Category: Recensies

Feeble Little Horse – Tin Man

‘Je moet een band beginnen, dan kan daarin je hart luchten over je mannen’, was het advies van vader Slocum aan dochter Lydia.

Het bestaan van Feeble Little Horse hebben we dus eigenlijk te danken aan een verstandige ouder. Lydia rekruteerde haar bandleden in het collegecircuit van Pittsburg. Nu staan de vrienden ingeschreven aan de universiteit van New York, maar of er veel van studeren gaat komen valt te bezien.

Album 2 van Feeble Little Horse is klaar voor release. Was hun debuut een verkapt solo-album van miss Slocum, Girl With Fish is echt groepswerk. De songs werden heen en weer geketst tot iedereen tevreden was. En het hele productieproces hielden ze weer in eigen handen. Dat was de deal met de platenmaatschappij; volledige artistieke vrijheid.

Eerste single, Tin Man belooft veel goeds. Het is net zo’n shoegazerig aan anarchie grenzend gitaarnummer als Graadmeter hit Chores, maar veel geproduceerd. Onveranderd is de laconieke welhaast dodelijke manier waarop Lydia weer een menneke op zijn nummer zet.

9 juni volgt het album.

Declan Welsh and The Decadent West – King Of My Head

Declan Welsh and The Decadent West wordt heel snel heel goed. Het zou niet verbazen als King Of The Road de Schotten een deal bij een major label gaat opleveren en misschien wel een onvervalste hit.

De nieuwe single is in ieder geval hun ‘potentste’ nummer tot nu toe. We horen een sterke opbouw met spannende details en sporen van U2 en Radiohead en een vleugje Stone Roses. Maar vooral een band die blaakt van het zelfvertrouwen.

King Of My Head komt van het tweede album van mister Welsh en zijn kompanen, dat in september uitkomt. Dat duurt dus nog even. Waarom dan nu al een single? Waarschijnlijk kon de band gewoon niet wachten om alvast een tipje van de sluier op te lichten.

Spinvis – Paradijs

Bijna vrolijk klinkt Spinvis op nieuwe single, Paradijs. Bijna, maar niet helemaal.

Erik de Jong zou Spinvis niet zijn als het vlotte tempo geen tekst zou dragen over de gelopen race die het leven telkens weer blijkt te zijn. Ook wie hoopt op verlichting in het hiernamaals wacht teleurstelling, want zelfs in het Paradijs is trouble. Die boodschap te laten bekrachtigen door een gospelkoor(tje) is een vondst.

Het nieuwe album van Spinvis heet Be-Bop A Lula en is vanaf 7 april verkrijgbaar op alle mogelijke manieren.

Pinguin Radio presenteert Volkskrant Radio – februari 2023

Pinguin Radio en de Volkskrant slaan de handen ineen voor een maandelijkse radio-uitzending waarin de luisteraar bij de hand wordt genomen langs de beste albums en de beste tracks van het moment.

de Volkskrant

Iedere eerste maandag van de maand tussen 20:00 en 22:00 uur live te beluisteren bij Pinguin Radio en een dag later terug te vinden op Volkskrant.nl als podcast en uiteraard ook bij ons op de site!

Dit alles, en meer, is te vinden op de maandelijkse Volkskrant Radio-podcast op Pinguin Radio.

Met aandacht voor deze albums:

  1. Young Fathers – Heavy Heavy
  2. Caroline Polachek – Desire, I Want To Turn Into You
  3. Amber Arcades – Diamond Road
  4. Kalela – Raven
  5. Vusi Mahlasela – Faceless People

Mood Bored – Lucky

Mood Bored neemt verder afstand van de concurrentie en een stap richting  eeuwige roem met alweer een schitterende single.

De derde release van het Tilburgse trio is een zacht rockende popsong die rustig opbouwt naar een verlossende gitaarsolo. Voor de gitarist mag afsluiten heeft Myrte Driesenaar je op het verkeerde been gezet door heel liefelijk te zingen over het soort partner dat je niemand toewenst. Extra punten ook voor het feit dat Lucky anders klinkt dan Easy Going en Pour Into me, maar toch onmiskenbaar  het werk van is Mood Bored.

Do Nothing – Happy Feet

Post-punk neemt vele vormen aan. De muziek van het uit Nottingham afkomstige Do Nothing lijkt gemaakt naar model van een band die al post-punk bezig was toen punk nog helemaal nieuw was, David Byrne’s Talking Heads.

