Na het Pinguin Indie-succes, -1 in de Graadmeter, van CHVRCHES met Robert Smith krijgt de de Schotse indietronica band rond Lauren Mayberry een vervolg op Pinguin Pop. De nieuwe single California is deze week namelijk de Popwarmer.
CHVRCHES is doorgaans net even te poppi en popi voor Indie, maar niet voor Pop. California is een stevige elektropop track van het betere soort. Het nieuwe album Screen Violence is nu uit.
Eerder dit jaar oogstte Django Django lovende kritieken met hun vierde studioalbum “Glowing in the Dark”. De plaat is een halfjaar na de release nog altijd even aanstekelijk vanwege de melodische tracks die in het teken staan van escapisme. Onder meer The Observer, The Independent en DIY Magazine beloonden het album met een vier sterren recensie.
Het Britse viertal kondigt deze week de komst van een deluxe editie aan, die op 10 september zal verschijnen. Deze versie zal vijf gloednieuwe tracks bevatten, waaronder de single “Under Fire”, die nu te beluisteren is. De track gaat gepaard met een fabelachtige videoclip.
Naast de aankondiging van de deluxe editie, maakt de band eveneens bekend dat er een EU en UK najaarstour op komst is. Wie de band live aan het werk wil zien kan op zaterdag 6 november terecht in Paradiso Amsterdam.
Media Giant maakt indruk met debuutsingle Afraid Of The Dark. De band is nog zo nieuw dat we niet meer weten dan dat ze uit Engeland komen. Verder is er nog een persbericht waar je niet veel wijzer van wordt en waarvan je hoopt dat het ironisch bedoeld is.
‘Wij van Media Giant geven om u. Daarom hebben we gebruik gemaakt van een uitgebreid marktonderzoek en een wetenschappelijke analyse om te bepalen wat een hit tot hit maakt. Afraid Of The Dark is onze eerste uitgave, onze studies suggereren dat u de stuwende beat, het dansbare ritme en de herkenbare tekst zult waarderen’.
Dat dus. Wijzer wordt je van de playlist van de band op Spotify. Daarin staan nummers van o.a. David Bowie, Gang Of Four en Elvis Costello. Namen die ontbreken, maar er zeker bijhoren zijn die van Duran Duran en Talking Heads. Op naar de volgende single.
Zou dit hem zijn? FUR hikt al een tijdje tegen een doorbraak aan. Niet dat ze geen succes hebben. De Britse traditionalisten hebben één flinke hit op hun conto, en een handvol redelijk succesvolle singles. Vreemd genoeg zit in aanhang vooral in Indonesië. Thuis in de UK en in de Europese regio stelt de FUR nog niet heel veel voor. En dat is jammer en ook onterecht.
FUR laat zich inspireren door vervlogen tijden, de jaren vijftig, zestig en zeventig toen liedjes maken nog een ambacht, een kunst en een kunde, teamwork ook. Nu is het vaak een eenling met een laptop.
Het Beatle-esque (Oasis-esque) When You Walk Away, Pt 1 is het zoveelste geslaagde voorbeeld van de ‘klassieke’ kop-staart songs die FUR produceert, liedjes waarin de zanglijn er eerder was dan de beat. Wat When You Walk Away, Pt 1 nog extra sjeu geeft is het opwindende gitaarduel aan het eind dat je naar je luchtgitaar doet grijpen.
waarmee de song eindigt.
Bij het opruimen van de studio kwam Nothing nog een paar tracks tegen die niet geschikt werden geacht voor het The Great Dismal album. Waarom niet vraag je je af als je Amber Gambler hoort. Wellicht dat de tekst niet paste binnen het album concept, muzikaal valt er helemaal niks op aan te merken.
Amber Gambler is een atmosferisch nummer, dat wel vaart bij herhaalde beluistering. De bijna gefluisterde zang zweeft boven een weefsel van gitaren, een eenzame viool versterkt de melancholieke sfeer. Conclusie afdankertje blijkt aanwinst! Op 8 oktober komt er een EP’tje uit met nog een paar aan de vergetelheid ontrukte tracks.
De nieuwe Breekijzer is een Fins onderonsje van The Rasmus en Apocalyptica, twee -we mogen wel zeggen- grote namen aan het internationale metalfront.
The Rasmus timmert sinds 1994 aan de weg. Apocalyptica begon zelfs nog een jaar eerder. De eerste heeft een poppy kant, de tweede een symfonische, logisch als je een stel cello’s in de opstelling hebt. Apocalyptica maakte in eerste instantie naam met cello covers van nummers van Metallica, toen die formule was uitgewerkt is de band eigen nummers gaan spelen. En dat doen ze nog steeds.
De bands kennen elkaar natuurijk al heel lang, zo groot is de Finse metalscene niet. Rasmus zanger Lari Yiönen heeft in 2004 een moppie meegezongen op het nummer Bittersweet van Apocalyptica.
Venemous Moon is de eerste track die in de volle gezamenlijkheid tot stand is gekomen. Het resultaat mag er zijn, het experiment is voor herhaling vatbaar. En klinkt precies zoals je kan verwachten, als The Rasmus met strijkers. Als Finland Venemous Moon had afgevaardigd naar het Eurovisie songfestival had Måneskin waarschijnlijk het nakijken gehad.
Discover the video’s of this week’s Streamsonic artists:
Op 24 september brengt ECHT! hun langverwachte debuutalbum INWANE uit via het groove-geobsedeerde, Gentse label Sdban Ultra. INWANE werd in de zomer van 2020 opgenomen in de Jette Studio in Brussel.
