FIEP – RU Reading?!

FIEP heeft zich afgelopen jaar drie slagen in de rondte gespeeld. Dat betaalt zich nu uit met een nieuwe single waarop Veerle ‘FIEP‘ Driessen welbewust en trefzeker overkomt. Zo van niemand maakt we wat.

Die schijt aan de buren mentaliteit spoort met de boodschap van het samen met Willem ‘Personal Trainer’ geschreven RU Reading?! Daarin rekent ze af met stigma’s en door dyslexie gevoede onzekerheid. RU Reading ?! is eens straf postpunkerig nummer vol spanning en energie. Knap gemaakt ook met al die percussieve geluidjes. Op naar EP 2 en een nieuwe tournee.

MOOON – Rainbow Flowers

Nieuwe muziek van de mannen van MOOON. Of misschien kunnen we beter spreken van een nieuwe single, want het genre dat het Brabantse trio beoefent is ouder dan de muzikanten zelf.

Rainbow Flowers is psychedelische (flower power) garagepop zoals geconcipieerd in de latere jaren zestig door bands als The Pink Floyd, The Byrds en The Move. MOOON dat dit jaar zijn 2e lustrum viert, komt in februari volgend jaar met een nieuw album, hun derde dat dan ook gewoon III heet.

Lala Lala – Armida

Lala Lala is de artiestennaam van Leslie West die we al een paar keer eerder zijn tegenkomen in onze contreien o.a. een keer als duetpartner van Porridge Radio.

Lala’s nieuwe single is een subtiele, traag stromende electroballade met schitterend gestapelde zang van La Leslie. Ze schreef Armida na het stuk lopen van een relatie. Dat die breuk haar veel pijn heeft gedaan is wel duidelijk. Toch is de sfeer van Armida eerder troostend en berustend dan down en out. Ze is verdrietig maar niet boos.

LA LOM – Llorar

Deze is gewoon even voor de leuk en afwisseling en de benodigde vitamine D. LA LOM is een trio uit L.A. dat instrumentale gitaarmuziek maakt, een mix van Colombiaanse cumbia, boleros surf en soul.

De naam is een afkorting van The Los Angeles League of Musicians. Het zou niet verbazen als het sessiemuzikanten zijn, want er wordt op hoog niveau gemusiceerd. De nieuwe single van de band is een cover van Llorar een Mexicaanse kraker uit begin jaren zestig van van Los Socios Del Ritmo. Caramba!

Warpaint – Ankhas

De contributie van Warpaint aan de soundtrack van The Buccaneers, het antwoord van Apple TV op Bridgerton is een mooi, moody nummer geproduceerd door een van de bandleden, Stella Mozgawa.

Zij trad ook op als uitvoerend producent van de soundtrack. De deelnemers moest aan twee voorwaarden voldoen, vrouw zijn, want de belangrijkste doelgroep van de serie en een nieuw nummer inleveren. Behalve Warpaint deden ook Bully, Lucius en Sharon van Etten een duit in het zakje. Wat een Ankhas is? Een van de namen van wat wij een levenskruis noemen. Ankh in de Egyptische mythologie,  waar het kruis symbool staat voor leven na de dood.

Solomon – Envelopes

Nieuwe Solomon single Envelopes heeft een hoog Editors gehalte, maar dat is alleen maar een voordeel. Want hoeveel liefhebbers zijn er niet van het gedragen ietwat donkere lied?

De eigenaar van de mooie sonore stem heet Koen de Witte. Koen is Solomon, maar Solomon is niet alleen Koen. Hij weet zich omringd door een uitgelezen clubje muzikanten waaronder toetsentovenaar Ido Ulmer. De standplaats van Solomon is Maastricht. Net als het begin dit jaar verschenen debuutalbum is ook Envelopes een productie van Christopher Elms (Bjork/Ben Howard/Alanis Morissette). Hij zorgde voor de international klank van Envelopes wat niet heel moeilijk moet zijn geweest gezien de hoge kwaliteit van het basismateriaal.

Quannnic, Orbiting Human Circus – Rummage

We gaan nog even door met het aanprijzen van quannnic. Dat doen we door een derde nummer uit zijn koker op onze playlist te zetten, een samenwerking dit keer met Julian Koster, voormalig medewerker van Neutral Milk Hotel, hier handelend als Orbiting Human Circus.