In de praktijk betekent dat licht neurotische gitaarmuziek met erudiete teksten. Zo gaat Happy Feet niet over Pinguins, zanger Chris Baily zegt dat hij de film zelfs nooit gezien heeft, maar over de kwetsbare positie waarin een kunstenaar zich begeeft als hij/zij voor het voetlicht treedt. In geval van Do Nothing dus muziek uitbrengen.

Baily en band hoeven zich geen zorgen te maken, de receptie van Happy Feet is over het algemeen zeer positief. Het versterkt het algemeen gedragen vertrouwen dat Do Nothing opbouwde met eerdere releases. Het zou mooi zijn als het door Andy Savours (Black Country New Road, My Bloody Valentine) geproduceerde en Oli Barton Wood (Porridge Radio, Nilüfer Yanya) gemixte Happy Feet de opmaat is naar een eerste album.

Ps. Leuke clip ook!

Socks;SportsSocks – Talking To Myself

Socks;SportsSocks maakt net zulke eigenaardige muziek als hun naam doet vermoeden.

Om in sportsferen te blijven: nieuwe single Talking To Myself stuitert als een pingpongballetje, terwijl de zanger zingt alsof hij verslag doet van een biljardwedstrijd. Op het slot na dan, dan laat de band zijn punkverleden nog even doorschemeren.

Socks;SportsSocks is momenteel druk bezig met de opname van een nieuwe EP. Releasedatum is er nog niet wel een titel. De opvolger van debuutEP, People Singing About People gaat More Songs About Phones and Happiness heten.

Live Foto Review: Tamino @ Gashouder

Live Foto Review: Tamino @ Gashouder, Amsterdam
2 maart 2023
Foto’s Serge Hasperhoven

Afgelopen jaar bracht de Belgische zanger, gitarist en pianist Tamino zijn langverwachte tweede album ‘Sahar’ uit. Het album, de opvolger van ‘Amir’ (2018), kwam tot stand in zijn Antwerpse appartement en bevat samenwerkingen met bassist Colin Greenwood van Radiohead, producer/engineer PJ Maertens en drummer Ruben Vanhoutte.

Op het album worden Arabische folk en experimentele indierock vermengd met meeslepende orkestrale arrangementen. Tamino gebruikt onder meer de Arabische oed, het instrument van zijn grootvader Muharram Fouad, een van de meest gevierde zangers en acteurs van Egypte. Tamino geeft de oed een nieuwe invulling als een meer ’typisch’ indierock-instrument. Gecombineerd met zijn smeulende stem creëert het een gelaagd en beklijvend geluid. Op ‘Sahar’ vallen de romantiek en tragedie van Jeff Buckley samen met een kosmopolitische esthetische gevoeligheid en mengen Europese, Amerikaanse en Midden-Oosterse invloeden zich moeiteloos.

Miss Tiny – The Sound

Het heeft even geduurd, een jaar of 20, maar Dan Carey heeft eindelijk de stoute schoenen aangetrokken en is achter het glas vandaan gekomen om zelf muziek gaan maken, als helft van het duo Miss Tiny.

The Sound is hun sterke openingszet. Het licht psychedelische rocknummer is uit op Dan’s Speedy Wunderground label, maar of het ook -volgens zijn eigen regels- in 1 dag is opgenomen en gemixt mag je je afvragen. Daarvoor klinkt The Sound net even te verzorgd. Aan de andere kant heeft Carey als producer van onder heel veel meer, Wet Leg, Fontaines D.C. en Foals wel enige praktijkervaring opgedaan. Ook zijn partner, Benjamin Romans Hopcraft is geen groentje op productiegebied. Hij speelt in Warmduscher en zat daarvoor in Childhood. En heeft vaker met Dan gewerkt. Hoe dan ook Miss Tiny is een veelbelovend nieuw hoofdstuk in de bio van beider heren. Het nog site-loze Miss Tiny gaat ook optreden. Het duo maakt zijn debuut later deze maand in Texas op SXSW.

Ladaniva – Shakar

Balkanbeat kent u die uitdrukking? Je hoort er de laatste paar jaar niet zoveel meer over, maar er was een tijd dat geen festival zich kon permitteren om niet een Balkanbeat-act of dj op het programma te hebben staan.

Ladavina herinnert ons er aan waarom we met zijn allen alle normen en warden vergaten zodra er een zuid-Oost Europese beat klonk. Geografisch gezien maakt Ladaniva geen Balkan beat, het duo komt uit Armenië, maar een kniesoor enzovoorts.

Er zullen zeker stemmen opgaan die zeggen dat Shakar te licht is of geen indie, maar die waren ook al geen doelgroep toen Kees van Hondt plaatjes draaide of Shantel kwam buurten.