Coach Party is gespecialiseerd in wraakliedjes. Ging vorige single, FLAG (feel like a girl) over een of andere onverlaat die naaktfoto’s had gepost, nieuwe single Weird Me Out gaat over de noodzaak ten alle tijden jezelf te blijven in een relatie. Als je je anders voordoet dan je bent en het gaat nog fout voel je je dubbel ongelukkig. Dat is ongeveer de moraal van het nieuwe relaas van CP frontvrouw Jess Eastwood.
Of Jess put uit persoonlijke ervaringen weten we niet. Het is te hopen dat haar liefdesleven wat positiever verloopt dan haar songs doen vermoeden. Aan de andere kant leveren haar blauwtjes wel sterke nummers op.
Jess toont zich weer een meester in het neersabelen van haar ex(en). De prijsregel van Weird Me Out is ‘Don’t be yourself ’cause I want something better’. Ondertussen heeft de band het op de gezamenlijke heupen en vliegen de gitaren je om de oren. Bijzonder ook is dat Coach Party alles zelf in huis heeft, de muziek van Weird Me Out is door de hele band geschreven en het nummer is geproduceerd door drummer Guy Page.
Reach For The Sunn is helemaal spekkie voor ons indie-bekkie, supervette noiserock van Amerikaans formaat. Meatbodies, niet te verwarren met Nirvana favorieten, Meatpuppets -alhoewel ik denk dat ze daar goed naar hebben geluisterd- komt uit de Californische stad Monravia. De aanstichter heet Chad Ubovich. Chad zit ook samen met Ty Segall in de band Fuzz. Meatbodies rammelt nu zo’n kleine tien jaar aan de weg (misschien ken je ze nog van hun Pinguinhit Mountain uit 2015?). En met steeds meer effect. Reach For The Sunn, je schrijft Sun om een andere reden met dubbel nn is het openingssalvo van hun derde album, het eind vorig jaar verschenen, 333.
Papa Roach is lekker scheutig met nieuwe muziek de laatste tijd. Cut The Line is het vijfde nieuwe liedje dat de rockjongens uit de U.S. of A. de laatste paar maanden hebben uitgeworpen. Waarschijnlijk hebben we het nieuwe album nu voor de helft in huis.
Niet alleen zijn de beukers lekker productief, ze zijn ook lekker op dreef. Cut The Line is een aanslag op de fundamenten van je huis en je relatie met de buren. Gelukkig is Papa niet vergeten een liedje te schrijven. Dus wie naast slamdancen en stagediven ook gewoon mee wil kunnen meezingen komt ook aan zijn trekken. Nieuw album, Ego Trip volgt op 8 april.
Een maandje voor de release van hun debuutalbum op 8 april laat Wet Leg nog even een laatste teasertje los. Angelica opent met een gitaar die wel iets wegheeft van een sitar. Dat intro zet de toon voor een stevig rockend nummer met meer dan een vleugje psychedelica.
Angelica is zo anders, minder ongepolijst vooral, dan de vier eerder verschenen songs dat je de neiging hebt even te checken of het inderdaad wel Hester Chambers en Rhian Teasdale zijn waar je naar luistert. Ja dus.
Het rauwe randje van Angelica komt waarschijnlijk omdat het nummer niet in een studio is opgenomen, maar bij Hester thuis in de woonkamer. Het geeft maar weer eens aan dat de enige regels die Wet Leg volgt hun eigen regels zijn. En zo hoort het.
Als een jonger broertje van Jack White, zo klinkt de zanger van The Snuts op nieuwe single Zuckerpunch. Het is echter lang geleden dat Jack zo’n knapperige nummer schreef als deze protestsong over het opslokken van privacy door social media.
Zuckerpunch is sprokkelrock op zijn best met naast de net niet hysterische zang van Jack Cochrane een happy orgeltje (dat citeert uit het in de hip hop vaak gesamplede The Champ van The Mohawks), een op hol geslagen wah wah pedaal en een sample van een verhoor van Mark Zuckerberg door een Amerikaanse senaatscommissie. En dit alles in het eigentijdse tijdsbestek van tweeënhalve minuut!
The Snuts staat al een tijdje op de nominatie om door te stoten tot de groten. Zuckerpunch zou best wel eens het laatste zetje kunnen zijn.
