Steven Wilson – Rock Bottom 

Steven Wilson van Porcupine Tree heeft de release van zijn nieuwe soloalbum vooraf laten gaan door een tweetal singles die zo ingewikkeld waren dat alleen zijn grootste fans er op aansloegen.

Wij eenvoudig indie-volk raakten ervan van slag. Dus wie schetst enzovoort toen we albumtrekker nummer drie onder oren kregen. Het eerste dat opvalt is dat Steve de vocale honneurs dit keer deelt met de Israëlische zangeres Ninet Tayeb. Samen zingen ze een classic rocksong die Ninet de ruimte geeft haar volle register in te zetten. Ze blijkt over een zeldzaam volume te beschikken. Vaak gaat luid zingen ten koste van subtiliteit en bezieling, maar Ninet weet zich en haar stem te beheersen. Met de gitaarsolo aan het slot begeeft Wilson zich op Pink Floyd terrein en zou je willen dat Rock Bottom veel langer zou duren dan een luttele vier minuten.

The Harmony Codex verschijnt op 29 september.

Steven Wilson – EMINENT SLEAZE

EMINENT SLEAZE is de tweede track van het aanstaande nieuwe album van Steven Wilson. Met zijn grote productie, uitgebreide arrangementen, talloze tempowisselingen en prominente leadzang klinkt de opvolger van Personal Shopper als een track uit een rockopera. Dat gaat een stevige zit worden, Future Bites, het nieuwe album van de voormalige voorman van Porcupine Tree.

Maar we hadden het niet anders willen hebben. Muzikanten als Wilson die zich geen zier aantrekken van wat hip of gangbaar is, maar onverdroten hun eigen muzikale wereld creëren zijn een schaars goed in deze op consumptie gerichte tijd.

En daarmee hebben we gelijk het thema te pakken van het nieuwe epos van de progressief rockende Brit. In interviews laat Wilson doorschemeren dat hij wel weet wel dat ook hij de wereld niet gaat veranderen. Maar dat belet hem niet om toch een poging te doen, zijn zegje te zeggen. Dat wordt gewaardeerd. Net als zijn muziek.

Steven Wilson – Personal Shopper

Steven Wilson was de mainman van Porcupine Tree. Met die band liet Wilson al horen niet echt in hokjes te denken. Onder eigen naam hanteert hij een nog breder palet aan smaken en stijlen. Maar welk pad Wilson ook verkent, ouderwetse instrumentbeheersing staat altijd voorop. Dat maakte hem een gewilde sparringpartner van acts als King Crimson, Jethro Tull en Tears For Fears.

Al zijn projecten meegerekend bevat de Steven Wilson collectie nu meer dan 30 albums. Aangezien zijn meest recente solo-album alweer zo’n jaar of drie oud is, is het weer tijd voor nieuw werk. Het -als we goed geteld hebben- tiende studioalbum van de inmiddels 52 jarige multi-instrumentalist heet Steven Wilson x The Future Bites en staat voor half juli..

Om alvast in de stemming te komen heeft Wilson Personal Shopper vrij gegeven. Als de single de album-lading enigszins dekt, wordt Wilson’s nieuwe langspeler een rockopera of op zijn minst een conceptalbum.

Het dik negen minuten durende Personal Shopper wordt voortgestuwd door elektronica, maar vrees niet fans de EDM wordt ver buiten de deur gehouden. De tekst is een aanklacht tegen de consumptiemaatschappij. Als Personal Shopper ergens aan doet denken dan is het aan The Wall van Pink Floyd of War Of The Worlds van Jeff Wayne. Redelijk retro dus. Of tijdloos, dat kan je ook zeggen. 

Steven Wilson – Personal Shopper

Steven Wilson was de mainman van Porcupine Tree. Met die band liet Wilson al horen niet echt in hokjes te denken. Onder eigen naam hanteert hij een nog breder palet aan smaken en stijlen. Maar welk pad Wilson ook verkent, ouderwetse instrumentbeheersing staat altijd voorop. Dat maakte hem een gewilde sparringpartner van acts als King Crimson, Jethro Tull en Tears For Fears.

