Tag: Jack White

En toen was er opeens een nieuw album van Jack White. En voor de release heeft hij iets ludieks bedacht; bezoekers van zijn Third Man recordshops kregen de plaat ‘NO NAME’ gratis mee. Een grote verrassing omdat Jack White vooral druk bezig is met zijn Third Man label en zijn opnamestudio. Jack’s laatste soloalbum dateert uit 2022. Maar met NO NAME worden we verrast met een lekkere vuige, ongepolijste lo-fi plaat met veel blues en punk dat doet terugdenken aan de vroege jaren van The White Stripes. Het swingende, sixtiesachtige That’s How I’m Feeling kan gezien worden als de single van NO NAME.

Heet op de hielen van het nog vrij verse Fear Of The Dawn album kondigt Jack White de komst aan van een tweede album release dit jaar. Vanwaar die plotselinge productie van een man die meestal wel een jaartje of twee tussen langspelers laat vallen? Nummers opgespaard tijden corona, extra inspiratie vanwege zijn huwelijk met Olivia Jean? Jack mag het weten, maar ons hoor je niet klagen.

If I Die Tomorrow lijkt geboren uit vrees voor de dood. De zijne maar vooral die van zijn moeder. Het nummer is mede gericht aan zijn partner die hij vraagt, mocht zijn moeder eerder komen te overlijden dan hij de zorg voor haar over te nemen. Bij zo’n ernstig onderwerp past gepaste muziek. If I Die Tomorrow is een country-achtige ballad met een zachte maar prominente dwarsfluit, een strijkje en een subliem stukje gitaar op driekwart.

Op basis van de drie tot nu verschenen singles, het musical achtige Queen Of The Bees, het hard rockende Love Is Selfish en het beschouwende If I Die Tomorrow wordt Entering Heaven Alive dat al op 22 juli uitkomt een van Jack’s veelzijdigste albums en misschien ook wel een van zijn beste.

Het nieuwe album van Jack White is een meesterwerk. Misschien wel zijn beste solo-album. Maar het is ook een moeilijk toegankelijk album. De sound, de songs en bovenal Jack’s stem zijn scherp om niet te zeggen snerpend. Het lijkt wel of hij alle bastonen heeft weggefilterd.

Nou ja bijna alle, want What’s the Trick eindigt met een basloopje. Maar dan heb je er net een ruim drie minuten durende audiostorm opzitten van gepitchte gitaren, schelle drums en Jack’s merg en been stem gemixt in een windtunnel. White lijkt des duivels op zijn nieuwe langspeler, Fear of The Dawn. De meeste songs lijken over angst, verdriet en wraak te gaan. Of over het onvermogen lief te hebben; ‘What’s The Trick In Making My Love Stick‘.

Het verwarrende is dat het eigenlijk best goed gaat met zijn liefdesleven. Hij is net getrouwd met Olivia Jean. Hij vroeg de gitariste zelfs op het podium ten huwelijk. Van die romantiek dus geen spoor op zijn nieuwe album en al helemaal niet op What’s The Trick.

We kennen Jack White als opgewonden standje, maker van opgefokte soms zelfs hysterische rocksongs. Heel soms echter gunt hij ons een glimp van zijn zachte kant. De country remake van zijn vorige single Taking Me Back was voor zijn doen ingetogen en zelfs elegant. Zijn nieuwe single is zelfs introvert te noemen.

Het akoestische Love Is Selfish gaat over Jack’s onvermogen de liefde naar zijn hand te zetten. Hij wil best wel, maar telkens staat hij met lege handen en zijn mond vol tanden. Vroeger zou Jack zijn frustratie hebben uitgeschreeuw en had hij zijn gitaar in de strijd gegooid om zijn gevoelens kracht bij te zetten. Maar nu hij tegen de 50 loopt wint de berusting het steeds vaker van de boosheid. Opvallend is dat Jack nog steeds de blues heeft, maar dat zijn muziekstijl richting country verschuift.

Tot zover onze psychologische verklaring voor het feit dat mister White zich inhoudt op Love Is Selfish, single twee van soloalbum drie, Fear Of The Dawn dat op 8 april verschijnen zal. Het plan is dat Jack op 1 juli in de AFAS te zien zal zijn.