S10 gaat met het nummer De Diepte ons land vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival in Turijn, Italië. De Nederlandse zangeres omschrijft het lied als ‘een liefdesbrief aan je eigen verdriet’. Het nummer is deze week de Popwarmer op Pinguin Pop.
De Diepte is in samenwerking met Arno Krabman geschreven en geproduceerd. S10 over haar inzending: “Het is een ode aan het verdriet en de herinneringen die je met je meedraagt. Iedereen maakt in zijn leven gebeurtenissen mee die moeilijk zijn. Dat is iets wat we samen delen als mensen en ik hoop dat je je minder alleen voelt bij het luisteren van het liedje.”
S10
S10 – de artiestennaam van Stien den Hollander – is inmiddels kroonprinses van de Nederlandse alternatieve pop. De 21-jarige artiest deelt door middel van zang, rap en spoken word haar meest persoonlijke verhalen. Met miljoenen streams op haar naam, samenwerkingen met Nederlands grootste artiesten en lovende reacties op haar werk van muziekrecensenten, laat S10 keer op keer van zich horen. In haar eigen taal – Nederlands – want wat ze deelt, is haar verhaal.
Op 10 mei 2022 treedt S10 namens Nederland op in de eerste halve finale van het Eurovisie Songfestival. Mocht zij Europa voor zich winnen en zich kwalificeren voor de finale, dan staat deze gepland op zaterdag 14 mei.
Moon Moon Moon, de band rond songschrijver Mark Lohmann, releast met Hell een nieuwe single die doet denken aan Badly Drawn Boy, Belle and Sebastian en Jens Lekman. Samen met nog vier tracks is het een voorproef op het album Silly Symphonies. De nieuwe plaat van Moon Moon Moon is geïnspireerd door klassieke Disney soundtracks en iconische filmcomponisten als Danny Elfman en John Williams. Het album verschijnt op 15 april op AT EASE; digitaal, op cd en gelimiteerd groen vinyl.
Moon Moon Moon presenteert het album met twee releaseshows; in Cinetol Amsterdam (14 mei) en TivoliVredenburg Utrecht (29 mei).
Placebo deelt vandaag een gloednieuwe single, ‘Happy Birthday In The Sky’. Het is de laatste single die wordt uitgebracht voorafgaand aan het nieuwe album Never Let Me Go van de band, dat op 25 maart uitkomt. Placebo staat op 24 oktober in de Ziggo Dome.
‘Happy Birthday In The Sky’ volgt recente singles ‘Beautiful James’, ‘Surrounded By Spies’ en ‘Try Better Next Time’ op, die elk hun eigen unieke inkijkje boden in wat er in het laatste decennium op de hoofden van de band heeft gewogen. Waar eerdere singles van het album thema’s als persoonlijke verantwoordelijkheid, tech-vermoeidheid en de plek van de mensheid in de wereld beschouwden, is ‘Happy Birthday In The Sky’ Placebo op hun hartverscheurendst.
“Happy Birthday In The Sky is voor mij één van de meer hartverscheurende momenten op het album. Happy Birthday In The Sky is een zin die ik al geruime tijd gebruik. Als ik ‘happy birthday’ wens aan mensen die niet meer bij ons zijn, draag ik ook een soort liefdesverdriet over hoe goed wij zijn in communiceren, denk ik. Je kent dat gevoel van verlies, dat gevoel van wanhoop. Het is alsof een deel van je lichaam en je ziel onterecht van je is afgerukt. Je rouwt, en je wacht.
Ik denk dat dit zo herkenbaar en emotioneel intens is dat het echt iets krachtigs kan communiceren naar de luisteraar. En dat is eigenlijk alles waar ik in geïnteresseerd ben. Tegen welke prijs? Wat maakt het uit. Zolang het nummer mensen echt, echt ontroert, dan zijn alle offers die je moet brengen om daar te komen prima voor mij. Het is niet zo erg om deze emoties te erkennen – je leeft juist ten volle en in het moment als je dat doet. “, aldus Brian Molko.
Op vrijdag 4 maart brengt het alt-rock trio Klangstof hun nieuwste EP ‘Ocean View’ uit. Eerdere deelden ze al de gelijknamige single welke internationaal werd opgepikt. Daarnaast kondigden ze hun Europese headline-tour aan en spelen ze het voorprogramma voor de legendarische band Pixies (die ook net een nieuwe single hebben uitgebracht).