Al zijn projecten meegerekend bevat de Steven Wilson collectie nu meer dan 30 albums. Aangezien zijn meest recente solo-album alweer zo’n jaar of drie oud is, is het weer tijd voor nieuw werk. Het -als we goed geteld hebben- tiende studioalbum van de inmiddels 52 jarige multi-instrumentalist heet Steven Wilson x The Future Bites en staat voor half juli..

Om alvast in de stemming te komen heeft Wilson Personal Shopper vrij gegeven. Als de single de album-lading enigszins dekt, wordt Wilson’s nieuwe langspeler een rockopera of op zijn minst een conceptalbum.

Het dik negen minuten durende Personal Shopper wordt voortgestuwd door elektronica, maar vrees niet fans de EDM wordt ver buiten de deur gehouden. De tekst is een aanklacht tegen de consumptiemaatschappij. Als Personal Shopper ergens aan doet denken dan is het aan The Wall van Pink Floyd of War Of The Worlds van Jeff Wayne. Redelijk retro dus. Of tijdloos, dat kan je ook zeggen. 

Steven Wilson (Porcupine Tree) is terug met nieuw album “The Future Bites”

Steven Wilson (Porcupine Tree, no-man) kondigt zijn zesde soloalbum THE FUTURE BITES aan. Dit werk is de opvolger van To The Bone (2017) en verschijnt op 12 juni.

Als opwarmer lanceert Wilson een 10-minuten-durende Moroder-esque tour de force PERSONAL SHOPPER.

In THE FUTURE BITES onderzoekt Wilson hoe het menselijke brein geëvolueerd is in het Internettijdperk. De luisteraar bevindt zich middenin de 21ste eeuw, een wereld vol verslavingen. Ontluikende technologie, publieke experimenten, manipulatieve social media, het verdwijnen van het individu,.. Maar THE FUTURE BITES is geen visie op een naderende dystopie, eerder een nieuwsgierig inzicht op het hier en nu.

THE FUTURE BITES is een ronduit schitterend geheel, met zowel electronica als akoestische elementen, groovy baslijnen, duistere funk,… geproducet door Wilson zelf en David Kosten (Bat For Lashes, Everything Everything).

THE FUTURE BITES tracklisting

1. UNSELF
2. SELF
3. KING GHOST
4. 12 THINGS I FORGOT
5. EMINENT SLEAZE
6. PERSONAL SHOPPER
7. MAN OF THE PEOPLE
8. FOLLOWER
9. ANYONE BUT ME

Pinguin Radio presenteert Volkskrant Radio – editie september 2017

Elke eerste maandag van de maand op Pinguin Radio van 20:00 tot 22:00 uur de beste tracks van de beste albums van het moment samengesteld door de muziekredactie van de Volkskrant.

de Volkskrant

De kroniek van de nieuwe muziek

Door Robert van Gijssel

Het is feest in de platenzaak. Na de gebruikelijke zomerluwte, waarin we vooral leuke compilaties konden kopen van Elvis tot The Beach Boys, vlogen de grote nieuwe platen ons de laatste weken weer om de oren. Wie vorige week zaterdag naar bijvoorbeeld een Plato, Sounds, Elpee of Concerto ging, kon zich voegen in een lange rij voor de kassa. En hopen dat er nog een exemplaartje van de nieuwe War on Drugs, Queens of the Stone Age of Steven Wilson verkrijgbaar was.

Want met name die drie releases sprinten nu de winkel uit, vooral op vinyl. In verschillende luxe-varianten: de nieuwe plaatkoper heeft graag wat te kiezen. Ondergetekende koos bij zijn The War on Drugs voor een ‘indie only’-versie, in gelimiteerde oplage met colaflesjeskleurig vinyl. Als je een muzieknerd bent, moet je er soms ook werk van maken.

