Django Django – Under Fire

Eerder dit jaar oogstte Django Django lovende kritieken met hun vierde studioalbum “Glowing in the Dark”. De plaat is een halfjaar na de release nog altijd even aanstekelijk vanwege de melodische tracks die in het teken staan van escapisme. Onder meer The Observer, The Independent en DIY Magazine beloonden het album met een vier sterren recensie.

Het Britse viertal kondigt deze week de komst van een deluxe editie aan, die op 10 september zal verschijnen. Deze versie zal vijf gloednieuwe tracks bevatten, waaronder de single “Under Fire”, die nu te beluisteren is. De track gaat gepaard met een fabelachtige videoclip.

Naast de aankondiging van de deluxe editie, maakt de band eveneens bekend dat er een EU en UK najaarstour op komst is. Wie de band live aan het werk wil zien kan op zaterdag 6 november terecht in Paradiso Amsterdam.

Django Django – Glowing In The Dark

Django Django – Glowing In The Dark (Because Music/Virgin)

Mooie poster, opnieuw, als inlay bij de nieuwe cd van Django Django. Ook op vinyl verkrijgbaar uiteraard. De verpakking van het album is sowieso fraai verzorgd. Zorgvuldig, met mooie liner notes bovendien. We zijn het inmiddels gewend. Ook daarin herken je de vakman.

Glowing In The Dark is het vierde studioalbum van Django Django, dat voor een portie positiviteit zorgt die we zo goed kunnen gebruiken in pandemische tijden. Waarin we hunkeren naar oude gewoontes, zoals voetballen op zondagochtend, wat potten bier drinken in het café en zelfs een tube houtlijm kopen in de godvergeten Action. Zover is het. Maar dan is er dus de nieuwe Django Django!

De band uit Londen liet met prachtvoorganger Marble Skies (2018) al horen de coherentie te hebben teruggevonden die op Born Under Saturn wat op drift was geraakt en is op Glowing In The Dark helemaal terug in bloedvorm. Songs beklijven, hebben een bijzonder hoog meezinggehalte en zijn zo catchy en opwekkend als wat. Glowing In The Dark is een escapistisch album. Ontsnap even uit de coronaroes en word weer een beetje mens. Trek gympies aan, doe de gordijnen dicht en dans je lekker in het zweet in de huiskamer. Gordijnen open? Dat mag ook.

Glowing In The Dark reflecteert het gevoel dat een sciencefictionfilm oproept bij de band. Het mystieke daarvan hoor je terug in het geluid, dat verder als vanouds aan The Beach Boys refereert, terwijl inspiratiebron van het eerste uur Ennio Morricone ook nog altijd even om de hoek kijkt. En plots is er dan een rustpunt tussen al die uitbundige, dansbare tracks: The World Will Turn. Dermate beatlesque dat het verder gaat dan een ode. Dat kunnen ze dus ook. Pieter Visscher

 

 

Django Django – Free From Gravity

In navolging van de betoverende titeltrack Glowing In The Dark deelt Django Django de derde officiële single, die afkomstig is van hun aanstaande album. Free From Gravity is een boeiend nummer waarin vrijwel alle thema’s samenkomen die op het album worden bezongen. Over de droefgeestige teksten van de single vertelt de band: “It’s really about the planet being in such a mess that we eventually have to leave.”

Django Django – Glowing In The Dark

In Glowing In The Dark weet Django Django met minimale middelen een maximaal effect te sorteren. Je hoort niet veel meer dan een up-tempo drumbeat of een upbeat drumtempo, een synthesizer-lijntje, en een stem. Die stem daar draai het om. Die is door een toverdoosje gehaald zodat hij verdubbelt, verdrievoudigd, vervormt en verleidt. Zelden heeft de kunt van het weglaten zo swingend geklonken.

De Django’s zijn blijkbaar zelf ook in hun sas met Glowing In The Dark, want ze hebben er de titelsong van hun nieuwe album van gemaakt. 12 februari is de releasedatum.  

Django Django – Spirals

Django Django is één van de vele bands die het maar niet wil lukken om het succes van hun eerste album te overtreffen. Van de tien meest beluisterde songs van de band op Spotify komt de helft van het 8 jaar oude debuut.

Verschil met de meeste collega’s is dat Django Django geen wanhopige pogingen doet om het eerder behaalde succes te evenaren of overtreffen. De drie albums die sinds het debuut zijn uitgekomen zijn allemaal anders. Ontwikkeling en muzikaal avontuur, daar kiest het kwartet uit Londen voor.

