genre echter een slechte naam, het gevolg van  plastic koortjes, spekgladde producties en bloedeloze liedjes.

Elephant weet samen met producer Pablo van DeWollf deze klippen fraai te omzeilen. De samenzang is zakelijk, de gitaren klinken aards en de solo heeft een scherpte die doet denken aan countryrock pioniers Poco in hun beste tijd. Prettig ook is dat de band niet doet alsof ze vanuit hun studio uitkijken op de prairie in plaats van de Maasvlakte.

Misschien moet Elephant eens in de V.S. gaan spelen, dan horen ze daar hoe het ook kan, of eigenlijk hoort. 

Lesse – Break Out!

Break Out (Acoustic) is the newest release from emerging artist Lesse.
 Recorded live in Bullet Sound studios in The Netherlands, this acoustic setting has a rather intimate touch, while still driving on its uplifting origins. It consists of Lesse’s signature voice, backed by just guitar.

Break Out is a a song of perseverance and tells about self-doubt and pushing through, alternately. This acoustic version arose spontaneously during a studio Jam session. Break Out was originally written for The COC Songfestival, advocating Diversity & Inclusivity.

Lesse’s sound and voice might distantly remind you of artists like Sting and Tears for Fears.
With his tempting synth-pop and heart breaking ballads Lesse has various fanbase communities around the world. Break Out (Acoustic) is a refreshing addition to his growing discography.

Break Out (Acoustic) by Lesse, available for streaming.
https://go.lessemusic.com/breakoutacoustic

Powered by Penguin Artists

beabadoobee – Talk

De Britse singer-songwriter beabadobee is het veelgeprezen bekroonde Gen Z-icoon die met haar internationaal lovend ontvangen debuutalbum Fake It Flowers uit 2020 meteen hoge ogen gooide en veel succes oogstte. Ook scoorde ze hits met o.a. Last Day On Earth, Care, She Plays Bass en Worth It.

Op 15 juli komt haar tweede full length Beatopia uit, waarop ze teruggrijpt naar haar heel persoonlijke belevingswereld als 7-jarige. De eerste kennismaking met Beatopia is de energieke single Talk die gaat over het toch doen van dingen die misschien niet goed of gezond zijn, maar die je wel een voldaan gevoel geven.

Working Men’s Club – Widow

Op Widow viert Working Men’s Club feest alsof het 1979 is. Waren op het debuutalbum van de arbeidersvereniging nog wel muzikanten van vleesch en bloed te horen, op Widow heersen de machines.

Toen acts als Gary Numan, Human League en Soft Cell met synthesizers in de weer waren produceerden ze het geluid van de toekomst. Nu zijn die zelfde synths zo retro als een telefoon met draaischijf. Maar daar houdt het erelid van Working Men’s Club, Sydney Minsky Sargeant dus van. hij is niet alleen.

Popwarmer: Diplo & Miguel – Don’t Forget My Love

Het is lente en daar hoort een frisse tune bij. En wat ons betreft is de beste daarvoor de nieuwe single Don’t Forget My Love van Diplo & Miguel. Diplo is een grote naam als producer van allerlei artiesten en samenwerkingen. Zo je ken hem als onderdeel van Major Lazer, Silk City en LSD en werkte hij o.a. met Skrillex, Santigold, Aluna en M.I.A. Miguel (Jontel Pimentel) is een Amerikaanse r&b-zanger met een enorme staat van dienst. Samen moet dat dus wel een sterke track opleveren. En dat is zeker gelukt. Diplo eerste soloalbum sinds 2014 kwam begin deze maand uit en telt ook samenwerkingen met interessante artiesten als RY X, Jungle, Leon Bridges en Elderbrook. Op de credits van Don’t Forget My Love vinden we trouwens twee Nederlandse namen; Bas van Daalen en Jasper Helderman. Inderdaad, twee Nederlandse songwriters. Zo zie je maar weer hoe goed we in NL zijn in dance.

Soccer Mommy – Shotgun

Soccer Mommy brengt binnenkort het nieuwe album Sometimes, Forever uit. De plaat bevestigt de status van Sophie Allison als een van de meest begaafde songwriters in de hedendaagse rockmuziek. Sophie Allison grijpt opnieuw terug naar het millenniumgevoel waar ze bekend om staat. Ze brengt haar eigen geluidswereld voorbij het heden en naar de toekomst met een experimentele productie, een uitgebreid moodboard van vintage toetsen en enkele van haar meest verfijnde composities tot nu toe. Vandaag doet ze ons alvast een stukje van dat album cadeau, met het nummer Shotgun en de bijhorende videoclip.

The Smile – Skrting On The Surface

Skrting On The Surface (Skrting schrijf je zonder i) is een al wat ouder nummer, ooit geschreven voor, maar nooit opgepakt door Radiohead. Ten tijde van het In Rainbow album. Wel is de song een paar keer live gespeeld door Yorke’s andere bijband, Atoms For Peace.

Zonder afbreuk te willen doen aan (nou ja een beetje dan) Never Work in TV Again en The Smoke kunnen we vaststellen dat de derde single van The Smile de beste is, om de simpele reden dat Skrting met zijn zacht schuifelende beat, mooi mijmerend zingende York en smaakvolle instrumentatie het meest op vintage Radiohead lijkt. Verschil tussen hoofdband en bijband is dat de productie wat bescheidener is; logisch want The Smile is maar met zijn drieën (plus voor deze gelegenheid een paar blazers). Over die hoofdband gesproken, nu The Smile zich aan Radiohead songs waagt is de kans op een reünie nu waarschijnlijk nog kleiner geworden. 

Arcade Fire – The Lightning I, II

Om de een of andere reden heeft Arcade Fire hun nieuw single gesplitst in twee delen. Bij elkaar duren part I en II vijf en halve minuut, niet bijzonder lang dus. En II gaat verder waar I ophoudt. Aan de andere kant is het niet voor het eerst dat de band in delen denkt, denk aan het vierdelige The Neighbourhood van het debuutalbum, of Sprawl 1 & 2 van The Suburbs. Het maakt verder ook niks uit, want wij hebben de losse delen gewoon aan elkaar geplakt. 

Dit gezegd hebbende, de eerste nieuwe track van de Canadese geweldenaars is puur Arcade Fire; gedreven, ambitieus en vol gas. Plus een tekst met religieuze referenties. The Lightning doet wel aan The Who denken. Win’s stem heeft hier iets weg van die van Roger Daltrey, en het zal zeker niet verbazen als Arcade Fire ooit nog een keer met een rockopera komt aanzetten. Misschien wordt ‘We’ dat wel, het nieuwe album dat op 6 mei uit moet komen.