De opkomst van de Amerikaanse indieband The War on Drugs is een van de mooie verhalen van de pop van de afgelopen jaren. De lang uitgesponnen, bijna terloopse gitaarliederen van Adam Granduciel hakten er op de vorige plaat Lost in the Dream zo in, bij een heel breed poppubliek, dat de band zichzelf inmiddels ver is ontstegen. The War on Drugs tekende bij de grote platenmaatschappij Warner, deed het de afgelopen jaren goed als headliner op festivals en staat in november twee avonden achtereen in een uitverkochte Afas Live in Amsterdam. Met de prachtige nieuwe plaat A Deeper Understanding in de bagage. In een interview in de Volkskrant verklaart Granduciel de schoonheid van zijn muziek en vooral de paradoxale, want droevig-opgewekte toon van zijn liedwerk: ‘Ik heb mijn melancholie en somberte voor me laten werken, ben constructiever met ze omgesprongen, want ik was er van overtuigd dat ze me aan een mooie plaat konden helpen.’

Josh Homme van Queens of the Stone Age, een van de laatste grote rockbands, zocht op zijn nieuwe plaat Villains de samenwerking met producer Mark Ronson. Een popproducer dus, bekend van bijvoorbeeld het blinkende hitwerk van Bruno Mars. De fans zagen de nieuwe plaat om die reden met angst en beven naderen, maar de vrees blijkt ongegrond. Villains is een knisperige, scherpe rockplaat met lekker compacte songs. In een Volkskrantinterview zegt Josh Homme dat we niet bang hoeven zijn dat de rock binnenkort uitsterft, bij het geweld van dance, r&b en hiphop: ‘Ik zou niet weten hoe ik zonder rock zou moeten leven. De troost die ik krijg van een snerpende gitaar, een goed liedje en een mooi koortje, is onbetaalbaar.’

Nog een plaat die de gemoederen van vooral de idolate fans bezighoudt: To The Bone van Steven Wilson. De Britse progrockgod weet best wat zijn fans het liefst willen horen: lange, technische en progressieve rockstukken, waarbij de emoties hoog mogen oplopen. Met dat werk is hij al jaren de aanjager van de moderne progrock, en staat hij zelfs op een eerbiedwaardig jazzfestival als North Sea Jazz. Maar op zijn nieuwe album eert Wilson de mooi gearrangeerde, gelikte pop uit zijn jeugd, van Peter Gabriel tot Kate Bush en Tears for Fears. De kwaliteit is torenhoog, ook in Abba-achtige liedjes als Permanating, maar de liefhebber krabt zich er wel wat bij achter de oren. Een beetje té catchy? Maar toch is het een knappe plaat, die je toch vaker opzet dan je had verwacht na die eerste draaibeurt.

Andere toppers: de Brits-Japanse producer Maya Jane Coles neemt ons mee naar de eighties en de postpunk, bij mistige dubstep en triphop. De tracks op haar album Take Flight doen soms wat denken aan de sombere technopop van de Deen Trentemøller.

Lees hieronder alle cd-reviews van de albums van het moment volgens de redactie van de Volkskrant.

Iron & WineIron & Wine – Beast Epic (Sub Pop/Konkurrent)
Sam Beam heeft er even voor nodig gehad, maar hij is weer terug bij het akoestische, pastorale geluid waarmee hij vijftien jaar geleden voor het eerst van zich deed spreken. En hij is ook terug bij het label dat zijn muziek onder de naam Iron & Wine voor het eerst uitbracht, Sub Pop.

Beast Epic, het eerste Iron & Wine-album in vier jaar, is misschien wel het mooiste album van Beam geworden. Zijn soms wat omfloerste stem kleurt fraai bij de warme instrumentaties, die niet zozeer sober zijn, als wel heel precies gearrangeerd. Op zijn recente platen Kiss Each Other Clean (2011) en Ghost on Ghost (2013) wilde Beam zich nog weleens verliezen in een te dik aangezette sound. Alsof hij bang was in het hoekje van wat al te zalvende singer-songwriters te worden neergezet.

