Tag: Dry Cleaning

De zondag van Lowlands in foto’s

Op dag 3 had Pinguin Radio maar liefst DRIE topfotografen rondlopen op Lowlands, dus dat wordt nog even nagenieten met de beelden van zondag!

Dank aan Peter van Heun, Serge Hasperhoven en Anne-Marie Kok.

Sophie Straat – India
Foto’s door Serge Hasperhoven.

Alborosie – Heineken
Foto’s door Serge Hasperhoven.

Son Mieux – Alpha
Foto’s door Peter van Heun.

EEE Gee – Lima
Foto’s door Serge Hasperhoven.

Tamino – Bravo
Foto’s door Serge Hasperhoven.

Franc Moody – Heineken
Foto’s door Peter van Heun.

Bombay Bicycle Club – Alpha
Foto’s door Peter van Heun.

Elias Mazian – India
Foto’s door Peter van Heun.

Steve Lacy – Alpha
Foto’s door Anne-Marie Kok.

Dry Cleaning – X-Ray
Foto’s door Peter van Heun.

Turnstile – Bravo
Foto’s door Peter van Heun.

De Jeugd van Tegenwoordig – Alpha
Foto’s door Peter van Heun.

Fever Ray – Heineken
Foto’s door Serge Hasperhoven.

Moderat – Bravo
Foto’s door Peter van Heun.

Volg Pinguin Radio ook op Instagram voor festivalverslagen!

Sleaford Mods – Force 10 From Navarone

Sleaford Mods heeft het praatzingen natuurlijk ook niet uitgevonden. Toch wordt het Noord Engelse duo algemeen beschouwd als de grondleggers van de moderne postpunkpraatstijl waarmee bands als Fontaines DC, Yard Act en Dry Cleaning de laatste paar jaar goede sier maakten.

Het was dan ook een kwestie van tijd voordat de meesters hun succesvolle leerlingen -of vice versa- zouden uitnodigen voor een samenwerking. Het initiatief kwam van Andrew Fearn en Jason Williams, de Mods dus. Op hun nieuwe single, Force 10 From Navarone horen we Florence Shaw haar zegje doen. De combi van de flegmatische woordvoerder van Dry Cleaning, die er een paar hartgrondige fucks uitgooit en Jason Williamson, het immer opgewonden standje van Seaford Mods, werkt in de praktijk net zo goed als op papier.

In Force 10 From Navarone (de songtitel komt van een oude oorlogsfilm, de sequel van Guns Of Navarone) gaat Williamson een dialoog aan met zichzelf en zijn partner over duisternis, depressie en geluk. Tegen het eind horen we Flo nog even de melodie meeneuriën.

Het nieuwe album van Seafrom Mods heet UKGRIM (10/3) en bevat ook bijdragen van Perry Ferell en Dave Navarro van Jane’s Addiction.

Dry Cleaning – Anna Calls From The Arctic

Anna Calls From The Arctic, je denkt hoe bedenkt ze het? Die ze is Florence Shaw, de woordvoerder van Dry Cleaning. Maar wat wil het geval? Ze heeft een kennis die op de Noordpool woont en werkt! Niks verzonnen dus, maar gebaseerd op waargebeurde feiten.

Maar ook weer niet helemaal. Zoals gebruikelijk laat Flo haar gedachten weer de vrije loop en kan er dagenlang gediscussieerd worden over wat ze nou precies bedoelt. Waarschijnlijk weet ze het zelf ook niet helemaal. Maar ze heeft een stem waardoor je aan haar lippen hangt, wat er ook uitkomt en de band heeft weer een sfeervolle track bedacht geïnspireerd door de filmmuziek van John Barry, de componist van het gros van de (oude) James Bond films, wat de sensuele sax verklaart.

Anna Calls From The Arctic zal terechtkomen op het tweede album van Dry Cleaning, Stumpwork dat we op 21 oktober mogen verwachten.

Dry Cleaning – Don’t Press Me

Met zijn speelduur van nog geen twee minuten is Don’t Press Me, de nieuwe single van Dry Cleaning meer een amuse dan een voorgerecht, maar smaken doet hij zeker.

Op een bed van stekelige gitaren rept Florence Shaw dit keer over computer spelletjes spelen. Op het eerste gehoor dan. Waarschijnlijk zit er wel een diepere betekenis verstopt in een frase als ‘Don’t Touch My Gaming Mouse, You Rat’.