Dat je toch vrijwel meteen hoort met Django Django van doen te hebben komt door de zang. David McLean heeft een herkenbaar stemgeluid en samenzang is en blijft een karakteristiek van de band. Nieuwe single Spirals heeft een intro dat doet denken aan dat van Baba O’Riley, de classic rocksong van The Who. De lange versie dan. Op de single edit van Spirals is het begin er afgeknipt. Elektronica speelde altijd een belangrijke rol in de sound van Django Django. Dat is dit keer, ondanks de opening met een synthesizer-loop minder het geval. De basgitaar zit voor in de mix en de solo is toebedeeld aan de gitarist die daar ruim de tijd voor krijgt. Geheel in samenhang met de tekst, higher and higher in spirals wordt het tempo langzaam opgevoerd tot de climax is bereikt. Het outro is een herhaling van het intro en derhalve een mooie afsluiting.

Django Django – Spirals

Django Django is één van de vele bands die het maar niet wil lukken om het succes van hun eerste album te overtreffen. Van de tien meest beluisterde songs van de band op Spotify komt de helft van het 8 jaar oude debuut.

Verschil met de meeste collega’s is dat Django Django geen wanhopige pogingen doet om het eerder behaalde succes te evenaren of overtreffen. De drie albums die sinds het debuut zijn uitgekomen zijn allemaal anders. Ontwikkeling en muzikaal avontuur, daar kiest het kwartet uit Londen voor.

Dat je toch vrijwel meteen hoort met Django Django van doen te hebben komt door de zang. David McLean heeft een herkenbaar stemgeluid en samenzang is en blijft een karakteristiek van de band. Nieuwe single Spirals heeft een intro dat doet denken aan dat van Baba O’Riley, de classic rocksong van The Who. De lange versie dan. Op de single edit van Spirals is het begin er afgeknipt. Elektronica speelde altijd een belangrijke rol in de sound van Django Django. Dat is dit keer, ondanks de opening met een synthesizer-loop minder het geval. De basgitaar zit voor in de mix en de solo is toebedeeld aan de gitarist die daar ruim de tijd voor krijgt. Geheel in samenhang met de tekst, higher and higher in spirals wordt het tempo langzaam opgevoerd tot de climax is bereikt. Het outro is een herhaling van het intro en derhalve een mooie afsluiting.

Into The Great Wide Open 2018: Django Django, The Vaccines en meer

Into The Great Wide OpenOp Vlieland in het algemeen en Into The Great Wide Open in het bijzonder, is er veel ruimte. Letterlijk en figuurlijk. Neem nou de twintig namen op dit affiche. Van de Malinese wereldster Omou Sangaré tot psychedelisch popkwartet Django Django. Van Julia Holter met haar experimentele composities tot de puntige indiehits van The Vaccines.

Met de urgente oudgedienden van Yo La Tengo, Robert Finley met zijn rauwe blues en soul en liedjessmid Tim Knol. Verder is er ‘pop music with one foot on the dance floor’ van Agar Agar en Tyler Childers maakt onvervalste country in een nieuwe jas. Kelly Lee Owens gaat van dromerig naar uitbundig met haar elektrowave en de jonge Theo Lawrence maakt soulvolle rock en country met zijn Hearts. De kans dat Sunflower Bean heel beroemd gaat zijn wordt steeds groter en METZ zal er zoals altijd weer inknallen. Japanese Breakfast gaat van droompop naar shoegaze en Alfa Mist is de nieuwe jazz-ster van London.

Is er nog meer? Ja. Het danceduo Otzeki gebruikt broeierige beats en hypnotiserende synths, en de ambitieuze Parker Millsap heeft iets weg van een jonge Bruce Springsteen terwijl Dylan LeBlanc ergens tussen Neil Young en Fleet Foxes in laveert. Oh ja, Jim White is geen taxichauffeur of dominee meer sinds David Byrne zijn country-noir ontdekte en dan is er ook nog de melancholieke folk van Haley Heynderickx.

Eerder werden Jeff Tweedy, Destroyer, William Fitszimmons, Damien Jurado, Wende, Rico & Sticks, Hauschka, Protomartyr, Big Thief en The Posies bekendgemaakt.