Het knappe van de liedjes op Beast Epic is dat ze niet zo kaal geproduceerd zijn, maar dat de zang altijd het belangrijkste blijft. Een beetje hees en doorleefd zoals Ray LaMontagne dat kan, zingt Beam zijn mooie teksten waarin religie, natuurobservaties en moeizame liefdesverhoudingen steeds terugkeren.

Nog altijd is Beam geen man van grote gebaren, het zijn juist de details die zijn liedjes kleur geven. Zoals even die jankende pedal steel aan het slot van Our Light Miles. Heel in de verte, maar des te doeltreffender.

Zo vallen gaandeweg meer mooie vondsten op. Op dit zesde Iron & Wine album weet Sam Beam zelfs het eenvoudigste kloppen op de klankkast van zijn gitaar een grote zeggingskracht te geven.

together PANGEAtogether PANGGEA – Bulls and Roosters (Nettwerk/V2)
Met een ogenschijnlijk gemak tovert de Californische band Together Pangea de ene na de andere puntige garagerocker tevoorschijn. In Nederland leerden we de band kennen met het album Badillac (2014) en enkele even rommelige als vurige optredens. Bulls And Roosters klinkt gepolijster, maar de referenties zijn hetzelfde gebleven. Het ene moment spetterende jarenzestigbeat, die soms klinkt als een vroege single van The Animals (The Cold, met een fijn kunstfluitrefrein), dan weer een hitgevoelige bewerking van een oud Black Lips-liedje (Kenmore Ave).

Dat resulteert in lekker snerende zang, gitaren die steeds sprankelen en een trits liedjes die je domweg niet uit je hoofd krijgt, zoals Money on It. Het is meer pop dan punk, maar zo’n prettig ratelend gitaarintro als dat van Better Find Out hebben we sinds de eerste singles van de Buzzcocks veertig jaar geleden veel te weinig meer gehoord.

Niks nieuws, wat Together Pangea hier voorschotelt. Maar zelden komen er anno 2017 in een klein half uur zo veel sterke en vrolijk stemmende powerpopliedjes voorbij als op Bulls And Roosters.

TriggerfingerTriggerfinger – Colossus (Mascot)
Vanaf het debuutalbum uit 2004 wordt de Vlaamse rockband Triggerfinger vergeleken met Queens Of The Stone Age (QOTSA), met de aantekening dat het trio uit Lier en Antwerpen rond 2010 veel leuker was dan QOTSA: melodieuzer, minder nors, live uitstekend.

Colossus is het vijfde studioalbum en hoewel Triggerfinger het epigonisme allang is ontstegen, is er nog wel een parallel: het geluid van beide bands is poppier geworden, minder gruizig, eclectischer, niet zelden een soort ‘heavy funk’.

Het heeft het veelzijdigste Triggerfinger-album tot dusver opgeleverd, met een puike single (Flesh Tight), een mooi akoestisch rustmoment (Afterglow) en meer sterke momenten, maar ook een aantal fletsere (Breathlessness) en een wat te melige finale.

De plaat zal ongetwijfeld weer leiden tot sterke optredens (binnenkort is de band te horen op Appelpop in Tiel en Helldorado in Eindhoven), want optreden is en blijft Triggerfingers grootste kracht.

Maya Jane ColesMaya Jane Coles – Take Flight (I/AM/ME)
Een jaar of zeven geleden werd de Brits-Japanse dj en producer Maya Jane Coles in de ‘blogosphere’ gebombardeerd tot grote belofte voor de dance. Ze werd gesampled door Nicki Minaj en gevraagd voor deftige mixalbums als Fabric en DJ-Kicks.

Daarna traden jaren van stilte in. Nu blijkt waarom. Coles heeft in alle rust gewerkt aan een enorm tweedelig album met maar liefst 24 tracks.

Op de eerste plaat mixt ze house, dubstep en triphop met zalig grommende basgitaren uit de postpunk. Sterke tracks als Weak en Darkside doen wat denken aan het sombere werk van de Deen Trentemøller. Ook omdat Coles’ lichtvoetige, vocale refreinen bouwt op donkere en onheilspellende ondertonen en daarmee dus een fijn en mistig popmuzikaal sfeertje creëert.