John Parish ( PJ Harvey, Eels & Aldous Harding) produceerde deze eerste proeve van het nieuwe album van Dry Cleaning. De opvolger van debuut c.q. doorbraakalbum New Long Leg heet Stumpwork en komt op 21 oktober uit.

Op 1 november staat Dry Cleaning op Le Guess Who in Utrecht.

Dry Cleaning – Bug Eggs

Het is niet altijd duidelijk waarom het ene nummer wel en het ander nummer op het uiteindelijke album belandt. Neem Bug Eggs van Dry Cleaning. De song had makkelijk op het New Long Leg album gepast, er staan tenslotte maar 10 liedjes op en ook qua stijl past het prima. Wat tekst betreft kan het niet buiten de Dry Cleaning boot vallen, want voor Florence Shaw is geen onderwerp te dol.

Het goede nieuws is dat Bug Eggs niet in een virtuele la is verdwenen, maar apart als single is uitgekomen. Florence behandelt een niet onbekend thema -de voor en nadelen van volwassen worden- op de haar gebruikelijke onorthodoxe wijze. De gitaarsolo laat ook niets te wensen over. Kortom niets wat ons belet om Insecteneitjes van Stomerij een tijdje te laten meedraaien op onze speellijst. 

Dry Cleaning – Strong Feelings

Dry Cleaning houdt nog even vast aan de zo succesvol gebleken formule van Scratchcard Lanyard. Op een bodem van drums, bas en gitaar doet Florence Shaw weer haar verhaal. Waar ze dit keer over rept is niet geheel duidelijk of zeg maar geheel onduidelijk. Dat komt omdat er paddo’s in het spel zijn, ter waarde van 17 pond vertelt ze.

Van een refrein is niet echt sprake in Strong Feelings, of het zou de herhaling van het woord ‘Europe’ moeten zijn. Thema’s lijken te zijn; geofysica, antieke porseleinen vazen en ontstekingen aan de hoofdhuid. En mogelijk ook liefde.

Miss Shaw toont weinig emotie, haar begeleiders daarentegen gaan steeds vuriger spelen. Vooral de bassist lijkt er steeds meer lol in te krijgen. Je kunt je afvragen of een heel album met dit soort ontkleedde praatpunk-pop niet iets te veel van het goede is, maar in kleine doses zorgt Dry Cleaning voor welkome afwisseling.

Dry Cleaning – New Long Leg

Dry Cleaning – New Long Leg (4AD/Beggars)

Dry Cleaning bestaat uit Nick Buxton (drums, synths), Tom Dowse (gitaar, piano, keyboards, percussie), Lewis Maynard (bas) en Florence Shaw (zang en melodica) en heeft met debuutalbum New Long Leg een plaat uitgebracht die vrij verslavend kan zijn. Kijk daar dus een beetje mee uit.

De plaat werd vorige zomer reeds opgenomen in de Rockfield Studios op het platteland van Wales en is nu pas uitgebracht. De band had misschien in eerste instantie het idee dat die coronapandemie wel even over zou waaien. Dat is onduidelijk en we zitten er nog altijd middenin. Het adagium Beter laat dan nooit, dat op een tegeltje bij mijn ouders op het toilet hangt, doet opgeld.

Onder leiding van producer John Parish, die vooral bekend is met zijn werk voor PJ Harvey en ook Aldous Harding met raad en daad bijstond, werd New Long Leg opgenomen.  Een album waarop de hoofdrol zonder meer wordt gepakt door Florence Shaw, die vocaal het midden houdt tussen Anne Clark en Kim Gordon. Beiden even briljant, terwijl het muzikaal duidelijk wat meer richting Sonic Youth trekt. Zeker wanneer Gordon zingt.

De aantrekkelijke afstandelijkheid waarmee Shaw zingt, dat wat ijzige stemgeluid, bepaalt de sound van de Londense band. Die opereert in de postpunkhoek, waar de laatste jaren zo ongelooflijk veel sterke platen vandaan komen. Ook nu dus weer. Waar het vaak gaat om bands met een mannenstem, grijpt nu weer eens een vrouw de hoofdrol en dan gaat mijn feministische hartje sowieso al stukken harder kloppen.

