Martje Serveert nieuwe muziek week 23 2025

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij omen:

  1. Winter – Just Like A Flower / IJSBREKER
  2. The Royston Club – Glued To Bed
  3. The Boheme – Always out at Midnight
  4. mark william lewis – Tomorrow is Perfect
  5. nabeel – yalma
  6. Sir Chloe – Forgiving
  7. Wednesday – Elderberry Wine
  8. Fokko – Vaders In Een Band
  9. Pulp – Got To Have Love
  10. Wet Leg – CPR
  11. White Lies – Nothing On Me
  12. Glitterpaard – Black Page
  13. Ty Segall – Possesion
  14. Dinosaur Pile-Up – Big Dogs / BREEKIJZER
  15. Balu Brigada – Backseat / POPWARMER
  16. Safe Mind – Standing on Air / MARTJES SPECIAL

S.G. Goodman – Snapping Turtle

S.G. Goodman is een verhalenverteller. Die vaak uit haar eigen leven gegrepen vertellingen giet ze in rudimentaire songs die niet afleiden van de inhoud. Zie haar (hoor haar?) als een vrouwelijk Lou Reed, maar dan van het Amerikaanse platteland ipv uit de grote stad.

Dus eigenlijk moet je eens goed gaan zitten voor Snapping Turtle.  Daarin vertelt de boerendochter over een stel kids dat een snapping turtle mishandelt met een stok. Zo’n beest is nogal bijtgraag en heeft daarom een slechte reputatie maar dat is volgens Stacey Greene Goodman nog geen reden om hem te martelen. Dus grist ze de stok uit hun handen en geeft ze hen een koekje van eigen deeg. Uiteraard staat die bijtschildpad symbool voor iets anders. Net als de ik-persoon die de wrakende taak van god op zich neemt.

Goodman, die zich identificeert als gay groeide op in streng christelijk Kentucky en heeft derhalve nogal wat issues om uit te vogelen. Haar muziek helpt haar daarbij. Je hoeft ook niet echt naar haar teksten te luisteren om te horen dat ze een bevlogen artiest is en niet bang om met de billen bloot te gaan. Figuurlijk dan hé. Album Planting By The Signs komt over een maandje.

Wet Leg – CPR

Single 2 (CPR) van album 2 van Wet Leg (Moisterizer) is een sexy, speelse en broeierige rocksong. De geinig tekst gaat over liefde als noodgeval (vandaar die sirene) en een kus als laatste redmiddel (CPR = mond op mondbeademing). Het nummer is uitermate geschikt voor festivals en andere bijeenkomsten waar de zich tegenwoordig in ondergoed uitdossende Rhian Teasdale lekker de beest kan uithangen. De als een klok klinkende productie is weer van Dan Carey. Album is uit op 11/7.

Optredens: 4/7 Down The Rabbit Hole en op die zelfde dag ook op Rock Werchter. 2/11 Ancienne Belgique, 3/11 Paradiso en 4/11 TivoliVredenburg.

Nation Of Language – Inept Apollo

Alweer zo’n jaar of tien houdt Nation Of Language de synthipop fakkel brandend, maar nu lijkt de band eindelijk het tij mee te krijgen.

Zoals elders opgemerkt hangt er een revival van het genre in de lucht.  Hopelijk wordt het trio uit NYC niet gehinderd door de wet van de remmende voorsprong en kunnen ze daar een graantje van meepikken. Wat waarschijnlijk wel helpt is dat The Nation een nieuw label heeft, Sub Pop een sterk merk met lange armen.

Nieuwe single Inept Apollo is ook een zeer aantrekkelijk nummer: zo retro als de neto, maar dat is alleen een probleem voor puristen. Alle anderen horen een helder klinkende synthi-popsong met zoals vaak in het genre een wat melancholieke teint. Op de loer liggende eenvormigheid wordt gepareerd met een morse-code achtige break die ook nog een de dansbaarheid van de track bevorderd. De sfeervolle koortjes zijn de puntjes op de i. van een song die doet reikhalzen naar het nieuwe album van Nation Of Language.

Fokko – Vaders In Een Band

Zo te horen heeft Fokko het niet zo op met hobbyrockers.

Maar wat is er mis met vaders die bandje spelen en doen alsof ze aan het repeteren zijn voor een optreden in Paradiso terwijl ze morgen weer gewoon in de file staan op weg naar kantoor. Lekker laten dromen toch? Wat Fokko Mellema precies dwars zit wordt niet duidelijk, maar hij doet wel een paar scherpe observaties. ‘Vaders in een band drinken 0.0, hebben dure spullen en gebrek ook aan talent’. Misschien is hij bang dat er voor hem een soortgelijk lot staat te wachten? Al kan je niet zeggen dat hij geen talent heeft.