Het tweede album is minder spannend en gezien de monotone vierkwartsmaten meer gericht op de dansvloer. Passing Me By bijvoorbeeld is een heerlijke housetrack, vol leuke vocale haakjes. Maar halverwege plaat twee dwalen de gedachten toch wat af.

The War on DrugsThe War on Drugs – A Deeper Understanding (Atlantic/Warner)
Op 1 en 2 november stroomt de AFAS Live in Amsterdam vol voor The War On Drugs: 11 duizend mensen, wie had dat drie jaar geleden gedacht? De band rond Adam Granduciel uit Philadelphia (bezig sinds 2005) was zo’n indiegeval waarvoor een volle Paradiso het hoogst haalbare leek.

Luister hier naar de vorige editie!
Volkskrant Radio – augustus 2017

Iedere eerste maandag van de maand tussen 20:00 en 22:00 uur live te beluisteren bij Pinguin Radio en een dag later terug te vinden op Volkskrant.nl als podcast en uiteraard ook bij ons op de site!

===> Lees hier alle recencies van:

Oté Maloya – Diverse Artiesten, Tyler the Creator – Flower Boy, Bedouine – Bedouine, Jay-Z – 4:44, A Blaze of Feather – A Blaze of Feather, Shabazz PalacesQuazarz: Born On A Gangster Star, Decapitated – Anticult, Broken Social Scene – Hug Of Thunder, Calvin Harris – Funk Wav Bounces Vol. 1.

 

Pinguin Radio presenteert de Vinyl33 – Week 35 / 2017

Nederland is vanaf begin februari een nieuwe hitlijst rijker: de Vinyl33. Record Store Day Nederland breidt daarmee haar activiteiten, met de onafhankelijke platenzaak als middelpunt, verder uit.
We draaien zo veel mogelijk nieuwe releases, de hoogste nieuwe binnenkomer, de klimmer van de week en uiteraard draaien we elke week de #1.

Tune dus vrijdagavond om 20:00 uur in en luister naar de Vinyl33 op Pinguin Radio.

Vinyl 33 is een wekelijkse chart voor de werkelijke vinylverkopen in Nederland. De lijst wordt samengesteld door onderzoeksbureau Gfk Nederland, tevens uitgever van de Dutch Charts. De Gfk-cijfers geven een representatief beeld van alle albums die op vinyl verkocht worden in heel Nederland.

Esther Vollebregt van Record Store Day Nederland: “In september vorig jaar zijn we begonnen om als Stichting Record Store Day meer activiteiten op te zetten dan alleen die ene speciale zaterdag in april. We bereiken voorafgaand aan en op die dag duizenden muziekliefhebbers, die graag een platenzaak bezoeken. Zonde om daar niet iets meer mee te doen.”