Op New Long Leg staan tien songs en daar zit geen hit tussen. Het is ook niet nodig om slechts van een geweldige plaat te spreken wanneer er één of meerdere hits op staan. Dry Cleaning heeft het allemaal niet nodig. Want hoor Shaw eens fuck up praatzingen in het titelnummer. Je wordt spoorslags verliefd. Ook op al die subversieve songstructuren die de luisteraar tien songs meenemen op een dus haast verslavende trip. Dat er tekstueel vaak geen touw aan vast te knopen is, maakt het allemaal nog wat intrigerender. Had ik nu al gewaarschuwd? Pieter Visscher

Dry Cleaning – Unsmart Lady

Unsmart Lady is een nieuwe variatie op het thema praat of parlando punk. Hield Dry Cleaning frontvrouwe Florence Shaw op ‘Scratchcard Lanyard’ en ‘Strong Feeling’s haar relaas min of meer onafhankelijk van de muziek. Op Unsmart Lady zijn band en voordracht nauw verweven.

De nieuwe single van Dry Cleaning rockt ook wat steviger dan de twee voorgangers  Florence rept met haar vertrouwde knipoog over hoe je (als vrouw) cool kunt blijven ongeacht de situatie. Over wat ze nu precies zegt lopen de meningen uiteen, is het ‘Fuck Orgie’ of ‘Fad Podgie/No Make Up/Unsmart Lady’?  In het eerste geval kan de band airplay overdag in Engeland wel schudden.

‘New Long Legs’, het door John Parish (PJ Harvey, Eels, Aldous Harding) geproduceerde debuutalbum van Dry Cleaning is uit.

Dry Cleaning – Strong Feelings

Dry Cleaning houdt nog even vast aan de zo succesvol gebleken formule van Scratchcard Lanyard. Op een bodem van drums, bas en gitaar doet Florence Shaw weer haar verhaal. Waar ze dit keer over rept is niet geheel duidelijk of zeg maar geheel onduidelijk. Dat komt omdat er paddo’s in het spel zijn, ter waarde van 17 pond vertelt ze.

Van een refrein is niet echt sprake in Strong Feelings, of het zou de herhaling van het woord ‘Europe’ moeten zijn. Thema’s lijken te zijn; geofysica, antieke porseleinen vazen en ontstekingen aan de hoofdhuid. En mogelijk ook liefde.

Miss Shaw toont weinig emotie, haar begeleiders daarentegen gaan steeds vuriger spelen. Vooral de bassist lijkt er steeds meer lol in te krijgen. Je kunt je afvragen of een heel album met dit soort ontkleedde praatpunk-pop niet iets te veel van het goede is, maar in kleine doses zorgt Dry Cleaning voor welkome afwisseling.

Dry Cleaning – Scratchcard Lanyard

Punk gedijt het best ten tijde van onrust en rampspoed. Zoals nu ongeveer dus. Verschil tussen de punks van toen en de (post)punks van nu is dat de laatsten literair zijn aangelegd. En ook meer akkoorden kennen dan hun illustere voorgangers. Maar het sentiment is hetzelfde net als de drang om ten strijde te trekken. Na shame, Fontaines D.C, The Murder Capital, Sports Team, IDLES etc. willen we je nu graag voorstellen aan Dry Cleaning.

De band uit Londen bracht vorig jaar in eigen beheer twee EP’s uit, maar is nu toegetreden to de stal van 4AD. Dat maakt ze label mates van o.a. Daughter, Big Thief en The National. De nieuwe platenbaas had het lumineuze idee om Dry Cleaning te koppelen aan PJ Harvey producer John Parish.

Scratchcard Lanyard (kraskaart sleutelkoord) is de eerste vrucht van deze samenwerking en doet hoop leven. Zangeres of beter vocaliste, want zingen doet ze niet echt, Florence Shaw draagt een tekst voor over hoe frustrerend het wel niet zijn kan je plek te vinden in deze wereld. Daar kan je je ontzettend druk over maken, maar Florence denkt liever aan leuke dingen. In Scratchcard Lanyard somt Florence een aantal zaken op waarin zij kan vluchten als ze daar de behoefte toe voelt. Onderwijl rockt de band er geconcentreerd op los in een donker getinte compositie die glimt als het nachtelijke New York van Lou Reed en David Byrne.