Popwarmer: Kerala Dust – Future Visions

Nieuwe Kerala Dust single is een heerlijk, slome rocker die meteen opvalt vanwege een instrument dat het midden houdt tussen een keyboard en een gitaar. Het zou zelfs een zwaar bewerkte stem kunnen zijn.

Op Future Visions doet Kerela Dust wel denken aan een mix van Portishead en Balthazar en een eigentijdse versie van de aloude Moody Blues. Niet alleen omdat de Moodies ook gek waren op het woord Future, maar vooral vanwege een Melotron-achtige keyboard op de achtergrond. En door het licht symfonische karakter van Future Visions. Dit laatste sluit aan bij de andere tracks die we kennen van het aanstaande album van het Britse trio, ook die zijn proggy rocky op een eigentijdse manier. Dat album heet Violet Drive, een exacte release datum is nog niet bekend. Wel weten we dat de band op 19 maart in de Oude Zaal van de Melkweg staat.

Magon – One Step At A Time

Magon is de band van en/of het alias van Alon Magen. Oorspronkelijk afkomstig uit Israel is Alon via Parijs in Costa Rica neergestreken. Niet bepaald het middelpunt der muziekindustrie, maar daar lijkt hij lak aan te hebben.

Vier album heeft hij op zijn naam staan waarvan er twee dit jaar zijn uitgekomen. Magon maakt gitaarmuziek in de stijl van Lou Reed, vrij rudimentaire songs waarin de tekst centraal staat. Die teksten kunnen over van alles gaan; Bijbelse figuren, exen, Maharishi Mahesh Yogi en wat dies meer zij. Eentonigheid weet Magon te vermijden door zijn zijn producties vol fraaie details te stoppen. One Step At A Time is de derde track van zijn nieuwste album, met de typerende titel Another Song, Another Day. Het is dus geen single maar zou het eigenlijk wel moeten zijn, want zo’n nummer is dat onder je huid kruipt. En ook nog eens representatief voor de niet geringe talenten van deze ruwe bolster, blanke pit artiest.

King Buffalo – Mammoth

De 52ste Breekijzer van het 22ste jaar van de 21ste eeuw na Christus is een relatief rustig spacerockwerkje van het Amerikaanse King Buffalo.

De band heeft de krappe opstelling van bas, drums, gitaar en zang, maar weet desondanks een imposante muur van geluid op te bouwen. Zo te horen heeft de gitarist ook een flinke partij pedalen tot zijn beschikking. En een goed adresje voor geestverruimende middelen. Mammoth is namelijk nogal psychedelisch. Zozeer zelfs dat King Buffalo die andere King, King Gizzard naar de troon steekt. Meer van dit soort wegdroomtracks staan op het in september losgelaten nieuwe album van de buffel koning, Regenerator en op de vijf eerder verschenen langspelers.

Two Blinks, I Love You – I Love You

De vanuit Liverpool opererende Liam Brown was tot voor kort actief als  Pizzagirl. Voor zijn nieuwste liedje heeft hij zich het alias van Two Blinks, I Love You aangemeten.

De reden van de naamsverandering wordt meteen duidelijk als je zijn oude werk plaats naast zijn nieuwe single. Als Pizzagirl maakt Liam excentrieke in galm gedrenkte elektropop, als Two Blinks, I Love You produceert hij iets minder excentrieke, maar niet minder eigenzinnige organische (f)luisterpop. De reden voor de verandering van spijs laat zich raden Liam is in love! Op een niet met naam genoemde persoon en op zijn gitaar waaruit hij prachtige klanken weet te ontlokken. Hopelijk beklijft de liefde en gaan we nog veel meer horen van Two Blinks, I Love You.

SOMOH – I Know You Care

SOMOH is de artiestennaam van de 20 jarige Sophie Mohan uit Londen. Waar ze het vandaag heeft weten we niet. Met slechts drie liedjes op haar conto is de informatiestroom nog wat mager, maar SOMOH klinkt alsof ze al jaren in ‘het vak’ zit.

Ze zingt haar zelf geschreven songs met opvallend veel zelfvertrouwen en ook wat compositie en tekst betreft krijg je nergens het idee met een dilettant te maken te hebben. I Know You Care begint akoestisch en breekbaar, maar eindigt krachtig en elektrisch. Drie liedjes pas en dan al op dit niveau, SOMOH zou wel eens een hele grote kunnen gaan worden.

Roofman – Rainbow Junkie

Thijs van der Meulen alias Roofman is zo’n artiest die veel zo niet alles meeheeft. Hij komt uit een muzikaal nest, een stad, Ermelo met een indietraditie (Daryll Ann) heeft een internationaal netwerk, weet zijn weg op verschillende instrumenten, is behept met een neus voor maat en melodie en gezegend met een klassieke popstem, die qua klank ergens tussen John & Paul inzit.

