Spoon – Lucifer On The Sofa (Matador/Beggars)
De Cubaans-Amerikaanse illustrator Edel Rodriguez is verantwoordelijk voor de schitterende schilderingen op de hoes en het begeleidende boekje van het nieuwe album van Spoon. Het heet Lucifer On The Sofa en is ook al zo prachtig. Vooral heel erg Spoon ook. Onmiskenbaar.
Die Lucifer op de bank staat voor jou. En voor mij. Want die zit weleens op die bank. Of sofa. Dat duiveltje dat overal even helemaal klaar mee is. Zeker tijdens de vervelendste momenten tijdens die hele fucking coronacrisis zat het Britt Daniel weleens helemaal tot hier. Ja, ook hij is die Lucifer. De boze geest die zo af en toe de kop opsteekt. Zo berichtte INXS al eens, in 1987: Every single one has got the devil inside.
Het is hoe je het wendt of keert een terugkerend thema in de teksten van Spoon. Ook op deze tiende worp van de Amerikanen. Een plaat zonder gekkigheid of experimenteerdrift. Gitaarrock van de puurste soort. Dat wel. Het dendert tien songs lekker door. Heerlijk strak geproduceerd ook, door Mark Rankin, die we kennen van zijn werk voor bijvoorbeeld Bloc Party, Iggy Pop en Queens of the Stone Age, alsook voor Adele.
Daniel wilde een livegevoel opwekken met Lucifer On The Sofa en is geslaagd in die missie. De plaat bruist, komt per draaibeurt beter binnen en je krijgt heel veel zin om acuut naar de kroeg te gaan. De stad in. Gek doen. Ontsnappen aan de realiteit. Pieter Visscher