ECHT! is een instrumentaal, futuristisch viertal dat zich laat inspireren door conceptuele elektronische muziek en muziekproducties. De naam is een directe verwijzing naar het feit dat hun geluidsoverdracht ‘echt’ is, uitgevoerd met conventionele muziekinstrumenten in tegenstelling tot computermuziek die de productie zou kunnen suggereren. Geïnspireerd door artiesten als Jonwayne, DJ Rashad, Deantoni Parks, J Dilla, Dorian Concept en Aphex Twin, combineert ECHT! electro, hip-hop, trap, funk en futuristische jazz, wat resulteert in een aparte en unieke sound.
“Voor ons eerste album wilden we diepere beats. We luisteren veel naar trap, gruizige hip-hop & bass muziek en we proberen dat soort beats na te bootsen op onze instrumenten. De duistere stemming van die muziekgenres paste bij voor ons gevoel heel goed bij deze rare tijd. Maar we wilden ook contrast geven met een aantal lichtere stukken, waar het menselijke gevoel meer aanwezig is. Deze dualiteit zet zich voort in het mix proces, door sommige geluiden te weg te duwen of te vernietigen, elektronische texturen en effecten toe te voegen, maar ook sommige geluiden echt akoestisch en organisch te houden. Het resultaat is voor ons een volwassen album: het gevoel van elektronische muziek nastreven op instrumenten, maar dat je ook hoort dat het door mensen wordt gespeeld.”
Van de abstracte patronen van het nummer Permanent en de melodieuze atmosfeer van Dunes tot de futuristische funk van Charlier, ECHT! probeert de off-beats van de producer, de deining van de compressor, de herhalende samples of de overgangen van de DJ te simuleren. Elders op de plaat duwen de trap-heavy sounds van 500gr. en de in sub gedrenkte bass klanken van Champi de dingen vooruit, voordat het gewichtige gerommel van Drache de onmenselijke erfenis van elektronische muziek integreren en ‘re-humaniseren’.
500gr. is een lage, zware trap track met de bijzondere notie dat het gespeeld wordt door echte muzikanten op echte instrumenten. Op deze typische trap beat, nemen de harmonie en melodie je verder mee naar een vreemde, hypnotiserende sfeer. “We hebben de kopersectie opgenomen in een kerk, zodat we deze echte warme impact krijgen plus een natuurlijke galm.” – voegt ECHT! toe. Bekijk de video onderaan dit bericht.
Het Brusselse kwartet, dat in 2019 hun debuut EP DOUF uitbracht, heeft niet stilgezeten en bracht onlangs drie live studiosessies uit, getiteld de BREWmixes, die de steun kregen van smaakmakers als LEFTO, Worldwide FM en de Belgische nationale radiozender Studio Brussel. Met BBC Radio 6 Music’s Gilles Peterson als fan, werd ECHT! in 2020 verkozen tot de derde beste band op de RedBull Elektropedia Awards in de categorie ‘Fresh On the Scene’. Onlangs speelde ECHT! nog op North Sea Jazz festival in Rotterdam.
ECHT! bestaat uit bassist Federico Pecoraro, toetsenist Dorian Dumont, drummer Martin Méreau en gitarist Florent Jeunieaux.
Op 7 oktober vindt de release show plaats in de Beurschouwburg in Brussel.
Jungle – Loving In Stereo (Caiola Records/Mattan)
Zijn die nachtclubs nou al weer open? Omdat de nieuwe Jungle uit is. Och jongens en meiden, vrouwen en mannen, wat vinden we daar veel overheerlijke vloervullers op. Om je urenlang op in het zweet te swingen. In zo’n nachtclub dus. We zijn eraantoe.
Hoe zat het ook alweer? Met Jungle? Nou, het is nog altijd die danceformatie uit Londen, met Josh Lloyd-Watson en Tom McFarland als voornaamste leden. Ze debuteerden zeven jaar geleden met het gelijknamige Jungle en dat werd uitstekend ontvangen. Wat in mindere mate gold voor opvolger For Ever. Het moet die ‘lastige tweede’ zijn geweest. Maar nu! Nu is er de dekselse derde. Jungle terug en beter dan ooit. Opwindender, wat organischer allemaal en meer goeie danceliedjes dan waar we op hadden durven hopen. Geen flagrante miskleunen te vinden op dit Loving In Stereo. Integendeel.
Ze leggen het zelf even uit: “We learned to capture the energy of the moment as best as possible without overthinking it. We also realised that our previous albums had a laidback swagger and had never pushed the tempo beyond 120bpm, so this whole level of energy was missing, like we had had a glass ceiling over the project. Our main goal was to let go of perfection and embrace how energetic and real our music could be.”
Inderdaad, een stuk opportunisme kan een hoop doen met de mens. En met de muziek die eruit voortvloeit. Jungle piekt op het juiste moment, net nu het normale leven weer voorzichtig een beetje op gang lijkt te gaan komen. Groovy en funky dance met allerhande soul-, rock- en disco-elementen die voor de juiste opwinding zorgen. Nu de zomer ons al maanden voor de gek houdt. En zijn die nachtclubs nou al weer open? Pieter Visscher
Ook single nummer twee van Mazey Haze mag er zijn. Net als Sad Lonely Groove is Headspin een mijmerende melodie verpakt in een dwarrelwind van gitaren. Kenners zullen in de gitaarsound zowel de oude Byrds als het pre disco Tame Impala herkennen.
Meer van het zelfde is de nieuwe Mazey Haze single echter niet. Waar de debuutsingle een lekker achteruitleunnummer is, blijkt Headspin na een lome start niet alleen dromerig maar ook dansbaar.
Deze week maakte Mazey bekend dat er in november een EP volgt. De release van ‘Always Dancing’ wordt gevierd met een show in Paradiso op de 8ste. De kaartverkoop is inmiddels in volle gang en aangezien er maar een beperkt aantal tickets in omloop zijn is haastige spoed in dit geval goed.