Thijs weigert vooralsnog om zich vast te pinnen op één stijl zodat je al zijn vijf singles moet beluisteren om een indruk te krijgen van plek in het popspectrum. Niet dat dat een straf is. Of het nu zijn zeven minuten lange ‘Neil Young meets The war On Drugs’ epos, Fly Off, Fall Down, het akoestische Slot Machine of zijn spannende bijna uitbundige nieuwe single Rainbow Junkie is. Mocht je behoefte hebben aan een rode lijn dan vind je die in de teksten. Daarin toont Thijs zich een ervaringsdeskundige op relationeel gebied. Die Roofman kunnen we er goed bijhebben.

Pinguin Radio Podcast – Nieuwe muziek week 51 2022

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij komen:

  1. Ghost Woman – The End of a Gun (IJsbreker)
  2. Iggy Pop – Strung Out Johnny
  3. The Veils – No Limit of Stars
  4. Teenage Priest – Let It Pass
  5. SOMOH – I Know You Care
  6. Magon – One Step At A Time
  7. Meltheads – Naïef (BE)
  8. Roofman – Rainbow Junkie (NL)
  9. Narrow Head – Gearhead (Breekijzer)
  10. Carlie Hanson – Pretender (Popwarmer)
  11. Stella Rose – Angel (Martje’s <3)

Teenage Priest – Let It Pass

Wat een goede computer, een paar keyboards en een ruime slaapkamer al niet toe kunnen leiden. Teenage Priest, het alter ego van Taylor van Ginkel ( we vermoeden Diets bloed) uit zonnig Californië is het voorbeeld van een thuisvlijt artiest.

Het enige waar van Ginkel afhankelijk is, is elektriciteit, maar zo lang de stroom stroomt kan hij de ene toptrack na de andere produceren. Dat doet hij nu zo’n jaar of drie met steeds betere resultaten, commercieel en artistiek. We ontdekten Let It Pass op de playlist van David Dean Burkhart. Zijn Compact Cassette playlist is ‘the place to go’ voor iedereen die van verfijnde luistermuziek houdt, veelal gestoken in een elektronisch jasje en voorzien van ontspannen vocalen. Let it Pass is een perfect voorbeeld van de sound die Burkhart prefereert, maar ook van de stylo van Teenage Priest.

Let It Pass is het titelnummer van het begin deze maand uitgebrachte debuutalbum van Teenage Priest, met daarop nog acht soortgelijke muzikale smoothies.

The Veils – No Limit of Stars

Beroemd is The Veils nooit geworden, behalve in Nederland. Bij ons trok de Nieuw-Zeelandse band vollen zalen en verkochten hun albums heel behoorlijk. Goed nieuws dus voor de fans van de band van Finn Andrews dat er na bijna zeven jaar stilte een nieuw album op handen is.

Op 3 maart verschijnt de zesde langspeler van The Veils, And Out Of The Voice Came Love. De vooruitgestuurde singles beloven veel goeds. Vooral het nieuwe No Limit of Stars is vintage Veils, een mid tempo rocksong met een mooie balans tussen sfeer en compositie. Die sfeer wordt grotendeels bepaald door een smachtende gitaar, een klein orkest en de stem van Finn die nooit zal vervelen. De kracht van de compositie zit hem in het refrein dat oneindig herhaald kan worden zonder te vervelen. Kortom een typisch geval van welkom terug.

Hyena’s

De “Alternatieve Space rock” van Max Alexander is het enige Nederlandstalige alternatief voor liefhebbers van Muse, Hans Zimmer en Pink Floyd. Het laat je een hoek van Nederland zien waarbij de synthesizers door de ruimte vliegen en de scheurende gitaarpartijen je los trekken van tijd en plaats. Met zijn fascinatie voor ruimte, planeten stapte Max Alexander los van de mode industrie en zijn eigen mannenlabel om zijn extraverte denkwijze te vertalen in zijn diepste passie; muziek. De fascinatie voor het niet aardse en a-typische bestaan hoor je ook terug in klassieke zang performances, akkoord progressies en de melodieuze rifs die de muziek typeren. Met een filosofische blik en schrijfstijl haalt hij veel maatschappelijke kwesties naar het hier en nu.

Max schrijft en zingt voor grote namen in de Hard Dance Industry. Hij werkt samen met artiesten zoals Sub Zero Project, B-Front & Ran-D. De streams lopen samen al over de 6 Miljoen en dat is niet het einde van zijn eigen universum in aanbouw!

Luister hier naar Max Alexander

Powered by Penguin Artists