—–

Vinyl33 – 1 september – week 35 / 2017

DW VW   AW ARTIEST TITEL LABEL
1 1 THE WAR ON DRUGS A DEEPER UNDERSTANDING ATLANTIC
2 1 QUEENS OF THE STONE AGE VILLAINS MATADOR
3 1 TRIGGERFINGER COLOSSUS MASCOT
4 1 2 STEVEN WILSON TO THE BONE CAROLINE
5 2 5 ARCADE FIRE EVERYTHING NOW COLUMBIA
6 18 10 RADIOHEAD OK COMPUTER OKNOTOK 1997-2017 XL
7 3 6 LINKIN PARK HYBRID THEORY WARNER BROS.
8 RE 3 MICHAEL JACKSON THRILLER EPIC
9 10 4 RAGE AGAINST THE MACHINE RAGE AGAINST THE MACHINE EPIC
10 6 2 GRIZZLY BEAR PAINTED RUINS RCA
11 13 14 THE BEATLES SGT. PEPPERS LONELY HEARTS CLUB BAND EMI
12 14 4 COLDPLAY KALEIDOSCOPE EP PARLOPHONE
13 12 29 BOB MARLEY & THE WAILERS LEGEND ISLAND
14 9 7 KENDRICK LAMAR DAMN. INTERSCOPE
15 25 30 MILES DAVIS KIND OF BLUE SONY
16 16 26 NIRVANA MTV UNPLUGGED IN NEW YORK GEFFEN
17 32 11 AMY WINEHOUSE FRANK ISLAND
18 1 IRON & WINE BEAST EPIC SUB POP
19 19 6 FLEETWOOD MAC GREATEST HITS WARNER BROS.
20 7 21 NIRVANA NEVERMIND GEFFEN
21 11 3 R.E.M. OUT OF TIME – 25TH ANNIVERSARY EDITION CONCORD
22 RE 4 WU-TANG CLAN ENTER THE WU-TANG – 36 CHAMBERS RCA
23 1 MICHAEL JACKSON OFF THE WALL EPIC
24 27 10 MICHAEL JACKSON BAD EPIC
25 15 22 PINK FLOYD THE DARK SIDE OF THE MOON PARLOPHONE
26 RE 12 JOY DIVISION UNKNOWN PLEASURES LONDON
27 8 26 ED SHEERAN ÷ [DIVIDE] ATLANTIC
28 RE 4 IMAGINE DRAGONS EVOLVE INTERSCOPE
29 RE 10 FLEETWOOD MAC RUMOURS RHINO
30 RE 24 THE ROLLING STONES BLUE & LONESOME POLYDOR
31 RE 7 DAVID BOWIE THE RISE AND FALL OF ZIGGY STARDUST AND THE SPIDERS FROM MAR PARLOPHONE
32 RE 4 FEIST PLEASURE POLYDOR
33 17 23 THE XX XX YOUNG TURKS

Pinguin Radio presenteert de Vinyl33 – Week 34 / 2017

Nederland is vanaf begin februari een nieuwe hitlijst rijker: de Vinyl33. Record Store Day Nederland breidt daarmee haar activiteiten, met de onafhankelijke platenzaak als middelpunt, verder uit.
We draaien zo veel mogelijk nieuwe releases, de hoogste nieuwe binnenkomer, de klimmer van de week en uiteraard draaien we elke week de #1.

Tune dus vrijdagavond om 20:00 uur in en luister naar de Vinyl33 op Pinguin Radio.

Vinyl 33 is een wekelijkse chart voor de werkelijke vinylverkopen in Nederland. De lijst wordt samengesteld door onderzoeksbureau Gfk Nederland, tevens uitgever van de Dutch Charts. De Gfk-cijfers geven een representatief beeld van alle albums die op vinyl verkocht worden in heel Nederland.
Esther Vollebregt van Record Store Day Nederland: “In september vorig jaar zijn we begonnen om als Stichting Record Store Day meer activiteiten op te zetten dan alleen die ene speciale zaterdag in april. We bereiken voorafgaand aan en op die dag duizenden muziekliefhebbers, die graag een platenzaak bezoeken. Zonde om daar niet iets meer mee te doen.”