Klangstof bracht in het verleden met succes al twee albums uit: Close Eyes To Exit (2016) en The Noise You Make Is Silent (2020). Met deze albums ontvingen ze lovende recensies van o.a. Clash Magazine, Complex, The FADER, The Line of Best Fit en Wonderland. Vanwege het succes van het debuutalbum speelde ze als eerste Nederlandse band op het Amerikaanse festival Coachella en ontvingen ze een Edison Award voor Best Alternative Act.
Gevoed door nieuwe creativiteit spendeerde Klangstof het afgelopen jaar onder de radar. Dit resulteerde in de nieuwe EP ‘Ocean View’. Deze EP bewijst dat het wachten de moeite waard is geweest en laat een spannende en openhartige blik in de huidige richting van de band zien. Die tot stand is gekomen door de inspirerende ervaring van simpelweg weer als band in één ruimte met elkaar spelen tijdens de opnames. Dit resulteert in een natuurlijke, relaxte benadering waardoor alle klanken en emoties van de EP volledig tot bloei kwamen.
Focus track ‘Silver Cloud’ opent op een ingetogen manier, met een eenvoudige drumbeat en synthesizers die het couplet voortstuwen, om vervolgens een daverend crescendo bereiken als het refrein wordt ingezet. Verbazingwekkend genoeg zag het nummer bijna het daglicht niet:
“We maakten de demo voor Silver Cloud in begin 2020 en eigenlijk was het een van de demo’s die ‘te raar’ zou zijn om op de plaat te eindigen. Uiteindelijk belandde het op onze privé SoundCloud lijst en ik herinner me dat Wannes heel enthousiast was over deze track. Dus we dachten dat het een leuke challenge zou zijn om te kijken of we deze demo konden laten werken” – Koen van de Wardt
De rest van de EP geeft een kijk in de huidige richting van de band. De nummers werden in twee maanden geschreven en vervolgens in slechts vijf dagen opgenomen met producer Thijs van der Klugt. De EP is gemixt door Sam Petts-Davies (o.a. Radiohead, Frank Ocean) en gemasterd door Heba Kadry (o.a. Björk, Big Thief, Deerhunter). De release van de EP wordt opgevolgd met een uitgebreide Europese headline-tour door Nederland, UK, België, Duitsland, Zwitserland, Noorwegen, Denemarken, Frankrijk, Luxemburg, Hongarije en Tsjechië. Daarnaast gaat de band ook met de legendarische band Pixies mee waar ze het voorprogramma voor gaan spelen.
Benelux shows:
– 30-03-2022: België, Antwerpen, Trix
– 14-04-2022: Nederland, Groningen, Vera
– 15-04-2022: Nederland, Utrecht, De Helling
– 16-04-2022: Nederland, Amsterdam, Melkweg
– 23-08-2022: Luxemburg, Den Atelier (met Pixies)
De Cubaans-Amerikaanse illustrator Edel Rodriguez is verantwoordelijk voor de schitterende schilderingen op de hoes en het begeleidende boekje van het nieuwe album van Spoon. Het heet Lucifer On The Sofa en is ook al zo prachtig. Vooral heel erg Spoon ook. Onmiskenbaar.
Die Lucifer op de bank staat voor jou. En voor mij. Want die zit weleens op die bank. Of sofa. Dat duiveltje dat overal even helemaal klaar mee is. Zeker tijdens de vervelendste momenten tijdens die hele fucking coronacrisis zat het Britt Daniel weleens helemaal tot hier. Ja, ook hij is die Lucifer. De boze geest die zo af en toe de kop opsteekt. Zo berichtte INXS al eens, in 1987: Every single one has got the devil inside.
Het is hoe je het wendt of keert een terugkerend thema in de teksten van Spoon. Ook op deze tiende worp van de Amerikanen. Een plaat zonder gekkigheid of experimenteerdrift. Gitaarrock van de puurste soort. Dat wel. Het dendert tien songs lekker door. Heerlijk strak geproduceerd ook, door Mark Rankin, die we kennen van zijn werk voor bijvoorbeeld Bloc Party, Iggy Pop en Queens of the Stone Age, alsook voor Adele.
Daniel wilde een livegevoel opwekken met Lucifer On The Sofa en is geslaagd in die missie. De plaat bruist, komt per draaibeurt beter binnen en je krijgt heel veel zin om acuut naar de kroeg te gaan. De stad in. Gek doen. Ontsnappen aan de realiteit. Pieter Visscher
Spoon – Lucifer On The Sofa (Matador/Beggars)