Dinosaur Pile-up – Big Dogs

‘Big Dogs is een log nummer over het feit dat als je rijk en beroemd bent je alles voor niks krijgt, maar als je geen cent te makken hebt je de kolere kunt krijgen’. Dat is -vrij vertaald- het thema van de nieuwe Dinosaur Pile-up single.

Dat roept natuurlijk de vraag op; hoe rijk zijn de leden van het Britse alt-rock trio? Niet echt, maar als ze verstandig met hun geld omgaan hoeven ze geen baantje naast de band te hebben. Ruim 330 k luisteraars per maand is geen vetpot, maar ook geen droog brood. Zeker niet omdat ze ook een paar vette hits hebben. Dinosaur Pile Up is even uit de running geweest. Frontman Matt Bigland is herstellende van een ziekte waarvan we alleen weten dat die levensbedreigend kan zijn. Dat verklaart het gat van zes jaar tussen het nieuwe en het vorige album. Het lekker primitief rockende Big Dogs (cowbell!) is single 3 van album 5 en een uitstekende smaakmaker. Het gaat inmiddels weer de goede kant op met Bigland. Het nieuwe album heet niet voor niets ‘I’ve Never Felt Better’. Eind augustus komt-ie uit, In september gaat de band ook weer op tournee. 

Winter – Just Like A Flower pts 1& 2

Vlak voor de zomer een nieuwe single van Winter!

Je zou haar nog kunnen kennen van Graadmeterhitje The Lonely Girl en/of van  Hear A Whiser, haar duet met Terraplane. De Amerikaans/Braziliaanse Samira Winter rockt harder op haar nieuwe single dan we van haar zijn gewend. Sporen van shoegaze/dreampop zijn nog wel aanwezig op Just Like A Flower, maar het tempo ligt een stuk hoger dan gangbaar in het genre. Vertrouwd zijn het tapijt van gitaren en de (zucht)meisjeszang van de zangeres-componiste. Miss Winter is al even bezig. Ze is al aan haar vijfde album toe, maar dit keer staan de sterren echter gunstiger dan ooit. Nog een paar juweeltjes als Just Like A Flower en haar kostje is gekocht.

De release van Adult Romantrix staat gepland voor 8 augustus.  

White Lies – Nothing On Me

Na 3 jaar stilte vond White Lies het wel weer eens tijd om iets van zich te laten horen. Dat iets heet Nothing On Me en is een energieke, gestroomlijnde door elektrobeat voortgestuwde song met breed uitgesmeerde gitaren, heldhaftige zang en een opvallend lang instrumentaal einde met een gitaarsolo die net niet in het geweld verdrinkt. Indie is het niet, maar goed wel. Als je er van houdt.

Concert: 26/2/26 AFAS, Amsterdam.

Rocket – One Million

Het duurde even maar oud IJsbreker Take Your Aim belandde uiteindelijk in toch de top 10 van onze Graadmeter. Er bestaat een redelijke kans dat ook One Million hoge ogen gaat gooien.

Net als zijn voorganger is de nieuwe single van Rocket een geslaagde hybride van frisse pop en grungy rock. Die pop zit hem vooral in de fijne stem van boegbeeld Ali Tuttle. De rest van de band rockt beheerst, maar als de finish in zicht komt grijpen gaan gitaristen alsnog los. Nog niks over een album, maar dat zal slechts een kwestie van tijd zijn.

Girl Time – crack in the screen

Het intro, een eigentijdse replica van het befaamde drumintro van Be My Baby van The Crystals laat horen dat Girl Time bekend is met de girl-group erfenis.

Maar dat kan ook toeval zijn. De rest van de nieuwe single van het broer-zus duo uit San Francisco klinkt vooral als oude new wave. Ian en Michaela  Vachuska lieten in 2020 het eerste van nu twaalf liedjes los; introverte songs die ze soms samen maar vaker apart schrijven en ook zingen. Al is dat niet altijd even makkelijk te horen. Hun stemmen lijken sterk op elkaar. Crack In The Screen lijkt gezogen door Micha. Waarschijnlijk speelt zij keyboards en hij gitaar maar dat kan ook andersom zijn. De beats komen uit een doosje. Door hun vooralsnog geringe succes is er nog niet veel bekend over Girl Time. Als het aan ons ligt komt daar dus snel verandering in. Hun sfeervolle muziek verdient veel meer liefde.