—–

Vinyl33 – 25 augustus – week 34 / 2017

DW VW AW ARTIEST TITEL LABEL
1 1 STEVEN WILSON TO THE BONE CAROLINE
2 1 4 ARCADE FIRE EVERYTHING NOW COLUMBIA
3 3 5 LINKIN PARK HYBRID THEORY WARNER BROS.
4 RE 6 ELBOW LITTLE FICTIONS FICTION
5 RE 4 LONDON GRAMMAR TRUTH IS A BEAUTIFUL THING ISLAND
6 1 GRIZZLY BEAR PAINTED RUINS RCA
7 19 20 NIRVANA NEVERMIND GEFFEN
8 5 25 ED SHEERAN ÷ [DIVIDE] ATLANTIC
9 6 6 KENDRICK LAMAR DAMN. INTERSCOPE
10 22 3 RAGE AGAINST THE MACHINE RAGE AGAINST THE MACHINE EPIC
11 8 2 R.E.M. OUT OF TIME – 25TH ANNIVERSARY EDITION CONCORD
12 4 28 BOB MARLEY & THE WAILERS LEGEND ISLAND
13 14 13 THE BEATLES SGT. PEPPERS LONELY HEARTS CLUB BAND EMI
14 2 3 COLDPLAY KALEIDOSCOPE EP PARLOPHONE
15 9 21 PINK FLOYD THE DARK SIDE OF THE MOON PARLOPHONE
16 21 25 NIRVANA MTV UNPLUGGED IN NEW YORK GEFFEN
17 28 22 THE XX XX YOUNG TURKS
18 7 9 RADIOHEAD OK COMPUTER OKNOTOK 1997-2017 XL
19 31 5 FLEETWOOD MAC GREATEST HITS WARNER BROS.
20 1 MUMFORD & SONS SIGH NO MORE V2
21 RE 3 ALT-J AN AWESOME WAVE INFECTIOUS
22 1 TASH SULTANA NOTION (POST) MOM + POP
23 15 27 AMY WINEHOUSE BACK TO BLACK ISLAND
24 1 CALVIN HARRIS FUNK WAV BOUNCES VOL. 1 COLUMBIA
25 10 29 MILES DAVIS KIND OF BLUE SONY
26 RE 4 DIRE STRAITS & MARK KNOPFLER PRIVATE INVESTIGATIONS – THE BEST OF MERCURY
27 25 9 MICHAEL JACKSON BAD EPIC
28 RE 13 CHEF’SPECIAL AMIGO CAROLINE
29 RE 4 MICHAEL KIWANUKA LOVE & HATE POLYDOR
30 12 7 U2 RATTLE AND HUM ISLAND
31 33 2 BOB DYLAN HIGHWAY 61 REVISITED COLUMBIA
32 26 10 AMY WINEHOUSE FRANK ISLAND
33 RE 15 ED SHEERAN X ATLANTIC

Album van de Dag: Steven Wilson – To The Bone

steven wilsonSteven Wilson – To The Bone (Caroline)

De afgelopen maanden liet Steven Wilson via zijn website al diverse tracks van zijn nieuwe plaat los. In mei werd het spits afgebeten door Pariah, waarop het hese stemgeluid van Ninet Tayeb te horen is. Bij de aankondiging van To The Bone gaf Wilson aan geïnspireerd te zijn door progressieve popplaten uit zijn jeugd als The Colour Of Spring van Talk Talk en So van Peter Gabriel. Het dna van die platen is zeker hoorbaar op Pariah. De tweede track die aan de wereld toevertrouwd werd, de dynamische rocker The Same Asylum As Before, zou zo op een Porcupine Tree-plaat van begin deze eeuw kunnen staan. Kort daarop volgde Song Of I: een pulserend, broeierig duet met Sophie Hunger. De kaken vielen echter pas echt van elkaar bij de lancering van het laatste voorproefje: de uitbundige popsong Permanating, een meezinger van de bovenste plank, compleet met mamma mia refrein. Met deze vier volstrekt uiteenlopende puzzelstukken in de hand, was het nauwelijks mogelijk een goede indruk te krijgen van wat To The Bone ging bieden. Pas na het beluisteren van het volle uur wordt het totaalbeeld wel scherp. De vier langste composities, die bol staan van de epische rock en geen pre release kregen, vormen de ruggengraat van de plaat. Het titelnummer, Refuge en Detonation zijn stuk voor stuk de glinsterende progressieve parels die je van Wilson verwacht. Maar juist de combinatie met de meer experimentele songs, in een uitgekiende volgorde geplaatst, tilt To The Bone op het niveau van de rest van zijn oeuvre. Of misschien daar nog net iets boven. Het diep melancholische Song Of Unborn, met een slepende gitaarsolo die rechtstreeks uit het paradijs lijkt te komen, is ook nog eens de perfecte afsluiter. To The Bone is verkrijgbaar als CD, BluRay en op limited wit vinyl. Tekst Mania | Martin Kikkert

LIVEDATA 07/03 AFAS Live, Amsterdam 09/03 Ancienne Belgique, Brussel