Wat zijn rol precies is is niet helemaal duidelijk, want Rummage klinkt puur quannnic; een introvert indierocknummer met dikke lagen gitaar en een meeslepende opbouw; van klein en akoestisch naar groots en elektrisch. Van folky naar all out shoegaze kun je ook zeggen. Rummage is een van de meerdere hoogtepunten op het nieuw quannnic album die zich met Stepdream definitief vestigt als een van de opvallendste talenten van dit tijdsbestek. Doe ons maar een tournee.

The Smile – Wall Of Eyes

Het lijkt wel op The Smile per nieuw nummer meer op Radiohead gaat lijken. Wat natuurlijk absoluut geen klacht is.

Wall Of Eyes begint zacht met een in zich zelf gekeerde Thom Yorke, maar groeit gaandeweg in kracht en volume. Tegen het einde krijgt het nummer iets unheimisch en lijkt het alsof er meerdere songs door elkaar lopen. Niet het makkelijkste nummer van The Smile dat ervoor lijkt te waken in herhaling te vallen. Er is meer goed nieuws. Wall of Eyes is het titelnummer van een nieuw album van het trio dat ook weer op tournee gaat. The Smile album II komt op al op 26 januari. Het optreden is op 15 maart in de AFAS in Amsterdam. De kaartverkoop is vandaag gestart.

Teeth Machine – Shiny

Een band met een saxofonist in de opstelling, daar zijn er niet zo veel van. Alleen al om die reden is Teeth Machine niet de zoveelste indieband onder aanvoering van een zangeres.

Die sax is trouwens niet het geluidsbepalende instrument van Teeth Machine dat is toch echt de elektrische gitaar. En de zangeres is niet de enige vrouw in de band die vijf leden heeft en woonachtig is in Londen. Shiny is het tweede nummer dat we van hen oppikken, eerder draaiden we Gumball, en pas hun vierde track in totaal. Ook in Shiny horen we zachte vrouwenzang met contrasterende, harde gitaren, maar de band maakt op geen moment de indruk in te haken op een trend. De vijf minuut plus durende nieuwe single kun je nog het best omschrijven als indie-artrock, een verre nazaat van de pre disco Roxy Music misschien wel. Het plan is om volgend jaar een EP of album uit te brengen, maar veel meer dan het voornemen is er nog niet.  We zullen er t.z.t. verslag van doen.

Gavin Rossdale (Bush): ‘Het voorrecht is mij niet ontgaan’

Na een uiterst succesvolle zomertournee heeft de Britse band Bush een eerste collectie met de grootste hits uitgebracht: Loaded: The Greatest Hits 1994-2023. Er volgt een nieuwe reeks Noord-Amerikaanse headlinedata. Volgend jaar Nederlandse en Belgische festivals en clubshows? De kans is groot.

Met meer dan 24 miljoen verkochte platen, 1 miljard streams en een reeks nummer 1-hits, is de voor een Grammy® genomineerde, multiplatinaband, bestaande uit Gavin Rossdale (zang, gitaar), Chris Traynor (gitaar), Corey Britz (bas) en Nik Hughes (drums) een stevig gevestigde naam. Loaded biedt een uitgebreid overzicht van de ongelooflijke erfenis van de band met 21 nummers die bijna 30 jaar bestrijken. Nieuwe single staat er ook op: Nowhere To Go But Everywhere, een krachtige reflectie op de verschuivingen in perspectief die de tijd met zich meebrengt. Rossdale schreef het nummer. Hij en Britz produceerden het.

Loaded bevat iconische hits van elk van de negen studioalbums van de band, evenals Mouth (The Stingray Mix) van het remixalbum Deconstructed uit 1997 en een cover van Come Together van The Beatles, die in 2012 in zeer beperkte oplage werd uitgebracht.

Volgend jaar zal het de 30e verjaardag zijn van de release van Bush’ 6x Platinum-debuutalbum, Sixteen Stone, dus het is alleen maar passend dat Loaded explodeert met vijf nummers van het baanbrekende album.

“Ik ben heel dankbaar dat ik na al die tijd de kans krijg om muziek te maken”, zegt Gavin Rossdale. “Het voorrecht is mij niet ontgaan. Ik zit nog steeds in de achthoek en ik denk dat dat gezond is, want ik ben goed in vechten.”