De wachtlijst
Op maandag 14 mei om 12.00 uur opent de wachtlijst voor Into The Great Wide Open 2018. Met een inschrijving is er alsnog kans om officiële tickets voor het festival aan te schaffen. Ook gaat die dag de pagina voor de ticketterugkoopservice online, hier worden originele kaarten door de organisatie teruggenomen. Deze vrijgekomen plekken worden weer verkocht aan de mensen op de wachtlijst. Meer informatie en de spelregels zijn hier te vinden.

LIVEDATA 30/08-02/09
Into The Great Wide Open 2018 @ Vlieland

Django Django – Marble Skies

django djangoDjango Django – Marble Skies (Caroline)

Natuurlijk galmt ook op het derde album van Django Django de surfsound van The Beach Boys na. Niet zo gek, want dat gebeurde op de twee voorgangers uit 2012 (Django Django) en 2015 (Born Under Saturn) ook al. Wanneer iets werkt, moet je er niet te veel aan sleutelen.

Marble Skies is sowieso geen stijlbreuk in vergelijking met de twee voorgangers en daarom maken we een vreugdesprong. Dus niet alleen omdat er misschien wel een Elfstedentocht aan zit te komen, met dit kraakheldere, zonnige weer en temperaturen die zelfs de breedste grachten doen dichtvriezen. “Gezond weer”, zei mijn wijlen grootmoeder steevast en zij zat er eigenlijk nooit naast. Fan van die Beach Boys als ze was, had ze zonder meer uit de voeten gekund met Marble Skies. Een album dat strak staat van de catchy melodieën en andere vrolijkheid. Tekstueel doen de in Londen woonachtige Schotten ook weer niet al te moeilijk, zonder zich te vergalopperen aan platitudes. Het is vaak zo poëtisch als wat, zoals onderstaande regels uit het titelnummer. Lees maar mee:

Rolling in the darkness of your mind
Colouring the water of your life
Look across the plain, the shadow
Soon the fields will bloom again someday

Daar kunnen we wel wat mee. Je voelt en hoort dat de vier mannen goed in hun vel zitten en weten wat onze wereld nodig heeft: een dansje, zo nu en dan.

Wie goed luistert, hoort op Marble Skies naast Beach Boys vleugjes New Order en ook Simple Minds (zo doet dat intro van Surface To Air wel heel sterk denken aan dat van Alive And Kicking), maar wie geeft een fuck als er links en rechts wat gepikt is en er een bijzonder smaakvolle potpourri is ontstaan. Het is gewoon tien keer raak. Pet Shop Boys zijn vast en zeker ook trots op de mannen. In Your Beat had zo op Actually (’87) kunnen staan. Nou oké, met een beetje fantasie dan. Pieter Visscher

LIVEDATA 05/03 Ancienne Belgique, Brussels 06/03 Doornroosje, Nijmegen 07/03
Melkweg, Amsterdam

Django Django feat. Self Esteem – Surface To Air

Django Django kennen we als een clubje muzikale mafkezen, dat ondanks -of dankzij- het feit dat ze rare liedjes maken, zenuwachtige synhtipop met een tic (en een tac en een toe) behoorlijk succesvol is. Self Esteem, de gastvocaliste op Surface To Air, de nieuwe single van de Schotse Londenaars behoeft waarschijnlijk wel een nadere introductie.  Self Esteem is het alias van Rebecca Lucy Taylor van de band Slow Club.*

Met zijn verkapte riverdance ritme en housey keyboards zou je Surface To Air kunnen rubriceren onder het kopje electro folk. De single heeft het vertrouwde barokke karakter van Django Django, maar is door ‘the female touch’ minder neurotisch dan we van de band zijn gewend. Maar minstens zo boeiend.

Surface To Air is tegelijk verschenen met het nieuw album van de Django’s, Marble Skies, waarop ook Tic Tac Toe en In Your Beat te vinden zijn.

LIVEDATA: 6 maart Doornroosje, Nijmegen. 7 maart Melkweg, Amsterdam.

*Mocht je Slow Club niet kennen, de band is absoluut de moeite waard, relaxed waar Django Django grillig is, maar net zo eigenzinnig (check Everything Is New).

Django Django – Surface to Air (ft. Self Esteem)

Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een Clip van de Dag. Met vandaag de nieuwe single Surface to Air van Django Django met Self Esteem. Heeft niks te maken met de klassieker van The Offspring maar Self Esteem is de artiestennaam van de artieste Rebecca Lucy Taylor.

 

LIVEDATA 5/3 AB, Brussel 6/3 Doornroosje, Nijmegen 7/3 Melkweg, Amsterdam